Κατάργηση του διαχωρισμού υπερωρίας και υπερεργασίας (δηλαδή μείωση του κόστους εργασίας και κατάργηση της σχετικής προσαύξησης), κατάργηση της υπερωρίας και χορήγησής της μόνο όταν ξεπερνιέται το μέσο ωράριο των 40 ωρών, 12 ώρες υπερωρία την εβδομάδα, ειδικές συμφωνίες για διευθέτηση του χρόνου εργασίας ακόμα και σε ατομικό επίπεδο μεταξύ εργαζομένου και εργοδότη, κατάργηση της κυριακάτικης αργίας και των σχετικών προσαυξήσεων.
Αυτά προτείνονται στην «ατζέντα για την ελευθερία και την ευημερία» του Κέντρου Φιλελεύθερου Μελετών (ΚΕΦΙΜ). Έτσι οραματίζεται την αγορά εργασίας στην «Ελλάδα του 2021» το νεοφιλελεύθερο think tank και ο υπογράφων τη σχετική μελέτη, καθηγητής Ιωάννης Ληξουριώτης.
Αν, λοιπόν, ψάχνετε την προεργασία και την ιδεολογικοπολιτική τεκμηρίωση για το επικείμενο νομοσχέδιο για τα εργασιακά, θα τη βρείτε στις 26 σελίδες της εν λόγω μελέτης, η οποία συμπεριλαμβάνεται στις «μεταρρυθμιστικές προτάσεις» του ΚΕΦΙΜ (αναλυτικά στην ιστοσελίδα του, kefim.org).
Σε ημερίδα του ΚΕΦΙΜ, τον Απρίλιο του 2019, ο Κυριακός Μητσοτάκης είχε χαρακτηρίσει τη δραστηριότητα του εν λόγω κέντρου «ανάσα ορθού πολιτικού λόγου σε ένα γενικότερο περιβάλλον θολούρας και δυσπιστίας».
Έτοιμη η δουλειά, λοιπόν, για τον Γιάννη Βρούτση, ο οποίος, σύμφωνα με φιλοκυβερνητικά ΜΜΕ, σχεδιάζει να νομοθετήσει περίπου όσα εισηγείται το ΚΕΦΙΜ:
Τον διπλασιασμό του ανώτατου ορίου των υπερωριών, την αύξηση του ανώτατου ορίου υπερωριών στις βιομηχανίες σε 6μηνιαία βάση σε 100 ή 120 ώρες (που σημαίνει επιπλέον 12 ώρες ανά μήνα ή επιπλέον 3 ώρες ανά εβδομάδα για τους εργαζόμενους, σε αντίθεση με το ισχύον πλαίσιο που επιτρέπει 8 ώρες/μήνα ή 2ώρες/εβδομάδα).
Εξετάζεται επίσης να υπάρξει η δυνατότητα πληρωμής των υπερωριών «σε είδος», π.χ. σε επιπλέον μέρες κανονικής αδείας, προκειμένου να πέσει το κόστος τους (το οποίο αντιστοιχεί στο 40% του ωρομισθίου), ή ακόμα και πληρωμή με κουπόνια, μία παράνομη με τα σημερινά δεδομένα πρακτική -ναι, «διέρρευσε» και αυτή η σκέψη, πιθανότατα για να λειτουργήσει ως «μπαμπούλας» για χωνέψουμε τις υπόλοιπες αλλαγές. Μιλάμε, ουσιαστικά, για τη θεσμοθέτηση της απλήρωτης εργασίας.
Θυμίζουμε ότι και η έκθεση της περιβόητης Επιτροπής Πισσαρίδη υποστηρίζει τον «εξορθολογισμό της χρήσης και του κόστους των υπερωριών» και συγκεκριμένα αναφέρει πως «η ευελιξία στη χρήση υπερωριών είναι σημαντική για την οικονομική δραστηριότητα», ενώ «το κόστος των υπερωριών πρέπει να ευθυγραμμιστεί με εκείνο σε άλλα κράτη – μέλη της ΕΕ».
Με τη σφραγίδα του ΣΕΒ
Άλλωστε, με βολικό άλλοθι τον κορονοϊό, η κυβέρνηση Μητσοτάκη προέβλεψε ήδη απλήρωτες υπερωρίες για τους εργαζόμενους που μπαίνουν σε καραντίνα.
Ο ΣΕΒ, με τις γνωστές προσβάσεις και σχέσεις με το Μαξίμου, θεωρεί «ανελαστικό» το καθεστώς της εφαρμογής των υπερωριών. Πάγιο αίτημά του (το οποίο εκφράζει σε κάθε κυβέρνηση την τελευταία δεκαετία) είναι το «ξήλωμα» του 8ώρου και η πλήρης ελαστικοποίηση των εργασιακών σχέσεων.
Είναι χαρακτηριστικό ότι σε άρθρο στην ιστοσελίδα του ΣΕΒ με τίτλο «επικίνδυνη υπερωρία» τονίζεται ότι οι υπερωρίες «ενώ δεν προστατεύουν την υγεία των εργαζομένων, βλάπτουν σοβαρά την υγεία των επιχειρήσεων»!
Το μέτρο των απλήρωτων υπερωριών ήρθε σε συνέχεια των αναστολών συμβάσεων και της γενίκευσης των ελαστικών μορφών απασχόλησης με τη χρησιμοποίηση της εκ περιτροπής εργασίας (πρόγραμμα ΣΥΝ-ΕΡΓΑΣΙΑ), καθώς και της μη ρύθμισης του πλαισίου της τηλεργασίας.
Ψηφιακό το ξεχείλωμα του ωραρίου
Οι εργοδότες θα μπορούν να δηλώνουν τα σχήματα ωραρίου ή τροποποίησης ωραρίου με ψηφιακές επιλογές σε πραγματικό χρόνο, αιφνιδιάζοντας τους εργαζόμενους, αφού η δυνατότητα αλλαγής του ωραρίου θα γίνεται πλέον ανά πάσα στιγμή. Ο εργαζόμενος δηλαδή θα φεύγει από το σπίτι του, δίχως να γνωρίζει τι ώρα θα γυρίσει.
Ακόμα, σύμφωνα με ανάρτηση στα social media του εργατολόγου Δ. Τεμπονέρα, σχεδιάζεται μεταξύ άλλων η διεύρυνση του κύκλου των εργαζομένων που χαρακτηρίζονται διευθυντικά στελέχη, ώστε να μην δικαιούνται υπερωρίες.
Για παράδειγμα, ένα προϊστάμενος πωλητής σε ένα μεγάλο κατάστημα, που θα έχει στην επίβλεψη του τους 6 πωλητές του καταστήματος, δεν θα λαμβάνει εξτρά αμοιβή για τις επιπλέον ώρες εργασίας.
Επίσης, σύμφωνα με την έβδομη έκθεση ενισχυμένης εποπτείας για την Ελλάδα (σελ. 70), η οποία εγκρίθηκε πρόσφατα από την Κομισιόν, η διαδικασία των εργατικών διαφορών θα μεταφερθεί από το Σώμα Επιθεώρησης Εργασίας (ΣΕΠΕ) στον Οργανισμό Μεσολάβησης και Διαιτησίας (ΟΜΕΔ). Πέρα από τη δυσκολία πρόσβασης των εργαζόμενων στον ΟΜΕΔ (απαιτείται η συνδρομή δικηγόρου), χάνονται δύο σημαντικά εργαλεία: η γνώση της αγοράς και την εικόνα της παραβατικότητας που έχουν τα τοπικά τμήματα του ΣΕΠΕ και η δυνατότητα επιβολής κυρώσεων στους παραβατικούς εργοδότες, η οποία οδηγούσε σε μεγάλο βαθμό στην επίλυση των διαφορών (βλέπε αναλυτικά το ρεπορτάζ στο Left.gr: Ετοιμάζουν ακόμα ένα «χτύπημα» στην Επιθεώρηση Εργασίας, 24/9/20).
Ασφυξία για τη συλλογική δράση
Ακόμη, γράφει ο Δ. Τεμπονέρας, το σχεδιαζόμενο μητρώο Συλλογικών Συμβάσεων Εργασίας θα αποτελέσει «Big Brother» των Συλλογικών Συμβάσεων Εργασίας. Με το πρόσχημα της διαφάνειας, θα παρεμβαίνει εάν τυχόν υπάρξει κάποιος ευνοϊκότερος όρος λόγω της μαχητικότητας των, κλαδικών κυρίως, συνδικάτων.
Τέλος, με φόντο τη συστηματική δαιμονοποίηση του συνδικαλισμού, αναμένεται «ψαλίδι» στις διευκολύνσεις των συνδικαλιστικών στελεχών, τα οποία θα δυσκολεύονται να ασκήσουν τα καθήκοντα τους.
Το κυριότερο, όμως, χτύπημα στη συλλογική δράση θα είναι η ηλεκτρονική ψηφοφορία των συνδικαλιστών για τη λήψη αποφάσεων, όπως η πραγματοποίηση απεργίας. Ρύθμιση που απονεκρώνει τις δια ζώσης διαδικασίες, δηλαδή τις γενικές συνελεύσεις.
Η νέα διάταξη αναμένεται να εφαρμοστεί σε συνδυασμό με την ισχύουσα διάταξη, που προβλέπει την παρουσία του 50% των οικονομικά ενεργών μελών της πρωτοβάθμιας συνδικαλιστικής οργάνωσης στη γενική συνέλευση, ώστε να τεκμαίρεται απαρτία.
Σημειώνεται ότι οι αντεργατικοί σχεδιασμοί έχουν ήδη συγκεντρώσει τα σφοδρά πυρά σύσσωμης της αντιπολίτευσης (πλην του ακροδεξιού Βελόπουλου) και αναμένεται σκληρή αντιπαράθεση στη Βουλή τις επόμενες ημέρες.