Την Κλεονίκη Δεμίρη την είχα ξεχωρίσει από τη συμμετοχή της με τέσσερα τραγούδια στον δίσκο «Ο Νοέμβρης των ματιών της», σε μουσική του Απόλλωνα Κουσκουμβεκάκη, που αναδείχθηκε σε έναν από τους καλύτερους δίσκους του 2014, σύμφωνα με τις κριτικές. Έκτοτε, που και που την απολάμβανα σε κάποια συναυλία ή εκπομπή, μέχρι που πρόσφατα τυχαία την άκουσα στο ραδιόφωνο να τραγουδά «Όλα θα πάνε μια χαρά», ένα φωτεινό και όμορφο τραγούδι με την αυθεντικότερη λαϊκή έκφραση αισιοδοξίας. Με ξάφνιασε ευχάριστα και την αναζήτησα. Την συνάντησα στη γειτονιά μου στο Παγκράτι, στην πλατεία Βαρνάβα όπου γυρίστηκε και το βίντεο κλιπ του «Όλα θα πάνε μια χαρά». Μια ιδέα της ίδιας, με τη συμμετοχή γειτόνων και φίλων από τη γειτονιά της, ένα μουσικό βίντεο που θυμίζει μιαν άλλη εποχή, εκείνη της χαράς της γειτονιάς, αλλά και της ξεγνοιασιάς της καλής παρέας.
Με εντυπωσιακές σπουδές στο τραγούδι, η Κλεονίκη Δεμίρη χτίζει την καριέρα της σε πολλούς και διαφορετικούς χώρους έκφρασης και αναδεικνύει τις ενναλακτικές μορφές του ταλέντου της μέσω της κλασικής, των μιούζικαλ, της τζαζ, του έντεχνου αλλά και της δισκογραφίας της. Γεννήθηκε στη Λάρισα, σπούδασε τραγούδι στην τάξη της Αγγέλας Λαλαούνη και πήρε το δίπλωμα της με άριστα παμψηφεί και πρώτο βραβείο. Κατέχει πτυχία Αρμονίας και Αντίστιξης και έχει παρακολουθήσει σεμινάρια με τον Αντώνη Κοντογεωργίου στην Ελλάδα και με την Varena Schweizer στη Ιταλία. Είναι μέλος της χορωδίας της Ελληνικής Ραδιοφωνίας (ΕΡΤ) από το 2000 και υπήρξε μέλος της Χορωδίας του Ελληνικού Φεστιβάλ. Έχει τραγουδήσει σε πληθώρα μουσικών φεστιβάλ σε όλη την Ελλάδα και στο εξωτερικό. Έχει συνεργαστεί με σπουδαίους συνθέτες και μαέστρους. Σημαντική η συμμετοχή της στην όπερα «Ορέστεια» του Γιάννη Ξενάκη στο Μομπελιέ, ως μια από τις τρεις κορυφαίες (Θέατρο «Opera Berlioz»). Επίσης στο «SumERTime 2017» με τους «Τangarto Quintet» και στο «SumERTime 2018» συναυλία αφιέρωμα στο πολιτικό τραγούδι σε απευθείας μετάδοση από την τηλεόραση της ΕΡΤ και το ραδιόφωνο. Η Κλεονίκη Δεμίρη είναι μια όμορφη νέα γυναίκα η οποία δεν κρύβει ότι η αισιοδοξία της είναι στάση ζωής. Αναμφισβήτητα η αισιοδοξία αποτελεί μοναδικό χάρισμα σε καιρούς πανδημίας, εγκλεισμού και φτωχοποίησης. Δικαίως λοιπόν ένα αισιόδοξο τραγούδι την έφερε στο προσκήνιο. Το τραγούδι αυτό κυκλοφόρησε στο προσωπικό της άλμπουμ με 14 τραγούδια και τον τίτλο «Μαγική συνταγή», μία συλλογή με τραγούδια αξιόλογων δημιουργών. Η κουβέντα που ανοίξαμε αφορά –τι άλλο;– την αισιόδοξη πλευρά των πραγμάτων.
Το τραγούδι σου «Όλα θα πάνε μια χαρά» παίζεται στα ραδιόφωνα, πώς το εξηγείς αυτό;
Ζούμε ένα κακό όνειρο εδώ και ένα χρόνο. Όλα είναι σε παύση και περιμένουμε τη στιγμή που όλο αυτό θα τελειώσει, για να συνεχίσουμε τη ζωή μας χωρίς το άγχος του ιού, χωρίς περιορισμούς, απαγόρευση κυκλοφορίας, χωρίς την παύση της τέχνης που τόσο μας λείπει και όλα τα άσχημα που συμβαίνουν. Θέλουμε λοιπόν όλοι να πιστέψουμε πως «Όλα θα πάνε μια χαρά»…
Πρόκειται για ενστικτώδη αντίδραση στην απαισιόδοξη και έγκλειστη ζωή μας ή πάντα έτσι βλέπεις τα πράγματα;
Δεν το βάζω ποτέ κάτω. Προσπαθώ να μετατρέψω το κακό όνειρο σε καλό κάθε μέρα και ας μην τα καταφέρνω πάντα. Προσπαθώ να φτιάξω τη δική μου Μαγική Συνταγή και να μην βάλω τη ζωή μου σε αναμονή. «Όλα θα πάνε μια χαρά» σκέφτομαι συχνά και φτιάχνει η διάθεση μου – όπως τότε, που έγραψα αυτό το τραγουδάκι με αφορμή μεγάλες δυσκολίες που περνούσα… αλλά δεν σταμάτησα να αγωνίζομαι. Γιατί γνωρίζω πια ότι μετά από μεγάλες δυσκολίες πάντα ένα δώρο μας περιμένει και θα μας κάνει να τα ξεχάσουμε όλα.
Στην καθημερινότητα της πανδημίας πώς αντιμετωπίζεις ως καλλιτέχνιδα τις δυσκολίες;
Δεν έχω βάλει τα όνειρα μου σε παύση. Προσπαθώ το ίδιο όπως και πριν και προετοιμάζομαι για τη μεγάλη απόδραση! Έτσι βλέπω το μετά... Γιατί Μαγική Συνταγή για μένα είναι να συνεχίσω να ονειρεύομαι και να ψάχνω το φως εκεί που δεν υπάρχει, να βάζω ένα νέο στόχο κάθε μέρα, να βλέπω το αισιόδοξο μήνυμα που φέρνει μια αποτυχία, να ψάχνω για νέα ενδιαφέροντα, να πειραματίζομαι πάνω σε νέες ιδέες, να οργανώνω τις συναυλίες που θα έρθουν, να γράφω νέα τραγούδια, να κάνω γυμναστική –κι ας μην έχω την όρεξη πολλές φορές–, να τριγυρνάω στο κέντρο της Αθήνας και να ανακαλύπτω γωνιές της, να κάνω μια ωραία συζήτηση με ένα φίλο, να αντιμετωπίζω την κατάσταση με χιούμορ όσο μπορώ, να ονειρεύομαι την επόμενη καλή μέρα που θα ξημερώσει...