Πάνω από ένα εκατομμύριο γυναίκες πλημμύρισαν τους δρόμους διαδηλώνοντας στις 8 ΜάρτηΠάνω από ένα εκατομμύριο ήταν οι διαδηλώτριες στο Σαντιάγο της Χιλής, ενώ σε ολόκληρη τη χώρα ξεπέρασαν τα τριάμισι εκατομμύρια όσες συμμετείχαν στις πορείες διαμαρτυρίας για την 8η Μάρτη. Στην πρωτεύουσα της χώρας η έκταση των συγκεντρωμένων ξεπερνούσε τα τέσσερα χιλιόμετρα σε μήκος και τα αναγνωριστικά μαντήλια, στα κεφάλια και τους λαιμούς των διαδηλωτριών, κυριαρχούσαν: πράσινα για να συμβολίζουν τον αγώνα για νόμιμες εκτρώσεις και μοβ με το σύνθημα «NiUnaMenos», δηλαδή «Δεν μπορούμε να χάσουμε ούτε μία ακόμα», για να συμβολίζουν τον αγώνα ενάντια στις δολοφονίες γυναικών που τον περασμένο χρόνο έφθασαν τις 46 –συγκεκριμένα δολοφονίες γυναικών από «συντρόφους» τους.
ια δεύτερη χρονιά, η Φεμινιστική Πρωτοβουλία για την 8η Μάρτη ανακήρυξε απεργία την Παγκόσμια Ημέρα τη Γυναίκας, γεγονός που αγκαλιάστηκε από συνδικάτα και κινήματα, και οργάνωσε συγκεντρώσεις και διαδηλώσεις για το διήμερο 8 και 9 Μάρτη. «Προηγήθηκε ένας χρόνος φεμινιστικών εξεγέρσεων που ξεκίνησε πέρυσι στις 8 Μάρτη με τη μεγαλύτερη διαδήλωση στη Χιλή εδώ και πολλά χρόνια» σημειώνει στο «Αλ Τζαζίρα» η Κατερίνα Τάπια, μέλος της φεμινιστικής οργάνωσης «Συνάντηση Γυναικών της Αντοφαγάστα», μιας παραθαλάσσιας πόλης που βρίσκεται 1.335 χιλιόμετρα βόρεια του Σαντιάγο. Τα φεμινιστικά κινήματα έχουν μεγάλη και σπουδαία ιστορία στη Χιλή, με αιχμή τις φοιτητικές κινητοποιήσεις του 2018 ενάντια στις παρενοχλήσεις εντός του πανεπιστημιακού χώρου και της θεσμικής αδράνειας. «Η φλόγα μεταδόθηκε σε όλα τα επίπεδα, στις γειτονιές, στις εργάτριες. Ο κατάλογος των αιτημάτων άνοιξε και συμπεριέλαβε τη θεσμική βία, την αστυνομική βία, τον ανδρικό σωβινισμό» επισημαίνει η Κατερίνα Ταπία. «Άλλωστε τα κοινωνικά κινήματα στη Χιλή πάντοτε προωθούνταν από τις γυναίκες. Δεκαετίες πριν, κατά τη διάρκεια της δικτατορίας, οι γυναίκες ήταν στην πρωτοπορία της αντίστασης. Σήμερα ο ρόλος μας συνεχίζει να είναι κεντρικός» συμπληρώνει η Μπελέν Καλκάνιο, μέλος μιας οργάνωσης από την Κονσεψιόν, τη δεύτερη μεγαλύτερη πόλη, στα νότια της χώρας. Το σύνθημα «Ποτέ ξανά χωρίς εμάς τις γυναίκες» ακούγεται συχνά στις διαδηλώσεις και το αίτημα των γυναικών ακτιβιστριών για δικαιοσύνη και ισότητα έχει ενσωματωθεί δυναμικά από το εργατικό κίνημα ως αναπόσπαστο μέρος των κοινωνικών και οικονομικών μεταρρυθμίσεων.
Όμως πέρα από αυτό «οι Χιλιανές γυναίκες αγωνίζονται και για συγκεκριμένα ζητήματα που αφορούν τις έμφυλες διακρίσεις» υπογραμμίζει η Αλόντρα Καρίγιο, εκπρόσωπος της Φεμινιστικής Πρωτοβουλίας για την 8η Μάρτη: «Οι γυναίκες υπόκεινται διαρκώς διάφορες μορφές πατριαρχικής βίας, η οποία είναι αναπόσπαστο μέρος του τρόπου με τον οποίο είναι οργανωμένη η Χιλή.
Αυτή ήταν και η ιδέα πίσω από τραγούδι «Ο βιαστής είσαι εσύ», που δημιούργησε τον περασμένο Νοέμβριο η χιλιανή φεμινιστική συλλογικότητα «Τhe Thesis» και η οποία έγινε πλέον ύμνος διαδηλωτών σε ολόκληρο τον κόσμο. Φέτος, στις 8 Μάρτη τραγουδήθηκε σε διαφορετικές γλώσσες, με ανάλογα διαφοροποιημένους στίχους και χορευτικές κινήσεις, αλλά πάντα προσαρμοσμένο ώστε να απεικονίζει αυτόν τον κόσμο στον οποίο η κρατική βία αντικατοπτρίζει την έμφυλη βία και δείχνει ως συνένοχους την αστυνομία, δικαστές και κρατικούς αξιωματούχους.
Ζ. Γ.