Αν το όνομα του ήταν Ζακ ή Ζακί ή και τα δύο δεν έχει καμία σημασία. Ήταν δημοκρατικό του δικαίωμα να επιλέγει το όνομά του και το φύλο του/της. Σημασία έχει ότι δολοφονήθηκε με λιντσάρισμα από ομοφοβικούς-ρατσιστές-φασίστες με τη συνδρομή μάλιστα της αστυνομίας, αφού οι 4 μπάτσοι, αντί να προστατεύσουν τον πολίτη τον αποτελείωσαν στο κέντρο της Αθήνας μέρα μεσημέρι. Δικάζεται, λοιπόν, στη συνείδηση τουλάχιστον των δημοκρατικών πολιτών, συνολικά και η αστυνομία που φρόντισε στη συνέχεια να εξαφανίσει τα στοιχεία ενοχής.
Παράθυρο αισιοδοξίας το κίνημα που προσπάθησε με μεγάλες δυσκολίες, αλλά και με μεγάλη επιμονή, να συλλέξει στοιχεία. Παρ' όλα αυτά, η κατηγορία ρίχνει στα μαλακά τους δολοφόνους, με τη βοήθεια βέβαια των ΜΜΕ.
Πιστεύουμε ότι η δίκη θα είναι ακόμη δυσκολότερη και απ' αυτήν της Χρυσής Αυγής, προκειμένου να αποδοθεί δικαιοσύνη. Η ομοφοβία της κοινωνίας, η απέχθεια για τη διαφορετικότητα είναι βαθύτερες ακόμη και από το φασισμό-ρατσισμό και έχει βαθιές ρίζες στα μέλη και τους ψηφοφόρους όλων των κομμάτων, με κάποιες αναλογίες βέβαια. Το δίκτυο υποστήριξης του δολοφονημένου Ζακ πρέπει να αποκτήσει τουλάχιστον τόσο μεγάλες διαστάσεις, όσο αυτό που αναπτύχθηκε για την καταδίκη της Χρυσής Αυγής. Τότε είναι δυνατόν να αποδοθεί δικαιοσύνη. Σε διαφορετική περίπτωση θα ανοίξει ο δρόμος οι νταήδες-ρατσιστές-φασίστες να δολοφονούν εμένα, εσένα, ευπαθείς κοινωνικά ομάδες επειδή δεν μας γουστάρουν, ρίχνοντάς μας τη ρετσινιά του «κλεφτρόνι», «εξαρτημένου», «πρεζόνι», «πουστράκι»,«Ρομά», «αριστερού», «κομμουνιστή», «μετανάστη», «μη πειθήνιου πολίτη» και πολλά άλλα. Να τους τσακίσουμε.
Πρωτοβουλία συνεργασίας και αλληλεγγύης Αρτέμιδος Σπάτων