Φωτογραφία: Νικόλας Κοκοβλής
Οι πραγματικά και ουσιαστικά φιλόζωοι οφείλουν να χαιρετίζουν κάθε νομοθετική προσπάθεια προς τη σωστή κατεύθυνση, που δεν είναι άλλη από την προστασία των ζώων συνολικά -αδεσπότων και δεσποζόμενων. Ακόμα κι όταν αυτή η προσπάθεια πραγματοποιείται από τον πολιτικό αντίπαλο. Σε καμία περίπτωση, βέβαια, δεν πρέπει να γίνεται αποδεκτή η εκμετάλλευση της φιλοζωίας ως φενάκη της μισανθρωπιάς- κάτι που συνέβη κατά κόρον στην περίπτωση της Χρυσής Αυγής. Η φιλοζωία έχει - κι οφείλει να έχει - πολιτικό πρόσημο. Υπάρχει, ωστόσο, μια λεπτή, διαχωριστική γραμμή μεταξύ αυτού και του να αποτελεί ένα ακόμη «κομματικό κάστρο», χάνοντας την αντικειμενικότητα και το στόχο της.
Ειδικά σε μία χώρα όπως η δική μας, όπου η φιλοζωία μόλις τα τελευταία χρόνια άρχισε να δυναμώνει και να κανονικοποιείται, με τις νομοθετικές πρωτοβουλίες να είναι πιο αναγκαίες από ποτέ, τόσο ποσοτικά, όσο και ποιοτικά, καταλαβαίνουμε πόσο θα περιπλακούν τα πράγματα εάν επιτραπεί να την εργαλειοποιούν τα πολιτικά κόμματα για παγίωση επικυριαρχίας.
Δίχως απαντήσεις
Εδώ και λίγες εβδομάδες έχει ξεκινήσει να συζητείται εντός της φιλοζωικής κοινότητας το νέο νομοσχέδιο της κυβέρνησης της Νέας Δημοκρατίας για τα ζώα συντροφιάς. Δεδομένου ότι δεν έχει μπει ακόμα σε διαβούλευση, είναι αδύνατο να ειπωθούν με βεβαιότητα πολλά για τις διατάξεις του. Ωστόσο, όλα δείχνουν ότι δεν αλλάζει και πολλά σε σχέση με το προηγούμενο, ενώ, όπως επισημαίνουν πολλά μέλη της φιλοζωικής κοινότητας, δε δίνει απαντήσεις σε καίρια ζητήματα.
Για παράδειγμα, δεν διευκρινίζει κάπου τον αριθμό των ζώων που μπορεί κάποιος να έχει νόμιμα, ενώ δεν δίνει ουσιαστική και μόνιμη λύση στο πρόβλημα των εχθροζωικών πολιτικών των Δήμων. Αντίθετα, φαίνεται να το διαιωνίζει, διστάζοντας να προβεί σε αποφασιστικά βήματα και ριζικές αλλαγές. Θα μπορούσε, για παράδειγμα, να προβλεφθεί με κάθε λεπτομέρεια η δημιουργία μιας πλατφόρμας, η οποία θα κάλυπτε όλα τα φιλοζωικά σωματεία της χώρας, τους ιδιώτες και τους οργανισμούς που διατίθενται να συνδράμουν στις διαδικασίες υιοθεσιών.
Ένα άλλο «προβληματικό», όπως χαρακτηρίζεται από φιλόζωους κι εθελοντές, σημείο, είναι ότι προβλέπει πως οι υιοθεσίες πλέον θα γίνονται αποκλειστικά μέσω Δήμων ή Φιλοζωικών Σωματείων, κάτι που εκμηδενίζει την αξία και την τεράστια προσφορά, επί σειρά ετών, των εθελοντών.
Αξίζει να σημειωθεί ότι αυτό αποτελούσε σημείο πληθώρας κι έντονων αντιδράσεων από πλευράς φιλόζωων στο νομοσχέδιο Τσιρώνη -αντιδράσεις που, ως δια μαγείας, πλέον δεν υπάρχουν, παρ’ όλο που η… πρόβλεψη για τους εθελοντές είναι εξ ίσου δυσοίωνη.
Εκτός κάδρου τα ιπποειδή
Εκτός αυτού, έως τώρα το νομοσχέδιο φαίνεται να αφήνει εκτός πλαισίου κι εκτός κάδρου τα ιπποειδή, παρά τις εξαγγελίες του κ. Μητσοτάκη ότι θα ικανοποιήσει και τα αιτήματα των Οργανώσεων. Το ζήτημα των ιπποειδών είναι φλέγον, καθώς στη χώρα μας η κακοποίηση, το ζωοεμπόριο, η ανεξέλεγκτη αναπαραγωγή, οι παράνομες μεταφορές και πιθανότατα η σφαγή των ιπποειδών (τόσο των ιπποειδών εργασίας όσο και των ιπποειδών συντροφιάς) αποτελεί ένα ιδιαίτερα συχνό φαινόμενο, που ακόμη δεν έχει λυθεί.
Ο Πανελλήνιος Σύλλογος Προστασίας Ιπποειδών, ΙΠΠΟΘΕΣΙΣ, έχει καταθέσει επανειλημμένως προτάσεις για την αντιμετώπιση του προβλήματος. Επισημαίνει ότι, τεράστιο βήμα προς τη σωστή κατεύθυνση, είναι η εφαρμογή των Οδηγιών της Ε.Ε. Αναφέρει την καταγραφή εκτροφών ιπποειδών, οργανωμένων και μη, ως μία εξαιρετικά σημαντική διαδικασία, η οποία πρέπει να ακολουθεί την Κοινοτική Νομοθεσία.
Μάλιστα, στις 24 Φεβρουαρίου 2021, σε επιστολή προς τον πρωθυπουργό, τόνισε για μία ακόμα φορά την ανάγκη ενσωμάτωσης του Κοινοτικού Κανονισμού 2015/262. Με τα αιτήματα του «ΙΠΠΟΘΕΣΙΣ» συμφωνεί και το Κόμμα για τα Ζώα, το οποίο, μάλιστα, αναφέρεται στην απουσία διατάξεων για τα ιπποειδή ως «βασική παράλειψη, σε αντίθεση με όσα είχε υποσχεθεί η κυβέρνηση». Μάλιστα, ενώ οι δύο Υπουργοί Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων της Νέας Δημοκρατίας έχουν ως τώρα εκδώσει δύο Δελτία Τύπου στα οποία ανακοινώνουν υπογραφή ΚΥΑ για την ταυτοποίηση των ιπποειδών, δεν προχώρησαν ποτέ σε ΦΕΚ, οπότε η ενσωμάτωση του Κ.Κ. 2015/262 εξακολουθεί να εκκρεμεί.
Προτού υπάρξει τελικό κείμενο που θα κατατεθεί σε διαβούλευση, τίποτα δεν είναι σίγουρο και βέβαιο. Κι, αν η συγκεκριμένη κυβέρνηση πράξει τα αυτονόητα, προκειμένου να εξασφαλίσει την ευζωία των ζώων, δεσποζόμενων και μη, θα πρέπει να της αναγνωριστεί, χωρίς σπέκουλα και χωρίς να προτάσσονται κομματικά οφέλη.
Εάν, όμως, το νομοσχέδιο εξακολουθήσει να έχει αυτές τις βασικές παραλείψεις και αοριστίες, δε θα αποτελεί «τομή», όπως παρουσιάζεται, αλλά ένα ακόμη επικοινωνιακό πυροτέχνημα. Διότι ως τώρα πρόκειται για ένα σύνολο διατάξεων που επί της ουσίας δεν έχουν πολλές διαφορές από τα προηγούμενα νομοσχέδια που έχουν τεθεί σε διαβούλευση, αλλά που, για κάποιο λόγο, ένα τμήμα της φιλοζωικής κοινότητας χαιρετίζει πανηγυρικά αυτήν τη φορά.
Χρειάζεται προσοχή: Οι φιλόζωοι υπερασπιζόμαστε δικαιώματα όντων που δεν έχουν δική τους φωνή. Είμαστε η φωνή τους. Δεν πρέπει, ειδικά εδώ, να λειτουργούμε ως κομματικοί ουραγοί.