Η ενότητα της αριστεράς είναι, εδώ και αρκετά μεγάλο χρονικό διάστημα, στο επίκεντρο των συζητήσεων των οργανώσεων και των κινημάτων της αριστεράς και της οικολογίας. Τις τελευταίες μέρες σημειώθηκε – πέραν των συζητήσεων – ένα πρώτο βήμα.
Πάνω από 1.000 πολίτες, συνδικαλιστές, οικολόγοι, ακτιβιστές, πανεπιστημιακοί, καλλιτέχνες κλπ, καλούν με κοινό τους κείμενο - διακήρυξη τον κόσμο της αριστεράς και της οικολογίας, και όχι μόνο, να δώσει ενωμένος την εκλογική μάχη των προεδρικών εκλογών την άνοιξη του 2022. Το κείμενο εκφράζει τη συσπείρωση ευρύτερων και διαφορετικών δυνάμεων και το υπογράφουν, μεταξύ άλλων, βουλευτές των κομμάτων: οικολόγοι EELV, Σοσιαλιστικό Κόμμα, ΓΚΚ, Ανυπότακτη Γαλλία. Ακόμα οι συλλογικότητες ΑΤΤΑΚ Γαλλίας, Κοπέρνικος, η Λαϊκή Βοήθεια (Secoure populaire – από τις πιο παλιές στη Γαλλία), καθώς και συνδικαλιστικές οργανώσεις όπως η CGT, Solidaire FSU και η CFDT, οικονομολόγοι όπως ο Τομάς Πικετί και Ενρί Στρετινιάκ, Ντομινίκ Φιγιώ, οι ιστορικοί Λοράν Ντε Κοκ και άλλοι.
Ταυτόχρονα σχεδόν με τη δημοσίευση του κειμένου για έναν κοινό υποψήφιο στις προεδρικές, έγινε γνωστό και το κείμενο των πολιτών της μεγαλύτερης περιοχής της χώρας, της Ιλ – Ντε – Φράνς, για την ενότητα και τον κοινό αγώνα στις περιφερειακές εκλογές που θα γίνουν την άνοιξη του 2021.Πρόκειται για δυο κείμενα που εκφράζουν την ίδια λογική και πολιτική βούληση των δυνάμεων της οικολογίας και της αριστεράς για την ενότητα.
Δυσκολίες και παγίδες
Όσο όμως και αν έχει συνειδητοποιηθεί η ανάγκη της ενότητας των δυνάμεων αυτών, δεν σημαίνει πως δεν υπάρχουν προβλήματα και παγίδες. Προβλήματα που πηγάζουν από την αντίληψη ότι η δύναμη που έχει κάποιο μεγαλύτερο ποσοστό θα πρέπει να παίζει ηγεμονικό ρόλο. Έτσι οι Πράσινοι, μετά τις δημοτικές εκλογές, μίλησαν για την ανάγκη της ενότητας, γύρω όμως από τον δικό τους υποψήφιο. Το ίδιο επιδιώκει και ο Ζαν Λυκ Μελανσόν, ο οποίος ήταν το τρίτο πρόσωπο στις προεδρικές του 2017 – με το 19,7% που είχε συγκεντρώσει. Το ποσοστό αυτό όμως, είναι πολύ δύσκολο να το προσεγγίσει σήμερα, σύμφωνα με όλες τις ενδείξεις. Ό ίδιος, ενώ είχε αρχικά μιλήσει για μια «Λαϊκή Συσπείρωση», πέρασε – υπό την ηγεσία του βέβαια – γρήγορα στη θέση για την ενότητα της αριστεράς, την οποία θα καλούσε σε διαβούλευση. Τελικά, την περασμένη εβδομάδα δήλωσε πως μέσω τηλεδιάσκεψης θα καλέσει τα μέλη του κόμματός του να απαντήσουν στο ερώτημα εάν θα είναι υποψήφιος για τη προεδρία το 2022, αυτά σύμφωνα με όσα δημοσίευσε το έγκυρο Νουβέλ Ομπσερβατέρ.
Τα περιθώρια για ξεχωριστές ή παράλληλες διαδρομές των δυνάμεων της αριστεράς και της οικολογίας και της συνάντησής τους στο δεύτερο γύρο, όπως γινόταν μέχρι και τις περασμένες εκλογές, είναι πολύ στενά έως ανύπαρκτα. Γιατί ουδείς από όσους έχουν εκφράσει από το χώρο της οικολογίας και της αριστεράς την πρόθεση να διεκδικήσουν την προεδρία, δεν συγκεντρώνει ένα ικανοποιητικό ποσοστό, σύμφωνα με τα μέχρι στιγμής δείγματα των δημοσκοπήσεων. Ταυτόχρονα όμως, με βάση τις ίδιες μετρήσεις, ένας κοινός υποψήφιος μπορεί να συγκεντρώσει ένα περίπου 30% από τον πρώτο γύρο. Με ένα τέτοιο ποσοστό ανοίγεται μια προοπτική ανατροπής του πολιτικού σκηνικού.
Κοινός υποψήφιος
Αυτός είναι και ο στόχος όσων υπογράφουν το κείμενο, «να δημιουργήσουν τις προϋποθέσεις για κοινό υποψήφιο στις προεδρικές εκλογές του 2022. Στη βάση ενός κοινού προγράμματος ριζικών οικονομικών, κοινωνικών και οικολογικών μεταρρυθμίσεων, που θα σηματοδοτούν και τη ρήξη με τον μακρονισμό, τον εθνικισμό και τις πολιτικές που εκφράστηκαν από τις προηγούμενες κυβερνήσεις», τονίζει ο οικονομολόγος Πιέρ Κάλφα, από τα πιο γνωστά στελέχη του κινήματος για μια άλλη παγκοσμιοποίηση. Συνεπώς, όπως προσθέτει ο ίδιος «δεν πρόκειται για μια ενότητα χωρίς αρχές, πρόγραμμα και κατεύθυνση… Μια ενότητα χωρίς αυτές τις προϋποθέσεις, δεν έχει μέλλον». Ορισμένοι θεωρούν πως είναι δύσκολο να υπάρξει ένα κοινό πρόγραμμα που θα μπορούσε να εκφράσει το εύρος των δυνάμεων της αριστεράς και της οικολογίας. Ο Πιέρ Κάλφα απάντησε μέσα από το περιοδικό Ρεγκάρντ πως «το πρόγραμμα είναι ήδη έτοιμο, και μάλιστα κοινής αποδοχής». Πρόκειται για το πρόγραμμα που υπέγραψαν και έδωσαν στη δημοσιότητα πριν ένα χρόνο, οι γνωστές οργανώσεις από το χώρο των συνδικάτων CGT, από τους οικολόγους η Green Peace, η OXFAM καθώς και άλλες 16 οργανώσεις και κινήματα. Η συνεργασία των οργανώσεων συνεχίζεται, καθώς εξακολουθούν να παρεμβαίνουν πολιτικά ακόμα και την περίοδο της καραντίνας. Τελευταία, παρουσίασαν το δικό τους πρόγραμμα ανάπτυξης με ρεαλιστικές προσεγγίσεις και προτάσεις που αφορούν στις επενδύσεις, την εργασία, τους μισθούς, την υγεία και το περιβάλλον. Απορρίπτοντας ταυτόχρονα το πρόγραμμα ανάπτυξης των Μακρόν – Καλστεξ.
Οι παρεμβάσεις αυτές των συλλογικοτήτων και των πολιτών σίγουρα θα προκαλέσουν συζητήσεις, ίσως και αντιδράσεις, από την πλευρά των κομμάτων της αριστεράς και της οικολογίας. Το ΓΚΚ δεν έχει τοποθετηθεί επίσημα. Στελέχη του έχουν υπογράψει το κείμενο – διακήρυξη. Η εφημερίδα Ουμανιτέ έχει δημοσιεύσει εκτενές ρεπορτάζ και, όπως φαίνεται, θα συνεχίσει με συνεντεύξεις και άρθρα των πρωταγωνιστών της πρωτοβουλίας. Ήδη, έχει δημοσιεύσει τις συνεντεύξεις με την Κλεμαντέν Οντέν, βουλευτή της Ανυπότακτης Γαλλίας, και την Έλσα Φοκιγιό, βουλευτή του ΓΚΚ. Αυτές είναι οι πρώτες κινήσεις, αναμένεται να έχουν συνέχεια.