Τις συγκλονιστικές καταγγελίες της Σοφίας Μπεκατώρου για τον βιασμό της από μεγαλοπαράγοντα της ιστιοπλοΐας αλλά και αυτόν ενός μικρού κοριτσιού από τον προπονητή του, πάλι στο χώρο της ιστιοπλοΐας, ακολούθησαν εξίσου σοκαριστικές μαρτυρίες για σεξουαλικά αδικήματα εντός κι εκτός του αθλητισμού αλλά και καταγγελίες για εκφοβισμό και ακραία αντιεπαγγελματική συμπεριφορά στο χώρο του θεάτρου – κι έπεται συνέχεια σε άλλους χώρους. Αν οι καταγγελίες για βιασμό, σεξουαλική παρενόχληση και επαγγελματικό εκφοβισμό, αποτελούν μια υγιή και απελευθερωτική πράξη για τα θύματα, τα «περιβάλλοντα» στα οποία την επικοινωνούν φαίνεται να έχουν απολέσει προ πολλού τα δικά τους στοιχειώδη υγιή αντανακλαστικά.
Πριν από δύο βδομάδες, κάποιοι δίδυμοι αδελφοί που είχαν φύγει από το Big Brother καμάρωναν, με την ενθάρρυνση και το χαχανητό των παρουσιαστών τoυ πρωινού του τηλεοπτικού καναλιού Star, επειδή ξεγέλασαν μια κοπέλα και, εν αγνοία της, βρέθηκε σεξουαλικά και με τους δύο αδελφούς. Με τον σάλο που ακολούθησε ο ένας αδελφός εξοργίστηκε γιατί έτσι χάλασε το «βιογραφικό» τους και δεν θα γίνονταν δεκτοί ως παίκτες στο Survivor. Οι παρουσιαστές, στη συνέχεια, αρμονικά σκουροντυμένοι και βαρύγδουπα απολογητικοί, με ένα επεξεργασμένο κείμενο, για το οποίο πιθανότατα συνεργάστηκαν ψυχολόγοι, επικοινωνιολόγοι κτλ, ζήτησαν συγνώμη, μεταξύ άλλων, όχι μόνο για τη συμπεριφορά τους αλλά και για τις επιλογές τους πριν από αυτή. Το θέμα έληξε εκεί. Ο Γιώργος Λιάγκας, μετά από μια μικρή περίοδο «τιμωρίας», επανήλθε δριμύτερος στην πρωινή ζώνη, και μάλιστα με το τουπέ του δημοσιογράφου –κάποτε εκφωνούσε τις ειδήσεις– και με υποτιθέμενη αντικειμενικότητα, ξεπλένει το πρόσφατο παρελθόν του, με τη συνεπικουρία της αμνησίας τηλεοπτικών παραγόντων, προωθώντας, ανάλογα με το κύμα, πότε αμφιβολίες για την υπαιτιότητα των καταγγελθέντων, πότε αμέριστη συμπάθεια για τις γυναίκες.
Αν τώρα, λοιπόν, είναι η κατάλληλη στιγμή για τα θύματα να καταγγείλουν, με τον οιονδήποτε τρόπο, την κακοποίησή τους, ταυτόχρονα ποτέ πριν δεν είχε υπάρξει περίοδος που, με τη φτήνια και την απερίγραπτη πολυλογία των λάιτ αλληλοτροφοδοτούμενων εκπομπών, οι γυναίκες να είχαν τόσο διασυρθεί, οι εικόνες τους να ευτελίζονται καθημερινά στην τηλεόραση και στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης. Η κουλτούρα της καθημερινής βίας, παντού, με τους υποβαθμιστικούς ρόλους που υποβάλλονται στις γυναίκες, έχει υποτιμηθεί δραματικά και από τις φεμινίστριες. Ακόμα και στις υποτιθέμενες μη ριάλιτι εκπομπές οι παίκτριες προσβάλλουν η μια την άλλη, παρουσιάζοντας το πιο φτηνό στερεότυπο των γυναικών που το «φυσικό» τους είναι να ανταγωνίζονται μεταξύ τους ενώ παράλληλα αποθεώνεται ο γάμος, η αγία οικογένεια, τα παιδάκια και το «πότε με το καλό;»
Η πρόσφατη ανατριχιαστική αποκάλυψη του βιασμού της 11χρονης αθλήτριας, με την αιτιολογία μάλιστα του δράστη ότι πρόθεσή του ήταν να τη νυμφευτεί, ανακαλεί τις πιο αντιδραστικές πρακτικές παρελθόντων χρόνων όπου η επαίσχυντη πράξη έσβηνε με την «αποκατάσταση».
Τις προάλλες, παρουσιάστρια πρωινής ζώνης έπεισε και για τις καλές προθέσεις της και με την αποφασιστική σοβαρή στάση που κράτησε σε ό,τι αφορά τις καταγγελίες των γυναικών. Μια συζήτηση όσο σοβαρή και στοιχειοθετημένη κι αν είναι, όμως, τοποθετημένη σε ένα αυστηρό φορμά, βάσει του οποίου το τάδε λεπτό προωθούνται προϊόντα και μετά ακολουθεί συνταγή μαγειρικής, κ.ο.κ., σε ένα κόσμο απελπιστικά εθισμένο στην εμπορική εικόνα και στη θεματική πολυδιάσπαση, πόσο πιθανό είναι να μην καταβροχθιστεί κι αυτή, η συζήτηση, ως εμπορικό «προϊόν» στη ροή του προγράμματος, ή άντε, ως μια ακόμη θεματική;
Αν αιτιολογείται ο καταιγισμός καταγγελιών, εξίσου απαιτείται να γίνει σεβαστή η επώδυνη έκθεση αυτών των γυναικών που ανώνυμες αναφορές όπως «συνέβη και σε μένα» πνίγουν και μειώνουν τις θαρραλέες πράξεις τους. Συμφωνώ με την Έλενα Ακρίτα ότι θύτης και θύμα έχουν ονοματεπώνυμο. Επίσης το metoo δεν αποτελεί τον προνομιακό χώρο όπου οι άνθρωποι θα κοινοποιούν τις προσωπικές εντάσεις και τους καυγάδες τους.
Το ουσιαστικό αίτημα της δημοσιοποίησης κακουργηματικών σεξουαλικών πράξεων είναι αφενός να μπει σε διαδικασία ίασης το θύμα (γυναίκα ή άντρας), να αλλάξει ο νόμος και να μην υπάρχει παραγραφή για τους δράστες σεξουαλικών αδικημάτων, ώστε αυτοί να τιμωρούνται υποδειγματικά, να αντιδρά η κοινωνία ακαριαία σε τέτοια συμβάντα. Πώς μπορούμε να το προστατέψουμε αυτό;
Ενώ γράφονταν αυτές οι γραμμές πρωί Πέμπτης 4 Φεβρουαρίου, η δύναμη των απίστευτων συμβάντων που καταγγέλθηκαν λίγες ώρες αργότερα σάρωσαν κάθε φόβο συγκάλυψης.