Και με τις παράλληλες εξαγωγές, τι γίνεται;
Πάλι στα «μανταλάκια» βρίσκεται η χημειοθεραπεία, μέθοδος αντιμετώπισης του καρκίνου. Πάλι στα «μανταλάκια» βρίσκεται η δυσκολία των ογκολογικών ασθενών, να έχουν άμεση πρόσβαση στις αναγκαίες, γι’ αυτούς, θεραπείες για μια «γκάμα» νόσων που επηρεάζουν καθοριστικά την υγεία και την ζωή του ανθρώπου. Θυμάμαι πως όλη την περίοδο δημοσιονομικής επιτήρησης, ελάχιστες περιπτώσεις δυσκολίας, στην πρόσβαση των ασθενών σε αυτές τις θεραπείες, τις χημειοθεραπείες (ΧΜΘ), παρουσιάστηκαν. Σήμερα γιατί υπάρχει τέτοιο πρόβλημα σε μεγάλη έκταση;
Θυμάμαι πως στον ΕΟΠΥΥ και στους ασθενείς που ο Οργανισμός διέθετε τα αναγκαία φάρμακά τους, δεν υπήρχαν τέτοια προβλήματα έλλειψης φαρμάκων, διότι απλούστατα τα Φαρμακεία του ΕΟΠΥΥ προγραμμάτιζαν τις προμήθειες των αναγκαίων φαρμάκων για τους ασθενείς, με βάση τη διαχρονική εκτέλεση των συνταγών που έδινε ακριβή στοιχεία για τις αναγκαίες ποσότητες φαρμάκων που πρέπει κάθε φαρμακείο να διαθέτει. Αλήθεια τις συμβαίνει και σήμερα εξακολουθεί να υπάρχει τέτοιο πρόβλημα;
Τι άλλαξε;Στα δημόσια νοσοκομεία, υπάρχει δυστοκία στην ομαλή ροή προμηθειών που έχει να κάνει, είτε με την έλλειψη προγραμματισμού, είτε (και;) με την έλλειψη των αναγκαίων πιστώσεων… Όπως κι αν έχει, ότι κι αν φταίει, οι διοικήσεις γι αυτό υπάρχουν, για να ιεραρχούν τις ανάγκες και να δίνουν προτεραιότητα εκεί όπου υπάρχει η μεγαλύτερη ανάγκη.
Κι η διενέργεια κάθε χημειοθεραπευτικού σχήματος στην ημέρα και ώρα που την έχει ορίσει ο γιατρός, αποτελεί την ύψιστη προτεραιότητα για μια νοσοκομειακή δομή, είτε του δημόσιου είτε του ιδιωτικού τομέα.
Πρόσφατα ακούσαμε και μάθαμε ότι η νέα κυβέρνηση θα φροντίζει ώστε τα ΧΜΘ φάρμακα να «πηγαίνουν» στους ασθενείς, αντί να «ξεροσταλιάζουν» στα φαρμακεία του ΕΟΠΥΥ. Αυτό υλοποιήθηκε ή ακόμη είναι στα σχέδια και τις προθέσεις της πολιτικής ηγεσίας του υπουργείου Υγείας και της Διοίκησης του ΕΟΠΥΥ; Σε προγενέστερο σημείωμά μου, ωστόσο, έχω θυμίσει πώς και την περίοδο 2015-2019, οι καρκινοπαθείς που έκαναν ΧΜΘ σε ιδιωτικές κλινικές, έπαιρναν τα φάρμακά τους με εκπρόσωπο (συγγενή ή άλλο εξουσιοδοτημένο πρόσωπο της κλινικής) και έκαναν με ασφάλεια την θεραπεία τους. Από τον Ιούλιο 2019, τι άλλαξε; Καλό το επικοινωνιακό κόλπο του υπουργείου Υγείας, αλλά γιατί οι ασθενείς και πάλι διαμαρτύρονται, για καθυστερήσεις στην θεραπεία τους; Μήπως η εντάσσεται στην κυβερνητική λογική της… «κανονικότητας»;
Λεπτομέρειες και περιπτωσιολογία δεν έχει σημασία να αναφερθούν. Εκείνο που πρέπει να τονιστεί είναι, η κρισιμότητα της αναγκαιότητας να προγραμματίζονται ορθά και με την απαιτούμενη ευαισθησία, οι χημειοθεραπείες των ογκολογικών ασθενών. Τα αναγκαία φάρμακα για τις χημειοθεραπείες, πρέπει να είναι στην διάθεση κάθε ασθενή, στον χρόνο που έχει ορίσει ο θεράπων γιατρός, διότι η χρονικότητα στην χορήγηση κάθε ΧΜΘ, επηρεάζει σαφώς την εξέλιξη του όγκου και βοηθάει τον πάσχοντα να ανταποκριθεί ευνοϊκά στα χορηγούμενα φάρμακα, συρρικνώνοντας το όγκο. Το ερώτημα είναι, αν αντιλαμβάνονται επαρκώς αυτή την «λεπτομέρεια» οι λεγόμενοι «policy makers», αυτοί δηλαδή που διαμορφώνουν πολιτικές (όπως η ρυθμικότητα στην προμήθεια των ΧΜΘ φαρμάκων) που επηρεάζει και επηρεάζουν (θετικά ή αρνητικά) την πορεία μίας νόσου, άρα και την επιβίωση κάθε ογκολογικού ασθενή.
Από την άλλη, έχουμε και τις παράλληλες εξαγωγές που το κράτος και ο ΕΟΦ δεν μπορούν (ή δεν θέλουν) να ελέγξουν. Αφού εκτός από τις δηλωμένες εξαγωγές, υπάρχουν-όπως λένε- και οι «μαύρες» εξαγωγές, που δεν δηλώνονται αλλά με διάφορα λογιστικά κόλπα, πραγματοποιούνται!
Ο ΠΦΣ απ’ ότι ανακοίνωσε, προτείνει την εξάμηνη αναστολή εξαγωγών, απόφαση που πρέπει να λάβει το υπουργείο και ο ΕΟΦ με παράλληλη καταγραφή του αποθέματος των φαρμακαποθηκών που, ειρήσθω εν παρόδω, δεν ελέγχονται από κανέναν κρατικό φορέα!
Η μέχρι τώρα εμπειρία και γνώση λέει ότι, στην χώρα μας με τις παράλληλες εξαγωγές, λείπουν και φάρμακα on patent αλλά και φάρμακα off patent που όμως έχουν φτηνή τιμή στην Ελλάδα και ακριβή τιμή σε άλλες χώρες της Ευρώπης!
Πως γίνεται να συμβαίνει αυτό; Οι υπεύθυνοι της τιμολόγησης γνωρίζουν, οι λεγόμενοι «policy makers», που αδιαφορούν και για τον ορθολογικό καθορισμό των τιμών αλλά και δεν λαμβάνουν υπόψη τους την αναγκαιότητα για στοχευμένες παρεμβάσεις στην διαδικασία τιμολόγησης των φαρμάκων, ούτε βέβαια παρεμβαίνουν ουσιαστικά στην διαδικασία των παράλληλων εξαγωγών, αφήνοντας την διαμορφωμένη αγορά του φαρμάκου να…αλωνίζει.
Τάκης Γεωργακόπουλος, γιατρός, πνευμονολόγος, διευθυντής ΕΣΥ