Η κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας βαδίζει πλέον τον 6ο μήνα της θητείας της. Ξεκίνησε τη διακυβέρνηση της χώρας σαν έτοιμη από καιρό. Έχει αυτοδυναμία, έχει τα ΜΜΕ μαζί της, την περιρρέουσα ατμόσφαιρα επίσης μαζί της. Όμως ως συνήθως ο χρόνος του μέλιτος τελειώνει κάποια στιγμή κι αρχίζει η πραγματική ζωή με τα προβλήματα. Τότε είναι η ώρα που θα κριθείς. Όσο και να σε στηρίζουν τα ΜΜΕ και να σε φτιασιδώνουν, δεν μπορεί να κρυφτεί η αλήθεια. Εκτός από τα προβλήματα που πρέπει να λυθούν, υπάρχουν και οι δεσμεύσεις που έχεις αναλάβει προεκλογικά. Όπως φαίνεται, η Νέα Δημοκρατία έχει στρώσει λάθος και δεν θα κάνει άνετο ύπνο. Ας ξεκινήσουμε από το πώς έστρωσε, από την κριτική που ασκούσε προεκλογικά και τις υποσχέσεις που έδωσε στους έλληνες πολίτες.
• Στο προσφυγικό κατάγγελλε ότι η πολιτική του ΣΥΡΙΖΑ ήταν αυτή που δημιουργούσε το πρόβλημα, για να κάνει τώρα στροφή και να ανακαλύψει ότι άλλοι είναι οι λόγοι και οι αιτίες του προβλήματος. Πάντως, μέχρι στιγμής, η κατάσταση στα νησιά επιδεινώνεται. Όσο και να λέει τώρα ότι έφταιγε ο ΣΥΡΙΖΑ, οι νησιώτες απαιτούν λύσεις που δεν τις βλέπουν να έρχονται.
• Στο Μακεδονικό θα άλλαζε, θα βελτίωνε την έως και προδοτική συμφωνία, θα απαιτούσε να τηρηθεί απαρέγκλιτα και μάλιστα θα χρησιμοποιούσε και βέτο στην ένταξη της Βόρειας Μακεδονίας στην ΕΕ. Τώρα τρέχει και προωθεί την άμεση ένταξή της.
• Στην οικονομία θα άρχιζε από την επόμενη ημέρα τις μεγάλες επενδύσεις που θα μείωναν την ανεργία, θα αύξαναν το ΑΕΠ και θα προχωρούσε με ρυθμούς ανάπτυξης 4%. Οι εργαζόμενοι θα έπαιρναν αυξήσεις και μάλιστα οι χαμηλόμισθοι με διπλάσιο ποσοστό από εκείνο της ανάπτυξης. Τώρα το 4% έγινε 2,8%, καμία αύξηση για τους εργαζόμενους δεν προβλέπεται και οι μπουλντόζες του Άδωνι δεν έχουν ζεσταθεί ακόμα. Η ανεργία το διάστημα αυτό αυξήθηκε και ο Βρούτσης δίνει τα αποτελέσματα της ΕΡΓΑΝΗΣ στα μουλωχτά, Σάββατο πρωί, για να περάσουν απαρατήρητα. Κανένας δεν ασχολήθηκε με αυτό.
• Η μικρομεσαία τάξη βλέπει τις υποσχέσεις να γίνονται έπεα πτερόεντα. Το φορολογικό νομοσχέδιο τους ξέχασε, ενώ το ασφαλιστικό που έρχεται τους χαρατσώνει.
• Τα αδύναμα κοινωνικά στρώματα, που κάθε χρόνο τέτοιο καιρό έπαιρναν κοινωνικό μέρισμα αναπνέοντας λίγο, βλέπουν ότι έχουν αποκλειστεί, ενώ ταυτόχρονα κόβεται και η 13η σύνταξη που είχε ψηφισθεί τον Μάιο από την κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ, με την κατηγορία ότι ήταν προεκλογικό κόλπο, παρότι είχαν ψηφίσει και οι ίδιοι το συγκεκριμένο μέτρο, που δεν είναι λαϊκιστές.
Συγκρούσεις συμφερόντων• Στους επόμενους δύο μήνες πρέπει να εκλεγεί νέος Πρόεδρος της Δημοκρατίας. Ο Α. Σαμαράς περιμένει να προταθεί μετά τον αποκλεισμό του από τα όργανα της ΕΕ. Στο εσωτερικό της Νέας Δημοκρατίας υπάρχει αναβρασμός, ενώ ο πρωθυπουργός προσπαθεί να αποδυναμώσει τις αντιδράσεις προσεγγίζοντας και δίνοντας θέσεις στον κρατικό μηχανισμό και την κυβέρνηση σε ανθρώπους που πρόσκεινται στον πρώην πρωθυπουργό.
• Τα ΜΜΕ άρχισαν να στέλνουν μηνύματα με νόημα, χωρίς να έχουν ακόμα αλλάξει πολιτική. Είναι προειδοποιητικές βολές. Θυμίζω ότι η υπόθεση Πατέρα βγήκε και αναδείχθηκε από τον Σκάι, ενώ οι κακές γλώσσες λένε -και γράφτηκε στον Τύπο- ότι ήταν μήνυμα του Αλαφούζου γιατί ο Λάτσης πήρε δάνειο 800 εκατ., ενώ γι’ αυτόν οι τράπεζες δεν ενέκριναν δάνειο 20 εκατ.
• Εκτός από όλα τα παραπάνω, στο προσκήνιο έρχονται συγκρούσεις που αφορούν την ανάθεση των δημοσίων έργων. Προφανώς το σύστημα που στήριξε την εκλογή του κ. Κ. Μητσοτάκη, έχει πάρει υποσχέσεις και περιμένει να υλοποιηθούν. Οι πρώτες βολές ήρθαν μέσω των αντιδράσεων του κ. Εμφιετζόγλου, ο οποίος έχει υπογράψει σύμβαση για ένα τμήμα του δρόμου Πάτρα-Πύργος και έκανε ευθεία επίθεση στον υπουργό κ. Καραμανλή με ανοιχτή επιστολή, όπου τον κατηγορεί ως ανίκανο και ότι μεθοδεύει να ακυρώσει τις συμβάσεις του συγκεκριμένου έργου και να το δώσει στους γνωστούς νταβατζήδες χωρίς εκπτώσεις. Ο τρόπος που απευθύνεται στον υπουργό και η γλώσσα που χρησιμοποιεί, προϊδεάζει για σκληρή σύγκρουση συμφερόντων.
Σιγά σιγά, αρχίζουν να φανερώνονται οι προεκλογικές δεσμεύσεις της κυβέρνησης έναντι μεγάλων επιχειρηματικών κύκλων, από τη μια, αλλά και σε πρόσωπα που στήριξαν την κυβέρνηση με το αζημίωτο. Η υπόθεση Πατέρα προϊδεάζει για το πόσες υποσχέσεις και δεσμεύσεις έχουν δοθεί. Τα «καρπούζια» είναι πολλά και δεν μπορούν να κρατηθούν σε μία μασχάλη. Σε λίγο μπορεί ν’ αρχίσουν να έρχονται στο προσκήνιο πολιτικές, οικονομικές και προσωπικές δεσμεύσεις, που η υπόθεση Πατέρα θα ωχριά μπροστά τους. Σίγουρα, όμως, θα έρθουν κοινωνικοί κραδασμοί, γιατί αυτοί που δεν έχουν καμία ελπίδα είναι εργαζόμενοι και συνταξιούχοι, στους οποίους, όπως είπε στο υπουργικό συμβούλιο ο πρωθυπουργός, θα πρέπει οι υπουργοί του να υπενθυμίζουν διαρκώς ότι οι προεκλογικές υποσχέσεις και «δεσμεύσεις» έχουν... βάθος τετραετίας.
Πέτρος Ζούνης