«Λειτουργούμε υπό νέα διεύθυνση και σας περιμένουμε». Κάπως έτσι ακουγόταν το όχι και τόσο πολιτικό μήνυμα του νέου ηγέτη των Εργατικών Κιρ Στάρμερ, ο οποίος μετά τα πέντε χρόνια θητείας σε αυτό το αξίωμα του «αριστερού» Τζέρεμι Κόρμπιν υποσχόταν να κάνει το κόμμα ξανά πιο αξιόπιστο. Και πιο κεντρώο... Οι εκλογές της περασμένης εβδομάδας ήταν μια ηχηρή σφαλιάρα για τον 58χρονο πρώην δικηγόρο, ένα χρόνο και κάτι μέρες μετά την ανάδειξή του σε αυτό το αξίωμα.
Δεν είναι μόνο η συντριπτική ήττα του Labour στο Χάρτλπουλ, το οποίο πάντως είχαν κερδίσει και το 2017 και το 2019 με ηγέτη ακόμα τον Κόρμπιν. Ετσι κι αλλιώς οι Συντηρητικοί του Μπόρις Τζόνσον μοιάζουν να έχουν τον άνεμο στην πλάτη εξαιτίας του προγράμματος εμβολιασμού, που αποδίδει καρπούς, όπως όλα δείχνουν. Ταυτόχρονα μοιάζουν να εγκαταλείπουν μερικώς κάποιες θατσερικές εμμονές. Στον λόγο που διάβασε αυτή την εβδομάδα η βασίλισσα ένα μεγάλο κομμάτι ήταν αφιερωμένο στην κοινωνική πολιτική. Και ο Τζόνσον υπόσχεται να μετατρέψει τον αποβιομηχανοποιημένο Βορρά της Αγγλίας, όπου βρίσκεται και το Χάρτλπουλ, σε εργαστήρι μιας νέας «πράσινης βιομηχανικής επανάστασης».
Το πρόβλημα των Εργατικών είναι πολύ βαθύτερο και έχει να κάνει με ένα κόμμα που δείχνει να μην έχει καν προσανατολισμό. Ο άχρωμος Στάρμερ το μόνο που μοιάζει να επιδιώκει είναι να αποποιηθεί οτιδήποτε μπορεί να θυμίζει Κόρμπιν και να ντύσει το κόμμα με την σημαία του πατριωτισμού, ελπίζοντας έτσι να προσελκύσει κομμάτια της κοινωνίας, που είχαν γοητευθεί από μια τέτοια πολιτική «ενδυματολογία» πριν και κατά τη διαδικασία του Brexit.
Οι υποστηρικτές του, πολλοί από το στρατόπεδο των πρώην Μπλερικών, κατηγορούν για το κακό εκλογικό αποτέλεσμα και πάλι τον Κόρμπιν. Εφτασαν να μιλήσουν ακόμα και για σύνδρομο «long Corbyn» παραφράζοντας τον επίκαιρο όρο «long Covid». Αυτό από μόνο του είναι αρκετά φτηνό. Κυρίως όμως δείχνει την πενία ιδεών του κόμματος στην παρούσα φάση. Και είναι άλλωστε ψευδές. Σε μια πρόσφατη έρευνα μεταξύ πρώην ψηφοφόρων των Εργατικών που τους εγκατέλειψαν τώρα, μόνο το 4% δήλωνε ως αιτία ότι το κόμμα είναι «πολύ αριστερό». Ενα 14% ανέφερε ως αιτία το ίδιο το προφίλ του Στάρμερ και ένα 11% το ότι δεν καταλαβαίνει ή απλά δεν γνωρίζει τι πολιτική ακολουθεί το κόμμα.
Ο Κόρμπιν μπορεί να έκανε λάθη. Αλλά το πρόβλημά του μάλλον δεν ήταν ότι κινούνταν πολύ αριστερά. Μάλλον η αμφισημία της στάσης του σε σχέση με το Brexit του κόστισε περισσότερο. Αλλά αυτό είναι ένα ζήτημα για ιστορική πλέον μελέτη. Σε ό,τι αφορά το παρόν και τις τελευταίες εκλογές, αυτές επιβεβαίωσαν ότι υποψήφιοι που λογίζονται ή ανήκουν πραγματικά στο αριστερό στρατόπεδο των Εργατικών μόνο άσχημα δεν τα πήγαν. Ο Αντι Μπέρνχαμ, δήμαρχος της ευρύτερης περιοχής του Μάντσεστερ, για παράδειγμα, συγκέντρωσε ποσοστό 67%. Και στην Ουαλία ο πρωθυπουργός, Μαρκ Ντρέικφορντ, επίσης από την αριστερή πτέρυγα των Εργατικών, κατέκτησε τις 3ο από τις 60 έδρες στο κοινοβούλιο του Κάρντιφ, μία περισσότερη σε σχέση με το 2016.
Τα αποτελέσματα μιλούν για αυτούς που αποφάσισαν να κοντράρουν τον Μπόρις Τζόνσον σε αρκετές φάσεις της πανδημίας και όχι μόνο. Αν αυτό το κατάλαβε ο Κιρ Στάρμερ είναι μάλλον αμφίβολο.