Η παρουσίαση ενός σχεδίου για την ενίσχυση του ΕΣΥ και τη φροντίδα των εργαζομένων σε αυτό, είναι σημαντικό βήμα προς την κατεύθυνση της άσκησης αντιπολίτευσης με την προβολή εναλλακτικών σχεδίων που έχουν τη δυνατότητα να καλύψουν ανάγκες της κοινωνίας, αλλά και να αναγνωρίσουν τη σημασία που έχει η επάρκεια ανθρώπινου δυναμικού και η ικανοποιητική κάλυψη των δικών του αναγκών.
Η δυνατότητα επεξεργασίας και προβολής αυτού του σχεδίου οφείλεται καταρχάς στο γεγονός ότι ο ΣΥΡΙΖΑ διαθέτει μια ομάδα στελεχών με την εμπειρογνωμοσύνη που απαιτείται για την αξιολόγηση των εξελίξεων στον τομέα της υγείας, αλλά και για την επίγνωση των πρωτοβουλιών και αλλαγών που απαιτεί η διόρθωση λαθών και η κάλυψη αναγκών.
Πραγματοποιείται έτσι ένα άλμα σε ό,τι αφορά τον τρόπο απεύθυνσης στους πολίτες αλλά και τους εργαζόμενους στον τομέα αυτό. Στους πολίτες –και ψηφοφόρους– δεν προτείνεται μια γενική αρχή ή ένας γενικός στόχος, αλλά ποσοτικές και ποιοτικές μεταβολές που μπορούν να αναλυθούν και να συζητηθούν για να γίνει κατανοητός και να βελτιωθεί ο βαθμός στον οποίο θα καλύψουν πραγματικά υπάρχουσες ανάγκες.
Σε ό,τι αφορά τις ανάγκες σε προσωπικό προβλέπονται προσλήψεις και αναμένονται προσαρμογές των αμοιβών. Διαμορφώνεται έτσι ένα πεδίο συζήτησης και διαπραγμάτευσης το οποίο μεταβάλει και αναβαθμίζει το ρόλο των εργαζομένων σε ό,τι αφορά το περιεχόμενο της εργασίας τους, ενώ ενισχύει το δημοκρατικό χαρακτήρα των διαδικασιών λήψης αποφάσεων.
Με αυτή τη μέθοδο οδηγείται σε ουσιαστική αναβάθμιση η σχέση του πολιτικού κόμματος της Αριστεράς με τον πληθυσμό των πολιτών και των εργαζομένων. Η σχέση αυτή δεν βασίζεται απλώς σε αρχές και γενικούς στόχους, αλλά σε σχέδια που με συζητημένο και προβλεπόμενο τρόπο θα ανταποκριθούν στις ανάγκες και τις επιδιώξεις αυτού του πληθυσμού.
Για να αποκτήσει η Αριστερά την προγραμματική επάρκεια που απαιτεί η ενίσχυση των σχέσεών της με τις τάξεις και τις ομάδες που πλήττονται από τις αλλεπάλληλες κρίσεις, πρέπει να αποκτήσει τη δυνατότητα να επεξεργάζεται, να προβάλλει και να συζητάει συγκεκριμένα σχέδια για την κάλυψη των αναγκών στους τομείς της παραγωγής, των κοινωνικών θεσμών και του περιβάλλοντος.
Η υπεροχή της Αριστεράς απέναντι στην καταστροφική πορεία της Δεξιάς και του νεοφιλελευθερισμού είναι και πάλι ορατή. Για να μετατραπεί αυτή η υπεροχή σε πρόγραμμα και τελικά σε καθεστωτική πρόταση, μέσω της παρουσίασης και της δημοκρατικής συζήτησης σχεδίων για όλες τις πλευρές της κοινωνικής ζωής, πρέπει να ακολουθήσουμε το παράδειγμα του σχεδίου του ΣΥΡΙΖΑ για την υγεία.