Ποτάμι και ΠΑΣΟΚ: Από ’δω και πέρα μαζί;

«Το Πο­τά­μι ή θα συ­νε­χί­σει αυ­τό­νο­μο ή θα δια­λυ­θεί» διε­μή­νυ­σε ο πρό­ε­δρος του, Σταύ­ρος Θε­ο­δω­ρά­κης πριν α­πό λί­γες η­μέ­ρες σε συ­νε­δρία­ση στε­λε­χών και βου­λευ­τών του κόμ­μα­τος. Συ­μπλή­ρω­σε δε: «Πα­ρα­κα­λού­νται ό­σοι πρε­σβεύουν συ­γκολ­λή­σεις, πα­ζά­ρια, εκ­πτώ­σεις και ο­μα­δι­κές φω­το­γρα­φίες με ό,τι αυ­το­προσ­διο­ρί­ζε­ται κε­ντρο­δε­ξιά ή κε­ντρο­α­ρι­στε­ρά, να ε­πι­λέ­ξουν μια α­κτή και να βγουν. Αυ­τό δεν ση­μαί­νει ό­τι δεν θα συ­νερ­γα­σθού­με. Αυ­τό δεν ση­μαί­νει ό­τι δεν θα συμ­βι­βα­στού­με».



Εί­χε προ­η­γη­θεί η δια­τύ­πω­ση του αι­τή­μα­τος για συ­μπό­ρευ­ση του (ητ­τη­μέ­νου) Πο­τα­μιού με το ΠΑ­ΣΟΚ α­πό δια­φο­ρε­τι­κές πλευ­ρές. Ο πρό­ε­δρος της ΔΗ­ΜΑΡ δή­λω­νε μέ­σα στην ε­βδο­μά­δα: «Στο Πο­τά­μι υ­πάρ­χουν κε­ντρο­α­ρι­στε­ρές δυ­νά­μεις, εί­μα­στε α­νοι­χτοί, κα­λού­με αυ­τές τις δυ­νά­μεις να συ­μπο­ρευ­θούν σε αυ­τή τη δια­δι­κα­σία α­πό ε­δώ και στο ε­ξής. Δεν βά­ζου­με ό­ρους και προϋπο­θέ­σεις. Ελπί­ζου­με να μεί­νουν στην ά­κρη μι­κρο­με­γα­λι­σμοί και α­λα­ζο­νείες». Ο βου­λευ­τής του ΠΑ­ΣΟΚ Αντρέ­ας Λο­βέρ­δος συ­μπλή­ρω­νε: «Στη Βου­λή πολ­λές φο­ρές ταυ­τι­στή­κα­με με τον κ. Θε­ο­δω­ρά­κη». Η τρί­τη συ­νι­στώ­��α της Δη­μο­κρα­τι­κής Συ­μπα­ρά­τα­ξης, οι «Κι­νή­σεις Πο­λι­τών για τη Σο­σιαλ­δη­μο­κρα­τία», στην α­να­κοί­νω­ση που ε­ξέ­δω­σαν για το α­πο­τέ­λε­σμα των ε­κλο­γών κα­τα­λή­γει: «πι­στεύου­με ό­τι ό­λες οι προο­δευ­τι­κές με­ταρ­ρυθ­μι­στι­κές δυ­νά­μεις και πρω­τί­στως η Δη­μο­κρα­τι­κή Συ­μπα­ρά­τα­ξη και το Πο­τά­μι, θα πρέ­πει να τολ­μή­σουν να βρουν έ­ναν κοι­νό βη­μα­τι­σμό για να συμ­βά­λουν πιο α­πο­τε­λε­σμα­τι­κά στην κοι­νω­νι­κή και οι­κο­νο­μι­κή α­νόρ­θω­ση της χώ­ρας». Τέ­λος, η Φώ­φη Γεν­νη­μα­τά την Πέ­μπτη δή­λω­νε: «Θα συ­νε­χι­σθεί η προ­σπά­θεια συ­μπό­ρευ­σης και συ­νερ­γα­σίας και με άλ­λες δυ­νά­μεις που βρί­σκο­νται στον ευ­ρύ­τε­ρο χώ­ρο μας, με σε­βα­σμό πά­ντα στην αυ­το­τέ­λεια και την αυ­το­νο­μία τους».

Οι α­πα­ντή­σεις

Το Πο­τά­μι θα πραγ­μα­το­ποιή­σει το 2ο συ­νέ­δριο του στις 4, 5 και 6 Δε­κεμ­βρίου στην Αθή­να έ­τσι ώ­στε να παρ­θούν οι ό­ποιες α­πο­φά­σεις συ­νερ­γα­σιών. Στη συ­νε­δρία­ση στε­λε­χών και βου­λευ­τών του κι­νή­μα­τος, ο Σταύ­ρος Θε­ο­δω­ρά­κης τό­νι­σε: «Δεν με εν­δια­φέ­ρει έ­να συ­νέ­δριο ό­πως των άλ­λων κομ­μά­των. Δεν θα γί­νου­με έ­να λε­νι­νι­στι­κό κόμ­μα με μια Κε­ντρι­κή Επι­τρο­πή, που θα ε­πι­βε­βαιώ­νει τις ει­ση­γή­σεις του προέ­δρου και τα μέ­λη της θα πε­ρι­μέ­νουν να γί­νου­με κυ­βέρ­νη­ση, για να α­να­λά­βουν κυ­βερ­νη­τι­κούς ρό­λους. Θέ­λου­με έ­να κί­νη­μα που θα πα­ρά­γει λύ­σεις και θα προω­θεί συ­νε­χώς το και­νούρ­γιο». Στο ί­διο μή­κος κύ­μα­τος, με α­φορ­μή δη­μο­σιεύ­μα­τα που πιέ­ζουν για συ­νερ­γα­σία με το ΠΑ­ΣΟ­Κ, στε­λέ­χη του Πο­τα­μιού το­νί­ζουν πως το κόμ­μα δεν συ­νο­μι­λεί με πα­λιά κόμ­μα­τα, εί­τε εί­ναι η ΝΔ εί­τε το ΠΑ­ΣΟ­Κ, εί­τε ο ΣΥ­ΡΙ­ΖΑ. Πιο σα­φής ο Χά­ρης Θε­ο­χά­ρης του Πο­τα­μιού: «Η κου­βέ­ντα πε­ρί α­να­σύ­στα­σης της κε­ντρο­α­ρι­στε­ράς, δεν εί­ναι μια κου­βέ­ντα που εν­δια­φέ­ρει το Πο­τά­μι».

Οι προο­πτι­κές

Πα­ρό­λο που δεν τί­θε­ται α­νοι­χτά ζή­τη­μα αμ­φι­σβή­τη­σης της η­γε­σίας του Σταύ­ρου Θε­ο­δω­ρά­κη στο Πο­τά­μι, στε­λέ­χη και βου­λευ­τές του Πο­τα­μιού ε­πι­ση­μαί­νουν τη λαν­θα­σμέ­νη και α­τε­λέ­σφο­ρη προ­ε­κλο­γι­κή στρα­τη­γι­κή του κόμ­μα­τος. Αν ο Σταύ­ρος Θε­ο­δω­ρά­κης χρειά­ζε­ται να «έ­χει χρό­νο να ξε­κου­ρα­στεί και να α­πο­τι­μή­σει και ο ί­διος προ­σω­πι­κά το α­πο­τέ­λε­σμα», ό­πως α­νέ­φε­ρε ο Νί­κος Νυ­φού­δης, πρώ­τος α­να­πλη­ρω­μα­τι­κός βου­λευ­τής Β’ Θεσ­σα­λο­νί­κης στο ρα­διό­φω­νο, τό­τε το προ­σω­πο­πα­γές κόμ­μα σί­γου­ρα έ­χει τριγ­μούς στο ε­σω­τε­ρι­κό του.
Ο στό­χος του 10% ό­χι α­πλώς δεν πλη­σιά­στη­κε, αλ­λά το 6% έ­γι­νε 4%, ε­νώ κα­μία κοι­νω­νι­κή ο­μά­δα δεν εκ­φρά­στη­κε προ­νο­μια­κά α­πό το Πο­τά­μι, ε­κτός ί­σως των πλού­σιων πε­ριο­χών της βό­ρειας και νό­τιας Αθή­νας. Ανα­γκα­στι­κά το Πο­τά­μι θα μπει σε φά­ση ε­σω­στρέ­φειας μιας και δεν τρα­βά­ει ως ο τρί­τος πό­λος του κομ­μα­τι­κού συ­στή­μα­τος. Το α­σα­φές του στίγ­μα και η μι­κρή ορ­γα­νω­τι­κή του εμ­βέ­λεια εί­ναι τα κομ­βι­κά στοι­χεία α­δυ­να­μίας. Πα­ράλ­λη­λα, η υ­πε­ρά­σπι­ση ό­λων των νε­ο­φι­λε­λεύ­θε­ρων με­ταρ­ρυθ­μί­σεων μιας προ­η­γού­με­νης πε­ριό­δου γί­νε­ται με τό­σο εμ­φα­τι­κό τρό­πο που δεν μπο­ρεί να γί­νει κα­τα­νο­η­τό για­τί το κόμ­μα αυ­τό δεν εί­ναι μέ­ρος του πα­λιού πο­λι­τι­κού συ­στή­μα­τος. Η α­πό­φα­ση για αλ­λα­γή του πο­λι­τι­κού προ­σα­να­το­λι­σμού του κόμ­μα­τος με την αλ­λα­γή ευ­ρωο­μά­δας α­πό τους σο­σια­λι­στές στους φι­λε­λεύ­θε­ρους θα βο­η­θού­σε, εν­δε­χο­μέ­νως, σε μια πιο σα­φή α­πο­τύ­πω­ση της θέ­ση του στο πο­λι­τι­κό συ­νε­χές. Όχι πως οι σο­σια­λι­στές δεν εί­ναι νε­ο­φι­λε­λεύ­θε­ροι, αλ­λά οι φι­λε­λεύ­θε­ροι δεν το κρύ­βουν, ό­πως προ­σπα­θού­σε μέ­χρι τώ­ρα το Πο­τά­μι.

Βα­σί­λης Ρόγ­γας