Αυτό με τον πρωθυπουργό που όταν αναλαμβάνει καθήκοντα βρίσκει στο γραφείο του τρεις επιστολές, που η πρώτη γράφει «φταίει ο προηγούμενος», η δεύτερη «φταίνε οι υπουργοί σου» και η τρίτη «ετοίμασε τις δικές σου… (επιστολές για τον επόμενο…)» το ξέρετε. Το είπε ο Αλέξης Τσίπρας την Τετάρτη στη Βουλή απευθυνόμενος στον Κ. Μητσοτάκη. Έγινε γέλιο.
Το άλλο; Αυτό με τον πρωθυπουργό που κυβερνά αντιπολιτευόμενος την αντιπολίτευση; Με αήθη και διχαστικό τρόπο; Με κάθε αφορμή, κατασκευασμένη ή μη; Φροντίζοντας να μην χρεωθεί προσωπικά την κακοήθεια; Που αναλαμβάνει τότε ένα δημόσιο πρόσωπο εγνωσμένου πολιτικού ήθους, κάποιος που βρέθηκε άεργος μετά την επιχείρηση «εκμετάλλευση του Μακεδονικού», μετά και την απαγόρευση συγκρότησης κινήματος «έξω ο τούρκος από το Αιγαίο» την οποία εξέδωσε –ατύπως πλην κατηγορηματικά– ο πρωθυπουργός για να μη βρεθεί στριμωγμένος ανάμεσα στις βουλές του Βερολίνου και τις ορμές των ακραίων που φλέγεται για την ψήφο τους; Αυτό που μετά ο πρωθυπουργός καταλαβαίνει το τεράστιο πολιτικό κόστος που θα εισπράξει αν η «επιχείρηση διασυρμός» καταλήξει στην Ολομέλεια με το ερώτημα της άρσης ή μη της βουλευτικής ασυλίας των αρχηγών τριών κομμάτων της δημοκρατικής αντιπολίτευσης που αντιπροσωπεύουν μαζί το 40% του εκλογικού σώματος; Το ξέρατε αυτό; Αυτό που δεν είναι για γέλια;
Τη Δευτέρα, σε μια κίνηση πρωτοφανή στα χρονικά της μεταπολίτευσης, η εισαγγελία πρωτοδικών Αθηνών διέταξε προκαταρκτική εξέταση για να διερευνηθεί εάν ο Αλέξης Τσίπρας, ο Δημήτρης Κουτσούμπας και ο Γιάνης Βαρουφάκης τέλεσαν αξιόποινες πράξεις –παραβίαση των υγειονομικών απαγορεύσεων και διέγερση σε ανυπακοή– κατά τις εκδηλώσεις για το Πολυτεχνείο. Είχε προηγηθεί (διαδικτυακά;) σχετική καταγγελία του προέδρου της Νέας Δεξιάς, κ. Φαήλου Κρανιδιώτη. Ακολούθησε η ανάθεση της έρευνας στην κρατική ασφάλεια. Ενδιαφέρουσα διαδοχή κινήσεων, ομολογουμένως…
Η αντίδραση των θιγομένων υπήρξε άμεση. «Η κυβέρνηση», ανέφερε σε ανακοίνωσή του ο ΣΥΡΙΖΑ-Προοδευτική Συμμαχία, «με την αυταρχική στάση της έχει ανοίξει τον δρόμο σε περιφερόμενους ακροδεξιούς. Η σοβαρότητα της κατάστασης απαιτεί προσοχή από όλους μας, και από τους λειτουργούς της δικαιοσύνης, για να μην διολισθήσουμε σε πρακτικές που ακυρώνουν το δημοκρατικό και φιλελεύθερο χαρακτήρα του πολιτεύματος». Το ΚΚΕ επεσήμανε ότι «η παρέμβαση εισαγγελέα είναι η επόμενη πράξη στο κρεσέντο του κυβερνητικού αυταρχισμού». «Είναι σαφές ότι η Δεξιά δεν επανήλθε με σχέδιο να σβήσει για πάντα την περίοδο μετά το ’15, αλλά την περίοδο μετά το ’74», ήταν το σχόλιο του ΜέΡΑ25.
Από πλευράς κυβέρνησης, σιγή ιχθύος. Δεν άφησε καν να ακουστεί έμμεσα το επιχείρημα περί μη ανάμιξης στο έργο της δικαιοσύνης, προς απενοχοποίησή της, έστω προσχηματικά. Άφησε με τη σιωπή της στο έλεος της απαξίωσης όχι μόνο τον υπουργό της επί θεμάτων δημοσίας τάξεως –ο οποίος είχε παραδεχτεί, σε συνέντευξή του την ίδια μέρα, ότι με δική του απόφαση δεν απαγορεύτηκαν οι εκδηλώσεις στις οποίες συμμετείχαν οι επικεφαλής των τριών κομμάτων– αλλά και τον εαυτό της. Διότι, σύμφωνα πάντα με τον υπουργό, η κυβερνητική απαγόρευση δεν αφορούσε τις συγκεκριμένες πολιτικές εκδηλώσεις, στις οποίες, άλλωστε, τηρήθηκαν, όπως είπε, απόλυτα τα υγειονομικά πρωτόκολλα.
Με αυτή την επίσημη ομολογία στο τραπέζι –την οποία, δυστυχώς για την πρωτοβουλία(;) Κρανιδιώτη, δεν μπορεί να παραβλέψει η δικαιοσύνη– σε ποια πραγματικά στοιχεία θα στηριχθεί η έρευνα; Η υπόθεση θα αρχειοθετηθεί πριν η δικογραφία πάρει το δρόμο για τη Βουλή, όπως προβλέπεται λόγω της αναφοράς σε μέλη του Κοινοβουλίου;
Είναι το πιθανότερο. Άλλωστε η κυβέρνηση δεν θα ήθελε η υπόθεση να φτάσει στη Βουλή «με το ερώτημα της άρσης ή μη της βουλευτικής ασυλίας των αρχηγών τριών κομμάτων της δημοκρατικής αντιπολίτευσης που αντιπροσωπεύουν μαζί το 40% του εκλογικού σώματος»... Θα αρκεστεί στο ότι η αντιπολίτευση «προκάλεσε» –απειθώντας, υποτίθεται, στο νόμο– την επέμβαση της δικαιοσύνης. Σε αυτή τη «ρετσινιά» θα καταφεύγει με κάθε ευκαιρία ο κ. πρωθυπουργός αντιπολιτευόμενος την αντιπολίτευση. Στο θόρυβο, στη συκοφάντηση της Αριστεράς, κατ’ εφαρμογή ενός γενικού, διαχρονικού πρωτοκόλλου της Δεξιάς. Αυτό που, εξάλλου, τήρησε και ο κ. Κρανιδιώτης. Ο οποίος, σε αναρτήσεις του στο διαδίκτυο ανήμερα της επετείου της αντιδικτατορικής εξέγερσης χαρακτήρισε την απότιση τιμής στο Πολυτεχνείο «καραγκιοζιλίκια του ΚΚΕ». Προσθέτοντας –για να αφυπνιστεί το ενδιαφέρον των λειτουργών της δικαιοσύνης και της ασφάλειας, όπως και έγινε;– την παρατήρηση ότι «υπάρχουν δύο έννομες τάξεις: Για την Αριστερά και για τους άλλους».
Θεωρήθηκε ότι με τις διαδικτυακές αυτές παρεμβάσεις του, στις οποίες εγκαλεί την κυβέρνηση για ανοχή στην Αριστερά, ο κ. Κρανιδιώτης διεκδικεί για το κόμμα του το ακροατήριο της Χρυσής Αυγής, το οποίο επίσης ορέγεται το κόμμα του κ. Μητσοτάκη. Δεν αποκλείεται – αν επιπλέον ισχύει μια πληροφορία των τελευταίων ωρών που θέλει τους κ.κ. Κρανιδιώτη και Τζήμερο να έχουν συμφωνήσει κοινή κάθοδο στις εκλογές, όποτε αυτές γίνουν. Η κυβέρνηση πάντως δεν δείχνει να ανησυχεί. Έχει προς το παρόν αναθέσει την σαγήνευση ακροδεξιών ψήφων στον κ. Μπογδάνο. Ο οποίος, μιλώντας σε τηλεοπτικό κανάλι την επομένη της επετείου, αποκάλεσε «επίδοξους δολοφόνους» τους διαδηλωτές του ΚΚΕ. Επίδοξοι δολοφόνοι «οι 1.500 κουκουέδες που κατέβηκαν στο κέντρο της Αθήνας γιατί», κατά τον κ. Μπογδάνο, «η ιερή αγελάδα του Πολυτεχνείου είναι για το ΚΚΕ σημαντικότερη από την εθνική προσπάθεια για τη ζωή των συμπολιτών μας». Τον ίδιο κ. Μπογδάνο που πριν ένα χρόνο είχε ανεβάσει στο διαδίκτυο φωτογραφία του τραβηγμένη το 2018, με τον «Ριζοσπάστη» ανά χείρας και με τη φράση: «Επιμένεις να είσαι αριστερός; Αυτή είναι η μόνη αξιοπρεπής, πατριωτική επιλογή σου στην Ελλάδα του 2018».
Δεν ανησυχεί γι’ αυτό το λόγο την κυβέρνηση ο κ. Κρανιδιώτης. Την ανησυχεί επειδή πίσω από παρεμβάσεις όπως η δική του οσμίζεται μεγαλοεπιχειρηματίες και μεγαλοεκδότες που εγκαλούν την κυβέρνηση στην «τάξη των συμπεφωνημένων» όποτε θεωρούν ότι αθετεί τις δεσμεύσεις της για τη μοιρασιά. Αυτό κι αν δεν είναι για γέλια -- και για φτηνή, διχαστική διαχείριση, εμπλέκοντας άρον-άρον τη δικαιοσύνη…