1. Μέρα της Γης (1970)
Ήταν 22 Απριλίου του 1970, πριν πέντε δεκαετίες, όταν διοργανώθηκε η πρώτη μαζική περιβαλλοντική διαμαρτυρία. Μόλις το 1965, οι επιστήμονες είχαν ανακαλύψει το «φαινόμενο του θερμοκηπίου». Μετά από χρόνια αποτυχημένων εκκλήσεων προς τους συναδέλφους του γερουσιαστές να αναληφθούν πρωτοβουλίες από το Κογκρέσο, ο γερουσιαστής Γκέιλορντ Νέλσον κάλεσε σε συγκέντρωση διαμαρτυρίας. Εμπνεόμενος από τις αντιπολεμικές διαμαρτυρίες της δεκαετίας του ’60, κάλεσε σε αντιμαθήματα στα πανεπιστήμια, με θέμα το περιβάλλον. Μια ομάδα 85 ανθρώπων ήταν αυτή που οργάνωσε τις συγκεντρώσεις και εκδηλώσεις, που κορυφώθηκαν στη μεγαλύτερη διαδήλωση που είχε καταγραφεί στα χρονικά. Το μέγεθος και η αποκέντρωση των δράσεων έδειξαν στους σχεδιαστές πολιτικής πόσο σημαντικά είναι τα περιβαλλοντικά ζητήματα για το κοινό και έτσι ιδρύθηκε η Υπηρεσία Προστασίας του Περιβάλλοντος, η οποία συνέταξε σειρά νομοθεσιών. Το 1975 εντοπίστηκε το φαινόμενο «υπερθέμανσης του πλανήτη».
2. Κιότο (2001)
Την πρώτη δεκαετία του 21ου αιώνα υποδέχτηκαν δυναμικά οι διαδηλωτές ενάντια στην κλιματική αλλαγή. Το 2001, ο πρόεδρος των ΗΠΑ Τζορτζ Μπους επέλεξε να αποχωρήσει από το Πρωτόκολλο του Κιότο (1997), σκοπός του οποίου ήταν να υποχρεώσει τις βιομηχανικές χώρες να δεσμευτούν στη μείωση των εκπομπών αερίου του θερμοκηπίου. Ως απάντηση στη στάση των ΗΠΑ, η οργάνωση Καμπάνια Ενάντια στην Κλιματική Αλλαγή, με βάση το Ηνωμένο Βασίλειο, κάλεσε σε διαμαρτυρία. Ήταν η μεγαλύτερη συγκέντρωση που συνάντησε επί προεδρίας του ο Μπους.
3. Διεθνής Μέρα Δράσης (2005)
Παρότι δεν ήταν η μαζικότερη, σε σχέση με αυτές που ακολούθησαν ήταν η πρώτη πορεία που πραγματοποιήθηκε για να υπερασπιστεί το Πρωτόκολλο του Κιότο. Ήταν 3 Δεκεμβρίου 2005 και η κεντρική συγκέντρωση έγινε στο Μόντρεαλ του Καναδά. Την ίδια μέρα πραγματοποιήθηκαν συγκεντρώσεις σε άλλες 35 χώρες. Έκτοτε καθιερώθηκαν οι συγκεντρώσεις, όποτε τα Ηνωμένα Έθνη έχουν διάσκεψη για το κλίμα.
4. Κοπεγχάγη (2009)
Πρόκειται για μια από τις πρώτες συγκεντρώσεις που είχαν διεθνή χαρακτήρα. Ήταν 12 Δεκεμβρίου του 2009, κατά τη διάσκεψη για το Κλίμα του ΟΗΕ, όταν δεκάδες χιλιάδες διαδηλωτές ξεχύθηκαν στους δρόμους απαιτώντας μια αποτελεσματική περιβαλλοντική πολιτική. Η διαδήλωση αυτή, που εκτιμάται ότι είχε έως 100.000 κόσμου, χτυπήθηκε βίαια από την αστυνομία, η οποία προέβη σε 1.225 συλλήψεις. Το θέμα καλύφθηκε από τα μίντια όλου του κόσμου, καθώς ήταν πρωτοφανής η καταστολή σε διαδήλωση για το περιβάλλον.
5. Πορεία για το Κλίμα (2014)
Ήταν Σεπτέμβρης του 2014, όταν στη Νέα Υόρκη 400.000 διαδηλωτές συγκεντρώθηκαν για το περιβάλλον. Είναι η πρώτη φορά, κατόπιν αυτής της διαδήλωσης, που στις δημοσκοπήσεις το θέμα της κλιματικής αλλαγής μπαίνει στη λίστα με τους φόβους και τις ανησυχίες των ερωτηθέντων. Το μότο της εποχής ήταν «Για να αλλάξεις τα πάντα, χρειάζονται οι πάντες». Την ίδια μέρα πραγματοποιήθηκαν 2.000 διαδηλώσεις σε όλο τον κόσμο.
6. Πορεία για το Κλίμα (2017)
Η πορεία αυτή συνέπεσε με τις πρώτες 100 μέρες διακυβέρνησης Τραμπ. Περισσότεροι από 200.000 συγκεντρώθηκαν έξω από τον Λευκό Οίκο, ενώ 370 εκδηλώσεις πραγματοποιήθηκαν μόνο στις ΗΠΑ. Στα αιτήματα για την προστασία του περιβάλλοντος προστέθηκαν η πράσινη εργασία και η πράσινη δικαιοσύνη. Είναι η χρονιά που ψηφίστηκε η Συμφωνία του Παρισιού.
7. Σχολική απεργία για το κλίμα (2018)
Η Γκρέτα Τούνμπεργκ αποφάσισε να απέχει από το σχολείο για να διαμαρτυρηθεί για την κλιματική κρίση, μπροστά από το σουηδικό κοινοβούλιο. Μέσα σε τρεις μήνες ενέπνευσε ένα μαζικό και διεθνές κίνημα, με εκατομμύρια μαθητές και μαθήτριες να απέχουν από τις τάξεις τους και να διαδηλώνουν για τη διάσωση του πλανήτη. Η Τούνμπεργκ κλήθηκε να συμμετέχει στις εργασίες της Διάσκεψης για το Κλίμα των Ηνωμένων Εθνών και μίλησε μαζί με τους παγκόσμιους ηγέτες. Έκτοτε και για πολλούς μήνες, κάθε Παρασκευή σε κάθε γωνιά του κόσμου, οι μαθητές έδιναν ραντεβού στις Παρασκευές για το Κλίμα.
8. Παγκόσμια απεργία για το κλίμα (2019)
Περισσότεροι από 7,6 εκατομμύρια άνθρωποι ένωσαν τις δυνάμεις τους απαιτώντας από τους παγκόσμιους ηγέτες να αναλάβουν δράση για το κλίμα. Πρόκειται για μια από τις μαζικότερες διαδηλώσεις διεθνώς, ύστερα από τις αντιπολεμικές διαδηλώσεις του 2003.