«Τα χρήματα να πάνε στους κτηνοτρόφους και όχι στους εμπόρους». Η φράση αυτή αποδίδεται στον πρόεδρο της Πανελλήνιας Ένωσης Κτηνοτρόφων (ΠΕΚ) κ. Στέργιο Κύρτσιο, σύμφωνα με τον αγροτικό Τύπο. Θα μπορούσε να είναι το σύνθημα των κτηνοτρόφων από το ένα έως το άλλο άκρο της χώρας. Γιατί τα χρήματα είναι άγνωστο που έχουν πάει, αν τελικά πήγαν ή ακόμα αν πρόκειται να πάνε... Οι κτηνοτρόφοι και ιδιαίτερα των ορεινών, απομακρυσμένων και νησιωτικών περιοχών έχουν κάθε λόγο να θυμούνται το Πάσχα του 2020 όχι τόσο για τον κορονοϊό όσο για την κοροϊδία που δέχθηκαν. Μια κοροϊδία που συνεχίζεται από το επίσημο κράτος και τελειωμό δεν φαίνεται να έχει.
Αυτό που είναι βέβαιο πάντως είναι ότι η αγροτική πολιτική βρίσκεται σε σίγουρα χέρια και ότι βέβαια η διαχείριση των χρημάτων γίνεται με πολύ σίγουρο τρόπο, έτσι ώστε να μη γίνονται σπατάλες. Και η απόδειξη γι’ αυτήν τη «χρηστή» διοίκηση είναι ότι ενώ το πρόβλημα ήταν γνωστό από τις ημέρες του Πάσχα -τότε που σημειώθηκε και το φιάσκο της αυτορυθμιζόμενης αγοράς- και είχε αναγνωριστεί από όλους τους εμπλεκόμενους φορείς κρατικούς και μη, ενώ οι τηλεδιασκέψεις έδιναν και έπαιρναν, για να καθοριστεί ο τρόπος και το ποσό που θα διατεθεί για την αναπλήρωση του χαμένου εισοδήματος που δημιούργησε προβλήματα επιβίωσης στους μικροκτηνοτρόφους, το πρόβλημα ακόμα σωβεί. Αρχικά είχε κυκλοφορήσει η φήμη ότι τα χρήματα είναι αρκετά, πάνω από 50-60 εκατ. ευρώ και μετά κατέβηκαν στα 42 εκατ. ευρώ. Τελικά η αρμόδια υφυπουργός Αγροτικής Ανάπτυξης, Φωτεινή Αραμπατζή, δήλωσε ότι «θα δοθούν κρατικές ενισχύσεις σχεδόν 24 εκατ. ευρώ προκειμένου να αναπληρωθούν οι απώλειες του Πάσχα από τα αδιάθετα αμνοερίφια και τις χαμηλές τιμές του προϊόντος».
Πώς προκύπτει αυτό το ποσό; «Από την εξίσωση των 1.300.000 αμνοεριφίων περίπου, επί 11 κιλά το καθένα επί 1,70 ευρώ το κιλό, ίσον 24 εκατ. ευρώ», σύμφωνα με την κ. υφυπουργό. Αυτό ας το δεχθούμε έτσι, είπε ένας κτηνοτρόφος όταν το άκουσε. Μόλις όμως έμαθε τη συνέχεια, όπως την ανακοίνωσε η κ. υφυπουργός, «ως προϋπόθεση για τη λήψη της ενίσχυσης είναι πρώτον ο παραγωγός να έχει κάνει αίτηση για συνδεδεμένη ενίσχυση, δεύτερον να έχει παραδώσει γάλα και τρίτον να έχει το λιγότερο 20 ζώα στη μονάδα του», ο κτηνοτρόφος ξέσπασε: «μα πρόκειται για εμπαιγμό, θα αρκούσαν μόνο τα τιμολόγια που έχει ο κτηνοτρόφος». Έτσι θα αποφεύγονταν και άλλες παρενέργειες φαίνεται όμως πως δεν είναι αυτός ο στόχος. Αυτό που ενδιαφέρει είναι τα χρήματα να πάνε σε σίγουρα χέρια... που θα τα αξιοποιήσουν κατάλληλα. Την πολιτική αυτή η κυβέρνηση την παρουσιάζει σαν «μέριμνα προς τον αγρότη». Σαν ενέργεια που έρχεται «να κάνει πράξη την ίδια τη δέσμευση του πρωθυπουργού για ενίσχυση του πρωτογενούς τομέα της χώρας».
Όλα αυτά θα μπορούσαν να θεωρηθούν σαν κατά συνθήκη ψεύδη. Οι συνέπειες όμως της πολιτικής τους είναι οδυνηρές για τη ζωή και το μέλλον χιλιάδων οικογενειών. Ποιος μπορεί να φανταστεί τις αντιδράσεις τους;
Μ. Αρβανίτης