Ο ληστής σκάβει για να κρύψει μια τσάντα με χρήματα, ο χωρικός για να καταφέρει να φυτέψει, οι εργάτες για να τοποθετήσουν φουρνέλα, ο γιος για να θάψει τον πατέρα του. Όλοι σκάβουν και για όλους το χώμα είναι σκληρό, άνυδρο αφού έχει 10 χρόνια να βρέξει.
Είναι ένας μικρός οικισμός σε ένα τραχύ τοπίο κάπου στο Μαρόκο. Εκεί, σε ένα λοφίσκο, πλάι σε ένα ανεμοδαρμένο δέντρο το οποίο αγωνίζεται να επιβιώσει, ένας ληστής φτάνει τρέχοντας κουβαλώντας μια τσάντα με χρήματα. Σκάβει βιαστικά και παραχώνει την τσάντα με τα χρήματα που έχει κλέψει. Από επάνω τοποθετεί πέτρες με τέτοιον τρόπο που να νομίζει όποιος περάσει από εκεί πως πρόκειται για τάφο. Μερικά λεπτά αργότερα ο άνθρωπος αυτός συλλαμβάνεται.
Πέρασαν μερικά χρόνια και ο ληστής αφού εξέτισε την ποινή του επιστρέφει στο χωριό με σκοπό να ξεθάψει και να πάρει τα χρήματα. Κάποιοι εργάτες δουλεύουν για να ανοίξουν το δρόμο έξω από το χωριό, ένας γιος με τον πατέρα του αγωνίζονται να κάνουν τη σκληρή γη να καρπίσει. Όμως το πιο σημαντικό είναι πως διάφοροι άνθρωποι καταφθάνουν στον οικισμό και ανηφορίζουν το λόφο για να προσκυνήσουν στο Μαυσωλείο του Άγνωστου Αγίου, το οποίο έχει υψωθεί γύρω από τον υποτιθέμενο τάφο! Έτσι ο ληστής αναγκάζεται να μείνει περισσότερες μέρες στο χωριό, ώστε να βρει την ευκαιρία να πάρει τα χρήματα. Κάτι όχι ιδιαίτερα εύκολο αν λάβουμε υπόψη πως την ημέρα υπάρχουν διάφοροι προσκυνητές ενώ τη νύχτα ένας φύλακας με το σκύλο του έχει αναλάβει τη φύλαξη του μαυσωλείου!
Εν τω μεταξύ φθάνει στο χωριό και ένας νεαρός γιατρός καθώς και ο συνεργάτης του ληστή. Ο τελευταίος προτείνει διάφορες δραστικές λύσεις, ώστε να καταφέρουν να αποσπάσουν τα χρήματα κι έτσι προσπαθεί να σκοτώσει το σκύλο του φύλακα. Όσο για τον γιατρό, σύντομα θα καταλάβει πως δεν έχει και πολλά πράγματα να κάνει κάτι που θα του δώσει να καταλάβει ο βοηθός του, ένας ντόπιος άνδρας ο οποίος πλήττει αφόρητα. Τελικά ο γιατρός θα φανεί χρήσιμος όταν τραυματιστεί ο σκύλος.
Όλα συμβαίνουν υπό τη σκιά του Αγνώστου Αγίου ο οποίος θεωρείται θαυματουργός και κάποιοι προσεύχονται σε αυτόν με την ελπίδα να κάνει το θαύμα του και να βρέξει.
Αυτός είναι ο χώρος κι αυτοί είναι οι άνθρωποι της ιστορίας που αφηγείται ο μαροκινός σκηνοθέτης Αλά Εντίν Αλτζέμ, στην ταινία του «Το θαύμα του Άγνωστου Αγίου» (Le miracle du saint inconnu).
Πρόκειται για μια δραματική κωμωδία, καθώς το κωμικό στοιχείο το οποίο κυριαρχεί δεν είναι αποκομμένο από το δράμα των ανθρώπων, οι οποίοι προσπαθούν να επιβιώσουν σε ένα ιδιαίτερα δύσκολο φυσικό, άρα και κοινωνικό, περιβάλλον. Χρησιμοποιώντας το έξυπνο σεναριακό εύρημα με τα χρήματα, τον τάφο και το μαυσωλείο, ο Αλά Εντίν Αλτζέμ σατιρίζει τις θρησκευτικές ιδεοληψίες και την ευκολοπιστία των απλών ανθρώπων. Αναδεικνύει τη δύσκολη καθημερινότητα και των αγώνα επιβίωσης των ανθρώπων και τη ρουτίνα με την οποία ζουν, καθώς η ζωή τους δεν παρουσιάζει σχεδόν κανένα ενδιαφέρον. Ο Άγιος είναι ίσως μια διέξοδος γι’ αυτούς. Ακόμη μία είναι η εμφάνιση του γιατρού τον οποίο αναλαμβάνει να ενημερώσει ο πλήττων αφόρητα βοηθός του.
Πέρα όμως από την ίδια τη μυθοπλασία και την εξέλιξή της, έχουμε μια ταινία χαρακτήρων. Ο κάθε ένας από τους οποίος αποτελεί ένα ολόκληρο σύμπαν και παρεμβαίνει με τον τρόπο του στα όσα συμβαίνουν. Πρόσωπα που άλλοτε λαμβάνουν δραματικά και άλλοτε κωμικά χαρακτηριστικά, τα οποία ο σκηνοθέτης αντιμετωπίζει με τρυφερότητα κι αγάπη.
Η κάμερα άλλοτε ανοίγει για να μας δείξει το ξερό, πετρώδες τοπίο με εικόνες υποδειγματικής σκηνοθετικής γεωμετρίας κι άλλοτε κλείνει για να κεντράρει στα πρόσωπα των ηρώων αναδεικνύοντας τα συναισθήματά τους. Όλα αυτά συμβαίνουν μέσω μιας ιδιαίτερα φρέσκιας σκηνοθετικής ματιάς, χωρίς σοβαροφάνεια αλλά με προφανή ψυχαγωγικό προσανατολισμό. Αλλά και απεικονίζοντας τον τρόπο ζωής στη μαροκινή ύπαιθρό, τις σχέσεις των ανθρώπων, τις εμμονές και τις κρυφές ελπίδες τους.
Υποδειγματικές είναι οι ερμηνείες των ηθοποιών αλλά και η διεύθυνση φωτογραφίας, του Αμίν Μπεραντά, ο οποία εκμεταλλεύεται ιδανικά την αψάδα του μαροκινού φωτός.