Αριστερά και Πράσινοι της Γερμανίας ζητούν από την Ανγκέλα Μέρκελ να ξεπεράσει τις εμμονές της και να συνηγορήσει υπέρ της έκδοσης κοινών ομολόγων των χωρών της Ευρωζώνης για την αντιμετώπιση των συνεπειών της πανδημίας του κορωνοϊού. Η πλειοψηφία της κοινής γνώμης πάντως φαίνεται να μην διαφωνεί με την στάση της καγκελαρίου, αφού η αντίδραση στην «αμοιβαιοποίηση» των χρεών έχει χαραχτεί στο μυαλό των πολιτών μετά από μια πολυετή σχετική προπαγάνδα. Μεσοβέζικη θέση και πάλι από τη σοσιαλδημοκρατία. Φόβοι για εκμετάλλευση της κρίσης από την ακροδεξιά.
Του Δημήτρη ΣμυρναίουΣτα μέσα της εβδομάδας πολιτικοί εκπρόσωποι όλων των ιταλικών κομμάτων, τόσο σε εθνικό όσο και σε τοπικό επίπεδο αποφάσισαν να δημοσιεύσουν μια καταχώρηση στην συντηρητική «Φράνκφουρτερ Αλγκεμάινε», ζητώντας από την Ανγκέλα Μέρκελ να κατανοήσει την κρισιμότητα των στιγμών και να εγκαταλείψει την αρνητική στάση της απέναντι στην έκδοση ευρωομολόγων, με στόχο την άμεση αλλά και τη μελλοντική αντιμετώπιση των συνεπειών της πανδημίας του κορωνοϊού.
Την ίδια ημέρα, ο σοσιαλδημοκράτης υπουργός Οικονομικών Όλαφ Σολτς και ο πρωθυπουργός της Βαυαρίας, Χριστιανοικοινωνιστής Μάρκους Ζέντερ τάσσονταν κατηγορηματικά εναντίον μιας τέτοιας προοπτικής, αν και παραδέχονταν ότι απαιτείται η στήριξη από την Ευρώπη των χωρών, που έχουν πληγεί θανάσιμα από την κρίση, όπως η Ιταλία ή η Ισπανία.
Η ανταλλαγή τέτοιων φραστικών «πυρών» θα συνεχιστεί προφανώς μέχρι και την επόμενη εβδομάδα, όταν στις 7 Απριλίου θα συνέλθει το Γιούρογκρουπ, προκειμένου να παρουσιάσει τις δικές του προτάσεις για το ζήτημα. Ο πορτογάλος επικεφαλής του, Μάριο Σεντένο προσπάθησε να αφήσει ανοικτό το παράθυρο για μια μορφή συμφωνίας στην έκδοση «κορωνο-ομολόγων», όταν έκανε λόγο για κάποια πρόσθετα εργαλεία για τη στήριξη των οικονομιών που δοκιμάζονται από την κρίση, χωρίς ωστόσο να τολμήσει να χρησιμοποιήσει την απαγορευμένη λέξη. Πάντως, όπως τόνιζαν και κάποια γερμανικά ΜΜΕ, η επιμονή της Μέρκελ στην τελευταία τηλεδιάσκεψη κορυφής να επιφορτιστεί ακριβώς το Γιούρογκρουπ με την επεξεργασία των σχετικών προτάσεων έχει να κάνει ακριβώς με το γεγονός, ότι το γήπεδο αυτό θεωρείται το ευνοϊκότερο, από πλευράς συσχετισμών, για τις γερμανικές θέσεις, ανεξαρτήτως του ότι δεν κυριαρχεί πλέον σε αυτό όπως παλιότερα η «γκρίζα μεγαλειότητα» του Βόλφγκανγκ Σόιμπλε.
Αντιδράσεις από Πράσινους και ΑριστεράΤην απορριπτική στάση της γερμανικής κυβέρνησης επέκριναν, στο μεταξύ, τόσο η Κάτια Κίπινγκ από την «die Linke», όσο και ο Ρόμπερτ Χάμπεκ και άλλα στελέχη των Πρασίνων.
«Στην Ιταλία πεθαίνουν 1.000 άνθρωποι την ημέρα και το ίδιο συμβαίνει και με εκατοντάδες αβοήθητους Ισπανούς στα νοσοκομεία. Είναι πλέον διαστροφικό να μελετά η κυβέρνησή μας κριτήρια για να βοηθήσει αυτές τις χώρες» είπε η Κίπινγκ, ενώ ο Χάμπεκ εξέφρασε την αδυναμία του να κατανοήσει θέσεις σαν αυτές των Σολτς και Ζέντερ. Η Ευρώπη θα πρέπει να μπορέσει να ξανασταθεί συλλογικά στα πόδια της και όχι να αφεθεί ο καθένας στη μοίρα του, είπε ο Πράσινος πολιτικός.
Πράσινοι και Αριστερά εκπροσωπούν, με βάση τελευταίες δημοσκοπήσεις, περίπου το ένα τρίτο του εκλογικού σώματος. Σε αυτά τα επίπεδα φαίνεται να κυμαίνεται και η υποστήριξη της κοινής γνώμης στην ιδέα των ευρωομολόγων. Τα υπόλοιπα δύο τρίτα την απορρίπτουν. Το ενδιαφέρον πάντως είναι ότι ενώ το 64% των Γερμανών τάσσεται υπέρ μιας σκληρής στάσης στο θέμα της «αμοιβαιοποίησης» των χρεών το ποσοστό αυτό είναι χαμηλότερο στην Ανατολική Γερμανία (53%). Εκεί δηλαδή που έχει τη μεγαλύτερη δύναμή της η ακροδεξιά «Εναλλακτική για τη Γερμανία» (AfD), η οποία εξαπολύει ευθείες επιθέσεις σε οποιονδήποτε θέλει να «μετατρέψει την ΕΕ σε μια Ένωση χρεών». Είναι και αυτό ενδεικτικό της πολιτικής αναταραχής, αλλά και των ανακατατάξεων που φαίνεται να παραμονεύουν τους επόμενους μήνες στη χώρα, με τους πολίτες να έχουν συχνά απόψεις αντίθετες με τα κόμματα, τα οποία υποστηρίζουν.
Οργιάζει η ακροδεξιά προπαγάνδαΠάντως για πρώτη φορά η Υπηρεσία για την προστασία του Συντάγματος, οι μυστικές υπηρεσίες της χώρας δηλαδή, προειδοποιούν για τον υπαρκτό κίνδυνο εκμετάλλευσης της κρίσης από τις δυνάμεις της ακροδεξιάς. Η πανδημία αξιοποιείται από τις δυνάμεις αυτές ως «ευκαιρία να υποσκάψουν την εμπιστοσύνη στην κυβέρνηση, να διαδώσουν θεωρίες συνωμοσίας αλλά και για να ενοχοποιήσουν για τη μεταφορά του ιού στη χώρα τους μετανάστες». Όλα αυτά διανθίζονται με σενάρια περί «συντέλειας του κόσμου, αν οι πολίτες δεν στηρίξουν τις πραγματικά πατριωτικές δυνάμεις» (βλέπε νεοφασίστες).
Όπως δείχνει η δημοσκόπηση που αναφέραμε νωρίτερα, διχασμένη φαίνεται να είναι και η βάση του σοσιαλδημοκρατικού κόμματος SPD σε σχέση με το θέμα της γερμανικής αλληλεγγύης προς τους υπόλοιπους Ευρωπαίους. Ένας εκ των δύο νέων συμπροέδρων του ο Βάλτερ Μπόργιανς τάχθηκε υπέρ της έκδοσης κορωνο-ομολόγων για συγκεκριμένο διάστημα και για συγκεκριμένη χρήση, διαφωνώντας επί της ουσίας με τον Όλαφ Σολτς. «Είμαι υπέρ της συγκεκριμένης λύσης και για προσωπικό όφελος, γιατί αν δεν μπορέσει να συνέλθει ολόκληρη η Ευρώπη συνολικά και συγκροτημένα αυτό θα έχει επιπτώσεις και για εμάς τους Γερμανούς» είπε ο Β. Μπόργιανς. Σε κοινή συνέντευξή τους την Πέμπτη, οι δύο πολιτικοί εμφανίστηκαν να συμφωνούν σε όλα και έκαναν λόγο για «αλληλεγγύη» προς την Ευρώπη μέσω της αξιοποίησης της Ευρωπαϊκής Τράπεζας Επενδύσεων, η οποία θα μπορούσε να ενισχυθεί και να αναλάβει τη δανειοδότηση των δοκιμαζόμενων ευρωπαϊκών οικονομιών. Σολτς και Μπόργιανς έδειξαν ικανοποιημένοι από το πακέτο μέτρο στήριξης της γερμανικής οικονομίας, αλλά και από την υπευθυνότητα με την οποία αντιμετωπίζουν την κρίση οι γερμανοί πολίτες.
Την ιδέα ενός «κορωνο-ομολόγου» δεν συμμερίζονται ούτε οι Χριστιανοδημοκράτες, ούτε οι Φιλελεύθεροι, ούτε φυσικά οι αντιευρωπαϊστές ακροδεξιοί. Θα μοιάζει λοιπόν με θαύμα αν η Ανγκέλα Μέρκελ βρει ένα τρόπο να εναντιωθεί στο κόμμα της και στους ψηφοφόρους της και να ανταποκριθεί στις εκκλήσεις των χωρών του Νότου. Ίσως να μπορούσε να το κάνει αυτό αν συγκυβερνούσε ήδη με τους Πράσινους. Πάντως το παράδειγμα της Αυστρίας, όπου ένας τέτοιος μαυρο-πράσινος συνασπισμός υφίσταται από τις αρχές του χρόνου δείχνει ότι τελικά το πάνω χέρι έχει η συντηρητική λογική του Χριστιανοδημοκράτη καγκελάριου Σεμπάστιαν Κουρτς και όχι η πιο «ευρωπαϊκή» άποψη των Πρασίνων της Αυστρίας. Ο Κουρτς μαζί με τον ομόλογό του από την Ολλανδία Μαρκ Ρούττε είναι από τους πιο ένθερμους υποστηρικτές της γερμανικής γραμμής, παίζοντας μάλιστα, όποτε χρειαστεί το ρόλο του «μπροστινού» και πιο φανατικού εκφραστή της.
Μην ακουμπήσετε τον πλούτοΜια άλλη πρόταση που απορρίπτει το συντηρητικό πολιτικό και οικονομικό κατεστημένο αφορά την «εσωτερική αλληλεγγύη» με την εισαγωγή μιας έκτακτης εισφοράς για τα πολύ υψηλά εισοδήματα. Το είχε ζητήσει πρώτη η Αριστερά μιλώντας για ένα εφάπαξ φόρο 5% σε εισοδήματα άνω του ενός εκατομμυρίου και φάνηκε να το υιοθετεί και η συμπρόεδρος των Σοσιαλδημοκρατών Σάσκια Εσκεν, η οποία έκανε λόγο για μια αναγκαία κίνηση ανακατανομής των βαρών. Συντηρητικοί πολιτικοί και ΜΜΕ απάντησαν με ειρωνείες και επιθέσεις ειδικά προς την πολιτικό του SPD δείχνοντας ότι η έλλειψη κατανόησης της έννοιας της αναδιανομής πλούτου δεν είναι κάτι που αφορά μόνο την στάση τους απέναντι στην ΕΕ, αλλά και την αντίληψή τους για την ίδια τη γερμανική κοινωνία.