Συνέντευξη του προέδρου της Βενεζουέλας στον Ιγνάσιο Ραμονέ
«Η περσινή χρονιά, το 2020, ήταν μια τρομερή χρονιά για όλο τον κόσμο. Για την Βενεζουέλα ήταν μια ήπια χρονιά. Όχι γιατί σταμάτησε το εμπάργκο ή τα πολλαπλά χτυπήματα από το εξωτερικό, αυτά συνεχίστηκαν και εντάθηκαν. Όμως, η μπολιβαριανή επανάσταση που έχει ήδη μια εμπειρία 22 χρόνων, έδωσε τις μάχες της και τις κέρδισε. Και το σημαντικό είναι ότι, σε αντίθεση με ό,τι συνέβη στις άλλες χώρες της Λατινικής Αμερικής –και ιδιαίτερα στις γειτονικές Κολομβία και Βραζιλία, η πανδημία τέθηκε υπό έλεγχο. Έτσι, ο αριθμός των κρουσμάτων είναι μικρός και ελάχιστοι είναι οι νεκροί. Παράλληλα, η οικονομία, παρά τις δύσκολες περιστάσεις, γνώρισε τα τελευταία χρόνια ανθεκτικότητα και μια θεαματική ανάπτυξη, στην παραγωγή των αγροδιατροφικών προϊόντων και στις εμπορικές δραστηριότητες. Και, επιπλέον, ο νέος νόμος που ψηφίστηκε πρόσφατα ήρθε να ενισχύσει τις επενδύσεις, με την επιδίωξη να αντιμετωπιστούν οι συνέπειες του εμπάργκο.
Αυτή η νέα κατάσταση, μετά τα δύσκολα χρόνια, είχε ως αποτέλεσμα οι δυνάμεις του τσαβισμού να κερδίσουν μια μεγάλη εκλογική μάχη τον Δεκέμβρη. Ο πρόεδρος Νικολάς Μαδούρο παρακολουθεί τις εξελίξεις αυτής της περιόδου με ιδιαίτερο ενδιαφέρον, μετά τα παθήματα των δυο βασικών του αντιπάλων. Στο εσωτερικό, του Χουάν Γκουαϊδό, ο οποίος τέθηκε εκτός κοινοβουλίου στις εκλογές της 6ης Δεκέμβρη. Στο εξωτερικό, η ήττα του Τραμπ χαιρετίστηκε – όπως άλλωστε σε όλο τον κόσμο – με ιδιαίτερη ανακούφιση», αναφέρει ο Ιγνάσιο Ραμονέ, γνωστός για τα γραπτά του και το πάθος του για τις χώρες της Νότιας Αμερικής, στην εισαγωγή της συνέντευξης – συνομιλίας που είχε με τον Νικολάς Μαδούρο.
Διαμόρφωση νέων σχέσεων
Στη συνέντευξη «ποταμό» αναπτύχθηκαν όλα τα προβλήματα: η πανδημία και η αντιμετώπισή της, η κατάσταση της οικονομίας με το εμπάργκο και το πάγωμα των καταθέσεων της Βενεζουέλας στις ΗΠΑ, Αγγλία, Γαλλία, Ισπανία, Γερμανία κλπ. και η σημερινή προσπάθεια ανάκαμψης, η διεθνής κατάσταση –με έμφαση τις χώρες της Λ. Αμερικής- και οι συμμαχίες. Αλλά κυρίως τέθηκε και συζητήθηκε η επιμονή της μπολιβαριανής επανάστασης να εργαστεί το νέο κοινοβούλιο (με το διάλογο και το έργο) υπέρ της συνεννόησης και της συναίνεσης, που παρουσιάζεται ως προϋπόθεση για τη βελτίωση των σχέσεων στο διεθνές πεδίο, την προσπάθεια να αρθεί το εμπάργκο και τη διαμόρφωση ενός άλλου πλαισίου σχέσεων με τις ΗΠΑ. Ο Μαδούρο αναφερόμενος στην πολιτική Τραμπ την χαρακτηρίζει ως «ακραία εκδοχή του ιμπεριαλισμού. Έναν ολοκληρωτικό εξτρεμισμό. Ο Τραμπ συνωμοτούσε και επιδίωκε ακόμα και τη φυσική μας εξόντωση, εμένα και στελεχών της κυβέρνησης, πολλές φορές. Απέτυχε και όχι μόνο μια φορά... Επιτέθηκε με σκληρή και χυδαία γλώσσα κατά του λαού μας. Τα σχέδιά του απέτυχαν…. Ο Τραμπ ηττήθηκε από την πραγματικότητα και από μια χώρα που θέλει την ειρήνη και τη ζωή….»
Πώς θα πειστεί η αντιπολίτευση
Ο Μαδούρο στη συνέχεια είπε ότι για να αλλάξει το κλίμα και να ξαναποκτήσει η χώρα τον πλούτο της, θα χρειαστούν πολλές προσπάθειες, διπλωματικές πρωτοβουλίες και, κυρίως, η ενότητα του λαού και του στρατού καθώς και η συναίνεση των πολιτικών δυνάμεων. Ο Ιγνάσιο Ραμονέ επέμεινε: «Τον Δεκέμβριο του 2020 κερδίσατε, στις 6 Ιανουαρίου 2021 ανέλαβε καθήκοντα το κοινοβούλιο. Ποιες πρωτοβουλίες θα πάρετε ώστε η αντιπολίτευση να καθίσει στο τραπέζι του διαλόγου και να συζητήσετε πώς θα ομαλοποιηθούν οι σχέσεις των πολιτικών δυνάμεων….». Ο Μαδούρο απάντησε σχετικά: «Πράγματι, μια μεγάλη μερίδα της αντιπολίτευσης έχει υιοθετήσει ακραίες θέσεις. Αυτή είναι η κληρονομιά του Τραμπ. Η εποχή αυτή όμως πέρασε. Θα περιμένουμε να δούμε πώς θα αντιδράσει αυτό το τμήμα της αντιπολίτευσης (γιατί ένα άλλο τμήμα πήρε μέρος στις εκλογές και μετέχει στο κοινοβούλιο).»
Σταθερά υπέρ του διαλόγου
«Θέλω να τονίσω πως εμείς είμαστε σταθερά υπέρ του διαλόγου, των διαπραγματεύσεων με όλη την αντιπολίτευση ακόμα και με εκείνη που αυτοαποκλείστηκε (με την αποχή της από τις εκλογές) από την πολιτική ζωή της χώρας. Να σου πω μάλιστα ότι μιλάμε μαζί της, την καλούμε να πάρει μέρος. Η αντιπολίτευση της χώρας μας έχει ασφαλώς οπαδούς, μέλη, ψηφοφόρους. Και βέβαια έχει δικαίωμα, να έχει τον δικό της πολιτικό χώρο», τόνισε ο πρόεδρος Μαδούρο. «Ελπίζω», συνέχισε, «τώρα, με τη λειτουργία του νέου κοινοβουλίου, πως θα αρχίσει ένας μεγάλος διάλογος με τη συμμετοχή όλων. Ένας διάλογος ανοιχτός, ευρύς, ευρύτατος. Προσωπικά, είμαι έτοιμος να πάρω μέρος χωρίς προϋποθέσεις, ως απλός συνομιλητής… Σε μια συζήτηση που θα έχει αποτελέσματα… Να συμπληρώσω και τούτο: μπροστά μας έχουμε πολιτικές μάχες στις οποίες μπορούν να συμμετέχουν όλοι. Μάχες σημαντικές στις οποίες, άλλωστε, είχε πάρει μέρος σύσσωμη η αντιπολίτευση, το 2017. Έχουμε την εκλογή των 23 κυβερνητών των περιφερειών που θα γίνουν το 2021… Το 2022, ακολουθούν οι δημοτικές εκλογές και η εκλογή των 335 δημάρχων… Τέλος, να υπενθυμίσω ότι το 2022 θα έχω συμπληρώσει 3 χρόνια στην προεδρία»
Σε ερώτηση του Ραμονέ αν μπορεί κάποιος να τον ανακαλέσει, ο ίδιος απαντά: «Βεβαίως. Κάποιος έχει το δικαίωμα να προκαλέσει δημοψήφισμα, αρκεί η αντιπολίτευση να συγκεντρώσει τις απαραίτητες υπογραφές, όπως προβλέπεται από το σύνταγμα. Έτσι, θα μπορούμε να έχουμε εκλογές το 2022. Διαφορετικά, πάμε στο 2024. Όπως βλέπεις θα τηρήσουμε αυστηρά το σύνταγμα. Για να προχωρήσει όμως η χώρα, απαιτείται πολιτική συνεννόηση. Και εδώ Ραμονέ, με κάθε ειλικρίνεια θα σου πω, εσύ ένας Γαλλο – Ισπανός, γνωρίζεις πολύ καλά την Ευρώπη, την Ε.Ε. και τις κυβερνήσεις που έχουν μια πολύ μεγάλη ευθύνη. Γιατί ο εξτρεμισμός της αντιπολίτευσης και ο αυτό-αποκλεισμός της από την πολιτική ζωή της χώρας, δεν είναι μόνον ευθύνη του Τραμπ. Η Ε.Ε. στήριξε όλες τις παράλογες και παράνομες αποφάσεις με μοναδικό στόχο την Βενεζουέλα. Θα ήθελα να μάθω το γιατί…» Να σημειώσουμε εδώ ότι η Ε.Ε., με πρόσφατη απόφαση των υπουργών Εξωτερικών, υποβάθμισε τη θέση του Γκουαϊδό από «μεταβατικό πρόεδρο» σε «προνομιακό συνομιλητή».
Η συζήτηση συνεχίστηκε με τα τεράστια προβλήματα που αντιμετωπίζει η χώρα με το εμπάργκο. Επισημάνθηκε η μεγάλη πτώση του εθνικού εισοδήματος και των εισοδημάτων των εργαζομένων. Η πολιτική της κυβέρνησης σήμερα, είναι η ανάκαμψη της οικονομίας, η αύξηση της παραγωγής των αγροτικών προϊόντων και των ειδών πρώτης ανάγκης καθώς και η σταθεροποίηση της βιομηχανικής παραγωγής. Σε αυτές τις συνθήκες, το νέο κοινοβούλιο επείγεται να καλύψει το χαμένο χρόνο (για τέσσερα σχεδόν χρόνια σχεδόν δεν λειτούργησε). Να ενισχύσει τη δυναμική που έχει εμφανιστεί και, ταυτόχρονα, να δημιουργήσει τις προϋποθέσεις για συναίνεση.