Στις 30.10.2020 το Δυτικό Μέτωπο (συντονισμός φορέων, συλλογικοτήτων και πολιτών Δυτικής Αττικής - Δυτικής Αθήνας) εξέδωσε δελτίο Τύπου με τίτλο «Σήμερα έριξαν και τη χαριστική βολή! Ολοκληρώθηκε ο διαγωνισμός για το νέο ΧΥΤΑ στη Φυλή», στο οποίο αναφέρει: «Στην ΕΕ του ΕΔΣΝΑ, συνεδρίασαν -στα "μουλωχτά" και δια περιφοράς- την Πέμπτη 29/10/2020 το μεσημέρι και 24 ώρες αργότερα, το μεσημέρι της Παρασκευής, 30/10/2020, ανακοίνωσαν την απόφαση τους. Με 200 λέξεις, όλες κι όλες, έκλεισαν τη δουλειά και ολοκλήρωσαν το "θεάρεστο" έργο τους: Η ΕΕ του ΕΔΣΝΑ «ανακηρύσσει προσωρινό ανάδοχο του διαγωνισμού τον οικονομικό φορέα Ένωση Οικονομικών Φορέων Ηλέκτωρ ΑΕ - Watt AE - Α’ Φάση Αποκατάστασης ΟΕΔΑ Δυτικής Αττικής, με προσφερόμενη τιμή 26.547.587,85 € πλέον ΦΠΑ».
Αυτό που άρχισε η κ. Ρένα Δούρου (και αυτή στα μουλωχτά), την 1η/8/2019, το τελείωσε ο κ. Γιώργος Πατούλης στις 29/10/2020. Η κ. Δούρου έβγαλε την καταδικαστική απόφαση για τη Δυτική Αθήνα - Αττική και ο κ.Πατούλης την εκτέλεσε. Το Δυτικό Μέτωπο, από την πρώτη στιγμή, πολέμησε με όλες του τις δυνάμεις για να μη φτάσουμε στη σημερινή μέρα. Σήμερα, καλούμε για άλλη μια φορά τους πολίτες της Δυτικής Αθήνας - Αττικής να ξεσηκωθούν, πριν αρχίσουν οι μπουλντόζες του Ηλέκτωρα να «σκάβουν τον τάφο μας».
Στις 11.11.2020 το Δυτικό Μέτωπο προχώρησε σε συνέντευξη Τύπου. Ο λόγος για τον οποίο αναλήφθηκε αυτή η πρωτοβουλία ήταν να διασφαλιστεί η απαραίτητη ενημέρωση για τις εξελίξεις στο θέμα των απορριμμάτων, που δεν γίνεται από τους υπόχρεους φορείς, δηλαδή τη διοίκηση, την κυβέρνηση, την Περιφέρεια Αττικής και τον αρμόδιο φορέα διαχείρισης ΕΔΣΝΑ (Ειδικός Διαβαθμιδικός Σύνδεσμος Νομού Αττικής). Παρουσίασε τα βασικά σημεία της προωθούμενης πολιτικής.
Αδιαφάνεια: Ένα κλειστό διοικητικό - υπηρεσιακό κύκλωμα, που λειτουργεί ουσιαστικά εξωθεσμικά και σε συνθήκες πλήρους αδιαφάνειας, παίρνει αποφάσεις με τεράστιο οικονομικό και περιβαλλοντικό κόστος, χωρίς κανονική λειτουργία της ΕΕ του ΕΔΣΝΑ, χωρίς καμία ενημέρωση του ΔΣ του ΕΔΣΝΑ και με πλήρως παραγκωνισμένη την κυριότερη συνιστώσα του, την ΠΕΔ Αττικής, όπως κατήγγειλε πρόσφατα και ο δήμαρχος Βάρης - Βούλας - Βουλιαγμένης κ. Κωνσταντέλος. Εκμεταλλεύονται ακόμη και την πανδημία και τον υποχρεωτικό εγκλεισμό των ανθρώπων για να περάσουν αποφάσεις που θα καταστρέψουν την υπόλοιπη ζωή μας.
Οριακή κατάσταση της λειτουργίας του υφιστάμενου ΧΥΤΑ Φυλής: Παρά τις ακραίες, τεχνικά και περιβαλλοντικά, επιλογές στο θέμα της επέκτασης της χωματερής («πανωσηκώματα», προσωρινός ΧΥΤΑ στην Ολοκληρωμένη Μονάδα Διαχείρισης Στερεών Αποβλήτων Α. Λιοσίων, ανάθεση νέου ΧΥΤΑ), ο κίνδυνος της εκδήλωσης μιας υγειονομικής και περιβαλλοντικής κρίσης εξακολουθεί να είναι παρών. Τίποτα δεν διασφαλίζει ότι κάποια στιγμή, στο άμεσο μέλλον, η Αττική δεν θα βρεθεί χωρίς έναν ασφαλή χώρο τελικής διάθεσης, με ό,τι αυτό συνεπάγεται. Η ταφή συνεχίζεται με τη μέθοδο των «πανωσηκωμάτων», που στην περιοχή της α΄ φάσης έχουν υπερβεί σε ύψος το φυσικό ανάγλυφο της περιοχής. Ο κίνδυνος πρόκλησης σοβαρών ατυχημάτων παραμένει.
Κατασκευή νέου ΧΥΤΑ: Όπως έχουμε καταγγείλει πολλές φορές, η κατασκευή νέου ΧΥΤΑ στη Φυλή, σε συνδυασμό με την επέκταση του ΕΜΑΚ, η οποία αναφέρεται στη συνέχεια και την κατασκευή νέας μονάδας επεξεργασίας (και καύσης;), σημαίνουν διαιώνιση της λειτουργίας της εγκατάστασης στη Φυλή για τις επόμενες τρεις δεκαετίες. Ιδιαίτερη αναφορά έγινε στις αθέατες μέχρι σήμερα πλευρές του διαγωνισμού για το νέο ΧΥΤΑ Φυλής και την πρωτοφανή πατέντα για την κατασκευή φράγματος και τεχνητής κυττάρου σκουπιδιών. Αποκαλύφθηκε πως υπάρχουν σχέδια για τη συνέχιση της λειτουργίας του ΧΥΤΑ Φυλής στην περιοχή της γ΄ φάσης και μετά το γέμισμα του νέου ΧΥΤΑ.
Επέκταση ΕΜΑΚ: Το ΕΜΑΚ αποτελεί μια μεγάλη πληγή. Τα πενιχρά αποτελέσματά του στον τομέα της ανάκτησης υλικών και η μόνιμη δυσοσμία που προκαλεί σε μεγάλη κλίμακα, σε συνδυασμό με το υψηλότατο κόστος λειτουργίας του, το έχουν κατατάξει δικαίως στα μεγαλύτερα σκάνδαλα στον τομέα διαχείρισης αποβλήτων. Παρόλα αυτά εξακολουθεί να «τρέχει» ο διαγωνισμός για την επέκτασή του.
Νέες μονάδες επεξεργασίας και καύσης: Χαρακτηριστικό δείγμα του αυθαίρετου και επιλεκτικού τρόπου με τον οποίο ο κ. Πατούλης και η Ε.Ε. του ΕΔΣΝΑ αντιμετωπίζει το υφιστάμενο Περιφερειακό Σχέδιο Διαχείρισης Αποβλήτων Αττικής είναι η προώθηση ορισμένων μόνο μονάδων επεξεργασίας, αυτών του Γραμματικού, του Πειραιά και του Κεντρικού Τομέα, οι δύο τελευταίες με τη μέθοδο ΣΔΙΤ. Ένα ακόμη κραυγαλέο στοιχείο είναι η χωροθέτηση των μονάδων του κεντρικού τομέα στη Φυλή με επαυξημένη δυναμικότητα (450.000 τόνοι/έτος) και με ανοιχτό το ενδεχόμενο (και) της καύσης των υπολειμμάτων. Σημειώνουμε ότι για την ακριβή χωροθέτηση και στη Φυλή και στο Σχιστό δηλώνεται άγνοια ακόμα και από κορυφαία στελέχη του ΕΔΣΝΑ.
Ανεξάρτητη μονάδα καύσης: Είναι γνωστή η επιλογή της κυβέρνησης, όπως εκφράστηκε στο νέο εθνικό σχέδιο διαχείρισης αποβλήτων αλλά και στο εθνικό σχέδιο για την ενέργεια και το κλίμα, να πριμοδοτήσει την καύση των αποβλήτων. Προβλέπεται η κατασκευή, πέρα από τις περιφερειακές ΜΕΑ, τεσσάρων μονάδων αποκλειστικής καύσης προϊόντων επεξεργασίας αποβλήτων, μία εκ των οποίων στην Αττική.
Διασπάθιση δημόσιου χρήματος για έργα βιτρίνας: Εκατοντάδες εκατομμυρίων ευρώ, πολύτιμα για τις αποκεντρωμένες δημόσιες υποδομές ήπιας διαχείρισης των απορριμμάτων, μοιράζονται απλόχερα στα διάφορα εργολαβικά σχήματα. Ιδιαίτερο ενδιαφέρον παρουσιάζει η διαχρονικά «ιδιαίτερη σχέση» που υπάρχει μεταξύ του ΕΔΣΝΑ και της εταιρείας Ηλέκτωρ, μέσα από διάφορα κοινοπρακτικά σχήματα.
Όλα τα παραπάνω προδιαγράφουν ένα δυστοπικό μέλλον για τους κατοίκους της Δυτικής Αθήνας - Αττικής. Η κατασκευή νέου ΧΥΤΑ στη Φυλή, σε συνδυασμό με την επέκταση του ΕΜΑΚ, την κατασκευή του υπερ-εργοστασίου σκουπιδιών και την επαναλειτουργία της Χαλυβουργικής για καύση σκουπιδιών τούς καταδικάζουν να ζήσουν σε μια ιδιότυπη περιβαλλοντική - υγειονομική καραντίνα για τις επόμενες δεκαετίες. Οι κάτοικοι της Δυτικής Αθήνας - Αττικής θα υποχρεωθούν να φορούν μάσκες σε όλη τους τη ζωή για να αντέξουν τη δυσοσμία και τη ρυπασμένη ατμόσφαιρα, από τα εκατομμύρια τόνους σκουπιδιών που θα καίγονται και θα θάβονται δίπλα στα σπίτια τους.
Η θανάσιμη εμπειρία της καύσης στο Βόλο
Η τσιμεντοβιομηχανία ΑΓΕΤ απέχει μόλις μερικές εκατοντάδες μέτρα από την πόλη του Βόλου αλλά και από την κωμόπολη Αγριά. Έχει αδειοδοτηθεί για την καύση 200.000 τόνων απορριμμάτων (RDF) ετησίως. Η αφόρητη -και τοξική- οσμή καμένου πλαστικού είναι συχνό φαινόμενο στην πόλη του Βόλου.
Η τεχνολογία καύσης στα εργοστάσια τσιμέντου είναι αμφιλεγόμενη και η λειτουργία τους εντός αστικών περιοχών θα πρέπει να απαγορεύεται ακόμη και για λόγους πρόληψης για τη διαφύλαξη της δημόσιας υγείας.
Η περιβαλλοντική νομοθεσία έχει θεσπίσει όρια εκπομπών για μια γραμμή παραγωγής χωρίς να προβλέπει την άθροιση των ρύπων εφόσον υπάρχουν περισσότερες από μία γραμμές παραγωγής.
Το RDF είναι ένα μείγμα οργανικών και ανόργανων απορριμμάτων αστικής ή βιομηχανικής προέλευσης. Η καύση του RDF εκλύει στην ατμόσφαιρα διοξίνες και φουράνια, ουσίες ιδιαίτερα τοξικές οι οποίες εκτός από τον αέρα, επικάθονται στο έδαφος, εισχωρούν στον υδροφόρο ορίζοντα μολύνοντας έτσι με διαρκή και αθροιστικό τρόπο το περιβάλλον.
Οι πολίτες στη συντριπτική τους πλειοψηφία είναι κατά της καύσης. Στο δημοψήφισμα που διοργάνωσε η Επιτροπή Αγώνα την ημέρα των ευρωεκλογών, συμμετείχαν 5.216 πολίτες οι οποίοι ψήφισαν κατά της καύσης σκουπιδιών σε ποσοστό 98,51%. Αντίθετη γνώμη στην καύση έχουν εκφράσει και οι περισσότεροι φορείς του νομού, όπως ο Ιατρικός Σύλλογος Μαγνησίας, Σύλλογοι Γονέων και Κηδεμόνων, μαθητές, φοιτητές, καθηγητές.
Οι αγώνες για την αποτροπή της εγκληματικής διαχείρισης των απορριμμάτων, σε μια εποχή που η κλιματική αλλαγή κρούει τον κώδωνα περιβαλλοντικής και κοινωνικής επιβίωσης των κοινωνιών εάν δεν προσαρμοστούν στα νέα δεδομένα, θα συνεχιστούν. Το μέλλον της χώρας εντάσσεται στην επιβίωση του πλανήτη που επιτάσσει ριζικές αλλαγές στα πρότυπα παραγωγής και κατανάλωσης, σεβασμό της φύσης, αειφόρο διαχείριση του περιβάλλοντος και κατά προτεραιότητα απαγόρευση εκείνων των πηγών ενέργειας που οδηγούν στην καταστροφή του πλανήτη και την αδυναμία επιβίωσης των ανθρώπων και των έμβιων όντων στη γη.