Υπάρχει ένα νέο στοιχείο στο λόγο της αξιωματικής αντιπολίτευσης; Αν προσέξει κανείς την ομιλία του Αλέξη Τσίπρα στο Καραβέλ, στο σκέλος που αφορά την πολιτική ανάλυσή του, αυτό που προσέχει είναι ότι για πρώτη φορά στην ανάγκη απόκρουσης της πολιτικής της ΝΔ αναδεικνύει το στοιχείο του επείγοντος. Και αυτό προκύπτει όχι από μια ή δύο σοβαρές πολιτικές πράξεις της κυβέρνησης, αλλά σωρευτικά από όλη την πολιτική της.
Ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ παρέθεσε μια σειρά από κομμάτια της πολιτικής της κυβέρνησης: για την αντίληψή της για το Νόμο και την Τάξη, για την «παλινόρθωση του πελατειακού και αυταρχικού κράτους», για την «ηγεμονία του ρατσιστικού λόγου, τις ακροδεξιές προκλήσεις και την πατριδοκαπηλία», για την «εργασιακή ζούγκλα που επιστρέφει», «τα δώρα στην οικονομική ολιγαρχία», «την επιβολή μνημονιακών πολιτικών χωρίς μνημόνια», «την εφαρμογή στη θέση τής δικής μας ενεργητικής και πολυδιάστατης εξωτερικής πολιτικής, μιας άστατης και με σύγχυση, μιας παθητικής και αμήχανης». «Είναι λοιπόν επείγουσα, για μια σειρά από λόγους, η συστράτευση των προοδευτικών πολιτών και των προοδευτικών δυνάμεων», κατέληξε.
Η δεξιά πολιτική σε πλήρη ανάπτυξηΗ καθημερινότητα στην άσκηση πολιτικής από την κυβερνώσα δεξιά είναι γεμάτη από παρεμβάσεις, που οικοδομούν ένα κράτος που προστατεύει και προάγει τα συμφέροντα των εχόντων και εμφυτεύει μια ποικιλία αναχρονιστικών μέτρων στην κοινωνική ζωή. Δυο – τρία μόνο παραδείγματα θα αναφέρουμε, τελευταίας σοδειάς. Το ένα είναι οι περιπέτειες του «Φιλόδημου». Είναι πολύ χαρακτηριστικό παράδειγμα γιατί κανένας δήμαρχος δεν τον είχε καταγγείλει για κάτι. Όμως ήταν εμπόδιο στο να μπορεί ο εκάστοτε υπουργός, άρα και το κόμμα, να κατευθύνει τα κονδύλια, να δημιουργεί πελατείες.
Το άλλο είναι η τύχη της 13ης σύνταξης. Ψηφισμένη από την περίοδο της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ, ήταν ένα πρώτο βήμα αποκατάστασης του διαθέσιμου εισοδήματος των συνταξιούχων, που είναι από τα εξέχοντα θύματα των μνημονίων. Ο περιορισμός, συγχρόνως, του αριθμού όσων θα πάρουν κοινωνικό μέρισμα στις 250.000, είναι ένα επίσης παράδειγμα.
Ο τομέας των ιδιωτικοποιήσεων, η σπεσιαλιτέ της κυβέρνησης και του κ. Γεωργιάδη ιδιαίτερα, είχε την τιμητική του στη Νέα Υόρκη. Ένα απόσπασμα της ομιλίας του είναι αποκαλυπτικό, για να μην πούμε και γραφικό. «Η μόνη ερώτηση που έχουμε από τους ψηφοφόρους μας, είναι γιατί δεν το κάνουμε πιο γρήγορα, γιατί αργήσαμε τόσο πολύ, γιατί δεν πουλάμε πιο πολλά, γιατί δεν ιδιωτικοποιούμε τα πάντα... Και πρέπει να σας καθησυχάσω ότι η όρεξη μας είναι τόσο τεράστια, που κάθε μήνας που περνάει γίνεται μεγαλύτερη».
Συντονισμός από θέση αντιπολίτευσηςΚαθώς οι πολιτικές εξελίξεις πυκνώνουν και η κυβέρνηση είναι υποχρεωμένη να αντιμετωπίζει δύσκολα προβλήματα, η αντιπολίτευση είναι επίσης υποχρεωμένη να σχεδιάζει τις κινήσεις της με το νου της και στις επικείμενες εκλογές, που μπορεί και να επισπευθούν, αν η ΝΔ «παίξει» με την αχρήστευση της απλής αναλογικής. Στην ίδια ομιλία στο Κάραβελ, ο Αλέξης Τσίπρας, για δεύτερη φορά το τελευταίο διάστημα, απευθύνθηκε στις όμορες δυνάμεις. Επειδή αναφέρθηκε πολλές φορές στον «προοδευτικό χώρο», την «προοδευτική – δημοκρατική παράταξη» διευκρίνισε: «Μα θα ρωτήσει κάποιος καλοπροαίρετος παρατηρητής: Θέλετε να έχετε εσείς το μονοπώλιο στον προοδευτικό χώρο; Σας ανήκει η δημοκρατική παράταξη; Φυσικά και δεν μας ανήκει η μεγάλη δημοκρατική και προοδευτική παράταξη. Όπως δεν ανήκει σε κανένα. Εμείς ανήκουμε σ΄ αυτή!». Πρόσθεσε δε: «Συντονίζουμε, λοιπόν, το βήμα μας, γιατί γνωρίζουμε ότι μαζί και μόνο μαζί μπορούμε να δώσουμε αποτελεσματικά και νικηφόρα τις δύσκολες μάχες που έρχονται και να κερδίσουμε τον πόλεμο απέναντι σε ισχυρούς αντιπάλους».
Διεθνοποίηση ελληνοτουρκικής κρίσηςΗ όξυνση στις ελληνο-τουρκικές σχέσεις δεν φαίνεται ακόμη να εκτονώνεται, όμως τις τελευταίες μέρες, και είναι πολύ θετική εξέλιξη, διεθνοποιείται. Απ΄ αυτή την άποψη, η πρόταση του προέδρου του ΣΥΡΙΖΑ για προσφυγή στο δικαστήριο της Χάγης έχει ιδιαίτερη σημασία καθώς στο παρελθόν τα κόμματα που είχαν την ευθύνη της διακυβέρνησης δεν την προώθησαν φοβούμενα το πολιτικό κόστος. Η πρόταση, τώρα, από την αξιωματική αντιπολίτευση είναι καθοριστικής σημασίας απ΄ αυτή την άποψη, που δεσμεύει και την κυβέρνηση να προχωρήσει.
Οι τοπoθετήσεις ΕΕ - ΗΠΑΣε άλλες στήλες (συνέντευξη με τον διεθνολόγο κ. Κ. Φίλη, σελ. 6-7 και άρθρο του Χ. Γεωργούλα, σελ. 5) αναλύεται λεπτομερώς το θέμα. Εδώ θα συμπληρώσουμε, απλώς, με τις τελευταίες εξελίξεις. Η μία, είναι η τοποθέτηση της ΕΕ, του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου. Πολύ ουσιαστικότερη και πιεστικότερη προς την Τουρκία, αρκετά πιο προωθημένη από τις αρχικές τοποθετήσεις των Ευρωπαίων όπως προέκυπταν από τις δηλώσεις του κ. Μπορέλ επιτρόπου εξωτερικών υποθέσεων της ΕΕ. «Το μνημόνιο συμφωνίας Τουρκίας-Λιβύης για την οριοθέτηση των θαλάσσιων δικαιοδοσιών στη Μεσόγειο Θάλασσα, παραβιάζει τα κυριαρχικά δικαιώματα τρίτων κρατών, δεν συμμορφώνεται με το Δίκαιο της θάλασσας και δεν μπορεί να παράγει νομικές συνέπειες για τα τρίτα κράτη. Το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο επιβεβαιώνει χωρίς αμφιβολία την αλληλεγγύη του με την Ελλάδα και την Κύπρο σχετικά με αυτές τις ενέργειες της Τουρκίας».
Η δεύτερη είναι η δήλωση του κ. Πάιατ, πρεσβευτή των ΗΠΑ στην Αθήνα: «Η νομική άποψη των ΗΠΑ είναι ότι οι ισχυρισμοί της τουρκικής κυβέρνησης για τις διεκδικήσεις των θαλάσσιων ζωνών και συγκεκριμένα για τις υφαλοκρηπίδες διαφέρουν από τη νομική μας ανάλυση και από τη νομική ανάλυση της Σύμβασης των Ηνωμένων Εθνών για το Δίκαιο της Θάλασσας, που αφορά το καθεστώς των νησιών» ανέφερε.
Πρόκειται, όπως ήδη σημειώσαμε, για θετικές εξελίξεις, όπως και η σύσκεψη Μέρκελ, Μακρόν και Κόντε για την κατάσταση στη Λιβύη. Κινήσεις που ωθούν σε διευθέτηση της διαφοράς σε διεθνές πλαίσιο, με βάση το διεθνές δίκαιο και ασφαλώς με ένα συμβιβασμό όλων των μερών. Όμως, ο δρόμος, μην το ξεχνάμε, είναι μακρύς και δύσβατος ως τη λύση.
Παύλος Δ. Κλαυδιανός Η ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ ΚΛΕΙΝΕΙ ΘΕΜΑΤΑ Ψηφίστηκαν φορολογικό – Ηρακλής, ακολουθεί ο ΠροϋπολογισμόςΛίγο πριν αρχίσει η συζήτηση του Προϋπολογισμού για το 2020 – θα άρχιζε χθες και θα τελειώσει την Τετάρτη– που είναι ο πρώτος με ένα μόνο μέρος –προς το παρόν– των αντιλήψεων της επανακάμψασας δεξιάς, η Βουλή ψήφισε δυο πολύ κρίσιμα νομοσχέδια: το φορολογικό και αυτό που αφορά το σχέδιο «Ηρακλής» για τις τράπεζες. Και τα δύο είναι δηλωτικά του πώς αντιλαμβάνεται η ΝΔ το ζήτημα της φορολογίας και το πρόβλημα της υπερχρέωσης νοικοκυριών και επιχειρήσεων.
Το φορολογικό είναι η έμπρακτη απόδειξη της διάψευσης όσων επαγγέλθηκε η ΝΔ προεκλογικά. Έτσι, έχουμε εγκατάλειψη των φτωχών και μεσαίων στρωμάτων με τη φορολογική τους επιβάρυνση σχεδόν αναλλοίωτη. Ας ελπίσουμε τα μεσαία να αφομοιώσουν τώρα την αλήθεια ότι ο νεοφιλελευθερισμός, καθώς δαγκώνει, αφορά και αυτά.
Συγχρόνως, όμως, έχουμε την εικόνα και το ποιους ευνοεί η φορολογική πολιτική της κυβέρνησης. Τουλάχιστον δέκα μέτρα αφορούν ευθέως επιχειρηματικές ομάδες.
Το νομοσχέδιο με το οποίο θεσμοθετείται ο «Ηρακλής», δηλαδή ένα εργαλείο που αποβλέπει στην ελάφρυνση των τραπεζών από τα κόκκινα δάνεια, είναι περισσότερο δύσκολο να αποκαλύψει, με το περιεχόμενό του, την σφραγίδα της ΝΔ. Όμως, αυτή υπάρχει. Να θυμίσουμε ότι η πατρότητα της ιδέας ενός ταμείου που θα ενέπλεκε και το κράτος ως εγγυητή, ξεκίνησε, και πολύ σωστά, από την κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ. Ως μια εγγύηση του Δημοσίου, δηλαδή, η οποία θα αύξανε την αξία των τραπεζικών δανείων, όταν αυτά τιτλοποιούνται και πωλούνται, άρα οι τράπεζες να μην καταγράφουν μεγάλες ζημιές και απαιτηθεί ξανά ανακεφαλαιοποίηση. Οι ως τώρα κεφαλαιοποιήσεις, θυμίζουμε, στοίχισαν στο Δημόσιο, δηλαδή στους φορολογούμενους, 41 δισ. ως το 2015.
Το σχέδιο είχε υποβληθεί στις Βρυξέλλες και είχε αρχίσει επ΄ αυτού η διαβούλευση. Εγκρίθηκε,αφού πέρασε από σαράντα κύματα, με πολλές επιβαρύνσεις από τους δανειστές. Η κυβέρνηση της ΝΔ έβαλε αρκούντως και τη δεξιά σφραγίδα της στον «Ηρακλή» επιβαρύνοντας, έτσι, ακόμα περισσότερο ένα θεσμό, που ούτως ή άλλως θα λειτουργούσε με προβληματικό τρόπο σε μια οικονομία χαμηλής επενδυτικής βαθμίδας και υποτονικής ανάπτυξης, μετά από βαθιά κρίση. Η λειτουργία του θα συμπέσει, όπως εκτιμούν οι άνθρωποι που γνωρίζουν τον τραπεζικό τομέα, με το τέλος της ισχύος του Νόμου Κατσέλη, οπότε υπάρχουν βάσιμοι φόβοι ότι θα βγουν σε πλειστηριασμό πολλές δεκάδες χιλιάδες σπίτια και επιχειρήσεις.
Δύο αλλαγές ήταν καθοριστικές, εκτός των άλλων, για να καταψηφισθεί από ολόκληρη την αντιπολίτευση. Η μία αυξάνει το ποσό της εγγύησης από τα 9 στα 12 δισ. ευρώ, με ευθεία απειλή στο «μαξιλάρι» και η άλλη δίνει το δικαίωμα στον εκάστοτε υπουργό με απλή απόφαση του να αυξάνει το ποσό αυτό χωρίς άλλη, νέα, νομοθέτηση. Επίσης, καθώς αφορά δανειολήπτες τρίτης βαθμίδας πιστοληπτικότητας, σημαίνει ότι περιλαμβάνει κυρίως υπερχρεωμένες επιχειρήσεις. Η «φιλοτραπεζική» οπτική του «Ηρακλή» και η απουσία αναπτυξιακών κριτηρίων, προβλέπεται ότι θα οδηγήσει στο κλείσιμο και υγιών επιχειρήσεων, άρα και στη μείωση του παραγωγικού δυναμικού και την αύξηση της ανεργίας.
Π. Κλ.