Του Στράτου ΚερσανίδηΗ ζωή είναι απρόβλεπτη και σχεδόν ποτέ τα πράγματα δεν έρχονται όπως τα σχεδιάζεις. Τα περισσότερα όνειρα υποχωρούν μπροστά στις ευθύνες και τις υποχρεώσεις, αλλά παραμένουν πάντοτε ζωντανά.
Ο Τομ Χάρπερ, στην ταινία «Wild Rose», αφηγείται την ιστορία της 23χρονης Ρόουζ-Λιν από τη Γλασκώβη, η οποία ονειρευόταν να γίνει αστέρι της κάντρι. Και θα μπορούσε να τα καταφέρει αν δεν είχε αποκτήσει δυο παιδιά από τα 18 της χρόνια κι ακόμη περισσότερο αν δεν είχε μπλέξει με διακίνηση ηρωίνης και δεν είχε φυλακιστεί. Γιατί όταν αποφυλακίστηκε όλα γύρω της είχαν αλλάξει. Είχε χάσει τη δουλειά της στο κλαμπ που τραγουδούσε αλλά είχε χάσει και την επαφή της με τα δυο της παιδιά, την Γουινόνα και τον Λιλ, τα οποία έμεναν με την μητέρα της, Σούζαν. Η δε μητέρα της, η οποία όσον καιρό ήταν στη φυλακή η κόρη της, πρόσεχε τα εγγόνια της, προσπαθεί να την προσγειώσει και να την κάνει να κοιτάξει κατάματα τη ζωή και τις υποχρεώσεις της απέναντι στα παιδιά της.
Η Ρόουζ-Λιν βρίσκει δουλειά ως καθαρίστρια στο σπίτι μιας πλούσιας οικογένειας με δύο παιδιά, με τα οποία θα αποκτήσει καλή σχέση καθώς και με τη μητέρα τους, Σουζάνα. Το όνειρό της να ταξιδέψει στο Νάσβιλ του Τενεσί και να γίνει αστέρι της κάντρι παραμένει ζωντανό και σύντομα θα βρει υποστήριξη και από την Σουζάνα. Η εργοδότριά της την βοηθά να έρθει σε επαφή με έναν διάσημο παραγωγό του Μπι Μπι Σι αλλά και να μαζέψει χρήματα για να ταξιδέψει στις ΗΠΑ. Με μια μικρή λεπτομέρεια: η Σούζαν δεν γνωρίζει πως η Ρόουζ-Λιν έχει κάνει στη φυλακή ούτε πως είναι μητέρα δύο παιδιών.
Ένα συγκινητικό, ανθρώπινο σενάριο, το οποίο μιλά κατευθείαν στην καρδιά. Ταινία η οποία σε μεγάλο βαθμό στηρίζεται στη θαυμάσια ερμηνεία της Τζέσι Μπάκλεϊ, η οποία εκτός από τις ικανότητές της στην ηθοποιία ξεδίπλωσε και το ταλέντο της στο τραγούδι. Η ηρωίδα είναι μια γυναίκα γεμάτη ορμή και όνειρα, μια γυναίκα παθιασμένη που θέλει να κάνει ένα μεγάλο άλμα στη ζωή της. Όμως δυσκολεύεται καθώς στη ζωή της πλέον έχουν δημιουργηθεί άλλες προτεραιότητες. Πάνω απ’ όλα είναι οι σχέσεις μητέρας και παιδιών είτε πρόκειται για τη σχέση της Σουζάνα με τη Ρόουζ-Λι, είτε για τη σχέση της Ρόουζ-Λιν με την Γουινόνα και τον Λιλ είτε, ακόμη, και για τη σχέση της Σουζάνα με τα παιδιά της. Ο σκηνοθέτης παρακολουθεί με διακριτικότητα αυτές τις σχέσεις τις οποίες διανθίζει με την ανάλογη παραμυθένια χρυσόσκονη –και δεν το γράφω με ειρωνική διάθεση– και με όμορφη μουσική κάντρι.
Με σαφή κοινωνική προσέγγιση, η ταινία δεν επικεντρώνει στις εμφανέστατες ταξικές διαφορές ανάμεσα στην Ρόουζ-Λιν και την Σουζάνα, αλλά κυρίως στη φιλική σχέση η οποία αναπτύσσεται ανάμεσα στις δύο γυναίκες. Μια λεπτή ισορροπία την οποία ο σκηνοθέτης διεκπεραιώνει με επιτυχία.
strakersan@gmail.comkersanidis.wordpress.com