Ένα ακόμα επεισόδιο του δράματος που ζουν οι χώρες, οι οποίες έχουν μεγάλα αποθέματα φυσικού πλούτου αλλά πάμφτωχους κατοίκους, διαδραματίζεται τις τελευταίες 20 μέρες στην Νιγηρία. Πρόκειται για ένα ακόμα βίαιο επεισόδιο καταστολής, το οποίο κινηματογραφήθηκε και δημοσιεύτηκε στο διαδίκτυο. Εκατομμύρια χρήστες, σε όλο τον κόσμο, είδαν σε απευθείας μετάδοση στο Instagram, νιγηριανούς αστυνόμους της ειδικής μονάδας κατά των ληστειών (SARS) να σκοτώνουν στο ξύλο έναν άνθρωπο.
Μόνον ο τίτλος αυτής της αστυνομικής μονάδας μας δίνει δύο σημαντικά στοιχεία: 1) Ο άνθρωπος που «δολοφονήθηκε» πήγε να κλέψει και 2) είναι τόσο πολλοί αυτοί που κλέβουν, ώστε κρίθηκε απαραίτητο να δημιουργηθεί ειδική μονάδα στην αστυνομία.
Πώς να μην είναι άλλωστε; Η Νιγηρία έχει κάτι παραπάνω από 200 εκατομμύρια κατοίκους. Σύμφωνα με εκτιμήσεις του ΟΗΕ, έως τα τέλη Μαΐου 2018 υπήρχαν 87 εκατομμύρια Νιγηριανοί που ζούσαν σε ακραία φτώχεια. Ο αριθμός αυξήθηκε στα 91 εκατομμύρια τον Φεβρουάριο του 2019, σύμφωνα με το World Poverty Clock.
Υπάρχουν, επίσης, ορισμένα επιπλέον σημαντικά στοιχεία, για να μπορούμε να κρίνουμε τους λόγους που υπάρχει τόσο βίαιη καταστολή: Έως το 2010, η γεωργία ήταν ο κύριος εξαγωγικός τομέας της Νιγηρίας. Η αγροτική παραγωγή δεν κατάφερε να ακολουθήσει την ταχεία αύξηση του πληθυσμού της χώρας και πλέον η Νιγηρία είναι αναγκασμένη να εισάγει τρόφιμα.
Έχουμε, λοιπόν, μία πλούσια χώρα, το ΑΕΠ της 1,3 τρισ. δολάρια την κατατάσσει στην 19η θέση παγκοσμίως, με σχεδόν τους μισούς κατοίκους της να ζουν σε συνθήκες ακραίας φτώχειας. Κι εδώ μπαίνει ο «εφιάλτης» του λαού αυτής της χώρας, που ονομάζεται πετρέλαιο. Αρκεί να αναφερθεί ότι η Νιγηρία καλύπτει το 11% των αναγκών των ΗΠΑ, για να γίνει κατανοητό ποιος ελέγχει τη χώρα, ποιος ανεβοκατεβάζει κυβερνήσεις, όταν χρειάζεται, και ποιος εξάγει σήμερα τρόφιμα στη Νιγηρία.
Ας μη ξεχνάμε ότι πάντα ελλοχεύει ο κίνδυνος της εξτρεμιστικής οργάνωσης Μπόκο Χαράμ, η οποία έχει στόχο να εγκαθιδρύσει στο βορειοδυτικό τμήμα της χώρας ισλαμικό χαλιφάτο. Η οργάνωση αυτή διαπράττει φρικαλέα εγκλήματα, σε ανύποπτο χρόνο για τη διεθνή κοινότητα, καίγοντας χωριά και σφάζοντας τους κατοίκους τους, δημιουργώντας κύματα προσφύγων, που λόγω των εσωτερικών συνθηκών δεν μπορούν να κατευθυνθούν νότια μέσα στη χώρα τους και καταλήγουν αρχικά σκλάβοι στη Λιβύη και αργότερα, αν τα καταφέρουν, «μετανάστες», όπως επιμένουν να τους ονομάζουν ορισμένοι, στην Ευρώπη.
Αυτό είναι το γενικό πλαίσιο μέσα στο οποίο ζουν άνθρωποι, οι χώρες των οποίων έχουν πλούσιο υπέδαφος και διεφθαρμένες κυβερνήσεις. Η Νιγηρία είναι εντελώς χαρακτηριστική, με σκηνικό επαναλαμβανόμενο σε τακτά χρονικά διαστήματα, όπως για παράδειγμα τα αντίστοιχα επεισόδια του 2018. Ένας συνδυασμός που σκοτώνει στην κυριολεξία: Οι διαμαρτυρίες που ακολούθησαν εκείνο το βίαιο επεισόδιο καταστολής, στοίχισαν, έως τώρα, τη ζωή σε 70 ακόμα άτομα, που με το αίμα τους έβαψαν τη σημαία της χώρας τους, όπως μαρτυρά η φωτογραφία.