Η Άντζελα Ντέιβις σε προεκλογική συγκέντρωση τον Απρίλιο του 2019.
Αυτή η συγκυρία ανασύρει δυνατότητες αλλαγής που ποτέ στο παρελθόν δεν είχαμε βιώσει σε αυτή τη χώρα. Δεν ξέρω αν μπορούμε να συγκρίνουμε αυτή τη συγκυρία με τις μαζικές εξεγέρσεις της δεκαετίας του ’60. Αυτό που θέλω να επισημάνω, όμως, είναι ότι υπάρχει μια συνέχεια και ότι το 2020 επιτέλους βιώνουμε τα αποτελέσματα των αγώνων δεκαετιών –καλύτερα αιώνων– να αποβάλλουμε το ρατσισμό από τις κοινωνίες μας.
Βεβαίως η αλλαγή χρειάζεται να επιτευχθεί σε πολλά επίπεδα: πολιτικό, οικονομικό, κοινωνικό. Εδώ και τόσα χρόνια φωνάζουμε για λογοδοσία ατομικά για τον κάθε αστυνομικό που είναι υπεύθυνος για πράξεις που έχουν οδηγήσει ακόμα και στο θάνατο, πράξεις που συνεχίζουν μια παράδοση δολοφονιών έξω από κάθε σύστημα δικαίου αλλά με νομιμοφανή κάλυψη. Αυτό που παρατηρούμε τώρα είναι να διατυπώνονται καινούργια αιτήματα, για αποστρατικοποίηση, για περικοπή δαπανών, ακόμα και για διάλυση της αστυνομίας. Αναδύεται ένα αίτημα για διαφορετική θεώρηση της δημόσιας ασφάλειας. Βρισκόμαστε ενώπιον της πρόκλησης να οραματιστούμε τη Δικαιοσύνη στο μέλλον. Είναι μια στιγμή πολύ συναρπαστική, δεν νομίζω ότι έχουμε ποτέ στο παρελθόν βιώσει μια τέτοιου παγκοσμίου μεγέθους πρόκληση απέναντι στο ρατσισμό και απέναντι στις επιπτώσεις της δουλείας και της αποικιοκρατίας.
Αυτή τη στιγμή, το δημοτικό συμβούλιο στη Μινεάπολη, όπου ο Τζορτζ Φλόιντ τόσο βάρβαρα δολοφονήθηκε, αποφάσισε να διαλύσει την υπάρχουσα αστυνομική διεύθυνση και να ξεκινήσει διάλογο με την τοπική κοινότητα για το νόημα της δημόσιας ασφάλειας. Ξέρουμε ότι η αστυνομία καλείται να ανταποκριθεί σε μια σειρά περιστατικών τα οποία δεν θα έπρεπε να υπάγονται υπό τον τίτλο «νόμος και τάξη», δεν πρέπει να διευθετούνται από ένοπλους ανθρώπους. Για παράδειγμα, στις ΗΠΑ, οι άνθρωποι που παρουσιάζουν διαταραχές ψυχικές ή διανοητικές και εμφανίζουν επεισόδιο υπόκεινται εν γένει αστυνομική βία. Εν τω μεταξύ, αν και συνηθίσουμε να θεωρούμε ότι οι αντιπαραθέσεις με την αστυνομία στις κοινότητες μαύρων αφορούν κατά κύριο λόγο άνδρες, δεν αναγνωρίζουμε ότι οι γυναίκες, και ιδιαίτερα οι μαύρες γυναίκες, με διαταραχές ψυχικές, έχουν συστηματικά υπάρξει θύματα αστυνομικής βίας μάλιστα με αποτέλεσμα τη δολοφονία τους.
Ζούμε μια στιγμή μεταιχμιακή, μια στιγμή γεμάτη δυνατότητες. Αυτό δεν σημαίνει ότι μας προσφέρεται ένα νέο μέλλον. Αυτό που μας προσφέρεται είναι ένα παράθυρο να επανα-οραματιστούμε και να επανα-δημιουργήσουμε ένα νέο μέλλον. Αυτή η δυνατότητα έχει βεβαίως πολιτική διάσταση. Τους επόμενες μήνες, στις ΗΠΑ, εν όψει των εκλογών του 2020 θα χρειαστεί να μετασχηματίσουμε όλη αυτή την ενέργεια που δημιουργήθηκε σε αυτές τις εξεγέρσεις, για να εξασφαλίσουμε ότι ο Ντόναλντ Τραμπ δεν θα εκλεγεί.
Απομαγνητοφώνηση σύντομης συνέντευξη που έδωσε η ακαδημαϊκός, ακτιβίστρια και συγγραφέας Άντζελα Ντέιβις στο τηλεοπτικό Κανάλι 4.