Νέο πεδίο πολιτικών και κοινωνικών αγώνων
Το Συμβούλιο Κορυφής της ΕΕ αποφάσισε το βράδυ της περασμένης Πέμπτης το νέο στόχο της μείωσης των εκπομπών Αερίων του Θερμοκηπίου (ΑτΘ), ώστε να επιτευχθεί κλιματική ουδετερότητα μέχρι το 2050 με μηδενικές εκπομπές ΑτΘ. Πρόκειται, αναμφισβήτητα, για μια ιστορική απόφαση καθόσον η Ευρώπη θα είναι η πρώτη ήπειρος του πλανήτη, στην οποία θα υπάρχουν μηδενικές εκπομπές ΑτΘ στα μέσα του 21ου αιώνα. Στην παρουσίαση της Ευρωπαϊκής Πράσινης Συμφωνίας μια ημέρα νωρίτερα, η νέα πρόεδρος της Επιτροπής Ούρσουλα ντερ Λάιεν αναφέρθηκε στους βασικούς άξονες, όπως είναι η δημιουργία του Ταμείου για μια Δίκαιη Μετάβαση με στόχο να βοηθηθούν οι χώρες που έχουν τη μεγαλύτερη εξάρτηση από τον άνθρακα, και η ανάγκη σύνδεσης της κλιματικής κρίσης με όλους τους οικονομικούς τομείς.
Η εν λόγω απόφαση, όμως, περικλείει μια σειρά προβλημάτων. Π.χ, δεν γνωρίζουμε πώς θα επιμεριστούν οι χρηματοδοτικές υποχρεώσεις μεταξύ των κρατών μελών για τη μετάβαση στην κλιματική ουδετερότητα. Επίσης, σημαντικό πρόβλημα αποτελεί η αναγνώριση της πυρηνικής ενέργειας ως μέσου αντιμετώπισης της κλιματικής κρίσης. Ομοίως, είναι σε εκκρεμότητα το ζήτημα των χρηματοδοτικών μέτρων στήριξης των ΑΠΕ τόσο από την Ευρωπαϊκή Τράπεζα Επενδύσεων όσο και από την ΕΚΤ.
Είναι, λοιπόν, φανερό ότι η ιστορικότητα της απόφασης συναρτάται με τα μέσα και τον τρόπο υλοποίησής της. Ο τρόπος και τα μέσα δεν είναι, ωστόσο, πολιτικά ουδέτερα, και με την έννοια αυτή η εν λόγω συμφωνία θα αποτελέσει ένα νέο πεδίο πολιτικών και ιδεολογικών αντιπαραθέσεων. Προς το παρόν, κρατάμε την ουσία, που είναι η αναγνώριση της κλιματικής κρίσης από τη μεγαλύτερη αγορά παγκοσμίως και η αναγκαιότητα για την όσο το δυνατόν πιο έγκαιρη αντιμετώπισή της.
•