Οι τρομακτικοί αριθμοί που δεν κρύβονται στη σκιά της πανδημίας
Ήδη τρεις μήνες από την αρχή της πανδημίας, το UNFPA, Το Ταμείο των Ηνωμένων Εθνών για τον Πληθυσμό, είχε δημοσιεύσει έκθεση σύμφωνα με την οποία είχε υπάρξει αύξηση της ενδοοικογενειακής βίας και των γυναικοκτονιών κατά 20% και στα 193 κράτη μέλη των Ηνωμένων Εθνών, με την τρομακτική πρόβλεψη μετά το 6μηνο των περιοριστικών μέτρων ο αριθμός να αγγίξει τα 31 εκατομμύρια. Στη Βρετανία, οι κλήσεις προς τον ειδικό αριθμό αυξήθηκαν κατά 49%. Στο Μεξικό, τους 2 πρώτους μήνες κατά 9,1% σε σχέση με τον προηγούμενο χρόνο, στην Αργεντινή σε 2 βδομάδες δολοφονήθηκαν 12 γυναίκες ενώ στη Ν. Υόρκη, η βία κατά των γυναικών αυξήθηκε κατά 30%. Το ίδιο στο Λίβανο, τη Μαλαισία, την Κίνα, ενώ το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο μετέτρεψε ένα από τα κτίριά του σε Kέντρο υποδοχής κακοποιημένων γυναικών.
Οι καταστροφικές συνέπειες της πανδημίας για τις γυναίκες είναι περισσότερο ορατές στις χώρες με υποτυπώδη υγειονομική περίθαλψη ενώ σε πολλές από αυτές υπολογίζεται ότι έχουν προκύψει εκατομμύρια ανεπιθύμητες εγκυμοσύνες, καθώς η καραντίνα παγιδεύει τις γυναίκες με βίαιους συντρόφους. Τα Ηνωμένα Έθνη θα διαθέσουν 25.000.000 δολ., ποσό μάλλον χαμηλό, όπου το 30% θα δοθεί σε τοπικές οργανώσεις κατά της βίας εναντίον των γυναικών που παρέχουν ιατρική περίθαλψη και ψυχολογική υποστήριξη. Η Hayat Mirshad της φεμινιστικής κολεκτίβας FE-Male στο Λίβανο, δήλωσε ότι αυτά τα χρήματα είναι σημαντικά, αρκεί να δοθούν κατευθείαν στις τοπικές ομάδες, παρακάμπτοντας τη διαχείριση των πρακτορείων των ΗΕ, των διεθνών οργανώσεων και των διαφόρων δωρητών. Στην Ιταλία, τα στοιχεία που δίνει η ISTAT, το Εθνικό Ινστιτούτο Στατιστικής, παρουσιάζει τουλάχιστον διπλασιασμό των τηλεφωνημάτων βοήθειας ενώ στην πολυσέλιδη αναφορά της ActionAid τονίζεται πώς η πρώτη καραντίνα έβλαψε προφανώς τις πιο ευπαθείς ομάδες – για παράδειγμα, δεν καταγράφηκαν σχεδόν καθόλου κλήσεις από τις μετανάστριες. Από τα πιο ανησυχητικά στοιχεία που αναφέρονται είναι ότι σε ποσοστό 83,9% οι θύτες είχαν τα κλειδιά του σπιτιού των γυναικών. Η Ελίζα Βισκόντι, υπεύθυνη των προγραμμάτων της Action Aid, επισήμανε, ωστόσο, τον ουσιαστικό ρόλο των Καταφυγίων για τις κακοποιημένες γυναίκες καθώς ανταποκρίθηκαν εύστοχα με ταχύτητα και με την κατάλληλη υποστήριξη στην τωρινή αναγκαιότητα. Στην Ελλάδα, για τη φετινή Παγκόσμια Ημέρα κατά της έμφυλης βίας επιλέχθηκε ένα από τα πιο σημαντικά θέματα που αναδείχθηκε στο Χάρτη Καταγραφής Περιστατικών Έμφυλης/Σεξουαλικής Βίας: η εργαλειακή χρήση της ψυχικής ασθένειας στο δημόσιο διάλογο ως ελαφρυντικό για τους θύτες. Στις μέχρι στιγμής, για το 2020, 10 γυναικοκτονίες και 4 απόπειρες, τα «ψυχολογικά» προβλήματα, ο «αλκοολισμός» η «στέρηση του παιδιού του», των θυτών προβάλλονται και υποστηρίζονται σχεδόν εμμονικά από ΜΜΕ σχετικοποιώντας προκλητικά τα εγκλήματα κατά των γυναικών.
Πηγές: La Repubblica, Il Manifesto, The Guardian, sexharassmap.espivblogs.net