Το Athens Pride ήταν και φέτος εδώ, αν και με περιορισμούςΚαι ξαφνικά εκεί που κανένας καμία κανένα μας δεν το περίμενε είχαμε και φέτος Athens Pride! Ένα Pride εντελώς διαφορετικό από αυτά που μέχρι τώρα είχαμε ζήσει: χωρίς τις χιλιάδες κόσμου στο δρόμο, χωρίς σωματική επαφή, με εξοπλισμό αντί για rainbow σημαίες τα αντισηπτικά και τις μάσκες μας, τα γάντια και τις αποστάσεις μας… Ένα άλλου τύπου Pride, σημείο των καιρών που επιβάλουν τα μέτρα κοινωνικής απόστασης κυρίως διαδικτυακό και εξ αποστάσεως και ελάχιστα δια ζώσης.
Σε αυτό λοιπόν το φεστιβάλ υπερηφάνειας, με τις περιορισμένες δυνατότητες και τους άπειρους περιορισμούς, είχαμε και κάτι που φαίνονταν καιρό τώρα: μια προσέγγιση κάπως σαν «στενό μαρκάρισμα» -με ποδοσφαιρικούς όρους- από το κόμμα της ΝΔ που δεν είχαμε ξαναζήσει. Στην ημερίδα που συνδιοργάνωσε το Athens Pride με το γραφείο του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου στην Ελλάδα με τίτλο «LGBTQI+ Δικαιώματα: Φιλοδοξίες και προκλήσεις στην ΕΕ και την Ελλάδα», βιώσαμε μια εμπειρία αρκετά σπάνια: Να έχουμε θεσμικούς εκπρόσωπους της κυβέρνησης πολύ φιλικούς και λαλίστατους αλλά ιδιαίτερα προσεκτικούς στο να αποφεύγουν να πάρουν συγκεκριμένες δεσμεύσεις και δίχως την παραμικρή αναφορά στο ζήτημα του γάμου και της τεκνοθεσίας που αποτελεί κεντρική διεκδίκηση και που είχε «ανοίξει» πρόσφατα από στελέχη της ΝΔ ακόμα και της ακροδεξιάς πτέρυγας του κόμματος. Τι σημαίνει λοιπόν όλο αυτό; Ότι η ΝΔ θέλει να γίνει μια φιλελεύθερη κυβέρνηση κατ’ εικόνα και ομοίωση των άλλων φιλελεύθερων κυβερνήσεων του εξωτερικού που έχουν θεσπίσει νομοθεσίες για τη ΛΟΑΤΚΙ+ κοινότητα αλλά δυστυχώς δεν μπορεί γιατί «η κοινωνία δεν είναι έτοιμη»;
Βλέπουμε για μια ακόμα φορά να μοιράζουν «καθρεφτάκια στους ιθαγενείς». Το μεγάλο ερώτημα είναι αν εμείς οι άνθρωποι που αυτοπροσδιοριζόμαστε σαν ΛΟΑΤΚΙ+ είμαστε τελικά τόσο αδαείς, τόσο «ιθαγενείς» όσο φαντάζονται εκεί στην Πειραιώς; Μία και μοναδική φορά μας τύφλωσε κάπως το σοκ και το φως που έριχναν τα καθρεφτάκια -για να θυμούνται οι παλαιότερες και να μαθαίνουν οι καινούργιες-, τότε με την ψήφιση του νόμου για τη νομική αναγνώριση της ταυτότητας φύλου κι αυτό ούτε για μια μέρα, γιατί ο ίδιος ο κ. Μητσοτάκης την επόμενη στη Βουλή άρχισε να μιλάει για εξωγήινους στον Υμηττό.
Ακούγοντας προσεκτικά αυτό που λέγεται αμέσως καταλαβαίνεις ότι τα διαμάντια είναι απλώς πλαστικές χάντρες. Θα φέρω ένα απλό παράδειγμα: στην ημερίδα που αναφέρω παραπάνω o Γρηγόρης Δημητριάδης, γενικός γραμματέας Διεθνών Οικονομικών Σχέσεων και Εξωστρέφειας του υπουργείου Εξωτερικών, που σαν ανοιχτά gay ο ίδιος φαίνεται πραγματικά να επιθυμεί αλλαγές, παρουσίασε με υπερηφάνεια μια λύση που έδωσε το υπουργείο Εξωτερικών στο πρόβλημα των εγγράφων και κυρίως της έκδοσης διαβατηρίου για παιδιά ελλήνων/ελληνίδων που έχουν γεννηθεί στο εξωτερικό και το πιστοποιητικό γέννησής τους έχει ως γονείς δύο άτομα του ίδιου φύλου. Το παιδί πήρε διαβατήριο αλλά προσέξτε ποια ήταν η λύση της παράκαμψης της γραφειοκρατίας: να εξαφανιστεί η δεύτερη μητέρα ως δια μαγείας και το παιδί να βρεθεί στη γνωστή συνθήκη του «μάνα είναι μόνο μία», ώστε να μπορέσει να εκδοθεί διαβατήριο. Τέτοιες λύσεις θέλει η ΛΟΑΤΚΙ+ κοινότητα; Η απάντηση είναι όχι. Το να χάνει ένα παιδί τον ένα γονιό του για να μπορέσει να αποκτήσει ταξιδιωτικά έγγραφα δεν το λες και την καλύτερη δυνατή λύση. Όλα αυτά τα επικοινωνιακά τερτίπια πυροτεχνήματα που χρησιμοποιεί η ΝΔ εδώ και καιρό για να προσεγγίσει την ΛΟΑΤΚΙ+ κοινότητα χάνουν αμέσως τη «φαντασμαγορία» τους. Ελπίζω να είναι και σε άλλους, άλλες, άλλα κατανοητό ότι το γεγονός ότι ένας σύμβουλος του κ. Μητσοτάκη είναι παντρεμένος στο εξωτερικό διόλου δεν βοηθάει τους ΛΟΑΤΚΙ+ ανθρώπους στην Ελλάδα. Το «έχω κι εγώ φίλους gay» επίσης.
Καταλαβαίνουμε ότι η ΝΔ προσπαθεί να «καθησυχάσει» κάπως εκείνα τα μέλη της που ανήκουν στη ΛΟΑΤΚΙ+ κοινότητα -ναι υπάρχει και αυτό- ώστε να μη διαμαρτύρονται, χωρίς να ταράξει τα υπόλοιπα ομοφοβικά και τρανσφοβικά μέλη της.
Θα είναι αυτό αρκετό για να μπορεί να ισχυριστεί η ΝΔ ότι έκανε «τομή» στα δικαιώματα που αφορούν τη ΛΟΑΤΚΙ+ κοινότητα στη χώρα φέρνοντας ίσως ένα νομοσχέδιο που να περιέχει αρνητική διάκριση, π.χ. πολιτικό γάμο χωρίς τεκνοθεσία; Ελπίζω όχι.
Από την άλλη η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ, και οφείλουμε να το αναγνωρίσουμε αυτό, εκεί που δεν υπήρχε το παραμικρό νομοθετικό πλαίσιο έφερε νόμους. Όχι τους πληρέστερους και αποτελεσματικότερους, αλλά τους έφερε. Τα ανθρώπινα δικαιώματα και ο αγώνας ώστε όλοι οι άνθρωποι να έχουν ίσα δικαιώματα χωρίς διακρίσεις γιατί γεννήθηκαν άνθρωποι, είναι στον πυρήνα της πολιτικής αντίληψης της ριζοσπαστικής αριστεράς και των ανθρώπων του ΣΥΡΙΖΑ. Οι διεκδικήσεις της ΛΟΑΤΚΙ+ κοινότητας, όπως διαμορφώθηκαν από τις οργανώσεις μας, θα παρουσιαστούν σύντομα ώστε αυτό το εξ αποστάσεως φετινό Athens Pride να έχει επιτελέσει το βασικό του στόχο. Αυτό της διεκδίκησης της πραγματικής ισότητας. Με αυτόν τον τρόπο ελπίζω να γίνει κατανοητό ότι ένα «παραμύθι χωρίς δράκο» δεν είναι ικανό να μας νανουρίσει και να μας κοιμίσει γιατί ξέρουμε ακριβώς ποιες διακρίσεις βιώνουμε και με ποιους νόμους θα αποκτήσουμε ισονομία.
Στέλλα Μπελιά