ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ ΜΕ ΤΟΝ ΓΡΗΓΟΡΗ ΨΑΛΤΑΚΟ, ΜΕΛΟΣ ΤΩΝ SMALL CHANTERΧιλιάδες κόσμου βρέθηκε το περασμένο Σάββατο στη συναυλία-απάντηση στην αστυνομική βία και τα αυταρχικά κυβερνητικά μέτρα. Η «Πρωτοβουλία ενάντια στην καταστολή», αποτελούμενη από συλλογικότητες της εξωκοινοβουλευτικής αριστεράς και του αντιεξουσιαστικού χώρου, κατάφερε να κάνει το σύνθημα της εκδήλωσης «Να μη γίνει ο φόβος συνήθειά μας» πραγματικότητα και για περίπου 8 ώρες, τόσο για τους συμμετέχοντες καλλιτέχνες, όσο και για το παρευρισκόμενο κοινό, αυτό που επικράτησε, ήταν το «γέλιο και η συντροφικότητα», όπως περιγράφει ο Γρηγόρης Ψαλτάκος, μέλος των Small Chanter και των Mr. Highway Band.
Τη συνέντευξη πήρεη Τζέλα ΑλιπράντηΗ συναυλία κατά της καταστολής την περασμένη εβδομάδα είχε μεγάλη επιτυχία. Ποιοι οι λόγοι της δικής σου συμμετοχής και πώς σου φάνηκε η ατμόσφαιρα της συναυλίας;Είμαι μέλος των Αντισωμάτων, μια πρωτοβουλία καλλιτεχνών, κυρίως μουσικών, που έχει ως στόχο μέσα από τις καλλιτεχνικές μας δράσεις να συλλέγουμε ένα ταμείο για τις ευπαθείς ομάδες. Η πρωτοβουλία ξεκίνησε πριν από λίγα χρόνια, με αφορμή το προσφυγικό. Επειδή από τη σκηνή της underground rock υπάρχουν γνωστά μέλη, είχαμε διοργανώσει εύκολα ένα μεγάλο φεστιβάλ στο Θησείο, όπου καταφέραμε να συσπειρώσουμε όλες τις συλλογικότητες και να μαζέψουμε ένα μεγάλο ταμείο. Από τότε τα Αντισώματα είναι ενεργά και συμμετέχουμε πάντα σε τέτοιες συλλογικές δράσεις. Όταν δεν μπορούμε να συμβάλουμε με μπλουζάκια και άλλα υλικά που πουλάμε, συνδράμουμε ή με τα χέρια μας ή με τις κιθάρες μας. Έτσι, λοιπόν, συμμετείχα και σε αυτή τη συναυλία, καθώς το DNA μας έχει φτιαχτεί για να είμαστε σε τέτοια δρώμενα. Δεν είμαι επαγγελματίας μουσικός, αλλά κάθε φορά που υπάρχει ένα τέτοιο κάλεσμα, είναι τιμή μου να είμαι εκεί, καθώς ξέρω ότι το όπλο μου είναι η κιθάρα μου. Αλλά το μεγαλύτερο όπλο που έχουμε, είναι η συλλογικότητα. Να είμαστε όλοι μαζί απέναντι σε τέτοια ζητήματα. Αυτό ήταν για μένα το πιο εντυπωσιακό από τη συναυλία, ότι όλος αυτός ο κόσμος που ήρθε, δεν είχε φόβο στα μάτια του, έβλεπες μόνο γέλια και συντροφικότητα. Είναι κάτι που μας λείπει από την καθημερινότητα και είναι πολύ σημαντικό να γεμίσουν οι δρόμοι με αυτά.
Το κάλεσμα της εκδήλωσης περιέγραφε την κυβερνητική πολιτική κατά των προσφύγων, των φοιτητών, των κοινωνικών χώρων. Κατά τη γνώμη σου τι κινδύνους ενέχει μια τέτοια πολιτική καταστολής για το μέλλον;Είναι ό,τι χειρότερο και αυτό είναι ιστορικά αποδεδειγμένο. Όταν ακολουθείς μεθόδους σοκ σε μια κοινωνία και δεν υπάρχει προσπάθεια συμβιβασμού και διαλόγου, πάντα η αντίδραση γίνεται όλο και μεγαλύτερη. Ζούμε βέβαια και σε μια χώρα που ο συντηρητισμός είναι σε υψηλά επίπεδα. Είναι πολύ πιθανό ο μέσος αστός να συμφωνεί απολύτως με τέτοιου είδους αυταρχικά μέτρα.
Όχι στην γκρίνια και το φόβοΤο σύνθημα, λοιπόν, της συναυλίας «δεν θα επιτρέψουμε να γίνει ο φόβος συνήθειά μας» μπορεί να πραγματοποιηθεί; Πόσο έχει επηρεαστεί η κοινωνία από την επικοινωνιακή καμπάνια της «ασφάλειας» και πώς πρέπει να απαντήσουμε σε αυτή;Η εφαρμογή κατασταλτικών μέτρων εξαρτάται πολύ και από εμάς τους ίδιους. Κατά κάποιο τρόπο φταίμε και εμείς αν επικρατήσει αυτή η λογική. Όταν ασκούμε κριτική μόνο για το τι λάθη κάνουν οι άλλοι και δεν κάνουμε κριτική σε εμάς και στο κατά πόσο μπορούμε να δώσουμε μια θετικότητα, ένα άλλο παράδειγμα για τα ζητήματα, τότε θεωρώ ότι έχουμε κι εμείς ευθύνη. Θα πρέπει να αρχίσουμε να προβάλλουμε περισσότερα τις θετικές δράσεις και πράξεις που γίνονται καθημερινά και αυτά που κάνει ο καθένας μας. Αλλιώς μπαίνουμε σε μια λούπα γκρίνιας και φόβου, συντηρώντας αυτή την κατάσταση. Εγώ πλέον έχω καταλάβει ότι δεν πρέπει να δίνουμε άλλο βήμα στις κακές ειδήσεις. Στα προσωπικά μου μέσα, για παράδειγμα, δεν θα αναπαράγω τα ρατσιστικά σχόλια του τάδε υπουργού της κυβέρνησης. Αν όλοι εμείς που θέλουμε να φτιάξουμε έναν πιο όμορφο κόσμο, αρχίσουμε να προβάλλουμε μόνο τις θετικές πράξεις, θα μπορέσουμε να συνδράμουμε και στο να δημιουργηθεί όντως αυτός ο κόσμος. Ο φόβος μπορεί να καταπολεμηθεί μόνο με αντιπαραδείγματα θετικών δράσεων και ειδήσεων. Δεν αρκεί μόνο να αντιδράμε στα αρνητικά.
Ο ρόλος των καλλιτεχνών σε αυτό και εν γένει για τα πολιτικά δρώμενα, ποιος πρέπει να είναι κατά τη γνώμη σου;Εγώ επειδή είμαι από τη underground σκηνή, βλέπω ότι οι περισσότεροι καλλιτέχνες είναι ενεργοί. Δεν είναι τόσο όσο παλιά βέβαια, και αυτό το καταλαβαίνω και από τη δράση μας στα Αντισώματα, όπου δύσκολα πια βρίσκουμε κάποια μπάντα να έρθει να κάνει κάτι εθελοντικά. Αυτό, όμως, που θα έπρεπε να μας απασχολήσει, είναι τα πιο γνωστά ονόματα. Από εκεί υπάρχουν παράπονα, με εξαιρέσεις ανθρώπων, που δεν νομίζω όμως να ξεπερνάνε σε αριθμό τα δάχτυλα των δυο χεριών. Είναι αυτό που λένε: «αν ο Μέσι δεν διαφήμιζε πατατάκια και διαφήμιζε μια εκστρατεία για τα παιδιά του τρίτου κόσμου, θα ήταν πολύ διαφορετικά τα πράγματα». Αυτό αν το κάνουμε λίγο πιο μικρό, κάποιος γνωστός τραγουδιστής, οποιασδήποτε μουσικής σκηνής, ακόμα και πίστας -όπου υπάρχουν άτομα και εκεί που παίρνουν θέση και αυτό τους τιμά- έβγαινε μπροστά για κάποια θέματα, θα μπορούσε να επηρεαστεί και άλλος κόσμος, που δεν θεωρεί τον εαυτό του τόσο ενεργό πολιτικά.
Τα επόμενα ραντεβούΣτο μέλλον σχεδιάζεται να υπάρξουν κι άλλα τέτοια πολιτισμικά-πολιτικά δρώμενα όπως η συναυλία κατά της καταστολής;Εμείς ως Αντσιώματα συνέχεια προσπαθούμε να κάνουμε τέτοιες δράσεις, πέραν της μεγάλης συναυλίας στο Θησείο πριν κάποια χρόνια, σε πιο μικρό επίπεδο, σε κλειστά μαγαζιά, όπως στο Κύτταρο και το Gagarin. Εκτός από τις δράσεις τώρα για την ημέρα μνήμης του Γρηγορόπουλου, στις 6 Δεκέμβρη, επόμενη δράση που θα συμμετέχουμε, θα είναι στις 21 Δεκεμβρίου, στο Immigraniada Festival, στο Gagarin. Όλα αυτά τα φεστιβάλ γίνονται για την κάλυψη αναγκών συγκεκριμένων κοινωνικών ομάδων που έχουν ανάγκη. Ταυτόχρονα, γίνονται και αντίστοιχες δράσεις και από άλλες ομάδες και συζητείται τώρα πια η δημιουργία ενός κοινού ταμείου για την κάλυψη των δικαστικών εξόδων ανθρώπων που συλλαμβάνονται άδικα και δεν μπορούν να ανταπεξέλθουν μόνοι τους σε αυτά. Είναι πραγματικά δύσκολο να το πιστέψει κάποιος, αλλά αυτή τη στιγμή υπάρχουν άνθρωποι που πραγματικά συλλαμβάνονται χωρίς να έχουν κάνει τίποτα σε διαδηλώσεις -και ευτυχώς υπάρχουν τα βίντεο και οι μαρτυρίες που το αποδεικνύουν. Στόχος, λοιπόν, είναι να σταθούμε δίπλα τους και με αυτό τον τρόπο.
•