Η ΒΙΟΜΕ (Βιομηχανική Μεταλλευτική Α.Ε) είναι το μοναδικό ελληνικό αυτοδιαχειριζόμενο εργοστάσιο και βρίσκεται στη Θεσσαλονίκη. Πρόκειται για την πρώτη τέτοιου είδους πρωτοβουλία στην Ελλάδα σχετικά με την αυτοδιάθεση των εργαζομένων, την οργάνωση της παραγωγής και την αλληλεγγύη, συνιστώντας στην πράξη το πρώτο εγχείρημα εργατικής αυτοδιαχείρισης βιομηχανικής μονάδας στη χώρα.
Το εργοστάσιο ιδρύθηκε το 1982 και αποτελούσε θυγατρική της Philkeram Johnson, ιδιοκτησίας της οικογένειας Φιλίππου και κατασκεύαζε δομικά υλικά. Θεωρείτο μια από τις πιο σημαντικές επιχειρήσεις της Βορείου Ελλάδος μέχρι και το 2010, οπότε και παρουσίασε αρνητικό ισολογισμό, καθυστερώντας παράλληλα τη μισθοδοσία των εργατών. Έχει αναφερθεί ότι η μητρική εταιρεία χρέωσε με δάνειο ύψους 1,9 εκατ. ευρώ τη θυγατρική της, με αποτέλεσμα να αποκτήσει πλασματικά παθητικό. Τον Αύγουστο του 2011 η επιχείρηση προχώρησε σε παύση πληρωμών, έχοντας τους εργαζόμενους απλήρωτους από τον Μάιο του ιδίου έτους. Τον Οκτώβριο, με απόφαση της γενικής συνέλευσης, οι εργαζόμενοι προχώρησαν σε επίσχεση εργασίας. Έως σήμερα δεν έχει γίνει απόλυση σε κανέναν από τους 70 εργαζόμενους. Τον Μάιο του 2012 η γενική συνέλευση των εργαζομένων, σύμφωνα με την οποία όλες οι αποφάσεις λαμβάνονται πλέον, με συντριπτική πλειοψηφία 97%, αποφάσισε την ανάληψη της ευθύνης του εργοστασίου. Στις 12 Φεβρουαρίου 2013 οι εργαζόμενοι ξεκίνησαν τη λειτουργία του εργοστασίου παράγοντας προϊόντα γενικού καθαρισμού καθώς και κάποια από αυτά που παρασκεύαζαν και παλαιότερα.
Ο αγώνας συνεχίζεται
Τώρα που συμπληρώθηκαν 8 χρόνια από τη μέρα που η ΒΙΟΜΕ εξακολουθεί να επιβιώνει ως επιχείρηση, ο αγώνας συνεχίζεται δυναμικά και οι εργαζόμενοι δηλώνουν αποφασιστικά:
«Δεν μας πλήρωναν. Δεν μας σέβονταν και πήγαν να μας απολύσουν. Να κλείσουν το εργοστάσιο. Και τους απαντήσαμε για τα καλά: “Αν δεν μπορείτε εσείς, μπορούμε εμείς”. Πήραμε το εργοστάσιο και το δουλεύουμε εμείς. Πάντα το δουλεύαμε μόνο εμείς και αυτοί μας διέταζαν. Και παίρνανε τα λεφτά.
Τώρα δουλεύουμε μόνο εμείς και δεν μας διατάζει κανείς.
Συζητούμε όλοι μαζί, λειτουργούμε με αμεσοδημοκρατικές διαδικασίες. Αποφασίζουμε στη γενική μας συνέλευση και μοιραζόμαστε τον πλούτο που παράγουμε. Η δουλειά μας ανήκει σε εμάς και όχι σε κάποιον τεμπέλη μεγαλομέτοχο. Ο δρόμος δεν ήταν εύκολος. Μας έκοψαν το ρεύμα, πήγαν να μας κόψουν το νερό, να μας χτυπήσουν σε πορείες, να μας ξεπουλήσουν σε πλειστηριασμούς. Και όμως είμαστε ακόμα εδώ. Μαζί με το μάχιμο εργατικό και το ευρύτερο αγωνιστικό κίνημα, μαζί με τους/τις συναδέλφους/ισσές μας από Ελλάδα και εξωτερικό, αγωνιζόμαστε για να ζήσουμε.
Το 2011 εγκαταλείποντας το εργοστάσιο κατάστρεψαν τη ζωή για πάνω από 70 εργαζόμενους. Εκείνη την εποχή καταφέραμε, μέσα από διάφορες δικαστικές περιπέτειες, να στριμώξουμε την πρώην διοίκηση. Στην προσπάθειά μας να πάρουμε τουλάχιστον τα δεδουλευμένα, η πρώην διοίκηση “φορτώθηκε” πάνω από 150 μήνες φυλακή.
Ωστόσο, το περίφημο “κράτος δικαίου” φρόντισε να παζαρέψει με τα δικά μας λεφτά την κοινωνική εργασία της καταδικασμένης αφεντικίνας μας, λες και ήταν χρέη προς το δημόσιο. Και έτσι χάσαμε την ευκαιρία να πάρουμε κάποια χρήματα που θα επέτρεπαν την επιβίωση των οικογενειών μας .
Μας κατέστρεψαν μια φορά το 2011, αλλά εμείς καταφέραμε με μεγάλους κόπους και στερήσεις να κερδίσουμε ένα μεγάλο κομμάτι του εισοδήματός μας και της αξιοπρέπειας μας. Δεν είμαστε διατεθειμένοι να φτάσουμε στην ίδια κατάσταση που μας έφερε το τότε αφεντικό μας με την υποστήριξη της δικαιοσύνης. Και αν το ξανακάνουν, είμαστε έτοιμοι να μεταμορφωθούμε σε λύκαινες, που υπερασπιζόμενες τα μικρά τους είναι έτοιμες να κατασπαράξουν όποιον το κάνει, με οποιοδήποτε κόστος.
Για το λόγο αυτό ζητάμε από όλους τους εργαζόμενους να στηρίζουν τα προϊόντα μας, όπως κάνουν σωματεία εργαζομένων από ολόκληρο τον κόσμο. Η αλληλεγγύη και η δουλειά μας γυρίζει πλέον το γρανάζι.
Το ίδιο σε καλούμε να κάνεις και εσύ. Είναι ο μόνος δρόμος εδώ που μας φέρανε. Σε καλούμε να σταθείς δίπλα μας και να πάρεις και εσύ την τύχη σου στα χέρια σου. Θα είμαστε κι εμείς δίπλα και μαζί σου σε αυτό τον αγώνα.
Αυτό το εργοστάσιο θέλουνε να το κλείσουν. Θέλουν να το ξεπουλήσουν, να το κάνουν βίδες. Δεν θα τους αφήσουμε.
Καταφέραμε να αποτρέψουμε την πώληση της ΒΙΟΜΕ και την έξωσή μας από το εργοστάσιο, σε παραπάνω από 20 προηγούμενους πλειστηριασμούς που έχουν προηγηθεί. Ήμασταν εκεί και βάλαμε τα κορμιά μας μπροστά, εμείς και εσείς, για να δείξουμε ότι δεν έχουμε σκοπό να πέσουμε. Σε καλούμε να μας βοηθήσεις. Να ακυρώσουμε όλους τους πλειστηριασμούς που προσπαθούν να μας κάνουν. Έχουμε ξεκινήσει από τις 17 και 24 του Σεπτέμβρη και την 1η Οκτωβρίου στα δικαστήρια Θεσσαλονίκης. Σε καλούμε να συμμετέχεις στην ανοιχτή πρωτοβουλία αλληλεγγύης στη ΒΙΟΜΕ, που γίνεται κάθε Τετάρτη. Όλοι και όλες στα δικαστήρια: να μπλοκάρουμε τους πλειστηριασμούς στις 8 Οκτωβρίου και τις 5 Νοεμβρίου!».