«Η λύση είναι απλή και δεν συζητιέται πίσω από αυτές τις πόρτες», βροντοφώναξαν νεαροί ακτιβιστές
Αντιπροσωπεία νέων ακτιβιστών, ενεργών ενάντια στην κλιματική αλλαγή και στο κίνημα Παρασκευές για το μέλλον, από όλο τον κόσμο έδωσε συνέντευξη Τύπου. Πρώτη πήρε το λόγο η Γκρέτα Τούνμπεργκ, η οποία επισήμανε ότι λόγω της μεγάλης κάλυψης από τον Τύπο αποφάσισε να μη μιλήσει η ίδια αλλά να δώσει το λόγο σε αυτούς που η φωνή τους δεν ακούγεται. «Έχουμε το προνόμιο η δική μας ιστορία να ακούγεται ξανά και ξανά, όμως υπάρχουν και άλλες ιστορίες που πρέπει να ειπωθούν και να ακουστούν. Ιδιαίτερα αυτές του παγκόσμιου Νότου και των κοινοτήτων ιθαγενών.» Στη συνέχεια η συντονίστρια Λουίζα Νοϊεμπάουερ, νεαρή ακτιβίστρια από τη Γερμανία, κάλεσε τους δημοσιογράφους να σεβαστούν και να ακούσουν προσεκτικά όσα έχουν να πουν οι έξι νεαροί ακτιβιστές από όλον τον κόσμο.
Αυτά που λένε είναι σημαντικά. Η «Εποχή» παρουσιάζει ένα μεγάλο μέρος αυτής της συνέντευξης Τύπου. Αλλά η δύναμή τους βρίσκεται και στο βλέμμα τους, στον τόνο της φωνής τους, στον τρόπο που οι λέξεις τους καρφώνονται σαν πρόκες. Για αυτό δείτε λίγο από τις μαγνητοσκοπημένες παρεμβάσεις τους:
mobilized.news/press-conference-by-greta-thunberg-luisa-neubauer-and-fridays-for-future. Να δούμε την ελπίδα μας κατάματα.
Κάρλος Ζάκρας από τα Νησιά Μάρσαλ: Ακριβώς πριν δύο εβδομάδες, στην πατρίδα μου διακόσιοι άνθρωποι αναγκάστηκαν να εγκαταλείψουν τα σπίτια τους εξαιτίας της ανόδου της στάθμης του νερού, ενώ παράλληλα αντιμετωπίζουμε επιδημία Δάγγειου πυρετού. Την ίδια στιγμή, οι γείτονές μας στα Νησιά Σαμόα αντιμετωπίζουν επιδημία ιλαράς που έχει ήδη κοστίσει τη ζωή σε εβδομήντα ανθρώπους, τριάντα από τους οποίους είναι παιδιά κάτω των τεσσάρων ετών. Αυτές οι επιδημικές ασθένειες συνδέονται και επιδεινώνονται από την κλιματική αλλαγή. Έχουμε ήδη τελεσίγραφο ότι αν θέλουμε να παραμείνουμε στην πατρίδα μας πρέπει να μετακινηθούμε σε υψηλότερα σημεία, ενώ το μόνο εναλλακτικό σχέδιο που μας δίνεται είναι η μετανάστευση. Πρέπει λοιπόν να αντιμετωπίσουμε τέτοια ζητήματα που δεν έχουμε εμείς προκαλέσει, αφού οι εκπομπές αερίων των Νησιών Μάρσαλ υπολογίζονται σε 0,00001%. Προσπαθούμε ήδη να εγκαινιάσουμε μια εκστρατεία στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης με τον τίτλο «Mad for survival» (σμτ «Τρελοί για επιβίωση») και σας καλούμε όλους να την κοινοποιήσετε.
Το σπίτι μου βρίσκεται μόλις δύο μέτρα πάνω από τη στάθμη της θάλασσας. Υπό την απειλή της κλιματικής αλλαγής θα χάσουμε άμεσα δύο μέτρα από τον πολιτισμό, από τη γλώσσα, από τις παραδόσεις, τους μύθους μας. Για την αποτροπή αυτού έχουμε δημιουργήσει μια ένωση νέων που αγωνίζεται ενάντια στην κλιματική αλλαγή και στην κοινοποίηση των προταγμάτων της στους πολιτικούς ηγέτες. Μια ομάδα φοιτητών εφηύρε την ιδέα ενός βιώσιμου θαλάσσιου τείχους, για το οποίο ο υπουργός Περιβάλλοντος της πατρίδας μου έχει δείξει ενδιαφέρον. Αυτό αποδεικνύει ότι οι νέοι χρειάζεται να είναι ενεργοί και να συμμετέχουν. Για αυτό είμαι εδώ, να εκπροσωπήσω αυτούς τους νέους και τις ιδέες τους. Για να είμαστε και εμείς μέρος αυτής της γενιάς που θα παλέψει και θα νικήσει ενάντια στην κλιματική αλλαγή. Για να σας φωνάξουμε τι μέλλον επιφυλάσσεται για τα Νησιά Μάρσαλ. Για να σας πούμε ότι δεν θέλουμε να χάσουμε τα δύο μας μέτρα.
Κίσα Έρα Μουάνα από τις Φιλιππίνες: Είμαι σήμερα εδώ μπροστά σας εξαιτίας της κατάστασης έκτακτης ανάγκης των ωκεανών. Θυμάμαι ακόμα την αρμονία του ωκεανού, την πολυχρωμία των κοραλλιών, τα τροπικά ενδημικά είδη ψαριών, τη βιοποικιλότητα και τον πλούτο της ζωής στα νερά που βρέχουν την πατρίδα μου. Όμως τώρα, ο ωκεανός, η καρδιά του πλανήτη, το σπίτι μου, το άσυλό μου είχε επηρεαστεί με σφοδρότητα από την κλιματική αλλαγή. Η ζώνη ασφαλείας που κάποτε γνώριζα, ο τόπος των παιδικών μου χρόνων δεν είναι πια ο ίδιος.
Σε αυτή τη στιγμή της κρίσης σας ζητώ απελπισμένα να βρείτε εναλλακτικές λύσεις. Γιατί οι λύσεις χρειάζονται χρόνο και πρέπει να ξεκινήσουμε τώρα. Ζω σε μια από τις πλέον ευάλωτες λόγω της κλιματικής αλλαγής χώρες. Είμαστε περικυκλωμένοι από νερό, ενώ το 45% του πληθυσμού εξαρτά τον αγώνα για την επιβίωσή του από τη θάλασσα. Η χώρα μου θα είναι η πλέον προσβεβλημένη από τις συνέπειες της κλιματικής αλλαγής, σύμφωνα με επιστημονικά δεδομένα: Άνοδος της στάθμης του νερού, της θερμοκρασίας, πλημμύρες, τσουνάμι, τροπικοί κυκλώνες, σεισμοί. Τα θαλάσσια οικοσυστήματα έχουν επηρεαστεί έντονα, το ίδιο και τα αλιεύματα των ψαράδων. Αντιμετωπίζουμε ήδη ξηρασία και έλλειψη πόσιμου νερού. Όλα αυτά αυξάνουν τις πιθανότητες βίαιων συγκρούσεων μεταξύ των ανθρώπων και ναρκοθετούν την ασφάλεια και τη σταθερότητα. Δημιουργούν μετανάστευση. Χρειάζεται άμεση και έντονη ενεργοποίηση. Κάθε δευτερόλεπτο αξίζει. Ηγέτες του κόσμου, τώρα είναι η ώρα να πάρετε τις σωστές αποφάσεις. Μιλάμε για επιβίωση, για ζωή.
Αρσάκ Μακιτσάν από τη Ρωσία: Μέχρι πριν από ένα χρόνο δεν γνώριζα τίποτα για την κλιματική κρίση. Σήμερα, κάθε στιγμή προσπαθώ να κάνω κάτι για να την αποτρέψω. Πριν ένα χρόνο, η Γκρέτα Τούνμπεργκ είπε ότι το σπίτι μας έχει πάρει φωτιά. Όλοι θεώρησαν ότι επρόκειτο για μεταφορά. Όμως από το καλοκαίρι η μία μετά την άλλη μεγάλες ασταμάτητες πυρκαγιές κατακαίνε τον πλανήτη. Δεν επρόκειτο λοιπόν για μεταφορά. Ζούμε όλη την κλίμακα της καταστροφής: εξαφάνιση ζωικών ειδών, πλημμύρες, πείνα, θάνατο. Δεν σας αρκεί για να καταλάβετε; Όταν ο Χίτλερ και ο Στάλιν εισέβαλαν σε χώρες και δολοφονούσαν ανθρώπους οι πολιτικοί ηγέτες δεν τους σταμάτησαν. Τους σταμάτησαν οι λαοί, για χάρη των παιδιών τους. Τα πανέμορφα παιδιά όλου του κόσμου αξίζουν ένα μέλλον.
Στην πατρίδα μου, όλοι μπορεί να συλληφθούν για το οτιδήποτε. Όμως δεν φοβάμαι να μη συλληφθώ, αλλά μήπως δεν μπορέσω να κάνω αρκετά για να αποτρέψω την εξάλειψη του μέλλοντος. Όταν ξεκίνησα τις απεργίες για το κλίμα ήμουν μόνος. Αλλά ποτέ δεν ήμουν πραγματικά μόνος. Πίσω μας υπάρχουν επιστήμονες και εκατομμύρια άνθρωποι. Ο ακτιβισμός μπορεί να είναι μια λύση. Δεν πρόκειται να εγκαταλείψουμε, γινόμαστε δυνατότεροι κάθε στιγμή. Όμως χρειαζόμαστε τη βοήθειά σας. Χρειαζόμαστε τη βοήθεια όλων. Για αυτό, ξεκινήστε τη δράση τώρα.
Ρόουζ Γουίπλ, ινδιάνα ιθαγενής από το Σάντε Ντακότα του Γουισκόνσιν, ΗΠΑ: Μαζί με πολλούς άλλους νέους ιθαγενείς στη Μινεσότα υλοποιήσαμε μια πορεία διαρκείας ενός μήνα για να περιηγηθούμε στα εδάφη που κλάπηκαν από τους προγόνους μας. Θυμάμαι τον ήλιο καθώς ξάπλωνα δίπλα στα νερά του Μισισιπί, την πηγή πόσιμου νερού για πάνω από 80 εκατομμύρια ανθρώπους. Προσπαθήσαμε να ενημερώσουμε για τις συνέπειες του αγωγού που θα επιφέρει την καταστροφή διαπερνώντας τις κοινότητές μας. Βουτήξαμε στα νερά του ποταμού που για χιλιάδες χρόνια πρόσφερε τη ζωή στη φυλή Ντακότα. Ακόμα και σήμερα τον θεωρούμε ιερό. Γελούσαμε και μοιραζόμασταν τα όνειρά μας για ένα κόσμο απαλλαγμένο από ορυκτά καύσιμα.
Λίγο μετά όλα άλλαξαν. Όλα σκοτείνιασαν, ο ουρανός, το νερό, ο αέρας. Την ομάδα μας σκέπασε η σκιά του εργοστασίου που υψώθηκε πάνω από τη γη μας σαν εφιάλτης. Το ιερό νερό μας ήταν μολυσμένο. Η ελπίδα μας έγινε απελπισία. Τότε αναλάβαμε δράση. Νέοι από πέντε φυλές ιθαγενών ξεκινήσαμε τον αγώνα μας για δικαιοσύνη. Παρότι αντισταθήκαμε με επιχειρήματα στην τρίτη γραμμή του αγωγού, δεν ήταν αρκετό. Εγκρίθηκε παμψηφεί. Αυτό το αποικιοκρατικό σύστημα αξιολογεί τα εταιρικά συμφέροντα ως σημαντικότερα από τις ανθρώπινες ζωές. Αυτή η αδικία με φέρνει σήμερα εδώ. Είμαστε μια αντιπροσωπεία νέων ιθαγενών από τις ΗΠΑ που θέλουμε να φέρουμε τον αγώνα και την αγωνία μας ενώπιον του ΟΗΕ. Μπορεί να προερχόμαστε από διαφορετικούς τόπους, νερά και πολιτισμούς, αλλά είμαστε εδώ μαζί για να θυμηθούμε όλοι μαζί τη δέσμευσή μας απέναντι στις ερχόμενες γενιές.
Η κλιματική κρίση είναι κάτι παραπάνω από μια συζήτηση για ένα και μισό βαθμό Κελσίου. Είναι τα κλεμμένα και φυλακισμένα παιδιά στα σύνορα με το Μεξικό, είναι οι αγνοούμενες και δολοφονημένες ιθαγενείς γυναίκες. Η κλιματική κρίση είναι μια πνευματική κρίση για όλο τον κόσμο. Τα κινήματα μας πρέπει να είναι ευρύτερα από την ανακύκλωση και πιο θαρραλέα από μια πικετοφορία. Είναι ευθύνη του καθενός από εμάς να χτίσει και να ισχυροποιήσει κινήματα που θα προστατεύουν τα ανθρώπινα δικαιώματα, τα δικαιώματα των ιθαγενών. Έχει έρθει η ώρα να επανασυνδεθούμε με τη μάνα γη, να την ακούσουμε για να την έχουμε οδηγό στις λύσεις που προωθούμε ενάντια στην κλιματική αλλαγή.
Χίλντα Φλάβια Ναγκαμπούε από την Ουγκάντα: Όταν βλέπω τις συνέπειες της κλιματικής κρίσης στην Αφρική, ιδιαίτερα στην πατρίδα μου, πολλά ερωτήματα γεννιούνται. Στον παγκόσμιο Νότο υποφέρουμε σφοδρές συνέπειες από την κλιματική αλλαγή και οι αναπτυγμένες χώρες δεν αναλαμβάνουν δράση για να τις απαλύνουν. Μοιάζει σαν η κλιματική κρίση να είναι μια μορφή περιβαλλοντικού ρατσισμού. Οι αναπτυγμένες χώρες έπρεπε να ντρέπονται για τις ποσότητες αερίων που εκπέμπουν, σε σύγκριση με την Αφρική. Δεν εκλύουμε σχεδόν τίποτα αλλά υποφέρουμε πιο πολύ. Η απληστία των ισχυρών μας τραυματίζει βαθιά. Τραύματα που σημαδεύουν ακόμα και τα αγέννητα παιδιά μας.
Οι καρδιές μας αιμορραγούν φωτιά. Πόσες ακόμα ζωές πρέπει να χαθούν για να αναλάβουν δράση οι ηγέτες του κόσμου; Τι είδους καταιγίδα ή τη γεύση πρέπει να έχει το νερό της πλημμύρας που θα υποστεί η Αφρική για να ζήσουμε με κλιματική δικαιοσύνη; Κάθε Παρασκευή συνεχίζουμε να βγαίνουμε από την ασφάλεια της τάξης ή του σπιτιού μας για να διαμαρτυρηθούμε για την κλιματική κρίση. Πόσα ακόμα μαθήματα πρέπει να χάσουμε για να καταλάβει ο κόσμος ότι υποφέρουμε πιο πολύ από όλους;
Έχετε όνειρά, αλλά όνειρα κάνουμε κι εμείς. Αυτά τα όνειρα μετατρέπονται σε εφιάλτη, εφιάλτη για το μέλλον μας που αυτή τη στιγμή διαπραγματεύονται οι μεγάλες δυνάμεις και οι ισχυροί του κόσμου, χωρίς να μας δίνουν το λόγο. Αυτή τη στιγμή που σας μιλάω εταιρείες ορυκτών καυσίμων δουλεύουν ασταμάτητα και υπονομεύουν το μέλλον μας. Χρειαζόμαστε σαφή και άμεση δράση.
Ανχέλα Βαλενζουέλα από τη Χιλή: Στην Χιλή τα ΜΜΕ μας έχουν ήδη ξεχάσει. Εκατομμύρια άνθρωποι διαδηλώνουν για τις ζωές τους. Όχι για τριάντα πέσος, αλλά για τριάντα χρόνια δημοκρατικά εκλεγμένων κυβερνήσεων που απέτυχαν να προστατεύσουν τους πολίτες και να ακούσουν τα αιτήματά μας. Ξυπνήστε, δεν μπορούμε να ανεχτούμε άλλο μια κλιματική κρίση προς όφελος των λίγων. Ως απάντηση στην εξεγερσιακή κατάσταση στην Χιλή, η κυβέρνηση κήρυξε κατάσταση έκτακτης ανάγκης και επέβαλλε απαγόρευση της κυκλοφορίας. Αλλά δεν φοβόμαστε. Συνεχίζουμε να πλημμυρίζουμε τους δρόμους, ακόμα και με κίνδυνο της ζωής μας. Επαναπροσδιορίζουμε το μέλλον μας και να επανατοποθετούμε το όριο του εφικτού. Χιλή ξύπνα και ο κόσμος ξυπνάει αργά αργά.
Είναι εξωφρενικό να βλέπουμε τη χιλιανή κυβέρνηση να επιχειρεί να καθαρίσει την εικόνα της με κενά λόγια. Όταν κάθε μέρα διαπράττει καταπατήσεις ανθρωπίνων δικαιωμάτων. Για να αντιμετωπίσουμε την κλιματική αλλαγή, πρέπει πρώτα να προστατεύσουμε τα ανθρώπινα δικαιώματα. Ενώ η μια χώρα συγχαίρει την άλλη για τις αδύναμες δεσμεύσεις τους, ο κόσμος κυριολεκτικά καίγεται. Έχουμε μόνο λίγα χρόνια. Η λύση είναι απλή και δεν συζητιέται πίσω από αυτές τις πόρτες. Αντί να αναζητήσουν τρόπους για τη μετάβαση από τα ορυκτά καύσιμα, οι ισχυρές κυβερνήσεις αναζητούν περίτεχνους τρόπους ώστε οι πλούσιες βιομηχανικές χώρες να μπορούν να συνεχίζουν να ρυπαίνουν και παράλληλα να προσποιούνται ότι δεν το κάνουν.
Τα θύματα της κλιματικής κρίσης είναι εδώ και είναι πολλά. Αλλά, φαίνεται, κάποιες ζωές μετράνε λιγότερο από άλλες. Εδώ, στη Χιλή και σε όλο τον κόσμο, οι άνθρωποι θα εξεγείρονται διαδηλώνοντας ότι αυτές οι κυβερνήσεις δεν εκπροσωπούν εμάς. Ο πλανήτης μας δεν πωλείται.
Ο ορισμός του ρατσισμούΌπως τον βίωσε η νεαρή ακτιβίστρια Βανέσα Νακάτε από το… Associated PressΕν τω μεταξύ σωρεία επικρίσεων έχει προκαλέσει η επιλεκτική αφαίρεση της μαύρης ακτιβίστριας από την Ουγκάντα, Βανέσα Νακάτε, από ομαδική φωτογραφία με την Γκρέτα Τούνμπεργκ, από το αμερικανικό πρακτορείο Associated Press. Ενώ και κάποια άλλα πρακτορεία - μεταξύ των οποίων και το Reuters - μπέρδεψαν εντελώς την ταυτότητα της Νακάτε, περνώντας την για την ακτιβίστρια Νατάσα Μουάνσα από τη Ζάμπια.
Η Βανέσα Νακάτε κατήγγειλε μιντιακό ρατσισμό, αφού στο πλάνο που δημοσίευσε το πρακτορείο φαίνονται μετά την αφαίρεσή της μόνο λευκές ακτιβίστριες. Στο βίντεο που ανέβασε στο Twitter (
Twitter | @vanessa_vash, www.theguardian.com/business/video/2020/jan/25/ugandan-climate-activist-questions-being-cropped-from-photo-video), η νέα ακτιβίστρια λέει με ηρεμία και δάκρυα στα μάτια «για πρώτη φορά κατάλαβα τι σημαίνει ρατσισμός». «Γιατί με αφαιρέσατε από τη φωτογραφία; Ήμουν μέλος της ομάδας», έγραψε. Η Νακάτε μίλησε εκτενώς για τον αποκλεισμό των μαύρων φωνών από τις συζητήσεις για το κλίμα, υπογραμμίζοντας πως οι άνθρωποι που της μοιάζουν σε εξωτερική εμφάνιση, είναι και οι πιο ευάλωτοι στην ανοδική πορεία των θερμοκρασιών του πλανήτη. «Δεν το αξίζουμε. Η Αφρική είναι η χώρα με τους χαμηλότερους ρύπους άνθρακα αλλά μας επηρεάζει περισσότερο η κλιματική αλλαγή. Σβήνετε τις φωνές μας αλλά αυτό δεν θα αλλάξει κάτι. Σβήνοντας τις ιστορίες μας, δεν θα αλλάξετε κάτι».
Σε μια προσπάθεια να απαντήσει, ο διευθυντής φωτογραφίας του AP, Ντέιβιντ Άκε, υποστήριξε ότι «κάτω από πολύ στενές προθεσμίες, ο φωτογράφος έκοψε την φωτογραφία καθαρά για λόγους σύνθεσης... Νόμιζε πως το κτίριο στο φόντο αποσπούσε» την προσοχή, πρόσθεσε!