Παρά τις αντιδράσεις και τις καταγγελίες για την αστυνομική βία και αυθαιρεσία το τελευταίο διάστημα, η κυβέρνηση επιμένει στην πολιτική της καταστολής, ανοίγοντας έναν επικίνδυνο δρόμο για τα δικαιώματα, αλλά και για την ίδια την ασφάλεια των πολιτών, όπως φάνηκε και από τα γεγονότα της 17ης Νοεμβρίου.
«Ξέρουμε καλά τις διαφορές δημοκρατίας και χούντας και η κυβέρνηση της ΝΔ κυβερνά με κοινοβουλευτική πλειοψηφία. Αυτό, όμως, δεν σημαίνει ότι μπορούν να παραβιάζουν νόμους που προστατεύουν δικαιώματα και ελευθερίες. Αυτά που συμβαίνουν τις τελευταίες μέρες δεν έχουν προηγούμενο σε δημοκρατική περίοδο. Εισβολές σε κινηματογράφους, χώρους διασκέδασης, πανεπιστήμια, λεωφορεία, ξυλοδαρμοί και ξεγύμνωμα ανθρώπων στο δρόμο, κοριοί ξανά. Το σχόλιο δύο ανθρώπων που ήταν στον αντιδικτατορικό αγώνα, ότι φοβούνται πολύ με αυτά που βλέπουν, είναι κάτι που πρέπει να μας κινητοποιήσει», σχολιάζει στην «Εποχή» ο Πάνος Λάμπρου, μέλος ΠΓ και τομέα Δικαιωμάτων ΣΥΡΙΖΑ.
Μπορεί η πορεία για την επέτειο του Πολυτεχνείου, από τις πιο μαζικές των τελευταίων χρόνων, να μην άφησε κανένα περιθώριο εκμετάλλευσής της για εφαρμογή κατασταλτικών μέτρων εναντίον της, όμως το υπουργείο δεν φαίνεται να πτοήθηκε από το γεγονός αυτό και εφάρμοσε την προκαθορισμένη ατζέντα του στην περιοχή των Εξαρχείων. Στις 17 Νοεμβρίου έγιναν αθρόες προσαγωγές και συλλήψεις ανθρώπων που έτυχε να βρίσκονται ή να μένουν στην περιοχή, αναίτιες επιθέσεις των δυνάμεων των ΜΑΤ εναντίον τους, κράτηση χωρίς πρόσβαση σε νερό, υγειονομική περίθαλψη και δικηγόρο για πολλές ώρες, και η, ολοένα και πιο συχνή το τελευταίο διάστημα, μέθοδος εξευτελισμού με ολοκληρωτικό ξεγύμνωμα των συλληφθέντων. Ο ξυλοδαρμός ενός 18χρονου φοιτητή, μιας 20χρονης κοπέλας, του δημοσιογράφου Μάριου Αραβαντινού, δύο μελών του «Ξεκινήματος», όπως και στην Ευελπίδων την επόμενη μέρα των συγγενών των 28 συλληφθέντων, είναι κάποια από τα παραδείγματα της αστυνομικής βίας την εβδομάδα που μας πέρασε.
Αυτοεκπληρούμενη προφητεία«Όλη αυτή η υπερβολή που είδαμε την 17η ήταν επιβεβαίωση μιας αυτοεκπληρούμενης προφητείας. Η συζήτηση που γινόταν τις προηγούμενες μέρες και παρουσίαζε την πορεία για την επέτειο του Πολυτεχνείου σαν φυσική καταστροφή που θα χτυπήσει τις μεγάλες πόλεις, με κάποιο τρόπο θα έπρεπε να είχε αποτελέσματα. Με δεδομένο ότι στην πορεία δεν συνέβη τίποτα ιδιαίτερο, έπρεπε να προκύψουν από αλλού. Και τι πιο εύκολο για αυτό από το δυσφημισμένο “άβατο” των Εξαρχείων;», εξηγεί το σκεπτικό της αστυνομικής επιχείρησης η Αφροδίτη Κουκουτσάκη, πανεπιστημιακός εγκληματολόγος.
Προκειμένου, βέβαια, να καλυφθεί η απρόκλητη βία των αστυνομικών δυνάμεων, η πλειοψηφία των συλληφθέντων αντιμετωπίζει ένα συγκεκριμένο «πακέτο» κατηγοριών, όπως κατοχή εκρηκτικών, πρόκληση σωματικών βλαβών, αντίσταση κατά της αρχής κτλ, ασχέτως αν δεν υπάρχουν σχετικά στοιχεία. Ταυτόχρονα, υπάρχουν και πολλές καταγγελίες ότι κατά τη σύλληψή τους, οι αστυνομικοί τους έβγαζαν φωτογραφίες με τα κινητά τους, ώστε να μπορούν να τους «αναγνωρίσουν» οι συνάδελφοί τους μετά σαν συμμετέχοντες σε περιστατικά. «Αυτή η πρακτική δεν είναι κάτι νέο. Ευτυχώς που δεν έβαλαν στο κατηγορητήριο και τον αντιτρομοκρατικό, γιατί θα μπορούσαν να είχαν φθάσει και σε αυτό το σημείο», σχολιάζει η πανεπιστημιακός.
Παράλληλα, η Εφημερίδα των Συντακτών αποκάλυψε σε ρεπορτάζ της ότι η Ασφάλεια τον περασμένο μήνα προέβη σε παράνομη παρακολούθηση διαδηλωτών, βάζοντας στα οχήματά τους συσκευές γεωεντοπισμού.
«Πρόκειται για παράνομη δράση, για την οποία όμως δεν θα πληρώσει κανείς. Όταν στοχοποιείται μια ομάδα, την θέτουν μόνιμα υπό έλεγχο, ώστε να παραχθούν τα επιθυμητά αποτελέσματα, αλλιώς δεν θα λειτουργήσει η εικόνα της στοχοποίησης στο ευρύ κοινό. Όλη αυτή η καταστολή για να μην φαίνεται ωμή αγριάδα, θα πρέπει να αποσπάσει και κάποιες συναινέσεις. Όταν παρακολουθείς μια ομάδα ανθρώπων, κάποια στιγμή κάτι θα κάνει αρκετό για να το εκμεταλλευτείς και να το εμφανίσεις όπως θες, πχ τα μπουκάλια της βότκας εμφανίζονται σαν μπουκάλια για μολότωφ. Αυτό εξυπηρετεί αυτή η πρακτική», εξηγεί η Αφροδίτη Κουκουτσάκη.
Η μιντιακή συγκάλυψηΌπως είναι φυσικό, όλες αυτές οι αστυνομικές παραβιάσεις έχουν προκαλέσει σωρεία καταγγελιών, μεταξύ άλλων του τμήματος Δικαιωμάτων του ΣΥΡΙΖΑ, της Διεθνούς Αμνηστίας, της Ελληνικής Ένωσης για τα Δικαιώματα του Ανθρώπου, της ΑΔΕΔΥ και της ΕΣΗΕΑ.
Παρόλ’ αυτά, μεγάλο μέρος των συστημικών ΜΜΕ είτε αποκρύπτουν τα περιστατικά της αστυνομικής τρομοκρατίας, είτε τα κατασκευάζουν σαν επιτυχημένη επιχείρηση ενάντια στον «κοινωνικό εχθρό». «Αυτή η όξυνση της καταστολής πατάει στα πεπραγμένα της προηγούμενης κυβέρνησης και οξύνει περαιτέρω τον κρατικό αυταρχισμό, κυρίως όμως βρήκε πρόσφορο έδαφος από την προπαγάνδα των ΜΜΕ και της προεκλογικής προπαγάνδας της ΝΔ», επισημαίνει ο Γιάννης Αλμπάνης, μέλος του Δικτύου για τα Πολιτικά και Κοινωνικά Δικαιώματα.
Το ανησυχητικό, όμως, σύμφωνα με την Αφροδίτη Κουκουτσάκη, είναι ότι αυτή η προπαγάνδα βρίσκει το στόχο της στην κοινωνία: «Χρειάζεται πολιτική βούληση για να γίνει αποδεκτή αυτή η γκρίζα ζώνη νομιμότητας και παρανομίας της αστυνομίας από το κοινό, να λέει η κοινωνία “καλά τους έκαναν”. Και δυστυχώς αυτό συμβαίνει. Φοβάμαι ότι η κρίση απενοχοποίησε το συντηρητισμό της ελληνικής κοινωνίας. Αλλά και πάλι, το πώς ο συγκεκριμένος μιντιακός λόγος, που πιάνεται ακόμα και από ανύπαρκτα γεγονότα, περνάει και αγγίζει τους ανθρώπους, είναι πρωτοφανές».
Το αντίπαλο δέοςΟ κίνδυνος, λοιπόν, είναι ότι τα φαινόμενα της αστυνομικής αυθαιρεσίας δεν πρόκειται να σταματήσουν, ιδίως από τη στιγμή που δεν διεξάγεται καν κάποια ΕΔΕ για αυτά (γνωρίζοντας βέβαια πως ακόμα και αν γινόταν, κατά γενικό κανόνα είναι απλώς διεκπεραιωτικές, με αθωωτικά συμπεράσματα).
«Είναι προφανές ότι αυτή η κατάσταση αποκτά παγιωμένα χαρακτηριστικά. Το προπέτασμα της ασφάλειας θα χρησιμοποιηθεί σαν αντίδοτο στο γεγονός ότι όχι μόνο δεν μπορούν να προσφέρουν καμία λύση σε κοινωνικά προβλήματα, αλλά και ότι επιδεινώνουν τη θέση πολλών ανθρώπων. Με το δόγμα νόμος και τάξη προσπαθούν να εξαπατήσουν τον κόσμο και να το κάνουν πανάκεια για τη φτώχεια, την έλλειψη ελευθεριών, την καταστρατήγηση προνοιών για το περιβάλλον και ό,τι άλλο προκύπτει από την πολιτική της ΝΔ», σημειώνει ο Πάνος Λάμπρου.
Γι’ αυτό είναι απαραίτητο, σύμφωνα με τον ίδιο, να μην μείνουμε μόνο στη διαπίστωση των περιστατικών. «Η μαζική συμμετοχή τόσο στην πορεία του Πολυτεχνείου, όσο και στις φοιτητικές διαδηλώσεις, δείχνει ότι ο κόσμος δεν φοβάται. Αυτές οι κινητοποιήσεις πρέπει να συνεχίσουν και νομίζω ότι όντως αυτό θα γίνει, δημιουργώντας το αντίπαλο δέος σε αυτή την κατρακύλα του αυταρχισμού».
Ομοίως και ο Γιάννης Αλμπάνης επισημαίνει πως «το παρήγορο στοιχείο είναι ότι αυτό το δόγμα βρίσκει ισχυρές αντιστάσεις στη νεολαία, προς μεγάλη απογοήτευση όσων πίστευαν ότι η κυβέρνηση θα κάνει περίπατο στο θέμα της ασφάλειας. Η απάντηση σ’ αυτή την πολιτική της βίας και της καταστολής πρέπει να είναι μαζική και αποφασιστική, να μην μεταφερθεί η σύγκρουση στο πεδίο που επιθυμεί η άλλη πλευρά, ούτε όμως και να υποκλιθούμε στον κυρίαρχο λόγο και τον ηθικό πανικό που δημιουργείται για το θέμα της ασφάλειας. Τα ζητήματα πρέπει να μπουν στη σωστή τους διάσταση, χωρίς να εθελοτυφλούμε μπροστά σε πραγματικά προβλήματα και συμπεριφορές που υπάρχουν, χωρίς όμως και να συνθηκολογούμε στην κυρίαρχη πολιτική. Με την πορεία στις 17 Νοεμβρίου δείξαμε ότι τα αντανακλαστικά είναι ισχυρά και το επόμενο διάστημα, και ενόψει της 6ης Δεκέμβρη, θα πρέπει να συνεχίσουμε με κινηματικές δράσεις».
Τζέλα Αλιπράντη Στο πλευρό των θυμάτων της αστυνομικής βίαςΤη Δευτέρα 25 Νοέμβριου παραπέμπονται σε δίκη τα θύματα του κυβερνητικού αυταρχισμού και αυθαιρεσίας, που συνελήφθησαν το βραδύ της 17ης Νοέμβριου στο όργιο αστυνομικής βίας, που ακολούθησε την πορεία του Πολυτεχνείου στην περιοχή των Εξαρχείων.
Μια πρώτη απάντηση θα πρέπει να δοθεί την ίδια μέρα, 9.00 το πρωί, με τη μαζική μας παρουσία στα Δικαστήρια της Ευελπίδων, όπου δικάζονται οι συλληφθέντες.
Είμαστε βέβαιοι ότι οι φοιτητικοί σύλλογοι, τα συνδικάτα, οι συλλογικοτητες υπεράσπισης δικαιωμάτων, τα κόμματα και οι οργανώσεις της αριστεράς, οι δημοκράτες πολίτες με την παρουσία τους θα στείλουν το μήνυμα ότι δεν θα επιτρέψουν την μετατροπή της χώρας μας σε ζώνη μηδενικών δικαιωμάτων.
Τομέας Δικαιωμάτων ΣΥΡΙΖΑ