Ένα πανό αναρτημένο στα γραφεία του κόμματος στη Χαριλάου Τρικούπη την Τρίτη ήταν η συμμετοχή του Κινήματος Αλλαγής στη επέτειο της εξέγερσης του Πολυτεχνείου. Καμιά δήλωση για το όργιο της αστυνομικής βίας, για τις καταγγελίες του ΚΚΕ και του ΜέΡΑ25, για τις ανακοινώσεις της κυβέρνησης. Η πρόεδρος του κόμματος ήταν απούσα. Η μόνη από τους πολιτικούς αρχηγούς. Το στεφάνι στο Πολυτεχνείο κατέθεσε, αντ’ αυτής, αντιπροσωπεία του ΚΙΝΑΛ.: οι κ.κ. Χριστοδουλάκης, Κεγκέρογλου και Χρηστίδης. Παρουσία εθιμοτυπική, τετριμμένη, χωρίς διάθεση να αναδειχθεί το πολιτικό φορτίο που ο συμβολισμός της 17ης Νοεμβρίου κομίζει στην εκάστοτε συγκυρία –που αυτή τη φορά ήταν η εργαλειοποίηση της πανδημίας από την κυβέρνηση για να επιβάλει το οικονομικό και κοινωνικό μοντέλο που έχει κατά νου.
Παρουσία άνευρη, αμφιρρέπουσα. Κάτι ανάμεσα σε απάντηση στην αυτοπρόσωπη παρουσία του Μητσοτάκη --που πρωτοτύπησε, ως δεξιός πρωθυπουργός, καταθέτοντας στεφάνι προφανέστατα για να τιμήσει τους δεξιούς πολίτες που πρώτος αυτός διεκδίκησε να τους αναγνωριστεί συμμετοχή στην εξέγερση— και σε επιτίμηση των κομμάτων της Αριστεράς για την απόφασή τους να απειθήσουν στην αντισυνταγματική αστυνομική απαγόρευση και να τιμήσουν την εξέγερση όχι στο Πολυτεχνείο, αλλά στο χώρο του πρώην ΕΑΤ-ΕΣΑ, και με ολιγοπληθείς, υγειονομικά περιφρουρημένες πορείες –το ΚΚΕ και το ΜέΡΑ25-- στην αμερικανική ΗΠΑ.
Η εξήγηση ότι το ΚΙΝΑΛ απέρριψε τη συμπόρευση για να διαφυλαχτεί η συνοχή της κοινοβουλευτικής του ομάδας ακούγεται εύλογη, όμως αφήνει ανοιχτό το ερώτημα αν με την «υγειονομική» αποστασιοποίησή της από την de facto συσπείρωση της δημοκρατικής αντιπολίτευσης η κεντροαριστερά θα έχει πολιτικό κέρδος ή πολιτική ζημία.
Το πρώτο θα ήταν το πιθανότερο αν στο ΚΙΝΑΛ είχαν διαχειριστεί διαφορετικά την ένστασή τους αναφορικά με την πραγματοποίηση πορείας για λόγους δημόσιας υγείας. Αν, αντί να την επικαλεστούν για να αποστασιοποιηθούν, επέλεγαν να συνταχθούν με τα κόμματα της δημοκρατικής αντιπολίτευσης καταθέτοντας στεφάνι σε έναν από τους πολλούς τόπους μαρτυρίου και θυσίας, συμβολικά και ιδεολογικά φορτισμένο όσο και το Πολυτεχνείο, χωρίς να ακολουθήσει πορεία, όπως έπραξε η αξιωματική αντιπολίτευση. Δεν το έκαμαν διότι έχουν υποστεί πολιτική αγκύλωση, εξαιτίας όχι μόνο της μνημονιακής συγκυβέρνησής τους με τη σαμαρική δεξιά, αλλά της κατά πολύ πρωϊμότερης «σημιτικής» μετάλλαξης της κεντροαριστεράς σε «ακραίο κέντρο».
Στη διάταξη πολιτικών δυνάμεων μετά τις εθνικές εκλογές η πρόεδρος του ΚΙΝΑΛ είχε επιχειρήσει --για να ανακτήσει ψήφους κυρίως από τον ΣΥΡΙΖΑ, και να τις πιστωθεί στην εσωκομματική διαπάλη για την ηγεσία-- μια μετατόπιση αριστερά, ασκώντας εντονότερη κριτική στην κυβέρνηση. Τα οικονομικά και μηντιακά συμφέροντα που ανάδειξαν και στηρίζουν Μητσοτάκη της επιφύλαξαν σφοδρή επίθεση. Φρόντισαν, παράλληλα, να κρατήσουν την εικόνα των δημοσκοπικών επιδόσεων του ΚΙΝΑΛ καθηλωμένη, ως απόδειξη για το μάταιο της «αριστερής» μετατόπισης: ένα 5-6%. Ποσοστό αρκούντως καχεκτικό ώστε να αποθαρρυνθούν κεντρώες ψήφοι και να μην επαναπατριστούν από την ΝΔ, αρκετό, ωστόσο, για να καθησυχάζει ότι το κόμμα θα παραμείνει εντός του κοινοβουλίου -- σε ρόλο, βέβαια, υποστηρικτικό του συντηρητικού μπλοκ.
Τώρα, εν όψει των ανατροπών που θα προκληθούν στο πολιτικό σκηνικό από το δεύτερο κύμα της πανδημίας, η κα Γεννηματά επέστρεψε αντιπολιτευτικά, ανεβάζοντας --για τους ίδιους λόγους-- τους τόνους της κριτικής στην κυβέρνηση. Αυτή τη φορά ανέλαβε να την ανακαλέσει στην τάξη της «συμπολιτευόμενης αντιπολίτευσης» ο κ. Σημίτης, με άρθρο του στα «Νέα» πρόσφατα. Η κα Γεννηματά, στη συζήτηση στη Βουλή σε επίπεδο πολιτικών αρχηγών, αντέδρασε σθεναρά, υπερασπιζόμενη αυτό που, στην ουσία, αμφισβήτησε ο κ. Σημίτης: το αρχηγικό προφίλ της και το προνόμιο να επιλέγει αυτή το είδος της αντιπολίτευσης.
Κυκλοφόρησαν φήμες περί διαμόρφωσης κλίματος συνεννόησης των κομμάτων της δημοκρατικής αντιπολίτευσης, απεμπλοκής, με επιλογή της κας Γεννηματά, του ΚΙΝΑΛ από τη γραμμή της «συμπολιτευόμενης αντιπολίτευσης» στην οποία ομνύουν πολλά από τα εξέχοντα στελέχη του.
Αυτή τη φορά ανέλαβε δράση ένας απρόσωπος, υποτίθεται πολιτικά άσηπτος, φορέας: μια δημοσκοπική εταιρεία. Η δημοσκόπηση που πραγματοποίησε (σε χρόνο ρεκόρ…) η Opinion Poll είδε το φως της δημοσιότητας την επαύριο της επετείου του Πολυτεχνείου, όμως το περιεχόμενό της είχε διαρρεύσει στη Χαριλάου Τρικούπη νωρίτερα, πριν ακόμη την αστυνομική απαγόρευση των συναθροίσεων. Ποια τα συμπεράσματά της;
Στις προτιμήσεις του συνόλου της κοινής γνώμης προηγείται ο κ. Α. Λοβέρδος με 20,6%, και ακολουθούν η κα Φ. Γεννηματά με 17,6% και ο κ. Ν. Ανδρουλάκης με 13,4%. Στις προτιμήσεις όσων είχαν ψηφίσει ΚΙΝΑΛ στις εθνικές εκλογές η θέση της κας Γεννηματά εμφανίζεται δεινότερη. Εκεί προηγείται ο κ. Ανδρουλάκης (26,7%) ακολουθούμενος από τον κ. Λοβέρδο (25,3%). Η κα Γεννηματά κατατάσσεται τρίτη με 21%.
Στην Χαριλάου Τρικούπη η ηγεσία πνέει τα μένεα. Βλέπουν προσπάθεια υπονόμευσης της προέδρου εκπορευόμενη από το Μέγαρο Μαξίμου με στόχο τη δορυφοροποίηση του ΚΙΝΑΛ -- ενδεχομένως με την επικουρία ηγετικών στελεχών του κόμματος τα οποία διαφωνούν με την αντιπαράθεσης στη ΝΔ, και τα οποία, λένε, «πριμοδοτεί» η δημοσκόπηση. Εκτιμούν στην Χαριλάου Τρικούπη --και δεν έχουν άδικο-- πως μόνο τυχαίο δεν είναι ότι η δημοσκόπηση συνέπεσε χρονικά με μια φάση κατά την οποία η κυβέρνηση και προσωπικά ο πρωθυπουργός πιέζονται σε όλα τα επίπεδα.
Η θητεία της νυν προέδρου λήγει το Νοέμβριο του 2021, οπότε, με βάση το Καταστατικό, θα γίνει συνέδριο για την εκλογή προέδρου από τη βάση. Όταν η κα Γεννηματά ανακάλεσε την αρχική απόφασή της να μην διεκδικήσει την προεδρία, στο εσωτερικό του ΚΙΝΑΛ «άνοιξε ο ασκός του Αιόλου» -- και ο χορός των μνηστήρων. Όμως δεν είναι αυτό που φαίνεται να την προβληματίζει όσο το γεγονός ότι υπάρχουν σκέψεις η εκλογή να επισπευσθεί για να πάψει η εσωστρέφεια που εμποδίζει την ανάκαμψη του κόμματος.
Η επίσπευση με τη συλλογή υπογραφών προβλέπεται καταστατικά, το θέμα είναι ποιος να αναλάβει το ρίσκο της πρωτοβουλίας. Πάντως όχι η κα Γεννηματά. Διότι αν οι εκλογές γίνουν νωρίτερα θα γίνουν, λόγω κορονοϊού, διαδικτυακά, λεπτομέρεια διόλου ασήμαντη, λαμβανομένου υπόψη ότι το κοινό που την υποστηρίζει είναι μεγάλης ηλικίας…
Η άρνηση της κας Γεννηματά να συμπράξει με τη δημοκρατική αντιπολίτευση σε όλο το φάσμα των προκλήσεων που ανέδειξε η επέτειος του Πολυτεχνείο μπορεί να ερμηνευτεί, εν μέρει τουλάχιστον, υπό το φως των όσων προαναφέρθηκαν.