** Μετά τις αλλεπάλληλες αποτυχίες να ανατρέψουν τον Ν. Μαδούρο ανέθεσαν την επιχείρηση σε ιδιωτική εταιρία σεκιούριτι.** Στο παιχνίδι μπαίνει και η Βρετανία για να πάρει μέρος στη μοιρασιά με την ανοικοδόμηση της χώρας!** Η Βενεζουέλα κατήγγειλε στον ΟΗΕ τα σχέδια επέμβασης των ΗΠΑ.** Κινητοποιήσεις των προοδευτικών δυνάμεων –παρά την πανδημία– στις χώρες της Λατινικής Αμερικής, με σύνθημα να σταματήσουν οι επεμβάσεις στη Βενεζουέλα.
Η Βενεζουέλα βρέθηκε τις τελευταίες ημέρες και πάλι αντιμέτωπη με μια μεγάλη πρόκληση. Μια ομάδα μισθοφόρων και παραστρατιωτικών είχαν σαν στόχο την απαγωγή κι ακόμα τη δολοφονία του προέδρου Νικολάς Μαδούρο, καθώς και άλλων κυβερνητικών στελεχών της Βενεζουέλας. Αυτή η γκανγκστερική ενέργεια απέτυχε παταγωδώς, χάρη στην άμεση παρέμβαση της αστυνομίας, του στρατού και της μιλίτσια.
Οι επιχειρήσεις για την ανατροπή του προέδρου της Βενεζουέλας δεν σταμάτησαν ποτέ. Το τελευταίο διάστημα, όμως, πύκνωσαν τις επιθέσεις σε όλους τους τομείς, πολιτικό, στρατιωτικό και οικονομικό, γιατί όπως –αναφέρουν αναλυτές– εκτιμούσαν πως μπορούσαν επιτέλους να πετύχουν το στόχο τους. Έτσι, ακόμα και στις ημέρες της πανδημίας, οι ΗΠΑ προχώρησαν σε ακόμα πιο ασφυκτικό εμπάργκο. Μετά τις αλλεπάλληλες αποτυχίες, ανέθεσαν την επιχείρηση ανατροπής του Ν. Μαδούρο σε μια εταιρία σεκιούριτι, την Silvercorp USA, που έχει την έδρα της στο Μαϊάμι, έναντι μιας καλής αμοιβής των 219 εκατ. δολαρίων, όπως αναφέρεται στη συμφωνία των 42 σελίδων, σύμφωνα με το δημοσίευμα της «Ουάσιγκτον Ποστ».
Η επιχείρηση GideonΗ επιχείρηση Gideon, όπως την είχαν ονομάσει, κατέληξε σε φάρσα, όπως είπε ο εκπρόσωπος Τύπου της Βενεζουέλας. Μετά την αποτυχία, όλοι οι ιθύνοντες προσπάθησαν να πάρουν αποστάσεις, με πρώτο τον πρόεδρο Ντ. Τραμπ, που απέφυγε να κάνει δηλώσεις, λέγοντας ότι δεν ξέρει τίποτα. Ενώ ο πρόεδρος της Κολομβίας, Ιβάν Ντούκε, αρνήθηκε ότι είχε την οποιαδήποτε ανάμειξη στην επέμβαση κατά της Βενεζουέλας. Πίστευε, όμως, πως θα βοηθούσε το λαό της Βενεζουέλας «να αποκτήσει πάλι τον έλεγχο της χώρας του». Στην ίδια γραμμή της αυτοπροστασίας κινήθηκε και ο Χουάν Γκουαϊδό, πρόεδρος της εθνοσυνέλευσης της Βενεζουέλας, ο οποίος έχει αυτοανακηρυχθεί και πρόεδρος της χώρας.
Η κυβέρνηση της Βενεζουέλας είχε από την πλευρά της πολλά και αδιάψευστα στοιχεία για τα σχέδια και τις ενέργειες της τριγωνικής συμμαχίας (ΗΠΑ, Κολομβία και τη δεξιά της Βενεζουέλας). Στοιχεία τα οποία έγκαιρα, από τα μέσα Μαρτίου, κατήγγειλε στη διεθνή κοινή γνώμη και στην Επιτροπή για τα Ανθρώπινα Δικαιώματα του ΟΗΕ ο Ν. Μαδούρο. Μετά τις συλλήψεις των μισθοφόρων έχει στα χέρια της τις ομολογίες τους, τα υλικά (όπλα, πολεμοφόδια κ.λπ.) και τα σχεδιαγράμματα των συνεργατών του Χουάν Γκουαϊδό. «Η ανάλυση της κατάστασης δίνει το πλήρες πανόραμα που επιτρέπει να γνωρίζει ο καθένας το παιχνίδι, που παίζεται σε βάρος του λαού της Βενεζουέλας», αναφέρει ο γνωστός αναλυτής για τις χώρες της Λατινικής Αμερικής, Ρομέ Μίγκους.
Το σχέδιο του πραξικοπήματοςΌλα ξεκίνησαν το πρωί της Κυριακής στις 3 Μαΐου, όταν οι ένοπλοι άνδρες περνούσαν από τις ακτές της Κολομβίας στη πλευρά της Βενεζουέλας, έχοντας μαζί τους κάθε είδος εξοπλισμού. Με την επέμβαση αυτή έμπαινε σε εφαρμογή το σχέδιο Gideon, που είχε σαν πρώτο στόχο τη σύλληψη και απομάκρυνση του Ν. Μαδούρο από την εξουσία. Βέβαια, δεν θα παρέμεναν μόνο στη σύλληψη του προέδρου Μαδούρο, αλλά θα προχωρούσαν και στη σύλληψη και άλλων κυβερνητικών στελεχών, γιατί μόνο έτσι θα μπορούσε να αποκατασταθεί η δημοκρατία εν ευθέτω χρόνω.
Για το ποιος ανέλαβε το σχέδιο αυτό, δεν χρειάζεται να αναφέρουμε πολλά. Αξίζει, όμως, να μάθουμε ποιοι ανέλαβαν να το εκτελέσουν. Κι εδώ παρουσιάζεται το μεγάλο αφεντικό-ιδιοκτήτης της εταιρίας Silvercorp USA, ονόματι Τζόρνταν Κουντρό, ο οποίος στο παρελθόν ήταν επίλεκτο μέλος των πρασινομπερέδων. Αυτός ο κύριος σε συνεργασία με τον Χουάν Ρεντόν (βενεζουελιάνο αυτοεξόριστο στις ΗΠΑ, σύμβουλο στρατηγικής του Χουάν Γκουαϊδό) είχαν πρωταγωνιστικό ρόλο. Έτσι μπορούσαν να μπαινοβγαίνουν στο Λευκό Οίκο, όπου πριν 15 ημέρες είχαν και την τελευταία τους συνάντηση για να ρυθμίσουν μάλλον τις τελευταίες λεπτομέρειες του σχεδίου.
Τελικά, η επιχείρηση επέμβασης απέτυχε παταγωδώς –στους παλαιότερους θύμισε ένα άλλο σχέδιο που έλαβε χώρα πριν 59 χρόνια, την απόβαση στον Κόλπο των Χοίρων στην Κούβα. Η τύχη των μισθοφόρων ήταν προγεγραμμένη –8 έχασαν τη ζωή τους και 15 συνελήφθησαν– οι δύο από τους συλληφθέντες είναι αμερικανοί υπήκοοι. Οι δύο τους είχαν βρεθεί στο Ιράκ και το Αφγανιστάν πριν λίγα χρόνια. Τέλος, όπως μεταδόθηκε από βραζιλιάνικο ραδιόφωνο, άλλοι 30 βρέθηκαν στην παραλία και ζήτησαν από τους ψαράδες να έρθουν σε επαφή με τις αρχές της Βενεζουέλας, όπως μετέδωσε η δημοσιογράφος Φάντα Ροντρίγκεζ.
Η ιδιωτικοποίηση του πολέμουΗ Βενεζουέλα τα τελευταία χρόνια είναι στόχος μιας συνομωσίας, στην οποία παίρνουν μέρος και συγκρούονται άνθρωποι που προέρχονται από τις τάξεις του στρατού, τον κόσμο των ναρκωτικών, τις μυστικές υπηρεσίες και τις παραστρατιωτικές οργανώσεις της Κολομβίας. Αυτό, όμως, που είναι καινούργιο κι έγινε φανερό ευρύτερα με την πρόσφατη επέμβαση, είναι ότι οι εταιρίες σεκιούριτι αναλαμβάνουν να καθαρίσουν την κατάσταση, να ανατρέψουν προέδρους και κυβερνήσεις, με ό,τι αυτό συνεπάγεται.
Πρόκειται για μια σημαντική αλλαγή στο στρατό. Όχι γιατί αυτός δεν μπορεί να παίξει το ρόλο, αλλά για να τον παίξει απαιτούνται ορισμένες προϋποθέσεις, συζήτηση στους θεσμούς, έλεγχο και ανάληψη πολιτικών ευθυνών. Ενώ τώρα με την ιδιωτικοποίηση του πολέμου, ο στρατός προφυλάσσεται από τη λαϊκή δυσαρέσκεια και βέβαια κανείς δεν μπορεί να κάνει λόγο συγκεκριμένα για πολιτικές ευθύνες. Ο μισθοφορικός στρατός δεν έχει δεσμεύσεις, γιατί πρόκειται για συμφωνίες μεταξύ δύο ατόμων, ή και περισσότερων, για δουλειές άμεσες, γρήγορες και αποτελεσματικές. Μια τέτοια συμφωνία είναι κι αυτή μεταξύ της εταιρίας σεκιούριτι Silvercorp USA, από τη μία, και, από την άλλη, του Χουάν Ρεντόν και του Χουάν Γκουαϊδό, μετά από τα παζάρια που ήρθαν στο φως της δημοσιότητας για το ποιος θα πληρώσει το λογαριασμό. Επρόκειτο για ένα παζάρι μεταξύ μαφιόζων, όπως γράφτηκε.
Λουμπενοποίηση των μίντιαΤο ίδιο συμβαίνει και στο επίπεδο των μίντια όπου βλέπουμε «τη διαδικασία υποβάθμισής τους και λουμπενοποίησης», όπως γράφει ο Ρομέν Μίγκους. Στη συνέχεια αναφέρει παραδείγματα από τα κυρίαρχα μίντια, από τα παραδοσιακά μέσα μέχρι τα κοινωνικά δίκτυα, τα οποία συμπεριφέρονται σαν στρατός στις επιχειρήσεις. Λες και έχουν αναλάβει να δαιμονοποιήσουν λαούς και χώρες που έχουν επιλεγεί για μελλοντικοί στόχοι. Στο στόχαστρο, βέβαια, βρίσκονται οι ηγέτες των χωρών αυτών, οι οποίοι θα πρέπει να απαξιωθούν σε όλα τα επίπεδα, πολιτικό, ηθικό κ.λπ. Η πιο χαρακτηριστική περίπτωση εφαρμογής μιας τέτοιας πολιτικής είναι σήμερα η Βενεζουέλα και η ηγεσία της.
Η αποτυχία τριών διαδοχικών επιχειρήσεων ανατροπής του Μαδούρο σε δύο μήνες, δεν απασχόλησε σχεδόν καθόλου τα κυρίαρχα μίντια, ιδιαίτερα στην Ευρώπη. Ακόμα και τα μίντια με εναλλακτικό πρόγραμμα, όπως το σάιτ Midiapart και το Envoe Special, «δυσκολεύονται να αναφερθούν στην κατάσταση της Βενεζουέλας», αναφέρει ο Th. Deronne.
Η αντιμετώπιση της πανδημίαςΠιο αυστηρός στην κριτική του κατά των μίντια είναι ο Ιγνάσιο Ραμονέ, που αναφέρει: «Ακόμα και τα κυρίαρχα διεθνή μέσα αρνούνται να παραδεχθούν ότι ο πρόεδρος Ν. Μαδούρο είναι ο ηγέτης χώρας της Λατινικής Αμερικής, ο οποίος συνειδητοποίησε τον κίνδυνο έγκαιρα και πήρε άμεσα μέτρα για την αντιμετώπιση της πανδημίας. Χάρη στα μέτρα αυτά (καραντίνα, κλείσιμο συνόρων, νοσηλεία στα νοσοκομεία όσων εξετάστηκαν και βρέθηκαν θετικοί στον κορωνοϊό), που αποφασίστηκαν από την κυβέρνησή του -και παρά το οικονομικό εμπάργκο και τις στρατιωτικές απειλές από τις ΗΠΑ- η Βενεζουέλα μπόρεσε να αποφύγει τα λάθη άλλων χωρών (Ιταλία, Ισπανία και ΗΠΑ) και να σώσει ανθρώπινες ζωές».
Μόνο ελάχιστοι δημοσιογράφοι έρχονται σε σύγκρουση με τα κυρίαρχα μέσα. «Πόσα μιντιακά πραξικοπήματα θα πρέπει να περιμένουμε ακόμα, για να απελευθερώσουμε τα μίντια από τις δυνάμεις της αγοράς και τους δημοσιογράφους από τις δήθεν σχολές δημοσιογραφίας;»,ρΡωτάει ο Th. Deronne.
Τέλος, θα πρέπει να αναφέρουμε ότι τα ευρωπαϊκά μίντια δεν αναφέρονται σχεδόν καθόλου στις κινητοποιήσεις των προοδευτικών και αριστερών δυνάμεων στη Λατινική Αμερική για να σταματήσουν οι επιθέσεις κατά της Βενεζουέλας.
Μ. Κοβάνης