«Μην περιμένετε να δείτε πολλές καρέκλες
για τους ενόχους αυτούς»
Λουί Αραγκόν Τις εθνικές εκλογές του 1961, η ΕΡΕ με αρχηγό τον Κωνσταντίνο Καραμανλή τις κέρδισε με βία και νοθεία (ψήφισαν ακόμα και τα δέντρα και οι πεθαμένοι). Στην ύπαιθρο κυριαρχούσαν τα Τάγματα Εθνικής Ασφαλείας (ΤΕΑ) και η χωροφυλακή στο πνεύμα του αντικομμουνισμού. Στις πόλεις σχηματίστηκαν με συνεργασία αστυνομίας - κράτους παρακρατικές οργανώσεις με καταπίεση από νόμους του εμφυλίου πολέμου, με σκοπό τη διοικητική καταδίωξη και οικονομική καταπίεση όσων δεν ήταν εθνικόφρονες: από την άρνηση χορήγησης διαβατηρίων ή ακόμα και διπλώματος αυτοκινήτου, χωρίς το πιστοποιητικό κοινωνικών φρονημάτων, ακόμα και στην εισαγωγή στα Πανεπιστήμια και στους δημόσιους υπαλλήλους. Συλλήψεις και κακοποιήσεις πολιτών στα αστυνομικά τμήματα ακόμη και η ανάγνωση κεντρώας εφημερίδας ήταν στοχοποίηση για τους αναγνώστες.
Το 1961 είχε προηγηθεί το σχέδιο βίας και νοθείας «Περικλής» που αποκαλύφθηκε ότι το παρακράτος, ΕΡΕ, παλάτι, ΚΥΠ, CIA, ΝΑΤΟ, πρεσβεία των ΗΠΑ και οι μόνιμοι ιδιοκτήτες του κράτους δεν θεωρούσαν παράνομο να προβαίνουν σε αντισυνταγματικές πράξεις χωρίς να τιμωρούνται, όχι μόνο κατά της Αριστεράς, αλλά και της κεντρώας παράταξης.
Στις 22 Μαΐου 1963 θα μιλούσε στη Θεσσαλονίκη ο βουλευτής της ΕΔΑ, εκπρόσωπος από την Επιτροπή Ειρήνης, Γρηγόρης Λαμπράκης. Οι παρακρατικοί πετάνε πέτρες, σπάνε τα τζάμια του κτιρίου, με συνθήματα «έξω οι προδότες, πουλημένοι, Βούλγαροι, κάτω η ειρήνη, θέλουμε πόλεμο, Λαμπράκη θα πεθάνεις». Τραυματίζουν τον βουλευτή της ΕΔΑ Γιώργο Τσαρουχά. Μετά το τέλος της ομιλίας ο Λαμπράκης βγαίνει από το χώρο της εκδήλωσης. Ένα τρίκυκλο με οδηγό τον Γκοτζαμάνη και στο πίσω μέρος, στην καρότσα, τον Εμμανουηλίδη, μέλη παρακρατικών και μυστικών υπηρεσιών τραυματίζουν θανάσιμα τον Λαμπράκη. Ο Μανόλης Χατζηνικολάου πήδηξε πάνω στο τρίκυκλο και με τη βοήθεια του τροχονόμου Ασπιώτη βοήθησαν στη σύλληψη των δολοφόνων.
Ο Λαμπράκης παρά την προσπάθεια Ελλήνων και ξένων γιατρών έχασε τη μάχη για τη ζωή. Η σορός μεταφέρεται σιδηροδρομικά στην Αθήνα και η κηδεία μετατρέπεται σε μια από τις μεγαλύτερες συγκεντρώσεις μετά την απελευθέρωση του 1944. Ο Γ. Παπανδρέου καταγγέλλει τον Καραμανλή ως ηθικό αυτουργό της δολοφονίας. Ο Καραμανλής αναρωτιέται «Μα ποιος κυβερνάει επιτέλους αυτή την χώρα;» Δεν γνώριζε! Μετά από λίγο παραιτείται και γίνονται εκλογές που κερδίζει η Ένωση Κέντρου και στη συνέχεια γίνεται η αποστασία με αρχηγό τον Κωνσταντίνο Μητσοτάκη, απαρχή των δεινών για τη χώρα μας. Ιδρύεται η Νεολαία Λαμπράκη που αγκαλιάζει χιλιάδες νέους και διαλύεται από τη Χούντα το 1967.
Οι Γκοτζαμάνης (11 χρόνια) και Εμμανουηλίδης (8,5 χρόνια) αφέθηκαν ελεύθεροι από τη χούντα το 1967. Όλοι οι αξιωματικοί απαλλάχθηκαν ή αθωώθηκαν. Ο Τσαρουχάς δολοφονήθηκε στην ΚΥΠ Θεσσαλονίκης. Ο Κόλλιας, πρόεδρος του Αρείου Πάγου, προσπάθησε και πέτυχε να χαρακτηριστεί η δολοφονία ως τροχαίο, ορκίστηκε πρωθυπουργός από τη χούντα το 1967. Δήλωση του: «Η επανάσταση ματαίωσε τον αφανισμό της Ελλάδας». Ο Ροβίθης, ιατροδικαστής, που διενήργησε τη νεκροψία του Λαμπράκη, απολύθηκε από την Ιατρική. Ο Σαρτζετάκης, ανακριτής στην υπόθεση Λαμπράκη, φυλακίστηκε και βασανίστηκε στην ΕΣΑ. Ο Δελαπόρτας, εισαγγελέας στην υπόθεση Λαμπράκη, που ζήτησε την ενοχή όλων των κατηγορουμένων, διώχθηκε από το δικαστικό σώμα. Οι δημοσιογράφοι Ρωμαίος και Μπέρτσος φυλακίσθηκαν. Ο Αντωνιάδης, πρόεδρος των ενόρκων, διορίσθηκε δήμαρχος Θεσσαλονίκης από τη χούντα. Ο Χολέβας, σύνδεσμος κράτους και παρακράτους, υπουργός Ναυτιλίας της χούντας. Ο τροχονομος Ασπιώτης, μετατέθηκε δυσμενώς στην Ηλεία.
Δήλωση Κυριάκου Μητσοτάκη στις 27/5/18: «Όταν διάβασα την ανακοίνωση για τα τρίκυκλα έπρεπε να αναζητήσω στη μνήμη μου για να καταλάβω τι ήθελε να πει ο συγγραφέας. Το παιδί των 17 ετών που θα ψηφίσει για πρώτη φορά και τον ενδιαφέρει πώς θα είναι η Ελλάδα το 2030, τι τον ενδιαφέρει τι έγινε το 1963...»
Να απαντήσουμε: Όποιος ξεχνάει την Ιστορία του, είναι καταδικασμένος να την ξαναζήσει.
Μανόλης Κυριάκης, οικονομολόγος -βιβλιοπώλης