Tου Στάθη ΛουκάΣτην Ολλανδία διαφαίνεται πως σε ό,τι σχετίζεται με την κλιματική αλλαγή, νικάν οι πολίτες και οι οικολογικές οργανώσεις, ενώ η κυβέρνηση πρέπει να αλλάξει αέρα. Το Ανώτατο Δικαστήριο της Ολλανδίας –μετά από καταγγελία το 2013 της οικολογικής οργάνωσης Urgenda και 886 πολιτών – με απόφαση που ανακοινώνεται (20 Δεκέμβρη) με μορφή streaming, αποφασίζει ότι: η ολλανδική κυβέρνηση είναι υποχρεωμένη να μειώσει κατά 25%, μέχρι το τέλος του 2020, τις εκπομπές διοξειδίου του άνθρακα σε σχέση με το 1990, ενώ έως τώρα αγγίζει αυτή η μείωση το 20%. Κατά συνέπεια, πρέπει να πάρει όλα τα μέτρα για να γίνει μέσα στο 2020 η προσθετική μείωση του 5%.
Η απόφαση αυτή του ανωτάτου δικαστηρίου της Χάγης στηρίχθηκε στη διαπίστωση ότι με τη μέχρι τώρα αντιμετώπιση της κλιματικής αλλαγής, η κυβέρνηση της Ολλανδίας παραβιάζει τα άρθρα 2 και 8 της Ευρωπαϊκής Συνθήκης για τα Ανθρώπινα Δικαιώματα.
Ενώ στη Μαδρίτη η διεθνής κοινότητα δεν στάθηκε δυνατόν να κάμει σημαντικούς βηματισμούς στην κατεύθυνση της απάλυνσης των κλιματικών αλλαγών, που μετατίθενται για την προσεχή συνάντηση, στην Χάγη –έδρα του Ανωτάτου Ολλανδικού Δικαστηρίου– συμβαίνει το αντίθετο. Οι δικαστές έγραψαν στην απόφαση τα μέτρα που η κυβέρνηση πρέπει να εφαρμόσει για να επιτύχει, μέχρι το τέλος του 2020, την προσθετική μείωση του 5% των εκπομπών του διοξειδίου του άνθρακα. Ο υπουργός Οικονομικών και της Πολιτικής του Κλίματος διεμήνυσε στην Urgenda ότι θα εφαρμόσει την απόφαση. Η ίδια οργάνωση έκαμε ένα κατάλογο με 40 συγκεκριμένα μέτρα που πρέπει να εφαρμοσθούν αμέσως: μεταξύ των οποίων, το κλείσιμο των ατμοηλεκτρικών σταθμών με άνθρακα, περιορισμός των εκτροφείων (βοδιών και χοιρινών), εγκατάσταση φωτιστικών Led στα θερμοκήπια, περιορισμός της ταχύτητας των αυτοκινήτων, χρηματοδότηση φωτοβολταϊκών, κλπ συγκεκριμένα μέτρα.
Υπάρχει ελπίδαΣε αντίθεση με τα αποτελέσματα της Μαδρίτης, η Χάγη μας δημιουργεί ελπίδες και για την αναγκαιότητα της κινητοποίησης –ιδίως στην ΕΕ– σε ευρωπαϊκό, εθνικό, τοπικό επίπεδο για συγκεκριμένα προβλήματα και λύσεις.
Σχετικά δε με τη δυνατότητα αναστροφής του κλίματος στασιμότητας που εκπέμπει η Cop25, ελπίδες για την αναστροφή του εναποτίθενται στη συνάντηση μεταξύ ΕΕ και Κίνας, που θα γίνει τον προσεχή Σεπτέμβρη στην Λειψία και κατά συνέπεια στην επακόλουθη της Γκλασκώβης το Νοέμβρη του 2020. Κατά βάθος, η επιτυχία της συνάντησης του Παρισιού ήταν φρούτο του άξονα Ουάσιγκτον-Πεκίνο, που οικοδομήθηκε από τον Obama και τον Xi Jinping: τώρα διαφαίνεται ότι οι Βρυξέλλες, με το «European Green Deal», θέλουν να πάρουν τη σκυτάλη από τις παραιτούμενες ΗΠΑ του Τrump και να προβληθούν σαν ενάρετοι ηγέτες πρωταγωνιστές για το περιβάλλον.