Στις 16 Φεβρουαρίου, η αστυνομία προσήγαγε τον ισπανό ράπερ, Πάμπλο Χασέλ, ώστε να εκτίσει ποινή εννεάμηνης φυλάκισης. Ο Χασέλ κατηγορήθηκε για προσβολή της μοναρχίας και για εξύμνηση της τρομοκρατίας. Το κατηγορητήριο στηρίχθηκε σε ορισμένα τουίτ, που έκανε την περίοδο 2014-16 και στους στίχους των τραγουδιών του. Στον ράπερ είχε δοθεί προθεσμία για να προσέλθει στην αστυνομία, αλλά επέλεξε να μην παρουσιαστεί οικειοθελώς και οχυρώθηκε στο πανεπιστήμιο της Λέριδα, μαζί με πενήντα συντρόφους του. Τελικά, την Τρίτη, το πρωί, η αστυνομία εισέβαλε στο πανεπιστήμιο και τον συνέλαβε. Το βράδυ της ίδιας ημέρας χιλιάδες Ισπανοί βγήκαν στους δρόμους της Βαρκελώνης και άλλων πόλεων, ώστε να διαδηλώσουν σε αλληλεγγύη στον Χασέλ και ενάντια στην καταπάτηση της ελευθερίας του λόγου. Σε κάποιες πόλεις έγιναν βίαιες συμπλοκές μεταξύ των αστυνομικών και των διαδηλωτών. Η αστυνομία χρησιμοποίησε πλαστικές σφαίρες και δακρυγόνα, ενώ οι διαδηλωτές στη Βαρκελώνη έσπασαν βιτρίνες καταστημάτων. Οι διαμαρτυρίες συνεχίζονται μέχρι σήμερα.
Ο Χασέλ καταδικάστηκε με νόμο, που ψήφισε η κυβέρνηση Ραχόι το 2015. Επρόκειτο για έναν αντιδραστικό νόμο, που στόχευε τα κοινωνικά κινήματα. Ο νόμος, αφενός, περιόριζε το δικαίωμα των πολιτών να διαδηλώνουν, επιβάλλοντας πρόστιμα και απαγορεύοντας ορισμένες κινηματικές πρακτικές. Και αφετέρου αναβάθμιζε τη διάδοση μηνυμάτων που «εξυμνούν» την τρομοκρατία ή χρησιμοποιούν υποτιμητικούς χαρακτηρισμούς για τα θύματα τρομοκρατών σε ποινικό αδίκημα, που τιμωρείται με δύο ή τρία χρόνια φυλάκιση. Την περίοδο που ακολούθησε, οι αρχές έκαναν τέσσερις επιχειρήσεις για τον εντοπισμό των υμνητών της τρομοκρατίας στον ψηφιακό χώρο. Στις επιχειρήσεις αυτές εντοπίστηκαν εξήντα εννέα άτομα, άλλοι απλοί πολίτες, άλλοι δημοσιογράφοι, άλλοι καλλιτέχνες. Ανάμεσα σε αυτούς ήταν και ο Χασέλ. Το τραγούδι του «Juan Carlos el Bobon», το οποίο μιλά για τον διεφθαρμένο θεσμό της βασιλείας και κάποια απαξιωτικά τουίτ για το δικαστικό σώμα και την αστυνομία έκρινε το δικαστήριο ότι «στρέφονται ενάντια στο κράτος και παρακινούν σε βίαιες συμπεριφορές ακόμα και σε τρομοκρατία».
Η κυβέρνηση έχει δεσμευτεί να αλλάξει το νόμο, ο οποίος άλλωστε είχε ψηφιστεί μόνο από το Λαϊκό Κόμμα. Οι Σοσιαλιστές, ωστόσο, καταδίκασαν τα επεισόδια «Σε μια πλήρη δημοκρατία, και η Ισπανία είναι μια πλήρης δημοκρατία, η βία δεν είναι αποδεκτή, γιατί η βία στρέφεται ενάντια στις ελευθερίες των άλλων», δήλωσε ο Σάντσες. Οι Ποδέμος, από την άλλη, κατήγγειλαν το έλλειμμα δημοκρατίας «Ο ράπερ Πάμπλο Χασέλ συνελήφθη. Όσοι μιλούν για πλήρη δημοκρατική κανονικότητα και θεωρούν τους εαυτούς τους προοδευτικούς, θα πρέπει να ντρέπονται. Σκοπεύουν να κλείσουν τα μάτια; Όσο αρνούμαστε να αναγνωρίσουμε το έλλειμμα δημοκρατίας, δεν μπορεί να υπάρξει πρόοδος». Η υπόθεση Χασέλ έφερε ξανά στην επιφάνεια τις αρρυθμίες στον κυβερνητικό συνασπισμό, με τα συγκυβερνώντα κόμματα να αδυνατούν να τηρήσουν ενιαία στάση όχι μόνο στο θέμα των διαδηλώσεων, αλλά και σχετικά με την κατεύθυνση που θα πάρει αλλαγή του νομοθετικού πλαισίου. Έτσι, τα δύο κόμματα συμφώνησαν να καταθέσουν ξεχωριστά νομοσχέδια. Οι σοσιαλιστές σκοπεύουν να εισηγηθούν ήπιες αλλαγές, όπως την κατάργηση των ποινών φυλάκισης για τα αδικήματα γνώμης, ενώ οι Ποδέμος προτείνουν την αποποινικοποίησή τους και, γενικότερα, καλούν να εξαλειφθούν τα κατάλοιπα του φρανκισμού από το δίκαιο. Δεν είναι η πρώτη φορά που εμφανίζονται τριγμοί στον κυβερνητικό συνασπισμό, άλλωστε η συνεργασία των δύο κομμάτων ήταν αναγκαιότητα και όχι επιλογή. Οι διαφωνίες όμως είναι πιο συχνές πλέον, καθώς εκκρεμεί η μεταρρύθμιση του συνταξιοδοτικού και η παρουσίαση του κυβερνητικού σχεδιασμού για το ταμείο ανάκαμψης.