Η Γαλλία ζει μια κατάσταση δύσκολη, όπως και οι άλλες χώρες της Ευρώπης, λόγω της πανδημίας. Η κρίση συνεχίζεται εδώ και ένα χρόνο και σήμερα αναμένεται να ανακοινωθούν νέα μέτρα για την περιοχή της πρωτεύουσας. Η κυβέρνηση συνεχίζει να παίρνει μέτρα χωρίς να διαφαίνεται ότι υπάρχει μια άλλη εναλλακτική πολιτική για την αντιμετώπιση της πανδημίας. Η έλλειψη αυτή δικαιολογημένα έχει προκαλέσει πολλές αντιδράσεις και έχει στρέψει την προσοχή στις προεδρικές εκλογές που θα γίνουν την άνοιξη του 2022, σύμφωνα με αναλυτές. Οι εκλογές αυτές θα μπορούσαν να αποτελέσουν την ευκαιρία για τη χάραξη μιας άλλης προοπτικής για το μέλλον της χώρας. Όμως, αντίθετα, επιδιώκεται να περιοριστεί η συζήτηση στο δίδυμο Μακρόν - Λεπέν. Έτσι, δίνεται μια θολή εικόνα «και το Μακρονικό τείχος που επιχειρεί να υψώσει ο πρόεδρος, μοιάζει όλο και περισσότερο με κόκκινο χαλί που στρώνει για την Λεπέν», αναφέρει ο αρθρογράφος στο περιοδικό «Regard».
Οι δημοσκοπήσεις
Οι συζητήσεις έχουν πυκνώσει, όπως και οι δημοσκοπήσεις, χωρίς βεβαίως ακόμα να έχει διαμορφωθεί πλήρως το πολιτικό τοπίο, δηλαδή δεν έχει διευκρινιστεί και ποιοι άλλοι θα διεκδικήσουν την προεδρία. Οι δημοσκοπήσεις αφορούν το δίδυμο, όχι μόνο για τον πρώτο γύρο, αλλά και για το δεύτερο και, παρεμπιπτόντως, αναφέρονται και σε κάποια ποσοστά για τους ενδεχόμενους υποψηφίους από το χώρο της αριστεράς και της οικολογίας. Οι δημοσκοπήσεις αυτές δίνουν την πρωτιά στον πρώτο γύρο στη Λεπέν, με συνεχώς αυξανόμενο ποσοστό. Η πιο πρόσφατη της δίνει 28% και 22-23% στον Μακρόν. Όμως, στο δεύτερο γύρο ο Μακρόν επικρατεί με 52-53%, έναντι 47-48%. Με βάση αυτά τα ευρήματα, η υποψήφια του Εθνικού Συναγερμού έχει καταφέρει να ξεπεράσει το πλαφόν του 30% για το δεύτερο γύρο. Μετά από αυτή τη διαπίστωση ακολουθεί και μια άλλη που θεωρεί «αδύνατη την εκλογή Λεπέν, όχι όμως απίθανη σε αυτές τις εκλογές».
Ωστόσο, υπάρχει και δημοσκόπηση, σύμφωνα με την οποία ο ένας στους δυο Γάλλους θεωρεί πολύ πιθανή την εκλογή της Μαρίν Λεπέν. Επίσης, ο ένας στους τρεις θα ήταν δυνατόν να ψηφίσει Λεπέν, την οποία θεωρεί πιο «δυναμική». Ενώ πολλοί από τους νέους ψηφοφόρους, περίπου το 34%, δηλώνουν απογοητευμένοι από τη σημερινή διακυβέρνηση Μακρόν. Τα δημοσκοπικά ευρήματα, όμως, επιτρέπουν την εξαγωγή και άλλων συμπερασμάτων: το 80% των παραδοσιακών ψηφοφόρων του Σοσιαλιστικού Κόμματος, που μετακινήθηκαν στις προηγούμενες εκλογές προς τον Μακρόν, δηλώνουν και αυτοί απογοητευμένοι. Το ίδιο ισχύει για το 76% του Συντηρητικού Κόμματος (Ρεπουμπλικάνοι) και το 73% των Οικολόγων. Σύμφωνα με αυτά τα δεδομένα, ο αναλυτής του περιοδικού «Πολίτης», ανέφερε πως με έναν ισχυρό δεξιό υποψήφιο, ο Μακρόν κινδυνεύει να μην μπει καν στον δεύτερο γύρο.
Ασταθές «φράγμα»
Όλα αυτά τα δημοσιεύματα και οι δημοσκοπήσεις έχουν προκαλέσει ανησυχία στο LREM, το κόμμα του Μακρόν. Όμως το πρωτοσέλιδο της «Liberation», στο τέλος του Φεβρουαρίου, ταρακούνησε τα λιμνασμένα νερά στο κυβερνητικό στρατόπεδο. Κάτω από τη φωτογραφία Μακρόν - Λεπέν και με τίτλο «Εγώ έχω ήδη κάνει το φράγμα – αυτή τη φορά, τέλος», η εφημερίδα δεν έκανε τίποτε άλλο από το να φέρει στη δημοσιότητα όσα κυκλοφορούν στα παρασκήνια και τα δημοσιογραφικά γραφεία. Ο μηχανισμός του κόμματος του προέδρου αντέδρασε καταγγέλλοντας όλους όσους επιχειρούν να διασπάσουν το «δημοκρατικό μέτωπο».
Τα πράγματα, όμως, δεν είναι τόσο απλά: το δημοκρατικό μέτωπο, που λειτούργησε ήδη δύο φορές, δεν φαίνεται να είναι τώρα τόσο στέρεο. Γιατί οι εργαζόμενοι που ήρθαν σε σύγκρουση με τις πολιτικές του προέδρου Μακρόν, δεν έχουν κανέναν λόγο να τον ξαναψηφίσουν. Το ίδιο και τα κίτρινα γιλέκα, που αντιμετωπίστηκαν με τα γνωστά μέσα καταστολής. Οι άνεργοι νέοι και οι φοιτητές που το 2017 «ψήφισαν Μακρόν στο δεύτερο γύρο, για να φράξουν το δρόμο της Λεπέν προς την εξουσία....», τώρα μένουν σχεδόν ακάλυπτοι με το νέο νόμο, που ψηφίστηκε πρόσφατα και εν μέσω πανδημίας, γράφει το περιοδικό «Πολίτης». Και συνεχίζει: «είναι γνωστή η περίφημη φράση του Μαρξ, ότι η ιστορία δεν επαναλαμβάνεται με τον ίδιο τρόπο». Αυτό σημαίνει ότι εάν το δίδυμο ξαναβρεθεί στο δεύτερο γύρο, «θα είναι σχεδόν απίθανο να επαναληφθεί το σενάριο των εκλογών του 2017». Τέσσερα χρόνια μετά, ο καθένας έχει τη δική του πορεία: η Λεπέν φαίνεται να έχει καλλιεργήσει το προφίλ μια σοβαρής και μετριοπαθούς παρουσίας, ενώ ο πρόεδρος Μακρόν φαίνεται να έχει προκαλέσει μια τεράστια δυσφορία στην πλειοψηφία των γάλλων πολιτών. Δεν είναι τυχαίο ότι ο σημερινός πρόεδρος έχει χαρακτηριστεί ως ο «πρόεδρος των πλουσίων», ο οποίος διαχειρίστηκε τα προβλήματα της χώρας έχοντας πάντα την προσοχή του στον MEDEF, δηλαδή τον γαλλικό ΣΕΒ, παρόλο που δεν ικανοποίησε όλα τα αιτήματά των επιχειρηματιών -κυρίως λόγω των κοινωνικών αντιδράσεων.
Η Λεπέν δεν έχει να επιδείξει τίποτε όσον αφορά τα κοινωνικά και τα οικονομικά προβλήματα. Επίσης, δεν φαίνεται να έχει αλλάξει τις ιδεολογικές της αρχές και πεποιθήσεις. Όμως, ωστόσο, κατάφερε να εμφανιστεί στο πολιτικό προσκήνιο ως μια πολιτική δύναμη που διεκδικεί την εξουσία και όχι ως ένα φασιστικό γκρουπούσκουλο. Οι ρατσιστικές της απόψεις για την ταυτότητα επιβλήθηκαν στο δημόσιο διάλογο από τον πρώην πρόεδρο Σαρκοζί και τον πρώην πρωθυπουργό Εμανουέλ Βαλς. Το ίδιο σχεδόν συμβαίνει και σήμερα από τους υπουργούς Εσωτερικών και Παιδείας με τις απόψεις τους για στον ισλαμο-αριστερισμό…
Η κατάσταση στη Γαλλία είναι ιδιαίτερα δύσκολη, καθώς ο απολογισμός μετά την πανδημία αναμένεται να είναι πολύ αρνητικός και η χώρα θα έχει βυθιστεί σε μια οικονομική κρίση ανάλογη με αυτή της δεκαετίας του 1930, όπως εκτιμούν οι οικονομολόγοι.
Και η Αριστερά, τι;
Το μεγάλο πρόβλημα για την Αριστερά είναι πώς θα αντιδράσει στη δύσκολη κατάσταση, την ίδια ώρα που διακυβεύεται, όσο ποτέ άλλοτε, η ίδια η ύπαρξή της, αλλά και το μέλλον των χώρας: «Παραδόξως, ο κίνδυνος μπορεί να είναι και μια ευκαιρία. Γι’ αυτό θα πρέπει να δράσει συλλογικά, πλουραλιστικά και συνθετικά, χωρίς καθυστέρηση. Εάν δεν ακολουθήσει μια τέτοια πορεία θα βρεθεί, για ακόμη μια φορά, στη δυσάρεστη θέση να επιλέξει το “μικρότερο κακό”. Μια επιλογή τόσο επώδυνη που, αργά ή γρήγορα, θα οδηγήσει στα χειρότερα», προειδοποιεί το περιοδικό «Πολίτης».
Μια πρώτη ευκαιρία αποτελούν οι επικείμενες περιφερειακές εκλογές, κατά τις οποίες θα δοκιμαστεί η δυνατότητα συμπόρευσης των δυνάμεων της Αριστεράς και της Οικολογίας. Είναι αξιοσημείωτο ότι έχουν ήδη αρχίσει να διαμορφώνονται ψηφοδέλτια - λίστες με κοινούς υποψηφίους, προερχόμενους από τους Οικολόγους, το ΓΚΚ, την Ανυπότακτη Γαλλία και το ΣΚ.