Μια συζήτηση με τον Αλέξη Χαρίτση για τη στρατηγική της κυβέρνησης, το σκάνδαλο Νοβάρτις, την αδυναμία διαχείρισης του προσφυγικού. “Η ΝΔ είναι εγκλωβισμένη”, τονίζει και προσθέτει “μέσα σε τέσσερις μόλις μήνες τα πολιτικά ερωτήματα τής χτυπάνε την πόρτα και η ίδια αδυνατεί να απαντήσει. Ή μάλλον να απαντήσει με μία φωνή”. Ο εκπρόσωπος Τύπου του ΣΥΡΙΖΑ μιλά ακόμα για την καμπάνια του κόμματος και τις νέες προοπτικές.

Τη συνέντευξη πήραν η Ιωάννα Δρόσου και ο Παύλος Κλαυδιανός

Η όλη υπόθεση της Προανακριτικής Επιτροπής έμοιαζε σαν να θέλει να δοκιμάσει και τις αντοχές του ΣΥΡΙΖΑ, εκτός από το να δημιουργήσει δικονομικά προβλήματα. Τελικά, τι καταγράφηκε στην ελληνική κοινωνία, με βάση και τη στάση του ΣΥΡΙΖΑ;
Η Προανακριτική Επιτροπή, αλλά και οι θεσμικές παρεκκλίσεις που καταγράφονται από την πρώτη της μέρα, έχουν ως στόχο τον αποπροσανατολισμό από το κύριο ζητούμενο: τη διελεύκανση του σκανδάλου Νοβάρτις. Στο όνομα αυτού του στόχου η κυβέρνηση και οι πρόθυμοι συνοδοιπόροι της επενδύουν υπέρμετρα στην υποτιθέμενη σκευωρία, γιατί απλώς δεν θέλουν να συζητήσουμε για τον ελέφαντα που βρίσκεται στο δωμάτιο. Και αυτός έχει συγκεκριμένες διαστάσεις: αφορά τη χρόνια διασύνδεση μιας φαρμακευτικής εταιρείας με πολιτικά πρόσωπα και θεσμικούς παράγοντες, που είχε ως αποτέλεσμα τη συστηματική υπερκοστολόγηση συγκεκριμένων φαρμάκων. Εμείς από την πλευρά μας θα επιμείνουμε και θα προσπαθούμε με κάθε τρόπο να σπάσουμε το φράγμα σιωπής και συγκάλυψης, που εκκινεί από το Μέγαρο Μαξίμου και απολήγει σε μεγάλα επιχειρηματικά και δημοσιογραφικά συγκροτήματα.

Αυτές τις μέρες έγιναν διάφορες αποκαλύψεις όσον αφορά την ουσία της υπόθεσης Novartis. Κατά τη γνώμη σου, ενισχύεται το επιχείρημα του σκανδάλου;
Νομίζω ότι πια όλοι και όλες ξέρουμε ότι υπάρχει σκάνδαλο. Η παραδοχή του Άδωνι Γεωργιάδη στο ντοκιμαντέρ της ελβετικής τηλεόρασης υπογραμμίζει ότι για το παλιό πολιτικό σύστημα, οι σκοτεινές σχέσεις με επιχειρηματίες ήταν business as usual. Η ελληνική κοινωνία μάλλον έχει άλλη άποψη! Το σκάνδαλο αυτό αποδεικνύει όχι μόνο πώς υλοποιήθηκε η διασπάθιση του δημοσίου χρήματος, αλλά και το πόσο εμπεδωμένη ήταν η διαφθορά σε τμήματα του παλιού πολιτικού κόσμου. Αν στην εικόνα αυτή προσθέσουμε τις τελευταίες αποκαλύψεις για τους προστατευόμενους μάρτυρες, δεν υπάρχουν περιθώρια αμφιβολίας.
Και θα πρόσθετα το εξής. Είναι ένα σκάνδαλο εν εξελίξει, ένα σκάνδαλο που ναρκοθετεί την ποιότητα της δημοκρατίας μας. Δείτε τον τρόπο που η κυβέρνηση επιχειρεί να φιμώσει τους πολιτικούς της αντιπάλους. Αυτή είναι η πρόθεσή της. Να αποκλείσει από την εξέταση μαρτύρων, όπως ο κ. Φρουζής και ο κ. Μανιαδάκης, βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ που γνωρίζουν όσο λίγοι τη συγκεκριμένη υπόθεση, αλλά και το συνολικότερο σκάνδαλο διασπάθισης δημοσίου χρήματος στο χώρο της Υγείας.

Τείχος αλληλεγγύης και αντίσταση στο ρατσισμό

Η κυβέρνηση προσπαθεί να μετατρέψει το προσφυγικό σε αμιγώς μεταναστευτικό ζήτημα. Την περασμένη εβδομάδα ψηφίστηκε ο νόμος για το άσυλο, ένα κείμενο που δέχτηκε τη σκληρή κριτική ακόμα και της ευρωπαίας Επιτρόπου για τα Δικαιώματα του Ανθρώπου. Τις προηγούμενες μέρες οργανώθηκε μπάρμπεκιου έξω από κέντρο υποδοχής προσφύγων, ένα γεγονός που υποστηρίχθηκε από βουλευτές της ΝΔ (Κυρανάκης, Πλεύρης, Μπογδάνος), ενώ δέχτηκε τη σφοδρή κριτική της Ντ. Μπακογιάννη. Τι συνέπειες μπορεί να φέρει αυτή η στάση σε επίπεδο μεταναστευτικής πολιτικής, αλλά και κοινωνίας;
Η στάση της ΝΔ στο προσφυγικό χαρακτηρίζεται από δύο πράγματα. Το πρώτο είναι η διαχειριστική ανεπάρκεια. Το δεύτερο είναι η αμηχανία της ως προϊόν των εσωτερικών της αντιθέσεων, αλλά κυρίως των εθνολαϊκιστικών της υποσχέσεων κατά την περίοδο 2015-2019. Ως αντιπολίτευση η ΝΔ, για μικροπολιτικούς λόγους, επένδυσε στο ρατσισμό και την ξενοφοβία, ενώ ταυτόχρονα παρουσίαζε το σύνθετο προσφυγικό ζήτημα ως κάτι “απλό”. Αφήνω κατά μέρους τις γελοιότητες -που πληρώνουμε σήμερα- ότι οι πρόσφυγες έρχονται στην Ελλάδα επειδή τους προσκάλεσε ο ΣΥΡΙΖΑ. Μετά τις εκλογές, η κυβέρνηση Μητσοτάκη ήρθε αντιμέτωπη με τον ίδιο της τον εαυτό και τις επιλογές της. Και όταν τα πράγματα δυσκόλεψαν, προχώρησε σε έναν νόμο που ενθαρρύνει τις ξενοφοβικές αντιλήψειςκαι σε καμία περίπτωση δεν λύνει το πρόβλημα. Γιατί, όταν ο ίδιος ο πρωθυπουργός μιλάει για “εισβολή” ή ο νόμος της κυβέρνησης ορίζει ότι οι πρόσφυγες δεν δικαιούνται προστασία, το έδαφος είναι πρόσφορο για τα εξαιρετικά ανησυχητικά γεγονότα των τελευταίων ημερών. Αυτό κάποιοι δείχνουν να το αντιλαμβάνονται. Ο κύριος Μητσοτάκης όμως μένει σιωπηλός και ανέχεται τις ακραίες και ρατσιστικές δηλώσεις άλλων στελεχών του. Είναι πρωτοφανές ένας πρωθυπουργός να σιωπά, τη στιγμή που πληθαίνουν οι ρατσιστικές επιθέσεις και απειλείται η κοινωνική συνοχή λόγω της δράσης ακραίων κύκλων.

Ειδικά για το μεταναστευτικό, η κυβέρνηση έχει αποδείξει πως δεν μπορεί να το χειριστεί και αλλάζει ύστερα από κάθε υπουργικό συμβούλιο γραμμή. Τι θα κάνει ο ΣΥΡΙΖΑ; Από τη στιγμή που το ζήτημα έχει μπει και στο κοινωνικό πεδίο, πώς θα παρέμβει; Θα χρησιμοποιήσει την εμπειρία του από τα κινήματα αλληλεγγύης και από το καλοκαίρι του 2015;
Ο ΣΥΡΙΖΑ το 2015 κατάφερε να διαχειριστεί μια τεράστια ανθρωπιστική κρίση με την κοινωνία στο πλευρό του. Τότε διαπιστώσαμε πως η ελληνική κοινωνία διαθέτει αντανακλαστικά και ανθρωπιάς και αλληλεγγύης. Σήμερα, οφείλουμε, παρά τις δυσκολίες που προκαλεί η κυβερνητική αποτυχία στη διαχείριση του ζητήματος, να συνεχίσουμε στην ίδια ρότα. Δηλαδή, να πιέζουμε για τη διεθνοποίηση του ζητήματος, να στηρίζουμε τις πρωτοβουλίες αλληλεγγύης με όλα τα μέσα, και να αποτρέψουμε το ενδεχόμενο ο ρατσισμός να φωλιάσει ανεπανόρθωτα στις κοινωνίες μας. Αυτή η πολιτική πρόταση προφανώς δεν περιορίζεται στο κοινοβουλευτικό πεδίο. Πρέπει να ορθώσουμε ένα τείχος αντίστασης στο ρατσισμό, να πούμε ένα μεγάλο “ως εδώ”, να ενθαρρύνουμε και να συνδεθούμε με έμπρακτες πολιτικές αλληλεγγύης.

Ο κ. Μητσοτάκης δυσκολεύεται να φτιάξει για την κυβέρνησή του μια ενιαία γραμμή και είτε αποφεύγει ο ίδιος να τοποθετηθεί προσωπικά είτε αφήνει τους άλλους και λένε τα δικά τους. Γιατί συμβαίνει αυτό; Ποια η δική σας εκτίμηση;
Η ΝΔ είναι εγκλωβισμένη. Πριν τις εκλογές επένδυσε πολύ σε μια αντίληψη που έλεγε ότι η πολιτική είναι πια υπόθεση τεχνοκρατικής διαχείρισης και μόνο. Και τώρα -μέσα σε τέσσερις μόλις μήνες- τα πολιτικά ερωτήματα της χτυπάνε την πόρτα και η ίδια αδυνατεί να απαντήσει. Ή μάλλον να απαντήσει με μία φωνή, γεγονός που συνδέεται με τη διαχειριστική της ανεπάρκεια και τις προσδοκίες που δημιούργησε προεκλογικά, ότι θα λύσει το προσφυγικό σε ένα μήνα. Ενδεχομένως μάλιστα να θεωρούν στην Κυβέρνηση ότι η διγλωσσία τους συμφέρει. Έχει συνηθίσει, άλλωστε, η ΝΔ να πολιτεύεται με όρους πρόσκαιρου μικροκομματικού συμφέροντος.

Ταξική μεροληψία υπέρ των ισχυρών

Το φορολογικό, τελικά, είναι και τσιγγούνικο αλλά και διαψεύδει τις ελαφρύνσεις της μεσαίας τάξης, που είναι εξαιρετικά περιορισμένες. Πώς το εκτιμάτε εσείς; Μπορείς να κάνεις μια σύγκριση με αυτό που είχατε εξαγγείλει στο μεσοπρόθεσμο πρόγραμμα;
Το φορολογικό νομοσχέδιο, όπως και το αναπτυξιακό, όπως και όλες οι πρωτοβουλίες της κυβέρνησης Μητσοτάκη -για να μην κρυβόμαστε- δεν αποτυπώνει τίποτα παραπάνω από την ταξική μεροληψία της ΝΔ. Πήγαν περίπατο οι δήθεν ελαφρύνσεις για τη μεσαία τάξη και μαζί οι ψευδείς προεκλογικές τους υποσχέσεις. Η ΝΔ, στον αντίποδα, με 80 εκατομμύρια ευρώ μειώνει τον ΕΝΦΙΑ το 2019 για περιουσίες άνω των 500.000 ευρώ, ακυρώνει τη μείωση του ΕΝΦΙΑ για το 2020 που είχαμε δρομολογήσει, προχωράει στην υποχρεωτική αύξηση των ηλεκτρονικών συναλλαγών από το 10% στο 30% και εξαιρεί από το αφορολόγητο τα ενοίκια, πλήττοντας κατάφωρα τα χαμηλά και τα μεσαία εισοδήματα. Και ταυτόχρονα επιλέγει να χρησιμοποιήσει παραπάνω από τον μισό διαθέσιμο δημοσιονομικό χώρο του 2020, για να μειώσει τη φορολογία επιχειρήσεων και μερισμάτων, ενώ προχωρά στην αύξηση του κόστους χρήσης της ηλεκτρικής ενέργειας. Όλα τα παραπάνω, σε ένα περιβάλλον περαιτέρω περιστολής των εργασιακών δικαιωμάτων, των αναπτυξιακών κονδυλίων και του Προγράμματος Δημοσίων Επενδύσεων κατά 600 εκατομμύρια ευρώ το 2019, των δαπανών για την παιδεία. Στο ίδιο σκηνικό εγγράφεται και η απόφαση να μη διαπραγματευτεί η κυβέρνηση άμεσα τη μείωση των πρωτογενών πλεονασμάτων, να μη χρησιμοποιήσει τον εγγυητικό λογαριασμό της κυβέρνησης του ΣΥΡΙΖΑ για μείωση των πρωτογενών πλεονασμάτων κατά 1% από το 2020.
Η πολιτική που υλοποιούσε η δική μας κυβέρνηση, και όσα είχαμε σχεδιάσει για το 2020, βρίσκονταν ακριβώς στον αντίποδα. Θυμίζω πως είχαμε δρομολογήσει τη μείωση της προκαταβολής φόρου, την κατάργηση της εισφοράς αλληλεγγύης για εισοδήματα έως 20.000 ευρώ και τη δραστική μείωσή της για τα υπόλοιπα εισοδήματα, την πρόσθετη μείωση του ΕΝΦΙΑ στο 50% για μικρές και μεσαίες ιδιοκτησίες, την πρόσθετη μείωση του ΦΠΑ. Σαφώς, οφείλουμε να είμαστε ειλικρινείς. Στην προσπάθειά μας να προστατέψουμε τα ασθενέστερα κοινωνικά στρώματα, τους πιο φτωχούς συμπολίτες μας, δεν αποδώσαμε αντίστοιχη προστασία στα μεσαία στρώματα. Όμως, επί των ημερών μας, και με βάση τα στοιχεία, όλα τα εισοδηματικά κλιμάκια παρουσίασαν αύξηση, που υπήρξε μεγαλύτερη όσο πιο χαμηλό ήταν το εισόδημα.

Στο νέο Ποινικό Κώδικα προβλέπεται η ποινικοποίηση της διαμαρτυρίας σε δημόσια κτίρια, ενώ γράφονται ρεπορτάζ, με αναφορές σε κυβερνητικές πηγές, για περιορισμό των διαδηλώσεων. Πώς πρέπει να αντιδράσουν ΣΥΡΙΖΑ, πολιτικοί και κοινωνικοί φορείς, κινήματα στον περιορισμό των δικαιωμάτων;
Νομίζω πως η πρόβλεψη αυτή συνδέεται με την προσπάθεια της κυβέρνησης να προλάβει την εκδίπλωση μορφών κοινωνικής διαμαρτυρίας που συνδέονται με την αντικοινωνική και αντεργατική πολιτική της. Δείτε για παράδειγμα τις πρόσφατες διαρροές για το μέλλον των εργασιακών σχέσεων στη ΔΕΗ, όπου εμπεδώνεται η λογική της επισφάλειας και της ομηρίας των νέων εργαζομένων. Πρόκειται για εξελίξεις που μαρτυρούν την προσπάθεια της ΝΔ να γυρίσει το ρολόι του χρόνου πίσω -προς τις μέρες της κρίσης- και ακόμα πιο πίσω -στις μέρες που η κοινωνική διαμαρτυρία ήταν εκ προοιμίου ποινικοποιημένη. Εξάλλου θυμόμαστε την πρόσφατη ανάρτηση του ίδιου του πρωθυπουργού, με την οποία απροκάλυπτα εναντιώνεται στο συνταγματικά κατοχυρωμένο δικαίωμα στην απεργία. Η απάντηση πρέπει να είναι αντίστοιχα δυναμική και να καταδεικνύει την κρισιμότητα του δικαιώματος στην απεργία, στη διαδήλωση, στη διαμαρτυρία όχι μόνο για τον όποιο κλάδο, αλλά συνολικά για την ελληνική κοινωνία. Δεν έχουμε την πολυτέλεια να αφήσουμε το δρόμο ανοιχτό σε μια αυταρχική στροφή στα βήματα του Όρμπαν και του Ερντογάν. Και ευτυχώς έχουμε κάθε λόγο να πιστεύουμε ότι θα τα καταφέρουμε.

Η κυβέρνηση με τον αναπτυξιακό νόμο, αλλά και με επιμέρους κινήσεις, έχει δείξει τις διαθέσεις της για να προσελκύσει επενδύσεις με όποιο κόστος (βλέπε COSCO), αλλά και να απαξιώσει δημόσιες επιχειρήσεις, όπως η ΔΕΗ, προκειμένου να ενισχύσει ιδιώτες. Πώς το σχολιάζεις;
Η δήθεν «αναπτυξιακή» πολιτική της ΝΔ συνοψίζεται σε ένα και μόνο σχήμα: ανάπτυξη χωρίς κανόνες, χωρίς σεβασμό στα εργασιακά δικαιώματα, χωρίς προστασία του περιβάλλοντος. Ανάπτυξη, δηλαδή, για τους λίγους, ισχυρούς φίλους της κυβέρνησης. Και ποιοι είναι οι φίλοι της κυβέρνησης Μητσοτάκη; Οι μεγαλοεπιχειρηματίες, οι εκδότες, οι γαλάζιοι δήμαρχοι. Μέσα από αυτή τη λογική, χωρίς κανένα αναπτυξιακό πλάνο, καταλήξαμε σε ένα νομοσχέδιο «πλυντήριο» με 234 άρθρα, ενώ είχε ξεκινήσει με 85! Πουθενά, βέβαια, δεν λαμβάνονται υπόψη τα ανταγωνιστικά πλεονεκτήματα της χώρας μας, οι κλάδοι στους οποίους μπορούμε να στηρίξουμε την εξωστρεφή ανασυγκρότηση της οικονομίας μας. Αντίθετα, το νομοσχέδιο βρίθει ασυδοσίας, αδιαφάνειας και σαφώς αντεργατικών μέτρων στα όρια της ιδεοληψίας, που συμφέρουν ημέτερους. Η δική μας κυβέρνηση έδωσε αγώνα να ορθοποδήσει η Ελλάδα, να συμμαζέψει τις σπατάλες και την ασυδοσία που μας οδήγησαν στη χρεοκοπία. Και κατάφερε να βγάλει τη χώρα από τα μνημόνια και να προωθήσει μια εναλλακτική αναπτυξιακή στρατηγική, με κοινωνικό πρόσημο, εγρήγορση μπροστά στις τεχνολογικές και ψηφιακές εξελίξεις και φιλοεπενδυτική. Αξίζει να θυμίσω ότι επί ΣΥΡΙΖΑ καταγράψαμε 10 συνεχή τρίμηνα ανάπτυξης και πιάσαμε πολυετή ρεκόρ τόσο στις ξένες άμεσες επενδύσεις, όσο και στις εξαγωγές μας. Και όλα αυτά, ενώ δημιουργήθηκαν 450 χιλιάδες νέες θέσεις εργασίας. Πώς να σχολιάσω, λοιπόν, τη δήθεν ανάπτυξη της ΝΔ; Οπισθοδρόμηση και μόνο οπισθοδρόμηση, στις λογικές και πολιτικές που μας κατέστρεψαν.

Η κριτική των πολιτών πηγή νέας έμπνευσης

Πώς προχωρά η καμπάνια του ΣΥΡΙΖΑ για την εγγραφή νέων μελών; Παράλληλα, γίνονται ανοιχτές εκδηλώσεις ανά την Ελλάδα με θέματα που αφορούν την τοπική κοινωνία ή όλο τον κόσμο. Ποια τα συμπεράσματα από την προσέλκυση του κόσμου και από το πώς εξελίσσονται οι συζητήσεις;
Είναι πραγματικά ιδιαίτερα αισιόδοξο το γεγονός ότι τόσο πολύς κόσμος ενδιαφέρεται να έρθει σε επαφή με τον ΣΥΡΙΖΑ, για να ενημερωθεί και να συμμετέχει. Είναι, όμως, και ιδιαίτερα διδακτικό για εμάς τους ίδιους. Επιμένω ότι πρέπει να ακούσουμε. Να ακούσουμε, να παραδεχτούμε, να αποτιμήσουμε την πορεία μας και να εμπνεύσουμε και να εμπνευστούμε εκ νέου. Νομίζω πως η πρωτοβουλία του iSYRIZA συνιστά μια σωστή και χρήσιμη απόφασή μας. Γιατί συμπυκνώνει την εν εξελίξει προσπάθειά μας για μια τομή στην παραδοσιακή αντίληψη της άσκησης της πολιτικής και αποτυπώνει τον προβληματισμό μας για ένα ζωντανό και δυναμικό κόμμα, που λειτουργεί “από τα κάτω” ανταποκρινόμενο στις νέες συνθήκες του σήμερα. Και αν υπάρχει μια συνισταμένη από τη δυναμική του iSYRIZA και των συγκεντρώσεών μας είναι το αίτημα για έναν ΣΥΡΙΖΑ που θα κάνει περισσότερα- όχι ως γκρίνια, αλλά ως έκφραση των μεγάλων δυνατοτήτων που ανοίγονται μπροστά μας.

Συνεδρίασε η Επιτροπή Προγράμματος του ΣΥΡΙΖΑ. Ποιες είναι οι πρώτες κατευθύνσεις που προκύπτουν;
Στόχος του ΣΥΡΙΖΑ είναι η συγκρότηση ενός συνεκτικού και προοδευτικού προγράμματος διακυβέρνησης. Πέρα από την προσπάθεια οργανωτικής ανασυγκρότησης του προοδευτικού χώρου στην Ελλάδα και τη δραστηριοποίηση των πολιτών, είναι ύψιστης σημασίας να καταθέσουμε ένα πειστικό σχέδιο για την επόμενη μέρα. Ταυτόχρονα, στόχος μας είναι η ανάδειξη της αποτυχίας της νεοφιλελεύθερης “συνταγής” που ακολουθεί η κυβέρνηση της ΝΔ, αλλά και της διαχειριστικής της ανεπάρκειας. Ο ΣΥΡΙΖΑ επιδιώκει με όλα τα μέσα να συμβάλει στο διάλογο και τον συντονισμό των προοδευτικών και δημοκρατικών φωνών για την ανάδυση ενός νέου κοινωνικού και πολιτικού υποδείγματος. Η Προοδευτική Συμμαχία είναι το όχημά μας σε αυτή την κατεύθυνση. Για εμάς βασική προτεραιότητα είναι το πρόγραμμά μας να προκύψει από την επαφή με τους πολίτες. Τον κόσμο της εργασίας και της νεολαίας. Από την άλλη, όμως, θέλουμε να εξασφαλίσουμε ότι θα αξιοποιηθεί η εμπειρία σημαντικών ακαδημαϊκών προσωπικοτήτων και εμπειρογνωμόνων της πολιτικής τόσο από την Ελλάδα, όσο και από την Ευρώπη, τόσο από την Αριστεράς, όσο και από τον χώρο των σοσιαλιστικών δυνάμεων και της οικολογίας. Για το λόγο αυτό προγραμματίζεται η διοργάνωση διεθνούς συνεδρίου με συμμετοχή πολιτικών, ακαδημαϊκών και ακτιβιστών. Με αυτή την εμπειρία επιδιώκουμε να εμπλουτιστεί το πρόγραμμα διακυβέρνησης μας.

Σήμερα, Κυριακή, ολοκληρώνεται το Φόρουμ Προοδευτικών, Οικολογικών και  Αριστερών δυνάμεων. Ποια είναι τα συμπεράσματα που προκύπτουν; 
Το φόρουμ που πραγματοποιήθηκε φέτος στις Βρυξέλλες, για τρίτη χρόνια, είναι μια πρώτης τάξεως ευκαιρία να έρθουν κοντά οι προοδευτικές δυνάμεις σε ευρωπαϊκό επίπεδο. Ο ΣΥΡΙΖΑ συμμετείχε και στήριξε αυτή την προσπάθεια από την πρώτη στιγμή, προκειμένου να αναπτυχθεί ένα αντιπαραθετικό πολιτικό πρόταγμα απέναντι στις νεοφιλελεύθερες πολιτικές και την ακροδεξιά. Ξεκινώντας από τη Μασσαλία το 2017, συνεχίζοντας στο Μπιλμπάο πέρυσι, και φέτος στην “καρδιά” της Ευρώπης, εμβαθύνει πλέον η προσπάθεια αυτή, με στόχο ένα κοινό ευρωπαϊκό Σχέδιο Δράσης.
Το εργασιακό ζήτημα, η αντιμετώπιση της ανεργίας και η εξασφάλιση συνθηκών πλήρους και αξιοπρεπούς απασχόλησης, η αλλαγή του παραγωγικού μοντέλου στην κατεύθυνση της κυκλικής οικονομίας και της ανάπτυξης σε όφελος της κοινωνικής πλειοψηφίας, το σοβαρό πρόβλημα της κλιματικής αλλαγής, της διαχείρισης των φυσικών πόρων και της δίκαιης αναδιανομής των δημόσιων αγαθών -και ακόμη τα θέματα της έμφυλης ισότητας, των δικαιωμάτων και της ενδυνάμωσης των γυναικών, του παγκόσμιου προβλήματος του προσφυγικού, που έχει υψίστης σημασίας γεωπολιτικές διαστάσεις, αποτελούν τις βασικές προτεραιότητες στις οποίες θα πρέπει να βασιστεί το σχέδιο αυτό.
Υψίστης σημασίας είναι, βέβαια, και η μάχη ώστε να μετουσιωθούν όλα αυτά σε ένα κοινό βηματισμό, τόσο σε εθνικό, όσο και ευρωπαϊκό επίπεδο. Πόσο μάλλον τώρα, που έχουμε εμπειρίες διακυβέρνησης αριστερών, πράσινων και σοσιαλιστικών δυνάμεων στην Ευρώπη. Ο ΣΥΡΙΖΑ επιχειρεί ένα τέτοιο συντονισμό τόσο με την Προοδευτική Συμμαχία στην Ελλάδα, όσο και με την Προοδευτική Συμμαχία (Progressive Caucus) ευρωβουλευτών στο ευρωπαϊκό κοινοβούλιο, στην οποία συμμετέχει ενεργά η ευρωομάδα μας, μαζί με ευρωβουλευτές των Πρασίνων και των Σοσιαλιστών.
ΓΙΑ ΤΗΝ 
ΚΟΜΜΟΥΝΙΣΤΙΚΗ ΑΝΑΝΕΩΣΗ, 
ΓΙΑ ΤΟ ΣΟΣΙΑΛΙΣΜΟ
ΜΕΛΟΣ ΤΟΥ

Copyright © 2024 - All rights reserved

 | 

Developed by © Jetnet