Τέλη Μαρτίου του 2017 στην Αμαλιάδα έγιναν τα εγκαίνια του Μουσείου του Νίκου Μπελογιάννη παρουσία πολλού κόσμου και με ομιλίες, εκτός από τους τοπικούς παράγοντες και των ηγετών της Αριστεράς Αλέξη Τσίπρα και Δημήτρη Κουτσούμπα. Εκεί αναγνώστηκε και ο σύντομος χαιρετισμός του Νίκου Ν. Μπελογιάννη. Τον αναδημοσιεύουμε ως ένα κείμενο που εκφράζει και τις απόψεις του Νίκου ευαίσθητα πολιτικά θέματα.
«Στην Αμαλιάδα σήμερα στο πρόσωπο ενός αγωνιστή τιμούμε όλους εκείνους που όρθωσαν το ανάστημά τους απέναντι στις γερμανικές ερπύστριες και απέναντι στην αμερικανική πολεμική μηχανή. Ευτυχώς που δεν ζουν πια να δουν την υποδούλωση να έρχεται από το παράθυρο, μέσω των δανείων και των τραπεζών. Ακριβώς έτσι περιγράφεται αυτή η υποδούλωση από καταβολής ελληνικού κράτους στο βιβλίο του Νίκου Μπελογιάννη, Το ξένο κεφάλαιο στην Ελλάδα όπου προτεινόταν και ένα άλλο μοντέλο ανάπτυξης στην κατεύθυνση της εθνικής ανεξαρτησίας. Αυτό δεν μπορούσε να το ανεχτεί η από τη φύση της ξενόδουλη Δεξιά. Από την άλλη η κοντόφθαλμη Αριστερά της εποχής ήταν εξ ορισμού καχύποπτη απέναντι σε όποιον τολμούσε να σκέπτεται. Η τύχη ενός αγωνιστή με αυτά τα χαρακτηριστικά ήταν προδιαγεγραμμένη.
Το Μουσείο αυτό, που ξεκινά σήμερα τη λειτουργία του, δρομολογήθηκε το 1995, όταν με επιθυμία της μητέρας μου, Έλλης Παππά, δώρισα στον Δήμο Αμαλιάδας το σπίτι που είχα κληρονομήσει από τη γιαγιά μου, Βασιλική Μπελογιάννη. Ακολούθησαν 22 χρόνια αδέξιων χειρισμών, καθυστερήσεων και παλινδρομήσεων, ώσπου πέρυσι να βρεθούμε στην παρακάτω ευνοϊκή συγκυρία.
Η τωρινή δημοτική αρχή υπό τον Χρήστο Χριστοδουλόπουλο να θεωρήσει το Μουσείο έργο προτεραιότητας και όχι όπως άλλοι προηγουμένως, προεκλογικό πυροτέχνημα. Η βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ, Έφη Γεωργοπούλου, να αφοσιωθεί στην υπόθεση του Μουσείου και να κάνει επιτυχημένες ενέργειες στην κατάλληλη κατεύθυνση. Η Βουλή των Ελλήνων να υιοθετήσει με προθυμία το έργο της διαμόρφωσης και να το αναθέσει στη Βιβλιοθήκη της Βουλής. Το επιτελείο, η ομάδα εργασίας της Βιβλιοθήκης της Βουλής να αποτελείται από ικανότατους ειδικούς με επικεφαλής τη διευθύντρια, Έλλη Δρούλια, τον σκηνογράφο Γιάννη Μετζικώφ και τον ιστορικό Στάθη Κουτρουβίδη. Απευθύνω ευχαριστίες σε όλους τους παραπάνω.
Εκτός από το κτίριο, ο εξοπλισμός και πολλά εκθέματα ανήκαν στη Βασιλική Μπελογιάννη, τη Διδώ Σωτηρίου και την Έλλη Παππά. Συνολικά 27 φορείς, οι περισσότεροι τοπικοί της Ηλείας, συνέβαλαν με εκθέματα, πολλά εντελώς άγνωστα. Όσο για την εκστρατεία, κυρίως μέσω του κίτρινου υποκίτρινου Τύπου, για την οικειοποίηση του Μουσείου από ένα συγκεκριμένο πολιτικό φορέα, αυτή ανάγεται στην εκμετάλλευση, αγίων, ηρώων και μαρτύρων από την κάθε λογής εκκλησία».