Σύμφωνα με τα μέχρι στιγμής δεδομένα, το …νερό μπήκε στο αυλάκι που άνοιξε η κ. Φώφη Γεννηματά όταν προ δεκαημέρου ανακοίνωνε, υπό την ιδιότητα της προέδρου του ΚΙΝΑΛ, τη διεξαγωγή έκτακτου συνεδρίου του ΠΑΣΟΚ —του οποίου, ως γνωστόν, τυγχάνει επίσης πρόεδρος— με όρους ταχείας διεκπεραίωσης:
Την Παρασκευή οι κ.κ. Κεγκέρογλου και Σαλαγιάννης κατέθεσαν στην Κεντρική Οργανωτική Επιτροπή Συνεδρίου πρόταση για τροποποιήσεις στο καταστατικό του ΠΑΣΟΚ, ώστε ο πρόεδρος του ΚΙΝΑΛ να είναι αυτοδικαίως και πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ, εφόσον προέρχεται από αυτό – ρύθμιση κομμένη και ραμμένη στα μέτρα της κ. Γεννηματά, η θητεία της οποίας έχει λήξει και, άρα, το ΠΑΣΟΚ θα έπρεπε ήδη να έχει προχωρήσει σε εκλογή προέδρου από τη βάση, όπως προβλέπει το (υπό τροποποίηση…) καταστατικό του.
Αυτά με όρους τακτικού συνεδρίου. Η πραγματοποίηση του οποίου προϋποθέτει εκλογές συνέδρων από τις οργανώσεις, που με τη σειρά τους θα εκλέξουν γραμματέα, όργανα του συνεδρίου κ.λπ. Αλλά…
Αλλά το ΠΑΣΟΚ δεν έχει πλέον οργανώσεις για να εκλέξουν σύνεδρους, τις έχει «εκχωρήσει» στο ΚΙΝΑΛ, έχοντας καταστεί συνιστώσα του. Το οποίο ΚΙΝΑΛ, συν τοις άλλοις, έχει και εκείνο πρόεδρο την κ. Γεννηματά, που και … αυτή έχει εκλεγεί από τη βάση των μελών και η θητεία της λήγει το 2021, οπότε το προγραμματισμένο Συνέδριο του ΚΙΝΑΛ.
ΚομφούζιοΠρόκειται, ολοφάνερα, για κομφούζιο. Για οργανωτικό και καταστατικό γρίφο στον οποίο τα στελέχη του κινήματος (ή, μήπως, των κινημάτων;…) που ασκούν εσωτερική αμφισβήτηση στην κ. Γεννηματά είναι αμφίβολο αν μπορούν να απαντήσουν με όρους που να ευσταθούν καταστατικά. Αν μη τι άλλο, αυτό συνάγεται από την αμηχανία τους μπροστά στην απόφασή της να «λύσει» τον γρίφο με συνοπτικές διαδικασίες, δηλαδή με έκτακτο συνέδριο του ΠΑΣΟΚ. Συνέδριο το οποίο οδεύει, όπως έχουν τα πράγματα, να διεξαχθεί με σύνεδρους εκλεγμένους για άλλο συνέδριο (το ιδρυτικό του ΚΙΝΑΛ, Μάρτιος του 2018), στις αρχές Δεκεμβρίου και οπωσδήποτε πριν από την Συνδιάσκεψη του ΚΙΝΑΛ — το οποίο θα μπορεί, μετά ταύτα, να «αλωνίζει» στο χώρο από τον παραμερισμό –αν όχι το τέλος— της «συνιστώσας» του.
Υποστηρίζεται ότι η επιλογή αυτή δεν θα είναι χωρίς κόστος για την ηγεσία. Αμφίβολο.
Λέγεται ότι ο κ. Ανδρουλάκης, ευρωβουλευτής του ΚΙΝΑΛ και (όπως ορισμένες πλευρές φροντίζουν να του υπενθυμίζουν εμφατικά και επανειλημμένα…) «υπ’ αριθμόν ένα “δελφίνος” του κόμματος», διαμηνύει ότι «εγώ δεν συνυπογράφω απόφαση για ένα συνέδριο που περιφρονεί την βάση του κόμματος», αφήνοντας, λένε, «όλα τα ενδεχόμενα ανοιχτά, ακόμη και το ερώτημα αν θα διεκδικήσει την ηγεσία». Το ίδιο και ο κ. Γερουλάνος, που πρώτος τάχτηκε ανοιχτά υπέρ της «επιστροφής στο ΠΑΣΟΚ. Ανάλογα και ο κ. Μαλέλης, μέλος της Κεντρικής Επιτροπής του ΚΙΝΑΛ και εκ των πρωτεργατών της «Κίνησης των 81», που ζήτησε ανοιχτό συνέδριο με εκλεγμένους συνέδρους και αρχηγό από τη βάση, χαρακτηρίζοντας «κωμωδία» ο επικεφαλής του ΚΙΝΑΛ να είναι και επικεφαλής του ΠΑΣΟΚ.
Παραμένει, μολαταύτα, αμφίβολο τι μπορούν να πράξουν επί της ουσίας οι προαναφερθέντες, αλλά και όσοι άλλοι διαφωνούν, μεταξύ των οποίων και ο τελευταίος εκλεγμένος γραμματέας του κόμματος, κ. Ξεκαλάκης, που, μιλώντας τη Δευτέρα στο ρ/σ «Στο Κόκκινο», υποστήριξε ότι «καμιά Οργανωτική Επιτροπή σαν αυτή που έφτιαξε στα μέτρα της» η κ. Γεννηματά δεν μπορεί να καθορίσει τη διεξαγωγή του συνεδρίου. Το καταστατικό του ΠΑΣΟΚ είναι ξεκάθαρο και για τη διαδικασία και για την εκλογή προέδρου». Οτιδήποτε διαφορετικό, είπε, «θα είναι ξεκάθαρο πραξικόπημα που θα αποτελέσει ταφόπλακα».
Η λέξη «ταφόπλακα» θα ηχούσε υπερβολική, αν δεν υπέκρυπτε τον ανομολόγητο φόβο για το μέλλον ενός κόμματος που έχει καταλήξει να εκτροχιαστεί από τις ιδρυτικές διακηρύξεις που του εξασφάλισαν κάποτε την ανταπόκριση ενός μεγάλου μέρους της κοινωνίας. Ό,τι απομένει σήμερα από ΠΑΣΟΚ δεν έχει πραγματικό κοινωνικό αντίκρισμα. Έχει συρρικνωθεί σε ένα άθροισμα από προσωποπαγείς μηχανισμούς και παλαιούς παράγοντας ανά την επικράτεια, στενά ελεγχόμενο πλήρως από το σύστημα της προέδρου του κόμματος, όσο τουλάχιστον το σύστημα αυτό θα μπορεί να εγγυάται την εκπροσώπησή τους στη Βουλή και τη βουλευτική κάλυψη και ασυλία – προς επιβεβαίωση του κ. Ξεκαλάκη, που σε άλλη συνέντευξή του, στο tvxs αυτή, την Παρασκευή, κατήγγειλε απερίφραστα ότι «το μόνο που απασχολεί αυτούς που σήμερα ηγούνται του ΠΑΣΟΚ είναι η διατήρηση της μικροεξουσίας τους και των προνομίων που απορρέουν από αυτήν».
Εικάζεται ότι οι δηλώσεις του κ. Ξεκαλάκη, διατυπωμένες σε πυκνό πολιτικό χρόνο, προαναγγέλλουν πρωτοβουλίες από την πλευρά Ανδρουλάκη, ίσως και άλλων από τους διαφωνούντες με την ηγεσία. Μένει να αποδειχθεί – και μάλλον αρκετά σύντομα.
Ιδού η ΡόδοςΗ πολιτική πραγματικότητα τρέχει ασθμαίνοντας. Τελευταία εξέλιξη, ενόσω γράφονταν αυτές οι αράδες, η απάντηση του προέδρου της Βουλής στην επιστολή του Αλέξη Τσίπρα προς τον ίδιο, αναφορικά με την εξαίρεση Πολάκη-Τζανακόπουλου από την Προανακριτική Επιτροπή, «κοινή συναίνεση» ΚΙΝΑΛ/ΠΑΣΟΚ και Ν.Δ., με την οποία ο κ. Τασούλας δηλώνει αναρμόδιος να παρέμβει.
Ιδού η Ρόδος. Θα βρει στους κόλπους των διαφωνούντων με την ηγεσία του ΠΑΣΟΚ μιμητές η τοποθέτηση του Χάρη Καστανίδη, που, διαχωρίζοντας τη θέση του από τον πραξικοπηματικό και ακραία πολωτικό αποκλεισμό των δύο βουλευτών της αξιωματικής αντιπολίτευσης, πέτυχε να προστατεύσει την προσωπική του αξιοπρέπεια, προσφέροντας, ταυτόχρονα, την ευκαιρία στο κόμμα του να πράξει το ίδιο για τη δική του αξιοπρέπεια;
Η κ. Γεννηματά αντί να καταγγείλει τις μεθοδεύσεις του κ. Μητσοτάκη συντάσσεται μαζί του. Ευχής έργο οι καταγγέλλοντες τις ενδοπαραταξιακές μεθοδεύσεις της κ. Γεννηματά να μην σιωπήσουν όταν τα θέμα αυτό θα καταστεί, όπως είναι βέβαιο ότι θα συμβεί, κεντρικό τα επόμενα εικοσιτετράωρα. Να μην αυτοενοχοποιηθούν ταυτιζόμενοι βουβά με τις επιλογές της σε ζητήματα ύψιστης δημοκρατικής κρισιμότητας.
Το ΠΑΣΟΚ, όπως άλλωστε κάθε κόμμα, θα έχει το μέλλον που του αξίζει.
Κωστής Γιούργος