«Μπορεί να μην έχω εμπειρία ως υπουργός, αλλά αυτό που εκπροσωπώ είναι έτσι κι αλλιώς η ανανέωση». Με αυτόν τον τρόπο αποφάσισε να απαντήσει η 40χρονη Ανναλένα Μπερμποκ σε όσους την θεωρούν πολιτικά άπειρη. Η πρώτη της ομιλία ως υποψήφια του κόμματος για τη θέση της καγκελαρίου ήταν προσεκτική, σύντομη και καλοδουλεμένα ασαφής. Όπως και συνολικά το πρόγραμμα των Πρασίνων που δείχνουν να έχουν σαν κεντρική προτεραιότητα την αποφυγή του παραμικρού στραβοπατήματος. Το μόνο που επαναλαμβάνουν μονότονα τα υψηλόβαθμα στελέχη τους και φυσικά υπενθύμισε η Μπέρμποκ είναι ότι ετοιμάζονται να αναλάβουν κυβερνητική ευθύνη.
Σε αυτό το μοτίβο αναμένεται να κινηθούν τους επόμενους μήνες, βασισμένοι στις πολλές καλές δημοσκοπήσεις, που τους δίνουν σταθερά δεύτερο κόμμα πίσω από τους Χριστιανοδημοκράτες, οι οποίοι προσπαθούν να γλύψουν τις πληγές μετά τη σφοδρή εσωτερική σύγκρουση κατά τη διαδικασία ανάδειξης του δικού τους υποψηφίου.
Οι Πράσινοι του 2021 δεν έχουν καμιά σχέση με τους Πράσινους άλλων εποχών. Ισως ούτε με εκείνους, που στα τέλη του 20ου αιώνα ήταν έτοιμοι να συγκυβερνήσουν με τη Σοσιαλδημοκρατία του Γκέρχαρντ Σρέντερ. Ο λόγος τους είναι πολύ πιο στρογγυλεμένος, το πρόγραμμά τους πολύ πιο αόριστο. Υπόσχονται κάτι για όλους, αλλά προσπαθούν να αποφύγουν την κριτική, που τους είχε ασκηθεί παλιότερα, όταν τα νούμερα που παρουσίαζαν δεν έβγαιναν.
Η επιλογή της Μπέρμποκ είναι ένας θρίαμβος της πολιτικής της επικοινωνίας. Το politainment έχει άλλωστε «πρασινίσει» προ πολλού. Γυναίκα, νέα, χωρίς βεβαρυμμένο παρελθόν. Δεν δίστασε να μιλήσει ακόμα και για πατριωτισμό, κάτι που πιθανώς να έκανε κάποιους γερασμένους «φονταμενταλιστές» να ανατριχιάσουν. «Η Γερμανία εφηύρε το αυτοκίνητο, αλλά και το ποδήλατο». «Οι γερμανοί επιστήμονες ανακάλυψαν σε χρόνο dt το εμβόλιο». «Η γενιά μου μεγάλωσε στην ενωμένη Γερμανία». Οι φράσεις της ήταν επιλεγμένες, ώστε να περιέχουν κάτι για όλους. Ίσως δεν είναι τυχαίο ότι η πλέον υποψήφια καγκελάριος είναι παντρεμένη με ένα σύμβουλο δημοσίων σχέσεων.
Το υπόβαθρο των Πρασίνων ταιριάζει γάντι πλέον με το αφήγημα, που έχει ανάγκη η γερμανική βιομηχανική μηχανή για να συνεχίσει να επεκτείνεται εξαγωγικά. Πράσινα πρότζεκτς, οικολογική εταιρική συνείδηση, ένας αταξικός «μοντερνισμός».
Έρχονται να καλύψουν το πολιτικό κενό, που αφήνουν οι συνεχείς διαρροές των δύο άλλοτε μεγάλων κομμάτων. Δίνουν άλλοθι προοδευτισμού σε πολίτες της μεσαίας τάξης που ζητούν «κάτι άλλο», αλλά αντιπαθούν τα άκρα. Με βάση τα σημερινά δεδομένα, το πιθανότερο είναι ότι στην επόμενη κυβέρνηση θα συνεργαστούν με τους Χριστιανοδημοκράτες. Ο ένας λόγος είναι ότι καμιά άλλη πλειοψηφία δεν θα είναι εφικτή για λόγους απλής αριθμητικής. Ειδικά καμιά «αριστερή» πλειοψηφία. Ο άλλος και ουσιαστικότερος είναι ότι ο συγκαλυμμένος συντηρητισμός που εκφράζουν θα κουμπώσει ιδανικά με την Χριστιανοδημοκρατία. Το όνειρο της Μπέρμποκ είναι λοιπόν να κυνηγήσει ακόμα και την πρωτιά. Να είναι αυτή η επόμενη καγκελάριος και όχι ο ήδη τσαλακωμένος Χριστιανοδημοκράτης, Αρμιν Λάσετ. Ίσως αυτό να αρέσει ακόμα και στη Μέρκελ.