Στη συζήτηση γύρω από τον HIV/AIDS και τις κοινωνικά ευάλωτες ομάδες που εκτίθενται περισσότερο στον HIV σε σχέση με άλλες ομάδες πληθυσμού, εντάσσονται οι γυναίκες που ζουν με HIV και βρίσκονται σε κύηση, καθώς και εκείνες που επιθυμούν να βρεθούν σε κύηση. Όπως κάθε άτομο που ζει με HIV στην Ελλάδα έτσι και οι οροθετικές γυναίκες σε εγκυμοσύνη παρακολουθούνται στις Μονάδες Λοιμώξεων ή τα εξωτερικά ιατρεία των Νοσοκομείων του ΕΣΥ, στα οποία και οργανώνονται όλες οι αναγκαίες ενέργειες για την προετοιμασία του τοκετού και την αποφυγή της κάθετης μετάδοσης (μετάδοση από τη μητέρα στο νεογνό).
Ο/η γιατρός της Μονάδας Λοιμώξεων ή του εξωτερικού ιατρείου του νοσοκομείου στο οποίο παρακολουθείται η οροθετική έγκυος γυναίκα σε συνεργασία με τον ΕΟΔΥ, τον γυναικολόγο, τον νεογνολόγο και τον παιδίατρο λοιμωξιολόγο εάν χρειασθεί, ορίζουν τις ενέργειες που απαιτούνται και φροντίζουν για την ομαλή διαχείριση του κάθε περιστατικού. Για τη διαχείριση κάθε περιστατικού υπάρχουν σαφείς κατευθυντήριες οδηγίες του ΕΟΔΥ, οι οποίες βασίζονται στις διεθνείς κατευθυντήριες οδηγίες και έχουν επικαιροποιηθεί το 2020.
Οι κατευθυντήριες οδηγίες αφορούν στην πρόληψη της κάθετης μετάδοσης του HIV από την μητέρα στο νεογνό και απευθύνονται σε όλους τους γυναικολόγους, νεογνολόγους και παιδιάτρους που εργάζονται σε όλες τις νοσηλευτικές δομές της ελληνικής επικράτειας. Όλα τα περιστατικά, στα οποία ο κίνδυνος κάθετης μετάδοσης του HIV είναι υψηλός, πρέπει να αντιμετωπίζονται ως επείγοντα, και να λαμβάνουν χώρα όλες οι αναγκαίες παρεμβάσεις άμεσα, τόσο πριν και κατά τη διάρκεια, όσο και μετά τον τοκετό.
Σε περίπτωση που ο τοκετός δεν προγραμματιστεί με καισαρική τομή –μια πρακτική η οποία είναι ξεπερασμένη έχοντας αποδειχτεί πως δεν είναι αναγκαία για την αποφυγή της κάθετης μετάδοσης εφόσον η οροθετική μητέρα λαμβάνει θεραπεία και είναι μη μεταδοτική– χορηγείται στο νεογνό προφυλακτική αγωγή σύμφωνα με τις εθνικές κατευθυντήριες οδηγίες, καθώς στην περίπτωση του θηλασμού συστήνεται η αποφυγή του, αλλά στις περιπτώσεις, κατά τις οποίες η μητέρα αποφασίσει να θηλάσει, συστήνεται η καθοδήγησή της από διεπιστημονική ομάδα που περιλαμβάνει έναν ειδικό ιατρό στην HIV λοίμωξη, έναν παιδίατρο και έναν μαιευτήρα/γυναικολόγο, ενώ μετά την παύση του θηλασμού, το παιδί θα πρέπει να υποβληθεί στους απαραίτητους διαγνωστικούς ελέγχους ρουτίνας, σύμφωνα με τις οδηγίες διενέργειας ελέγχου του HIV σε παιδιά που έχουν εκτεθεί στον ιό.
Σήμερα, όλοι οι γυναικολόγοι είναι σε θέση να γνωρίζουν πώς να αντιμετωπίσουν μια οροθετική γυναίκα. Μια εξειδικευμένη Μονάδα Ειδικών Λοιμώξεων για οροθετικές γυναίκες που θα παρακολουθούνται κατά τη διάρκεια της κύησής τους με έναν γυναικολόγο που θα οριστεί να τις παρακολουθεί όλες μπορεί να ήταν χρήσιμη στο παρελθόν, δεν ανταποκρίνεται όμως στις σημερινές συνθήκες.
Οι οροθετικές γυναίκες σε κύηση, πρέπει να αντιμετωπίζονται ισότιμα από κάθε δημόσιο ή ιδιωτικό φορέα υγείας, λαμβάνοντας πλήρη και ισότιμη εξυπηρέτηση από τις Μονάδες Λοιμώξεων που παρακολουθούνται, με την παραπομπή τους σε όλες τις κατάλληλες υπηρεσίες και ιατρούς σε διάφορες ειδικότητες κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης τους, σε περίπτωση που χρήζουν ανάγκης ιατρικής φροντίδας.
Δυστυχώς, τα τελευταία χρόνια έχει παρατηρηθεί αποδυνάμωση των Μονάδων Λοιμώξεων των νοσοκομείων του ΕΣΥ που ιδιαίτερα στη περίοδο της πανδημίας έχει γίνει ακόμη μεγαλύτερη. Συνεχίζονται από το 2016 τα προβλήματα στις εξετάσεις του ιικού φορτίου (ειδική εξέταση μέτρησης της ποσότητας του ιού στον οργανισμό) που ειδικά για τις έγκυες οροθετικές γυναίκες αυτή η εξέταση είναι ακόμη σημαντικότερη.