«Είμαστε σε πόλεμο», κραυγάζουν στις αμέτρητες και ατέλειωτες διαδηλώσεις τους οι γυναίκες της Πολωνίας, έπειτα από την πρόσφατη απόφαση του Συνταγματικού Δικαστηρίου της χώρας που χαρακτήρισε μη συνταγματικό το δικαίωμα στην άμβλωση, ενώ ο νόμος περιορίζει τη δυνατότητα άμβλωσης μόνο στις περιπτώσεις σοβαρότατης δυσπλασίας του εμβρύου, βιασμού και κινδύνου για τη ζωή της μητέρας.
Με σύμβολο της διαμαρτυρίας μια κόκκινη αστραπή, οι Πολωνές καταλαμβάνουν πλατείες, με μαχητικότητα διαδηλώνουν μέσα σε εκκλησίες την ώρα της λειτουργίας, εμφανίζονται έξω από τους ναούς με πλακάτ που γράφουν «προσευχόμαστε για το δικαίωμα της άμβλωσης», ζωγραφίζουν ναζιστικά σύμβολα στους τοίχους των εκκλησιών γράφοντας «αυτή είναι η κόλαση των γυναικών», εκφράζοντας την ανυποχώρητη βούλησή τους να μην υποκύψουν στις προθέσεις των κυβερνώντων να τις μετατρέψουν σε μηχανές αναπαραγωγής χωρίς δικαιώματα.
Οπισθοδρόμηση
Το κυβερνών ακροδεξιό κόμμα Νόμος και Δικαιοσύνη θέλει να επιβάλλει τον έλεγχο στο σώμα των γυναικών, οι οποίες πρέπει να ακολουθούν τα πρότυπα του 19ου αιώνα, της συζύγου και μητέρας κατ’ αποκλειστικότητα. Η Πολωνία είναι μια από τις χώρες που αποχώρησαν από τη Συνθήκη της Κωνσταντινούπολης για την πρόληψη και την καταπολέμηση της βίας κατά των γυναικών και της ενδοοικογενειακής βίας, γιατί, σύμφωνα με την κυβέρνηση, η Συνθήκη είναι αντίθετη με τις παραδοσιακές αντιλήψεις για το φύλο. Eπίσης, την 22\10\2020, η Πολωνία υπέγραψε διακήρυξη κατά των αμβλώσεων μαζί με τις ΗΠΑ και άλλες 30 χώρες, ανάμεσα στις οποίες είναι χώρες με αυταρχικά καθεστώτα, όπως η Σαουδική Αραβία, το Μπαχρέιν, το Σουδάν, η Λιβύη, η Βραζιλία και η Ινδονησία. Η Ουγγαρία, μαζί με την Πολωνία, είναι οι μόνες χώρες της Ευρωπαϊκής Ένωσης που προσχώρησαν σε μια παρόμοια συμμαχία.
Σε μια εποχή οπισθοδρόμησης και επιθέσεων παγκοσμίως κατά των δικαιωμάτων των γυναικών, με την άνοδο της ακροδεξιάς σε πολλές χώρες, η προσοχή ακροδεξιών ομάδων στρέφεται στο «αγέννητο παιδί», ενώ στις περισσότερες των περιπτώσεων, ουδεμία προσοχή αφιερώνεται στα παιδιά που έχουν γεννηθεί και πεθαίνουν από την πείνα, στις ανάγκες των μονογονεϊκών οικογενειών που συνήθως αποτελούνται από μια μητέρα και τα παιδιά της, στην ύπαρξη παιδικών σταθμών και στην πρόσβαση σε αυτούς, στη μόρφωση και στην υγεία των παιδιών, καθώς και στην καταπολέμηση της ανεργίας και της εργασιακής επισφάλειας που μαστίζει αυτές τις οικογένειες.
Κίνημα αντίστασης και διεκδίκησης
Παράλληλα όμως με τις απόπειρες οπισθοδρόμησης των κυβερνήσεων στο θέμα των δικαιωμάτων των γυναικών, αναπτύσσεται ένα ρωμαλέο φεμινιστικό κίνημα αντίστασης και διεκδίκησης σε διεθνές επίπεδο, ενώ γιγαντώνεται το κύμα αλληλεγγύης προς τις γυναίκες των χωρών που δέχονται επίθεση.
Η απαγόρευση των αμβλώσεων επιφέρει επιπτώσεις στην υγεία των γυναικών και κίνδυνο για τη ζωή τους, γιατί αναγκάζονται να προσφύγουν στην πραγματοποίηση παράνομων αμβλώσεων, αλλά αυτό το επιχείρημα δεν φαίνεται να πτοεί κυβερνήσεις σαν της Πολωνίας.
Σε χώρες όπου η καθολική Εκκλησία είναι ισχυρή, ο αγώνας για την κατάκτηση των ελεύθερων αμβλώσεων είναι σκληρός. Όμως, στο δημοψήφισμα της Ιρλανδίας το 2018, η Εκκλησία κατατροπώθηκε και είναι μάλλον βέβαιο ότι το ίδιο θα συνέβαινε στην Πολωνία, αν επιτρεπόταν ένα παρόμοιο δημοψήφισμα.
Νεκροταφεία εμβρύων στην Ιταλία
Στην Ιταλία, μια άλλη καθολική χώρα, αμφισβητείται επίσης το δικαίωμα στην άμβλωση που έχει κατοχυρωθεί μετά από το δημοψήφισμα του 1981 με τον περίφημο νόμο 194. Οι γυναίκες αντιμετωπίζουν συχνά καθυστερήσεις για την επέμβαση και ταπεινωτική συμπεριφορά εκ μέρους του νοσηλευτικού προσωπικού, ενώ έχει αυξηθεί ο αριθμός των γιατρών που δηλώνουν αντιρρησίες συνείδησης, με αποτέλεσμα η γυναίκα που θέλει να προβεί σε έκτρωση να μην μπορεί εύκολα να βρει δημόσιο νοσοκομείο που να τη δέχεται.
Το ιταλικό περιοδικό «Espressο», αναφέρει την περίπτωση μιας γυναίκας που βρήκε το όνομά της πάνω σε έναν τάφο, από την καταγγελία της οποίας αποκαλύφθηκε η ύπαρξη 30 νεκροταφείων στα οποία είχαν ταφεί έμβρυα προερχόμενα από εκτρώσεις. Οι τάφοι αυτοί είναι χώροι κοινωνικού στιγματισμού, που χρησιμεύουν στο να υπενθυμίζουν σε όλους και κυρίως στις γυναίκες που έκαναν αυτή την πράξη ότι η απόφαση που πήραν δεν πρέπει να ξεχαστεί και ότι πρέπει να είναι γνωστά παντού τα ονόματα των άθλιων γυναικών που δεν θέλησαν να γίνουν μητέρες. Έτσι, περιφρονούνται και καταρρακώνονται ζωντανές γυναίκες, χάριν του «αγέννητου παιδιού».
Στις ΗΠΑ δεν είναι καθόλου τυχαίο το γεγονός της αντικατάστασης μιας φωτισμένης δικαστή όπως η Ρουθ Γκίνσμπουργκ από την ακροδεξιά Έιμι Κόνεϊ Μπάρετ, καθολική, γνωστή για την πολεμική της κατά των εκτρώσεων, αλλά και κατά των δικαιωμάτων της ΛΟΑΤΚΙ κοινότητας. Η προώθησή της από τον Τραμπ εντάσσεται στην ίδια στρατηγική των ακροδεξιών κομμάτων διεθνώς.
Πολωνική επανάσταση των γυναικών
Ο αγώνας των γυναικών στην Πολωνία υποστηρίζεται και από διεθνείς οργανισμούς, όπως η Διεθνής Αμνηστία και η Human Rights Watch, ενώ η επίτροπος ανθρωπίνων δικαιωμάτων του Συμβουλίου της Ευρώπης Ντούνια Μιγιάτοβιτς καταδίκασε επίσης το γεγονός της ουσιαστικής απαγόρευσης των αμβλώσεων στην Πολωνία, δηλώνοντας ότι «η μέρα της απόφασης του Συνταγματικού Δικαστηρίου είναι θλιβερή για τα δικαιώματα των γυναικών». «Η αφαίρεση της βάσης για όλες σχεδόν τις νόμιμες εκτρώσεις στην Πολωνία καταργεί και παραβιάζει τα ανθρώπινα δικαιώματα», έγραψε στο twitter.
Διαδηλώσεις αλληλεγγύης διοργανώνονται σε όλη την Ευρώπη, συγκεντρώνονται υπογραφές υπέρ του δικαιώματος των Πολωνών γυναικών στην άμβλωση. Ο φεμινισμός χωρίς σύνορα τρομάζει την πολωνική κυβέρνηση γιατί είναι συνώνυμος με την επανάσταση, την αντίσταση και τον αγώνα για την αλλαγή μιας χώρας που επιμένει ακόμη στις έμφυλες διακρίσεις.
Η πολωνική επανάσταση των γυναικών διατρέχει όχι μόνο όλη τη χώρα, αλλά πλέον την υφήλιο για να διατρανώσει ότι στον εικοστό πρώτο αιώνα το γυναικείο σώμα δεν είναι μόνο εργαλείο αναπαραγωγής όποτε το θελήσει η πατριαρχική εξουσία και ότι κάθε γυναίκα έχει δικαίωμα να αποφασίζει για τη ζωή της, χωρίς να χρειάζεται να ακολουθεί ρόλους προκατασκευασμένους από άλλους.
Η κόκκινη αστραπή δείχνει το δρόμο.