Η ιστορία του κορυφαίου αυστριακού ποδοσφαιριστή Ματίας Ζίντελαρ

 

Βιέννη 1938. Η εθνική Αυστρίας, η οποία είχε καταφέρει να περάσει στο επόμενο Παγκόσμιο Πρωτάθλημα στη Γαλλία, διαλύεται. Στις 3 Απριλίου αποφασίστηκε να διεξαχθεί ένας αγώνας, προς τιμή της «ένωσης» μεταξύ της «Ostmark» (Αυστρίας) και της «Altreich» (Γερμανίας). Ο αγώνας έμελλε να σημαδέψει τον Ματίας Ζίντελαρ. Σαν αρχηγός της ομάδας, αποφάσισε να παίξουν με ερυθρόλευκες στολές και όχι τις παραδοσιακές ασπρόμαυρες της χώρας. Οι ναζί αξιωματούχοι για λόγους προπαγάνδας ήθελαν ο αγώνας να λήξει ισόπαλος. Όμως ο Ζίντελαρ είχε αντίθετη άποψη. Είκοσι λεπτά πριν το τέλος, ο «Μότσαρτ» σκοράρει και πανηγυρίζει μπροστά στην εξέδρα των επισήμων η οποία ήταν γεμάτη από ναζί αξιωματούχους. Ο αγώνας τελείωσε τελικά 2-0 υπέρ των Αυστριακών, με το δεύτερο γκολ να το πετυχαίνει ο φίλος του Καρλ Σέστα.

 

Ο Μότσαρντ των γηπέδων

 

Μετά την ολοκλήρωση του ματς ο Ματίας Ζίντελαρ πηγαίνει στην εξέδρα των επισήμων και μπροστά στους ναζιστές αξιωματούχους χορεύει ένα, επινίκιο, μοναχικό βαλς. Χιλιάδες αυστριακοί φίλαθλοι που πλημμύρισαν στο Στάδιο Prater της Βιέννης ξεσηκώθηκαν για να τον αποθεώσουν φωνάζοντας δυνατά «Osterreich! Osterreich!"· το όνομα μιας πατρίδας που η ναζιστική Γερμανία εξαφάνιζε για τα επόμενα χρόνια! Ο Ζίντελαρ αποθεώθηκε από τους συμπατριώτες του, όμως οι ναζί δεν ξέχασαν την ταπείνωση στο γήπεδο Πράτερ. Περίπου ένα χρόνο μετά στις 23 Ιανουαρίου του 1939, ο 37χρονος «Μότσαρτ των γηπέδων», ο σπουδαιότερος ποδοσφαιριστής της Αυστρίας (600 τέρματα σε 700 εμφανίσεις με την φανέλα της Αούστρια Βιέννης) θα βρεθεί νεκρός, μαζί με την σύντροφό του Καμίλα Καστανιόλα στο σπίτι της στην Βιέννη. Η επίσημη αιτία - που παρουσιάστηκε μετά από «έρευνα» της αστυνομίας - ήταν δηλητηρίαση από μονοξείδιο του άνθρακα, λόγω μιας φραγμένης καπνοδόχου. Αυτοκτόνησε είπαν οι ναζί αξιωματούχοι. Πάντως οι Ναζί διέταξαν να κλείσει γρήγορα η υπόθεση, αν και ένας αστυνομικός που συμμετείχε στην έρευνα του διαμερίσματος δήλωσε σε εφημερίδα ότι η θέρμανση λειτουργούσε καλά.

 

Μετά την εισβολή

 

Μέχρι τα ναζιστικά άρματα μάχης και ο Αδόλφος Χίτλερ να εισβάλλουν, η Βιέννη τη δεκαετία του 1930 ήταν ένα «ζωντανό» και υπέροχο μέρος. Ήταν ένα πολιτιστικό-πολιτικό θερμοκήπιο που παρήγαγε μοναδικά μυαλά όπως ο Φρόιντ, ο Σνάιτσερ και ο Χέιεκ, ενώ στα καφέ της αυστριακής πρωτεύουσας οι έντονες συζητήσεις εναλλάσσονταν για το σοσιαλισμό, τον επερχόμενο παγκόσμιο πόλεμο, αλλά και το ποδόσφαιρο. Ναι το ποδόσφαιρο! Ο λόγος η εξαιρετική Εθνική ομάδα της Αυστρίας, η Wunderteam, που είχε αρχηγό τον Ματίας Ζίντελαρ, τον « Paper Man», παρατσούκλι που του είχε δοθεί γιατί ήταν μικρός στο δέμας, με τρομερή ποδοσφαιρική ιδιοφυΐα. Ο κριτικός του θεάτρου Άλφρεντ Πολγκάρ έλεγε για τον Ματίας: «Είχε μυαλό στα πόδια του και πολλά αξιοσημείωτα και απροσδόκητα πράγματα τους συνέβησαν ενώ τρέχουν».

Η εξαιρετική ικανότητά του τον έκανε γρήγορα ένα είδωλο των εργατών στα εργοστάσια, αλλά τον έφερε κοντά και στην κοινωνία των διανοουμένων. Ο Ματίας ήταν ο «Μότσαρτ του ποδοσφαίρου» για τους Αυστριακούς. Ήταν αυτός που μετά από ένα ματς με τη φανέλα της Αούστρια Βιέννης μια εφημερίδα έγραψε ότι αγωνίστηκε «όπως ένας grandmaster παίζει σκάκι». Η κατάληψη της Αυστρίας από τη ναζιστική Γερμανία έφερε αλλαγές σ’ όλη την κοινωνική ζωή της χώρας και φυσικά στο ποδόσφαιρο. Η χώρα μετονομάστηκε σε Ostmark, μια επαρχία του Ράιχ. Η δοσιλογική κυβέρνηση δεν έχασε χρόνο να σταματήσει το επαγγελματικό πρωτάθλημα της χώρας και να διαλύσει τους συλλόγους που είχαν Εβραίους. Τα γήπεδα κατασχέθηκαν, ενώ παίκτες, προπονητές και παράγοντες εβραϊκής εθνικότητας εκδιώχθηκαν. Η ομάδα του Ματίας Ζιντελαρ Αούστρια Βιέννης άλλαξε το όνομά της σε SC Ostmark Wien, καθώς θεωρήθηκε ως η ομάδα των Εβραίων της Βιέννης. Οι παίκτες που επέζησαν από αυτά τα ξεκαθαρίσματα εξαναγκάστηκαν να ενταχθούν στη γερμανική εθνική ομάδα. Ο Ζίντελαρ αρνήθηκε επικαλούμενος τραυματισμούς και την ηλικία του.

 

Ένα ελεύθερο μπαρ

 

Ο Ματίας από πολύ νωρίς είχε εκφράσει την αντίθεση του στις ναζιστικές ιδέες. Μάλιστα όταν έμαθε ότι ένας Εβραίος γνωστός του αναγκάστηκε να πουλήσει το μπαρ του σε χαμηλή τιμή στους τοπικούς γραφειοκράτες του ναζιστικού κόμματος μέσω «νόμιμης κατάσχεσης», έκανε μια…ντρίμπλα. Έκανε μεγαλύτερη προσφορά σε μετρητά και αγόρασε το μπαρ. Έτσι ο Ματίας έγινε ιδιοκτήτης και σερβιτόρος του μπαρ με τους πελάτες να τον αντιμετωπίζουν με δέος και σεβασμό. Πολλοί από τους πελάτες στο μπαρ ήταν Εβραίοι, και ο Ζίντελαρ έβλεπε αρκετούς Γκεσταπίτες να παριστάνουν τους πελάτες. Έτσι σύντομα το μπαρ έγινε στέκι εβραίων, αριστερών, σοσιαλδημοκρατών και γενικά αντιναζιστών Βιεννέζων. Εκεί τον προσέγγισαν μέλη του Ναζιστικού Κόμματος, αλλά αρνήθηκε να συμμετέχει σε οτιδήποτε ποδοσφαιρικό. Τελευταία φορά που φόρεσε ποδοσφαιρικά παπούτσια ήταν στις 16 Δεκεμβρίου του 1938 ενάντια στη Χέρτα Βερολίνου, όπου έληξε 2-2, πετυχαίνοντας ένα γκολ. Τριανταοχτώ μέρες μετά θα τον έβρισκαν νεκρό…

ΓΙΑ ΤΗΝ 
ΚΟΜΜΟΥΝΙΣΤΙΚΗ ΑΝΑΝΕΩΣΗ, 
ΓΙΑ ΤΟ ΣΟΣΙΑΛΙΣΜΟ
ΜΕΛΟΣ ΤΟΥ

Copyright © 2023 - All rights reserved

 | 

Developed by © Jetnet