Και ο ΣΥΡΙΖΑ σε λήθαργο
Ήδη από τις πρώτες μέρες που ο Κωνσταντίνος Ζούλας μετακόμισε από το Μαξίμου στο Ραδιομέγαρο και από σύμβουλος του πρωθυπουργού φόρεσε το «ανεξάρτητο» καπέλο της «ανεξάρτητης» ΕΡΤ τον άκουσαν πολλοί δημοσιογράφοι ακόμη και μέσα στην αίθουσα σύνταξης, να τους μαλώνει επειδή συνεργάστηκαν, λέει, με την προηγούμενη κυβέρνηση. Δηλαδή επειδή, ως εργαζόμενοι στην ΕΡΤ, έκαναν εκπομπές, δελτία ειδήσεων, τη δουλειά τους τέλος πάντων, κατά την επάρατη προηγούμενη κατάσταση όπου η ΕΡΤ ήταν «συριζομάγαζο». Σε πιο ιδιωτικές μάλιστα συνομιλίες με δημοσιογράφους, έφτασε να υπονοήσει «προδοσία» εκ μέρους εκείνων που αν και τους θεωρούσε δεξιού κλίματος, «έβγαιναν στο γυαλί» επί ΣΥΡΙΖΑ και άρα δεν μπορεί να τους χρησιμοποιήσει στην καινούργια ΕΡΤ.
Προδότες θεωρούν, σήμερα, και κάποιοι στον ΣΥΡΙΖΑ δημοσιογράφους που εξακολουθούν να βγαίνουν στο γυαλί και επί ΝΔ. Αυτή η ιδέα ότι οι εργαζόμενοι στην ΕΡΤ πρέπει να συμπεριφέρονται σαν μετακλητοί υπάλληλοι που αποχωρούν μόλις αλλάξει η κυβέρνηση, δείχνει το μέγεθος και το βάθος της στρέβλωσης. Τα κόμματα, και αρκετοί οπαδοί τους, θεωρούν την ΕΡΤ νομή της κυβερνητικής εξουσίας.
Αλλαγές και εξαφανίσεις
Το κυνήγι μαγισσών προαναγγέλθηκε λοιπόν από τον Ζούλα και συνοψίζεται στο απλό μότο: Τίποτα δεν πρέπει να θυμίζει την προηγούμενη κατάσταση. Αυτή είναι η πλέον απόλυτη και σταθερή γραμμή για την ΕΡΤ. Και εφαρμόζεται με συνέπεια και μέθοδο από την πρώτη στιγμή που η ΝΔ ανέλαβε την πολιτική εποπτεία της δημόσιας Ραδιοτηλεόρασης.
Το σχέδιο άρχισε να ξετυλίγεται το περασμένο φθινόπωρο και βρίσκεται πλέον σε πλήρη ανάπτυξη.
Φάση 1η: Αλλάζει η πρωινή ζώνη, η ενημερωτική ναυαρχίδα για κάθε κανάλι. Την εσωτερική παραγωγή της ΕΡΤ που έκανε για μήνες διψήφια νούμερα τηλεθέασης διαδέχθηκε πάλι μια μικτή παραγωγή ώστε να προσληφθούν (και με αμοιβές πολύ υψηλότερες από αυτές της ΚΥΑ με την οποία αμείβονται οι δημοσιογράφοι στα δημόσια Μέσα) δύο παρουσιαστές με κύριο κριτήριο τη μακρά τους θητεία στο ρεπορτάζ της ΝΔ αλλά και ευρύτερη δημοσιογραφική ομάδα. Από άποψη τηλεθέασης υπολείπεται πάντως, έως σήμερα, της προηγούμενης, εσωτερικής παραγωγής.
Φάση 2η: Κόβονται χωρίς καμία εξήγηση, τεκμηρίωση και τέλος πάντως κάποιο κριτήριο ποιοτικό ή δημοσιογραφικό οι δύο τηλεοπτικές εκπομπές με το πλέον θετικό και επιδραστικό στίγμα από την επαναλειτουργία της ΕΡΤ το 2015. Οι «Ιστορικοί περίπατοι» και το «ΕΡΤreport». Το μήνυμα διττό: α) αφού τις είχαν «οι άλλοι» είναι «κομμουνισμένες» και που να τρέχει τώρα ο Ζούλας να απολογείται στον διακεκριμένο αρθρογράφο Σάκη Μουμτζή, και β) πολύ βαρύ για τα γούστα μας το ρεπερτόριο, το γυρίζουμε στο πιο ελαφρολαϊκό.
Σχεδόν παράλληλα εξαφανίζονται από το γυαλί πρόσωπα που περιέπεσαν στο αμάρτημα να δοκιμαστούν στην παρουσίαση επί ΣΥΡΙΖΑ. Από σπόντα πήρε η μπάλα και κάποιους παλιότερους που επικαλούνται ουδετερότητα και διαχρονικά συμμορφώνονται με τις υποδείξεις. Άλλοι, από αυτούς που δουλεύουν «πίσω από τις κάμερες» γλιστράνε σιγά σιγά στην αδράνεια, την υποβάθμιση ή και το ψυγείο.
Φάση 3η: Οι μικτές παραγωγές γίνονται καθεστώς. Ολόκληρο το ενημερωτικό πρόγραμμα εκτός από τα δελτία ειδήσεων, παραδίδεται σε εταιρίες παραγωγής. Νέα πρόσωπα προσλαμβάνονται για να μορφοποιήσουν το νέο, καταγάλανο πρόσωπο της ΕΡΤ. Νέα όχι σε ηλικία ή σε φρεσκάδα. Ούτε πιο ικανά. Απλά άλλα. Διαφορετικά από τα προηγούμενα που επίσης είχαν έρθει για να δώσουν μορφή στο επί ΣΥΡΙΖΑ πρόσωπο της ΕΡΤ. Ευτυχώς μέσα στη γαλαντομία των προσλήψεων που χαρακτηρίζει διαχρονικά τη δεξιά, καλύφθηκαν και πραγματικές ανάγκες, κυρίως στο ρεπορτάζ που είχε πολλά χρόνια να ανανεωθεί αλλά και αλλού.
Πλήρης έλεγχος
Φάση 4η: Αλλαγή Οργανογράμματος και Εσωτερικού Κανονισμού Λειτουργίας. Εδώ η διοίκηση εξασφαλίζει για τον εαυτό της όλα τα εργαλεία για να υλοποιήσει το στρατηγικό της σχέδιο: Έλεγχο της διοικητικής πυραμίδας – κριτήρια αγοράς - «ευέλικτη» διαχείριση του προσωπικού και προσλήψεις, όσο περισσότερες γίνεται και με όσο περισσότερα χρήματα.
Φάση 5η: Το ελαφρολαϊκό ρεπερτόριο κερδίζει όλο και περισσότερο χώρο και χρόνο στο πρόγραμμα της ΕΡΤ1. Ακόμη και στα δελτία ειδήσεων. Τα αστυνομικά, οι αντιζηλίες που λύνονται με βιτριόλι, γενικώς τα πιο «χαλαρά» θέματα που «δεν προβληματίζουν τον κόσμο» καταλαμβάνουν όλο και περισσότερο χώρο, όταν το επιτρέπει και η επικαιρότητα με τα εθνικά ή τον covid, και εξοβελίζουν την πολιτική, την κοινωνία, τις πραγματικές ειδήσεις. Όσο για πλουραλισμό απόψεων, «δεν υπάρχει χρόνος» και «βαριέται ο κόσμος». Είναι ίσως η πιο «ελαφριά» προσέγγιση ενημέρωσης στην ιστορία της ΕΡΤ.
Φάση 6η: Υλοποίηση του Οργανογράμματος. Συθέμελη αλλαγή στις θέσεις ευθύνης. Ελάχιστοι έμειναν στη θέση τους, είτε γιατί είναι παντός καιρού, και με τη καλή και με την κακή έννοια, είτε από καραμπόλα. Γενικά, το κυρίαρχο κριτήριο είναι ότι ο πιο καλός συνεργάτης δεν είναι ο πιο ικανός, αλλά ο πιο «συνεργάσιμος». Αυτός που ακολουθεί τη γραμμή. Ειδικά στην Ενημέρωση, το ρεπερτόριο γυρίζει σε πιο σκληρό ροκ με αναγκαστικές μετακινήσεις, υποβαθμίσεις και τοποθετήσεις στο… ψυγείο.
Και τα ερτζιανά σε γαλάζιο φόντο
Φάση 7η: Και το ραδιόφωνο σε γαλάζια ανανέωση. Διαχρονικά το Πρώτο πρόγραμμα ήταν πιο ελεύθερο και πλουραλιστικό γιατί απλά οι πολιτικοί προϊστάμενοι δεν έδιναν και πολλή σημασία. Από τη στιγμή που στράφηκε το ενδιαφέρον και στα δημόσια ερτζιανά, σχηματίστηκε χιονοστιβάδα. Κόπηκαν πρόσωπα και εκπομπές. Συγκεκριμένες εκπομπές. Κινήματα, προσφυγικό, δίκη ΧΑ και γενικά ότι αποστρέφεται η υπέρκομψη αστική ευγένεια, στο πυρ το εξώτερο. Νέες - παλιές φωνές θα πλαισιώσουν το νέο πρόγραμμα του Πρώτου με αμοιβές αρκετά πάνω από το μέσο μισθό των δημοσιογράφων της ΕΡΤ οι οποίοι θα πρέπει να αρκεστούν το πολύ σε καμία ώρα την εβδομάδα και αν.
Θεατής των εξελίξεων
Στο ίδιο έργο θεατές, οι δημοσιογράφοι της ΕΡΤ παρακολουθούν κόσμο να πηγαίνει και να έρχεται για να σηματοδοτήσει το πρόσωπο της ΕΡΤ που η κάθε κυβέρνηση οραματίζεται. Οι σημερινοί πολιτικοί προϊστάμενοι μάλιστα επανάφεραν την καραμέλα του υπεράριθμου και γερασμένου προσωπικού. Αλλά τελικά δεν είναι αρκετοί οι δημοσιογράφοι και χρειάζεται νέο, πιο γαλάζιο αίμα, για να υπηρετηθούν όχι οι πραγματικές και υπαρκτές ανάγκες αλλά η γραμμή.
Τους είπαν και ιερές αγελάδες για να δικαιολογήσουν το έγκλημα του μαύρου. Και μόλις ξανάνοιξε η ΕΡΤ το 2015, ούτε 2 ώρες δεν βρισκόταν στον αέρα, και η ΝΔ έσπευσε να μαρκάρει την περιοχή της με καταγγελτική ανακοίνωση. Και ακολουθήσαν πλήθος άλλες. Ων ουκ έστι αριθμός. Και παρεμβάσεις και επισκέψεις στο Ραδιομέγαρο.
Και ο ΣΥΡΙΖΑ που στήριξε και στηρίχτηκε στην επαναλειτουργία της ΕΡΤ και στο μεγαλειώδη αγώνα των εργαζομένων της, παραμένει θεατής των εξελίξεων. Όπως και τότε που κυβερνούσε αλλά είχε αναθέσει στον δεξιό «γραμμιτζή» να μετατρέψει τη δημόσια ραδιοτηλεόραση σε ΣΚΑΙ του Σύριζα.
Σκοπεύει άραγε ο ΣΥΡΙΖΑ να αφήσει πίσω λάθη, και συμβιβασμούς με παρωχημένες λογικές; Να φύγει δυναμικά από το ρόλο του θεατή; Ή θα συνεχίσει να πορεύεται στο θέμα της ΕΡΤ ενοχικά και χωρίς το όραμα που ευαγγελίστηκε κάποτε.