Δεν το ήξερα κι αν μου το έλεγαν δεν θα το πίστευα. Μέχρι που διάβασα στο διαδίκτυο ένα κείμενο του πρώην προέδρου της ΟΛΜΕ και νυν γραμματέα του τομέα Παιδείας του ΚΙΝ.ΑΛ. Νίκου Τσούλια το οποίο, με σκωπτικό ύφος, περιέγραφε τη στάση της κοινοβουλευτικής ομάδας του ΣΥΡΙΖΑ στην ψήφιση της τροπολογίας, στην οποία καθιερώνεται η ηλεκτρονική ψηφοφορία για τις εκλογές των αιρετών στα υπηρεσιακά συμβούλια των εκπαιδευτικών. Ένας πρώην συνδικαλιστής του βαθέως ΠΑΣΟΚ βγαίνει από τα αριστερά και εγκαλεί τον ΣΥΡΙΖΑ ότι λειτούργησε ως Πόντιος Πιλάτος απέναντι στη νεοφιλελεύθερη επέλαση της δεξιάς, ψηφίζοντας «παρών» σε μια τροπολογία που δυναμιτίζει τις συνδικαλιστικές εκλογές των εκπαιδευτικών. Για ένα ζήτημα μάλιστα για το οποίο οι ομοσπονδίες των εκπαιδευτικών είχαν διαμηνύσει ότι θα απέσυραν όλα τα ψηφοδέλτια των παρατάξεων, κάτι το οποίο έγινε. Η κοινοβουλευτική ομάδα δεν ενημερώθηκε από τους συνδικαλιστές της παράταξης που πρόσκειται στον ΣΥΡΙΖΑ; Ο Νίκος Φίλης, υπεύθυνος Παιδείας του ΣΥΡΙΖΑ, γνώστης του αντικειμένου από την προηγούμενη θητεία του στο υπουργείο και με μεγάλη πείρα στα συνδικαλιστικά ζητήματα, συναίνεσε σ’ αυτό το φιάσκο; Τι πάθανε όλοι τους; Μαγεύτηκαν από τις γιάπικες σειρήνες του ηλεκτρονικού τρόπου άσκησης του συνδικαλισμού και γενικότερα της πολιτικής; Δεν κατανοούν ότι με αυτά τα φαντεζί τεχνοκρατικά τεχνάσματα θα μπει η ταφόπλακα σε κάθε μορφή συλλογικής συνδικαλιστικής δράσης, κάτι που αποτελεί σαφή στόχο της νεοφιλελεύθερης κυβερνητικής πολιτικής; Είναι δυνατόν η Αριστερά να αβαντάρει τέτοιες πολιτικές, να δίνει άλλοθι σε μια υπουργό που ξεθεμελιώνει τα πάντα στην Παιδεία και να «αδειάζει» τους φυσικούς συμμάχους της, το συνδικαλιστικό κίνημα; Μήπως τέτοια «παρών» υποδηλώνουν ότι, πλέον, η Προοδευτική Συμμαχία προτάσσεται του ΣΥΡΙΖΑ και δίνει τον τόνο στις πολιτικές του αποφάσεις;
Οι λάτρεις της ηλεκτρονικής άσκησης της πολιτικής και η κοινοβουλευτική ομάδα του ΣΥΡΙΖΑ θα μπορούσαν να κάνουν, ενδεικτικά, τις παρακάτω σκέψεις:
• Η ηλεκτρονική ψηφοφορία δεν διασφαλίζει το αδιάβλητο της διαδικασίας καθώς καταργείται η κατά μόνας ψηφοφορία, δεν υπάρχει κάλπη, δεν ταυτοποιείται δια ζώσης ο ψηφοφόρος από εφορευτική επιτροπή, δεν ξέρει κανείς ποιος ψήφισε πίσω από τον υπολογιστή και επιπλέον ανοίγει ο δρόμος για γενικευμένη νοθεία στις εκλογές, για τεράστιας κλίμακας αλλοίωση και χειραγώγηση των αποτελεσμάτων.
• Η διαδικασία ψηφοφορίας μέσω υπολογιστή καταργεί τη δυνατότητα φυσικής και άμεσης επαφής κάθε ψηφοφόρου με τους υποψήφιους αιρετούς, την ανταλλαγή απόψεων, τη διαμόρφωση γνώμης μέσω συζήτησης. Μετατρέπει την ψηφοφορία μέσω του πατήματος ενός κουμπιού σε επιλογή που προσομοιάζει στην αγορά ενός προϊόντος και υπόκειται σε μεγαλύτερο βαθμό στους κανόνες του μάρκετινγκ.
• Η απόφαση του υπουργείου στρέφεται ενάντια στον πυρήνα των συνδικαλιστικών δικαιωμάτων και προοιωνίζεται ευρύτερες παρεμβάσεις στις συνδικαλιστικές ελευθερίες. Έχει ως απώτερο στόχο την κατάργηση των συλλογικών διαδικασιών στην συνδικαλιστική έκφραση των εργαζομένων και των συνδικάτων μέσα από γενικές συνελεύσεις και δια ζώσης ψηφοφορίες και την αντικατάσταση τους με διαδικασίες ατομικής έκφρασης γνώμης εκ του μακρόθεν και την κατάργηση της ζωντανής ανταλλαγής των επιχειρημάτων. Αποτελεί την απαρχή της επιβολής της ατομικότητας στην έκφραση των συλλογικών κοινωνικών και εργασιακών προβλημάτων που επιβάλλουν την συλλογική διεκδίκησή τους.
• Τα καταστατικά των σωματείων καθορίζουν τον τρόπο οργάνωσης και λήψης των αποφάσεων, τις διαδικασίες εκλογής των εκπροσώπων σε όλα τα επίπεδα. Με αφορμή τις εκλογές των Υπηρεσιακών Συμβουλίων, επιχειρείται να «μπει χέρι» στη λειτουργία των σωματείων κι αυτό είναι κάτι που πρέπει να συναντήσει την καθολική άρνηση όλων των εργαζομένων.