Ο αγώνας για να χτιστεί νηπιαγωγείο στο οικόπεδο δίπλα στην «Αλυσίδα» στην περιοχή Χαριλάου και να επεκταθεί ο ελεύθερος χώρος πρασίνου, συνεχίζεται με επόμενο σταθμό την Μ. Πέμπτη 29/4 στις 6.30μ.μ. Τις Κυριακές 18/4 και 25/4 πραγματοποιήθηκαν συγκεντρώσεις και τοπικές πορείες, με τους κατοίκους της περιοχής να συνεχίζουν να ανταποκρίνονται θετικά και να οργανώνουν τις επόμενες δράσεις. Μετά τις εκατοντάδες χειρόγραφες υπογραφές που ζητούν την αναίρεση της απόφασης του δημοτικού συμβουλίου Θεσσαλονίκης για άρση της απαλλοτρίωσης του οικοπέδου, η πρωτοβουλία κατοίκων και η δημοτική παράταξη «Πόλη Ανάποδα - Δύναμη Ανατροπής» συνεχίζουν και με ηλεκτρονικές υπογραφές στον παρακάτω σύνδεσμο: https://forms.gle/QJzyB4wc1YNQyQi27
Όπως μας περιγράφει η «Πόλη Ανάποδα - Δύναμη Ανατροπής», η απόφαση αυτή του δήμου Θεσσαλονίκης δεν είναι μια τυχαία εξέλιξη: «Ο παρατημένος και περιφραγμένος χώρος στη συμβολή των οδών Αλ. Σταύρου και Αλκμήνης στην περιοχή Χαριλάου (απέναντι από το κτίριο του παλιού εργοστασίου της “Αλυσίδας”) προοριζόταν για την οικοδόμηση νηπιαγωγείου, καθώς από το 1996 είχε δεσμευτεί και χαρακτηριστεί για χρήση εκπαίδευσης. Η απόφαση για την άρση ρυμοτομικής απαλλοτρίωσης (αποχαρακτηρισμός του οικοπέδου), πάρθηκε από το δημοτικό συμβούλιο Θεσσαλονίκης (24 υπέρ - 22 κατά, στις 23/03) έπειτα από έννομο αίτημα των ιδιοκτητών. Το οικόπεδο θα αποχαρακτηριστεί και δυστυχώς θα επιστραφεί στους ιδιοκτήτες προς αξιοποίηση, γιατί ο δήμος Θεσσαλονίκης και η κυβέρνηση ισχυρίζονται ότι δεν έχουν επαρκείς πόρους για να τους αποζημιώσουν. Δεν είναι μια τυχαία εξέλιξη καθώς:
1. Ο νέος νόμος 4759/2020 (Χατζηδάκη) “Εκσυγχρονισμός της Χωροταξικής και Πολεοδομικής Νομοθεσίας” προβλέπει τον αποχαρακτηρισμό κάθε δεσμευμένης για κοινωφελή χρήση ιδιοκτησίας όταν έχουν παρέλθει 15 χρόνια από τον χαρακτηρισμό αυτής. Δηλαδή η συντριπτική πλειοψηφία των περιπτώσεων. Η επανεπιβολή του χαρακτηρισμού, σύμφωνα με το νόμο αυτό, μπορεί να πραγματοποιηθεί μόνο αν υπάρχει πολεοδομική αναγκαιότητα διατήρησης του χαρακτηρισμού, αλλά και με την ταυτόχρονη αποζημίωση μέσα σε 6 μήνες των/του ιδιοκτητών/τη.
2. Ο δήμος Θεσσαλονίκης έσπευσε τάχιστα να αποφασίσει τον αποχαρακτηρισμό, καθώς δεν εξάντλησε το χρονικό διάστημα 6 μηνών για να απαντήσει αρνητικά ή θετικά στο αίτημα των ιδιοκτητών. Αντιθέτως, χρειάστηκε μόλις 2 περίπου μήνες από την αίτηση των ενδιαφερόμενων (το 1/3 του χρόνου που του δίνει ο νόμος) για να αποφανθεί θετικά. Χωρίς να εξαντλήσει τις εναλλακτικές που του δίνει ακόμα και αυτός ο νόμος, όπως μερική επανεπιβολή του χαρακτηρισμού και χωρίς να εξαντλήσει τα χρονικά περιθώρια που είχε για την εξεύρεση του ποσού του 1 εκατ. ευρώ για την εμπρόθεσμη αποζημίωση των ιδιοκτητών.
3. Καμιά κυβέρνηση και καμία διοίκηση του δήμου Θεσσαλονίκης από το 1996 (πολύ πριν τη μνημονιακή συνθήκη) δεν μερίμνησε, ώστε να προχωρήσει το έργο απόλυτης ανάγκης για την περιοχή.
4. Με δεδομένη τη μειωμένη χρηματοδότηση των δήμων και το πλαίσιο λειτουργίας τους, με χρηματοδότηση ως επί το πλείστον έργων βιτρίνας και κερδοφορίας και όχι κάλυψης κοινωνικών αναγκών, ο νομός Χατζηδάκη πολύ συνειδητά παραδίδει τη χαρακτηρισμένη για κοινωφελή σκοπό γη στα γνωστά συμφέροντα που γεμίζουν τις τσέπες τους από την τσιμεντοποίηση των πόλεων.
5. Ακόμα κι έτσι όμως, η διοίκηση Ζέρβα δεν είναι άμοιρη ευθυνών· αντί να διαμαρτύρεται και να διεκδικεί πόρους για την κάλυψη των απαραίτητων αναγκών των κατοίκων, επιδίδεται σε προβολή των έργων βιτρίνας και των χρημάτων που σπαταλούνται σε αυτά, αποτελώντας έτσι ένα κυβερνητικό συνεχές στο δήμο, όπως φροντίζει να αποδεικνύει με κάθε ευκαιρία.
Είναι απαράδεκτο οι δημοτικές αρχές και οι κυβερνήσεις των τελευταίων τριών δεκαετιών να μην έχουν βρει τους κατάλληλους πόρους για να προχωρήσουν στην οικοδόμηση ενός νηπιαγωγείου που τόσο ανάγκη έχει η περιοχή, ιδιαίτερα σε μια εποχή που είναι εξαιρετικά σημαντική η αποσυμφόρηση των σχολικών αιθουσών. Ακόμα πιο απαράδεκτη είναι η διοίκηση Ζέρβα που ολοκληρώνει το έγκλημα, εγκρίνοντας στα γρήγορα τον αποχαρακτηρισμό του οικοπέδου, στερώντας διά παντός από τη γειτονιά να αποκτήσει αυτό που τόσο έχει ανάγκη και παράλληλα επιβαρύνοντας την με νέες πολυώροφες κατασκευές. Δεν μας καλύπτει η επιχειρηματολογία της δημοτικής αρχής ότι δεν μπορούν να βρεθούν χρήματα από την “Κτιριακές Υποδομές” (ΚΤΥΠ) ΑΕ, για τις ανάγκες της περιοχής, ενώ παράλληλα η κυβέρνηση βρίσκει χρήματα για την ίδρυση και εξοπλισμό νέων σωμάτων αστυνομίας για κάθε πιθανό και απίθανο λόγο, για αγορά μεταχειρισμένων λεωφορείων για τον ΟΑΣΘ, για τη λίστα Πέτσα, τα σκόιλ ελικικού, τα Rafale και πολυτελή δείπνα σε επίτιμους καλεσμένους, για έργα βιτρίνας -ο κατάλογος της σπατάλης είναι μακρύς. Όταν, όμως, πρόκειται για κοινωνικές ανάγκες αρκεί μια απόφαση στα γρήγορα με το μοναδικό επιχείρημα ότι δεν υπάρχουν οικονομικές δυνατότητες».