«Αμίλητη», ένα σύγχρονο χορικό




Η Αμίλητη, ένα σύγχρονο χορικό για φωνές, άρπα, τσέλο και κρουστά, διηγείται μια συγκλονιστική ιστορία που βασίζεται σε αληθινό γεγονός που συνέβη σε ένα φτωχό ορεινό χωριό της Ελλάδας γύρω στα 1850. Το έργο, σε σύνθεση και σκηνοθετική επιμέλεια της συνθέτριας Δήμητρας Τρυπάνη και ποιητικό κείμενο του διακεκριμένου ποιητή, συγγραφέα, αρθρογράφου και δημοσιογράφου Παντελή Μπουκάλα, αποτελεί συμπαραγωγή της Εναλλακτικής Σκηνής της ΕΛΣ με το Φεστιβάλ Παξών.
Με τα εργαλεία του μουσικού θεάτρου, η Δήμητρα Τρυπάνη αφηγείται μια δραματική ιστορία τόσο μακρινή αλλά και ταυτόχρονα τόσο οικεία, που στηρίζεται στην τελετουργία του μανιάτικου μοιρολογιού και προκαλεί αρχέγονα συναισθήματα. Οι στίχοι των τραγουδιών του έργου είναι δανεισμένοι από πραγματικά μοιρολόγια και παραδοσιακά τραγούδια διαφόρων περιοχών της Ελλάδας, φιλτραρισμένοι μέσα από ένα σύγχρονο μουσικό ιδίωμα.
Η Αμίλητη είναι ένα εναλλακτικό ρέκβιεμ, σαν αρχαίο χορικό, μια «παράσταση ήχου», σύμφωνα με τη δημιουργό της, την οποία ο ακροατής-θεατής μπορεί να παρακολουθήσει με ανοιχτά ή κλειστά μάτια.
Μια νεαρή γυναίκα, η Μηλιά, δολοφονείται από τον πατέρα και τα αδέλφια της για να «ξεπλυθεί η ντροπή» της οικογένειας, αφού την πρώτη νύχτα του γάμου της βρέθηκε «χαλασμένη» από τον γαμπρό. Η κόρη θάβεται ζωντανή σε λάκκο με πέτρες στην είσοδο του χωριού. Μόνο το κεφάλι της μένει έξω από το χώμα. Έτσι οι συγχωριανοί γίνονται μάρτυρες του ξεπλύματος της ντροπής, που επέβαλαν στη Μηλιά τα αρσενικά μέλη της οικογένειας. Η ιστορία αυτή μεταφέρεται στο έργο σε άχρονο περιβάλλον, σε ένα δαντικό limbo, έναν τόπο λησμονημένων ψυχών. Εκεί τα πρόσωπα συνυπάρχουν χωρίς όμως να συναντιόνται, και αναμετριούνται με τη μνήμη, την οργή, την ενοχή, την αγάπη και τη θλίψη τους. Μέσα από την αποδοχή της ευθύνης για την αποτρόπαιη πράξη τους οδηγούνται στη μετάνοια και την αυτοσυγχώρηση.
Η τραγική κατάληξη της Μηλιάς είναι η αφορμή για να παρουσιαστεί η συμφυής βία και θλίψη στην κατασκευή της ανδρικής ταυτότητας, αλλά και για να συντεθεί ένα ειλικρινές και βαθιά τρυφερό μοιρολόι για την πραγματική Μηλιά, που θυσιάστηκε και έφυγε «άκλαυτη» –άρα καταραμένη– σχεδόν δύο αιώνες πριν.
Τα σκηνικό-γλυπτό της παράστασης, έντονα θηλυκό και γήινο, είναι της Βρετανίδας γλύπτριας Κάθριν Γουάις, τα κοστούμια του Νίκου Κόκκαλη και οι φωτισμοί της Βαλεντίνας Ταμιωλάκη.
Ερμηνεύουν: Σοφία Κετεντζιάν, Αλίκη Σιούστη, Γεωργιάνα Φιλιππάκη, Αντώνης Βασιλειάδης, Αλέξανδρος Ψυχράμης, Γιώργος Κασαβέτης, Ραφαήλ Κριτούλης, Νίκος Ζιάζιαρης, Γιώργος Νικόπουλος, Βασίλης Πελαντάκης, Γωγώ Ξαγαρά, Δημήτρης Τραυλός
Στις 11, 12, 13 Οκτωβρίου, στις 8.30μμ (Κυριακή: 7μμ), στην Εναλλακτική Σκηνή Εθνικής Λυρικής Σκηνής του Κέντρου Πολιτισμού Ίδρυμα Σταύρος Νιάρχος. Τιμές εισιτηρίων: 12, 15 ευρώ, φοιτητικό, παιδικό: 8 ευρώ.

«Lemon»
Εσύ φοβάσαι να κατέβεις από το πλοίο που γεννήθηκες;




Τζαζ, χορός, τραγούδι. Ενέργεια που κατακλύζει τη σκηνή, που συγκινεί και συναρπάζει. 70 καταιγιστικά λεπτά μιας βαθιάς ανθρώπινης ιστορίας με φόντο τις αρχές του προηγούμενου αιώνα.
H site-specific παράσταση των Experimento, το «Lemon» επιστρέφει στην Αθήνα και για 12 μόνο παραστάσεις, κάθε Παρασκευή, Σάββατο και Κυριακή. Αυτή τη φορά βρίσκει το σκηνικό της
χώρο στο Μπάγκειον. Η αίθουσα χορού του ιστορικού ξενοδοχείου μετατρέπεται στην αίθουσα χορού της πρώτης θέσης του ατμόπλοιου Βιρτζίνιαν λίγο πριν ή λίγο μετά την έκρηξη. Η βαριά διπλή πόρτα του εμβληματικού κτιρίου ανοίγει: ο Τιμ Τούνυ, τρομπετίστας και μοναδικός φίλος του πιανίστα 1900, επιστρέφει στο Βιρτζίνιαν, το οποίο έχει παρακμάσει μετά το Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο. Ανάμεσα σε αποκολλημένα επιχρίσματα από σοβάδες,
την υγρασία των τοίχων, την τραυματισμένη επιφάνεια ενός καθρέφτη, βρίσκει τον 1900 καθισμένο πάνω σε δυναμίτη να παίζει τη μουσική του Ωκεανού. Η απίστευτη ιστορία του 1900, που γεννήθηκε πάνω σ’ ένα καράβι και δεν κατέβηκε ποτέ
από αυτό, συναντά την προσωπική ιστορία του καθένα από εμάς, φέρνοντας στην επιφάνεια το υπαρξιακό ερώτημα: Εσύ φοβάσαι να κατέβεις από το πλοίο που γεννήθηκες;
Ο ηθοποιός και πιανίστας Μελαχρινός Βελέντζας στο ρόλο του 1900.
Ο ηθοποιός Γιώργος Δρίβας στο ρόλο του Τιμ Τούνυ. Ο ποιητικός μονόλογος «Novecento» του Αlessandro Baricco σε διασκευή-σκηνοθεσία Γεωργίας Τσαγκαράκη. Μετάφραση: Σταύρος Παπασταύρου.
Εως τις 27 Οκτωβρίου, Παρασκευή και Σάββατο στις 9.15μμ και Κυριακή στις 8μμ, στο Μπάγκειον Ξενοδοχείο (Πλατεία Ομονοίας 18). Τιμές εισιτηρίων: 15 ευρώ και 12 ευρώ (φοιτητές, άνεργοι, παιδιά κάτω των 18 ετών), 10 ευρώ (ατέλειες, ομαδικά).

Βιντσέντζο Μπελίνι, «Η υπνοβάτις»




Μια από τις δημοφιλέστερες όπερες του Μπελίνι, «Η Υπνοβάτις» σε μια ιστορική συμπαραγωγή της Κρατικής Όπερας της Βιέννης και της Βασιλικής Όπερας του Λονδίνου, που έχει παρουσιαστεί, μετά τη Βιέννη και το Λονδίνο, στο Παρίσι και τη Βαρκελώνη, σε μουσική διεύθυνση Φιλίπ Ογκέν και σκηνοθεσία Μάρκο Αρτούρο Μαρέλι.
Η μουσική μοναδικής ποίησης, οι εκστατικές μελωδίες ανείπωτης ευαισθησίας και εκφραστικής λιτότητας αποδίδουν εξίσου την αγνότητα της κεντρικής ηρωίδας όσο και το χαρακτήρα του φυσικού τοπίου στο οποίο διαδραματίζεται η ιστορία. H Υπνοβάτις αποτελεί μια ειδυλλιακή εικόνα αθωότητας και ευαισθησίας, μοναδική στην ιστορία του λυρικού θεάτρου. Η δε Αμίνα εξακολουθεί να είναι μια από τις πλέον συγκινητικές ηρωίδες της ιταλικής όπερας του 19ου αιώνα. Ειδικότερα η τελευταία της σκηνή συγκαταλέγεται στις πιο τρυφερές και ευαίσθητες του ρεπερτορίου. Η υπόθεση της όπερας διαδραματίζεται στις ελβετικές Άλπεις και αφορά τον έρωτα ανάμεσα στη χωριατοπούλα Αμίνα και τον αγαπημένο της Ελβίνο. Ο γάμος τους κινδυνεύει να ακυρωθεί την τελευταία στιγμή: η Αμίνα υπνοβατεί και έρχεται σε δύσκολη θέση φέρνοντας επίσης τους γεμάτους προκαταλήψεις συντοπίτες της σε αμηχανία. Αφού λυθεί το μυστήριο της υπνοβασίας και δοθούν οι απαραίτητες εξηγήσεις, η υπόθεση έχει αίσιο τέλος. Όπως οι «σκηνές τρέλας» έτσι και οι «σκηνές υπνοβασίας» έδιναν την ευκαιρία στους συνθέτες να διερευνήσουν τα όρια ανάμεσα στην πραγματικότητα και το φανταστικό κόσμο. Στους εκάστοτε χαρακτήρες παρέχεται μια πειστική πρόφαση προκειμένου να περάσουν από τη μία στην άλλη κατάσταση.
Ο διακεκριμένος σκηνοθέτης της όπερας Μάρκο Αρτούρο Μαρέλι εμπνεύστηκε για τη σκηνοθεσία της Υπνοβάτιδος από το μνημειώδες αριστούργημα του Τόμας Μαν «Το μαγικό βουνό», στο οποίο περιγράφεται ένας κόσμος όπου ο χρόνος μοιάζει να έχει παγώσει. Έτσι επιλέγει να μεταφέρει τη δράση του έργου σε ένα πανδοχείο ή σανατόριο στις ελβετικές Άλπεις, θεωρώντας ότι ανταποκρίνεται απολύτως στη μουσική του Μπελίνι, με τις μαλακές του μελωδίες, στις οποίες συναντώνται το όνειρο με την πραγματικότητα. Την παραγωγή θα διευθύνει ο διακεκριμένος αρχιμουσικός Φιλίπ Ογκέν, έως πρότινος μουσικός διευθυντής της Κρατικής Όπερας της Ουάσινγκτον, ο οποίος κατά τη σεζόν 2019/20 θα είναι «φιλοξενούμενος καλλιτέχνης» της Εθνικής Λυρικής Σκηνής και τα κοστούμια υπογράφει ο Ντάγκμαρ Νίφιντ.
Η εξαιρετική διανομή στηρίζεται αποκλειστικά σε διαπρεπείς Έλληνες μονωδούς της Εθνικής Λυρικής Σκηνής. Στο ρόλο της Αμίνας θα κάνουν το ντεμπούτο τους οι διακεκριμένες υψίφωνοι της ΕΛΣ Χριστίνα Πουλίτση και Βασιλική Καραγιάννη, ενώ σε αυτόν του Ελβίνο οι τενόροι Γιάννης Χριστόπουλος και Βασίλης Καβάγιας. Τον Ροντόλφο θα ερμηνεύσουν οι Τάσος Αποστόλου και Χριστόφορος Σταμπόγλης, ενώ τη Λίζα η Μαρία Μητσοπούλου και η Μαριλένα Στριφτόμπολα. Διεύθυνση χορωδίας Αγαθάγγελος Γεωργακάτος.
Η παραγωγή υλοποιείται με τη στήριξη της Δωρεάς του Ιδρύματος Σταύρος Νιάρχος (ΙΣΝ) για την ενίσχυση της καλλιτεχνικής εξωστρέφειας της Εθνικής Λυρικής Σκηνής.
Στις 11, 13, 16, 18, 20, 25, 27, 29 Οκτωβρίου, στις 8μμ (Κυριακές 6.30μμ), στην αίθουσα Σταύρος Νιάρχος Εθνικής Λυρικής Σκηνής του Κέντρου Πολιτισμού Ίδρυμα Σταύρος Νιάρχος. Τιμές εισιτηρίων: από 15 έως 90 ευρώ, φοιτητικό, παιδικό 15 ευρώ.
ΓΙΑ ΤΗΝ 
ΚΟΜΜΟΥΝΙΣΤΙΚΗ ΑΝΑΝΕΩΣΗ, 
ΓΙΑ ΤΟ ΣΟΣΙΑΛΙΣΜΟ
ΜΕΛΟΣ ΤΟΥ

Copyright © 2024 - All rights reserved

 | 

Developed by © Jetnet