«Αναχρονιστικό, αντιδραστικό, νεοφιλελεύθερης κοπής», χαρακτηρίζει η διοίκηση της ΟΛΜΕ το πολυπροβληματικό πολυνομοσχέδιο, που κατέθεσε στη Βουλή η υπουργός Παιδείας κ. Κεραμέως, μετά από δύο μόλις εβδομάδες διαβούλευση. Και δεν είναι ρητορική υπερβολή.
Πώς αλλιώς θα μπορούσε να χαρακτηριστεί ένα νομοσχέδιο που αυξάνει τον αριθμό μαθητών ανά τμήμα σε 25 και ορίζει ταυτόχρονα κατώτατο αριθμό μαθητών 15, με αποτέλεσμα να καταργούνται και να συγχωνεύονται με άλλα τμήματα σε ποσοστό 10%, συνεπώς να χρειάζονται και λιγότεροι δάσκαλοι; Πώς θα βαθμολογούσε κάποιος παιδαγωγικά τον εμπνευστή της διάταξης που αυξάνει τις ποινές των μαθητών -για να τους συνετίσει άραγε; Τι μπορεί να πει κανείς για ένα νομοσχέδιο που καταργεί για μη ομολογημένους λόγους το μάθημα της κοινωνιολογίας, προβλέπει την «τράπεζα θεμάτων» για τις εξετάσεις, που έχει δεχτεί τα πυρά της εκπαιδευτικής κοινότητας, όταν εφαρμόστηκε το 2013 - 2014; Ή προβλέπει «εσωτερικό κανονισμό σχολείου» με τη συμμετοχή και εξωσχολικών; Να μην ξεχάσουμε και το επιστέγασμα του νεοφιλελεύθερου αναχρονισμού, την επαναφορά της καταγραφής στο απολυτήριο της διαγωγής του μαθητή, μέτρο που ανασύρεται από το χρονοντούλαπο της σχολικής ιστορίας. Τι να σχολιάσουμε δε για την υπ. απόφαση, που προηγήθηκε, για την απ’ ευθείας μετάδοση μαθημάτων από κάμερα, που έχει ξεσηκώσει θύελλα αντιδράσεων;
Το μόνο που λείπει από το νομοσχέδιο, είναι η επαναφορά της μπλε μαθητικής ποδιάς, για να ολοκληρωθεί η είσοδός μας στη σύγχρονη εποχή, πράγμα για το οποίο είναι βέβαιο πια ότι νυχθημερόν εργάζεται η υπουργός Παιδείας, εμπνεόμενη από νεοτερικές και φιλελεύθερες ιδέες. Να προσέχει μόνο, γιατί ένας συνάδελφός της, που είναι ζήτημα αν τον θυμάται πια κανείς, έβαλε άδοξο τέλος στην πολιτική καριέρα του με κάτι τέτοια.