Μετά την απομάκρυνση του πρώην ηγέτη του Εργατικού Κόμματος Τζέρεμι Κόρμπιν, «μέχρις ότου ολοκληρωθεί η έρευνα [της υπόθεσης]», εξ αιτίας της αντίδρασής του στην έκθεση της Επιτροπής για την Ισότητα και τα Ανθρώπινα Δικαιώματα (EHRC) που αφορά την ύπαρξη φαινομένων αντισημιτισμού στο Εργατικό Κόμμα [την περίοδο 2016-2019], ο Κιρ Στάρμερ επανέλαβε τη δέσμευσή του στην «ενότητα του Εργατικού Κόμματος». Έτσι, είναι παράδοξο για ποιο λόγο δεν καλωσόρισε την ουσία της δήλωσης του Κόρμπιν, η οποία υποστήριζε τις υποδείξεις της Επιτροπής και προέτρεπε το κόμμα «να τις εφαρμόσει αμέσως, προκειμένου να απομακρυνθούμε από εκείνη την περίοδο». Αυτή η φράση, η επιμονή στη ίδια δήλωση του Κόρμπιν ότι «όποιος ισχυρίζεται ότι δεν υπάρχει αντισημιτισμός στο Εργατικό Κόμμα κάνει λάθος», και η έκφραση της λύπης του γιατί «καθυστέρησαν, ως μη όφειλαν, οι αλλαγές» (που πρότεινε η έκθεση ομάδας που συνέστησε ο ίδιος, το 2016), ήταν μια πολύ καλη βάση για την αντιμετώπιση του προβλήματος από ένα ενωμένο κόμμα, έτσι που να μπορέσει μετά να τα βάλει με την κυβέρνηση των Τόρυδων, την οποία ο βρετανικός λαός θεωρεί, όλο και περισσότερο, ως απάνθρωπη και ανίκανη να αντιμετωπίσει την πανδημία του Covid 19. Αντίθετα, ο Στάρμερ επέλεξε να ενοχληθεί μόνο από τη δήλωση του Κόρμπιν ότι «Ακόμα και ένας αντισημίτης να υπάρχει [στο κόμμα] είναι απαράδεκτο, αλλά η έκταση του προβλήματος μεγαλοποιήθηκε υπερβολικά για πολιτικούς λόγους από τους αντιπάλους μας μέσα και έξω από το κόμμα, και από τα μέσα επικοινωνίας».
Με πρόφαση τον αντισημιτισμό
Είναι σαφές ότι ο οποιοσδήποτε αμερόληπτος αναγνώστης της δήλωσης του Κόρμπιν καταλαβαίνει ότι το συγκεκριμένο σχόλιο δεν αφορούσε την άρνησή του για την ύπαρξη αντισημιτισμού στο κόμμα, αλλά την επιθυμία του να τεθεί το θέμα στη σωστή του διάσταση. Αυτό που είπε επιβεβαιώνεται από τα γεγονότα: κυρίως από τη δημοσκόπηση της εταιρείας Survation, σύμφωνα με την οποία η πλειοψηφία του βρετανικού πληθυσμού πιστεύει, με βάση όσα λένε για το θέμα τα ΜΜΕ, ότι οι καταγγελίες για αντισημιτισμό αφορούν το 34% των μελών του Εργατικού Κόμματος. Η πραγματικότητα είναι ότι το ποσοστό είναι 0,3%.
Με την αποκάλυψη του τρόπου διαχείρισης του θέματος, όπως διευκρίνισε ο Κόρμπιν, δεν μειώνεται η ανάγκη να δοθεί μάχη κατά του αντισημιτισμού. Στην πραγματικότητα, η έκθεση της EHRC περιέχει μια παράγραφο που αναφέρεται ρητώς στην ελευθερία της έκφρασης που έχουν τα μέλη του Εργατικού Κόμματος, γεγονός που επιτρέπει να διατυπώνονται απόψεις σαν κι αυτές του σχολίου που έκανε ο Κόρμπιν. Η παράγραφος αυτή (σελ. 27 της Έκθεσης) έχει ως εξής: «Το άρθρο 10 (του Νόμου για τα Ανθρώπινα Δικαιώματα, βάσει του οποίου λειτουργεί η EHRC) προστατεύει τα μέλη του Εργατικού Κόμματος τα οποία, για παράδειγμα, ασκούν αιτιολογημένη κριτική στην κυβέρνηση του Ισραήλ, ή εκφράζουν τη γνώμη τους για εσωτερικά θέματα του κόμματος, όπως η έκταση του αντισημιτισμού στο κόμμα, που βασίζεται στη δική τους εμπειρία και είναι στο πλαίσιο του νόμου [ΣτΜ: η υπογράμμιση με τα πλάγια γράμματα είναι της Γουέινραϊτ].
Προειλημμένη απόφαση
Αν η απομάκρυνση του Κόρμπιν δεν ανακληθεί και οδηγήσει στη διαγραφή του, ο Στάρμερ παραβαίνει έμπρακτα το Νόμο για τα Ανθρώπινα Δικαιώματα, με το να μην προστατεύει το δικαίωμα των μελών του κόμματος να εκφράζουν τις απόψεις τους στο πλαίσιο του κομματικού δημοκρατικού διαλόγου.
Σημαντικές προσωπικότητες, όπως, για παράδειγμα, ο Λεν Μακλάσκι, επικεφαλής του UNITE, του μεγαλύτερου βρετανικού συνδικάτου, έχουν υψώσει τη φωνή τους ζητώντας την επανένταξη του Κόρμπιν στην κοινοβουλευτική ομάδα. Και δεκάδες χιλιάδες μέλη του κόμματος έχουν υπογράψει έκκληση με το ίδιο αίτημα, με τις υπογραφές να αυξάνονται συνεχώς. Αλλά ο Στάρμερ έχει πάρει τις αποφάσεις του. Ξέρει καλά τι κάνει. Ακολουθεί τη συνταγή του Τόνι Μπλερ: επίθεση στην Αριστερά [του κόμματος] και καταστροφή της, προκειμένου να αυξηθούν οι ψήφοι. Για ένα μικρό διάστημα, αυτή η συνταγή ήταν αποτελεσματική, αλλά μερικά χρόνια μετά λίγο έλειψε να καταστρέψει το Εργατικό Κόμμα, το οποίο είναι ισχυρό μόνο όταν αποτελεί ένα συνασπισμό της Αριστεράς, που η επιτυχία του (και η επιβίωσή του) εξαρτάται από τον διάλογο και την ελεύθερη έκφραση των απόψεων των μελών του.
Μετάφραση: Χάρης Γολέμης