Tην περασμένη Δευτέρα το πρωί, μπροστά στο κτίριο της διοίκησης του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης διαδήλωναν είκοσι με είκοσι πέντε φοιτητές, εκπρόσωποι φοιτητικών συλλόγων, με αίτημα την επαναλειτουργία των σχολών. Απέναντι στους φοιτητές, που εκφωνούσαν τα συνθήματά τους, είχαν παραταχθεί πολλοί αστυνομικοί των ΜΑΤ. Σε μια στιγμή, στην πλατεία του κτιρίου διοίκησης όπου ήταν συγκεντρωμένοι οι φοιτητές και οι φοιτήτριες άρχισαν να καταφτάνουν διμοιρίες της ΟΠΚΕ, ειδικής ομάδας που ειδικεύεται στην καταστολή εγκλημάτων και ιδιαίτερα της τρομοκρατίας, και φέρει βαρύ οπλισμό, οι οποίες παρατάχθηκαν στο σημείο. Αυτό το γεγονός μου προξένησε ανησυχία και κάλεσα δυο τρεις συναδέλφους που βρίσκονταν στο κτίριο, αφού γενικά το κτίριο είναι άδειο, λόγω του ότι τα μαθήματα και μεγάλο μέρος των διοικητικών λειτουργιών πραγματοποιούνται εξ αποστάσεως. Έσπευσαν οι συνάδελφοι και επιχειρήσαμε να καταλάβουμε τι ακριβώς συμβαίνει διότι η κατάσταση που βλέπαμε ενώπιον μας δεν δικαιολογούσε παρουσία τόσο των ΜΑΤ όσο ιδίως της ΟΠΚΕ. Μπήκαμε ανενόχλητοι στο φουαγιέ του κτιρίου της διοίκησης όπου βρισκόταν εκπρόσωπος της εισαγγελίας και αξιωματικοί της Διεύθυνσης Ασφαλείας της Θεσσαλονίκης και περίπου είκοσι άτομα που είχαν προσπαθήσει να καταλάβουν το κτίριο. Μιλήσαμε με την εισαγγελέα που μας ενημέρωσε ότι εστάλη από τον προϊστάμενό της μετά από πρόσκληση του πρύτανη. Στην ερώτησή μας για ποια αδικήματα προσκλήθηκε, μας απάντησε ότι υπάρχουν φθορές στο κτίριο, για τις οποίες δεν είχε προχωρήσει σε αυτοψία και δεν γνώριζε να μας πει τι είδους και σε τι έκταση. Αναζητήσαμε τον πρύτανη διότι δεν ήταν εντός του κτιρίου, ούτε κάποιος από τους αντιπρυτάνεις ούτε μέλη της συγκλήτου. Σε τηλεφωνική επικοινωνία με τον πρύτανη ενημερωθήκαμε ότι ειδοποιήθηκε ότι υπάρχει εισβολή και φθορές στο κτίριο και κάλεσε την αστυνομία. Σε πολύ λίγα λεπτά και χωρίς να υπάρξει οποιαδήποτε όξυνση της κατάστασης, τα παιδιά μάλιστα περίμεναν να τους επιτραπεί να φύγουν, λόγω της επιμονής να γίνουν προσαγωγές δημιουργήθηκε ένταση, άμεσα έπεσαν χημικά, βομβίδες κρότου - λάμψης και ασύστολο ξύλο εναντίον των φοιτητών.
Τα παραπάνω αποτελούν τη μαρτυρία καθηγητών που ήταν παρόντες, σε αντίθεση με τον πρύτανη, συγκεκριμένα της Ιφιγένειας Καμτσίδου και του Γιώργου Αγγελόπουλου. Τα υπόλοιπα, για όσους έχουν γερό στομάχι, είναι καταγεγραμμένα και σε βίντεο. Υποψήφιος διδάκτορας να σέρνεται από την μπλούζα που έχει μπει θηλιά στο λαιμό του, να ψεκάζεται στο πρόσωπο με χημικά και να ξυλοκοπείται άγρια από ειδικούς αστυνομικούς.
Από τη μαρτυρία των καθηγητών προκύπτει σειρά ερωτημάτων, τα οποία δημοσιοποίησαν και σε συνέντευξη Τύπου που έδωσαν.
Γιατί μια κατάσταση στην οποία είχε διαταραχθεί η διοικητική λειτουργία του πανεπιστημίου επιχειρήθηκε να αντιμετωπιστεί όχι από τις πανεπιστημιακές αρχές, που έχουν την υποχρέωση και την εξουσία για την αντιμετώπισή της, αλλά από την αστυνομία; Ενώ το Σύνταγμα και ο νόμος αναθέτουν στις πανεπιστημιακές αρχές την τήρηση της ευταξίας στο εσωτερικό των ιδρυμάτων.
Με ποιο κριτήριο ο αστυνομικός διευθυντής έστειλε μια τέτοιου μεγέθους και οπλισμού ομάδα;
Για ποιο λόγο η εισαγγελέας αποχώρησε ακριβώς τη στιγμή που ξεκινούσαν οι προσαγωγές φοιτητών;
Γιατί δεν παρέστη ο πρύτανης ώστε είτε να προκρίνει τη συνδιαλλαγή με τους φοιτητές είτε, την ύστατη ώρα και αφού είχε επέμβει η αστυνομία, να παραλάβει το κτίριο, το οποίο έμεινε με ορθάνοιχτες πόρτες για ώρες μετά την επέμβαση των ΜΑΤ και ΟΠΚΕ;
Προκύπτει ότι ο στόχος των δυνάμεων που επενέβησαν και των πανεπιστημιακών αρχών που δεν παρέστησαν, δεν ήταν να αδειάσει το κτίριο. Παραμένει απροκάλυπτα μετέωρο ποιος πραγματικά ήταν ο στόχος μιας τόσο βίαιης, απρόκλητης επίθεσης ειδικών αστυνομικών δυνάμεων εναντίον φοιτητών εντός του πανεπιστημιακού χώρου και προσαγωγών στο σωρό.
Με ανοικτή επιστολή του, το ΔΣ του Συλλόγου Διοικητικού Προσωπικού ΑΠΘ φωνάζει «όχι στο δικό μας όνομα» απέναντι στις πρυτανικές αρχές του ΑΠΘ, που με ανακοίνωσή τους επιχείρησαν να παρουσιάσουν εαυτούς ως υπερασπιστές της ακαδημαϊκής κοινότητας και να μιλήσουν στο όνομα των εργαζομένων. Στην επιστολή αναφέρεται: «Το όργιο καταστολής που ζήσαμε προχτές, με εκατοντάδες οπλισμένους και με πλήρη εξάρτυση αστυνομικούς να σπρώχνουν, να δέρνουν, να ψεκάζουν χημικά, να ρίχνουν κρότου - λάμψης ενάντια σε φοιτητές και εργαζόμενους, προκαλεί αποστροφή, αγανάκτηση, οργή. Οι πραιτωριανοί που έκαναν επιδρομή στο ΑΠΘ και έδειραν όποιον και όποια βρήκαν μπροστά τους, που έκαναν συλλήψεις ακόμα και στον σωρό, που δεν έδιναν λόγο σε κανέναν παρά τις επίμονες ερωτήσεις εκλεγμένων μελών της ακαδημαϊκής κοινότητας και του κοινοβουλίου, δεν θα νομιμοποιηθούν ούτε θα δικαιολογηθούν στο όνομά μας. Οι επικεφαλής τους, από τη διμοιρία - στο σώμα - σε ολόκληρη την επιχείρηση, ακόμα και η εισαγγελέας που υποτίθεται ότι επέβλεπε, δήλωσαν όλοι αναρμόδιοι να δώσουν κάποια εξήγηση και παρέπεμπαν σε άνωθεν εντολές! Εντολές που εσείς προκαλέσατε.»
Στον ίδιο τόνο και η ανακοίνωση διδασκόντων/ουσών του Τμήματος Εικαστικών και Εφαρμοσμένων Τεχνών του ΑΠΘ, οι οποίοι εκφράζουν τη συμπαράστασή τους στους συλληφθέντες/στις συλληφθείσες και ζητούν την άμεση απαλλαγή τους από τις κατηγορίες που τους έχουν αποδοθεί.